Daniel Muzyczuk

Absolwent historii sztuki, prawa i ekonomii społecznej. W latach 2008-2011 pełnił funkcję kuratora w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu. Od 2011 roku związany z Muzeum Sztuki w Łodzi, w którym od 2015 r. kierował Działem Sztuki Nowoczesnej, a od 2020 roku obejmował stanowisko kustosza.

W latach 2015-2020 - zastępca przewodniczącego zarządu sekcji polskiej Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Od 2020 wykładowca w szkole doktorskiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

W 2013 roku kuratorował wystawie w  Pawilonie Polskim na 55. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji. Był również kuratorem takich wystaw jak m.in. „Dźwięki elektrycznego ciała. Eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957-1984” (z Davidem Crowleyem), Muzeum Sztuki, Łódź; Calvert 22, London, 2012-2013; „Through The Soundproof Curtain: The Polish Radio Experimental" (z Michałem Mendykiem), ZKM, Karlsruhe, 2019; „Tobias Zielony. Dark Data" (z Kathleen Rahn), Marta Herford, 2022; „Obywatele kosmosu. Anton Vidokle z Veroniką Hapchenko, Fedirem Tetianyczem i Kolekcją Międzynarodowego Instytutu Kosmizmu”, Muzeum Sztuki, Łódź 2022.

Laureat Grand Prix w konkursie Igora Zabla (2011 r.), Nagrody Litewskich Krytyków Sztuki za rok 2023, a także nagrody Sybilla w 2016 r. za Najlepszą Publikację i w 2012 r. za Najlepszą Wystawę Sztuki.