Pani pasja i zasługi dla polskiej kultury stanowią nierozerwalną jedność, która przyniosła nieoceniony wkład w promocję spuścizny Witolda Gombrowicza. Jest Pani nie tylko strażniczką jego twórczości, ale także jej aktywną promotorką na arenie międzynarodowej. Dzięki Pani staraniom dzieła Gombrowicza zostały przetłumaczone na wiele języków, co umożliwiło dotarcie do szerokiej, wielokulturowej publiczności. Pani praca przyczynia się do tego, że Gombrowicz jest postrzegany nie tylko jako klasyk literatury polskiej, ale także jako inspirujące źródło dla współczesnych twórców i badaczy literatury – napisała ministra kultury i dziedzictwa narodowego Hanna Wróblewska w liście gratulacyjnym odczytanym podczas uroczystości.

Rita Gombrowicz

Urodziła się w 1935 r. w Kanadzie. Studiowała literaturę francuską na Uniwersytecie w Montrealu, a następnie na Sorbonie w Paryżu i na Uniwersytecie w Nicei-Aix-en-Provence, gdzie w 1968 roku obroniła doktorat z biografii Colette.

W maju 1964 roku podczas konferencji w Abbaye de Royaumont poznała Witolda Gombrowicza. Została sekretarką pisarza, a z czasem jego żoną. Zamieszkali w centrum francuskiego miasta Vence w willi Alexandrine, gdzie w 2017 roku powstała Przestrzeń Muzealna Witolda Gombrowicza.

Po śmierci męża Rita Gombrowicz została kuratorką jego twórczości. Dzięki jej staraniom dzieła Gombrowicza przetłumaczono na ponad 40 języków. Wydała także dwie książki biograficzne dokumentujące życie i twórczość pisarza – „Gombrowicz w Argentynie” i „Gombrowicz w Europie”. W 2013 r. opublikowała osobiste dzienniki Gombrowicza pt. „Kronos”.

Rita Gombrowicz jest honorową patronką Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza, przyznawanej za debiut autorski, rozumiany jako pierwsza lub druga książka autora napisana prozą artystyczną w języku polskim.