Prof. Maria Brykowska

Maria Brykowska urodziła się w 1933 r., ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej., a w 1999 r. uzyskała tytuł profesora. Przez ponad 40 lat była aktywnie zaangażowana jako nauczyciel akademicki – w latach 1988-1990 pełniła funkcję prodziekana ds. studenckich oraz Przewodniczącej Rady Nadzorczej Fundacji Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Zawodowo związana z Biurem Projektów Miastoprojekt Stolica-Północ. Od 1980 roku jest członkiem Głównej Komisji Konserwatorskiej Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Od 1987 roku należy do Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS, a od 1990 roku do Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.

W latach 1993-2000 pełniła funkcję rzeczoznawcy Ministra Kultury i Sztuki. Była również członkiem Rady Naukowej Krajowego Ośrodka Badań Dokumentacji Zabytków (2008-2010). Współpracowała ze State University of New York in Binghampton (1978-1983), z Technische Hochschule Darmstadt(1978-1997) oraz z wydziałami architektury na politechnikach: w Pradze, Lwowie i Mińsku (1991-2003) oraz z Czeską Akademią Nauk (1997). Uzyskała stypendia naukowe: im. Hr. Umiastowskiej (Włochy 1975) oraz De Brzezie Lanckoroński Foundation (Wielka Brytania 1988).

Autorka licznych publikacji o architekturze polskiej i europejskie. Współautorka stałego zabezpieczenia i zagospodarowania otoczenia ruin zaników w Bodzentynie, Sochaczewie i Odrzykoniu oraz projektu zabezpieczenia reliktów kościoła św. Ducha i św. Marcina w Wiślicy. Kierowała badaniami naukowymi ruin zamków do wymienionych projektów oraz pałacu w Kurozwękach (1970-1976), fortalicji w Sobkowie (1978-1981) i kaplicy Trójcy Świętej w Lublinie (1995-1996). Opracowała liczne studia historyczno-architektoniczne, opinie badań i projektów oraz prowadziła nadzór konserwatorski na zamku w Janowcu (1983- 1985). W latach 2009-2013 brała udział w badaniach architektoniczno-archeologicznych oraz rewaloryzacji pałacu w Gardzienicach i ruin zamku w Kazimierzu Dolnym.

Za osiągniecia w pracy konserwatorskiej została uhonorowana nagrodą im. prof. Jana Zachwatowicza.