Komenda Wojewódzka
Państwowej Straży Pożarnej
w Poznaniu

Ś+p. st. bryg. w st. spocz. Andrzej Brandt mąż Geni, ojciec dwójki dzieci Sławka i Ani oraz dziadek ukochanej wnuczki Paulinki. Urodził się 8 kwietnia 1956 r. w Sępólnie Krajeńskim (woj. kujawsko-pomorskie). Był siódmym dzieckiem z grona dziesięciorga rodzeństwa. Jego ojciec był z zawodu mistrzem ślusarskim, natomiast matka „mistrzynią ogniska domowego”.

Swoją edukację rozpoczął w 1963 r. w Sępólnie Krajeńskim, gdzie ukończył najpierw szkołę podstawową, a potem liceum ogólnokształcące w klasie o profilu matematyczno-fizycznym.
W 1975 r. rozpoczął studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie, co było kontynuacją zainteresowań zaszczepionych przez ojca - aktywnego działacza społecznego ochotniczych straży pożarnych, a ugruntowanych w działalności młodzieżowej miejscowej OSP.

W trakcie studiów tj. 8 lipca 1978 r. poślubił swoją wybrankę Genowefę.
WOSP ukończył z wyróżnieniem w roku 1979 i tym samym po obronie pracy inżynierskiej pt.: "Projekt urządzeń zabezpieczających Zakłady Stolarki Budowlanej STOLBUD w Tucholi" uzyskał tytuł inżyniera pożarnictwa.
Po szkole osiedlił się wraz z małżonką w Poznaniu, gdzie podjął służbę w resortowej ochronie przeciwpożarowej na stanowisku inspektora w Poznańskim Zjednoczeniu Budownictwa. W tym czasie doczekał się pierworodnego Sławka.
Z wielu powodów przystał na ofertę przeniesienia służbowego do Komendy Rejonowej Straży Pożarnych w Wągrowcu na stanowisko komendanta rejonowego. Jak powtarzał cyt. „Na tą decyzję nie bez znaczenia miał urok miasta i swojskie klimaty podobne do tych z ziemi krajeńskiej”. To właśnie w Wągrowcu urodziła się córka Anna.
Z perspektywy czasu ś+p. Andrzej oceniał, że pomimo trudnych czasów jakie wówczas były, to właśnie w Wągrowcu spędził najpiękniejsze lata swojego życia.

Podczas pierwszej połowy lat osiemdziesiątych ś+p. A. Brandt odpowiedział na apel Komitetu Założycielskiego SKSP NSZZ "Solidarność", który szukał wówczas ludzi gotowych by zaangażować się w reformę służby. Od tego momentu został zaproszony do grona ekspertów i w marcu 1990 r. wybrano go do Krajowej Sekcji Pożarnictwa NSZZ "Solidarność", w której z pełnym zaangażowaniem działał do 1994 r. W tym czasie miał okazję bezpośredniego udziału w tworzeniu reformy ochrony przeciwpożarowej i służby pożarniczej. Jak wspominają jego koledzy to właśnie on był pomysłodawcą utworzenia ustawy o Państwowej Straży Pożarnej ¹.
Po zakończeniu prac w związku zawodowym, całą swoją uwagę skupił na wdrożeniu reformy w jednostkach rejonu wągrowieckiego oraz wypracowaniu zasad funkcjonowania systemu ratowniczo-gaśniczego w ówczesnym województwie pilskim. To między innymi w tym czasie, jako informatyk-samouk opracował nowatorski program wspomagający pracę dyspozytora z wbudowanym autorskim modułem mapowym. Program ten nie tylko posiadał tzw. „formatkę” przyjęcia zgłoszenia, ale przede wszystkim podpowiadał I, II i III rzut dysponowania jednostek do zdarzenia oraz rysował ich drogę dojazdu.
W 1997 r. jako inicjator pomysłu elektryfikacji nowej części ogródków pracowniczych został przewodniczącym Społecznego Komitetu Elektryfikacji Rodzinnych Ogródków Działkowych im. Wachowiaka w Wągrowcu.
W 1998 r. został przeniesiony na stanowisko komendanta wojewódzkiego w Łodzi. Funkcję tą pełnił do końca 2001 r. Jak wspominał, cyt. „Był to okres znaczących wyrzeczeń rodzinnych, gdyż charakter zajęć wymagał dużego zaangażowania czasowego. Zarazem stanowił doskonałą szkołę życia”. Wprowadzany w 1999 r. nowy podział administracyjny kraju wymagał zweryfikowania jego wyobrażeń, a potrzeba skutecznego działania nauczyła pracy w zespole, szukania kompromisów, stawiania na najlepszych. To właśnie w tym czasie celem scalenia nowego województwa reaktywowano „Kuriera Strażackiego".
W 2002 r. przeszedł na zasłużoną emeryturę i całkowicie oddał się rodzinie. Cały czas jednak pozostawał w kontakcie ze służbą, a tematykę bezpieczeństwa traktował jako swoje hobby. W 2005 roku ukończył Wyższą Szkołę Ubezpieczeń i Bankowości w Warszawie – specjalność: Ekonomika i Organizacja Ratownictwa zdobywając tym samym tytuł magistra. Efektem jego zainteresowań były liczne dysertacje i artykuły.
Ś+p. Andrzej Brandt był nie tylko nietuzinkową osobą, ale przede wszystkim nieprzeciętnym dziadkiem. Dziadkiem, który w latach 2007 - 2009 opiekował się najmłodszym członkiem rodziny – wnuczką Paulinką. Okres ten wspominał jako czas, który dał mu najwięcej satysfakcji. Zawsze powtarzał, że wychowywanie wnuczki czyni go najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem.
Zmarł 20 kwietnia 2013 r. w szpitalu im. Dzieciątka Jezus w Warszawie, po ponad trzyletniej walce z chorobą, której nabawił się w czasach studenckich jako Honorowy Dawca Krwi.
Potwierdzeniem jego nieprzeciętnych osiągnięć są m.in. odznaczenia państwowe i resortowe, które otrzymał z racji swoich zasług: ZŁOTY KRZYŻ ZASŁUGI, srebrną odznakę „ZASŁUŻONY DLA OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ”, brązowy medal „ZA ZASŁUGI DLA OBRONNOŚCI KRAJU”, brązową odznakę „ZA ZASŁUGI W OCHRONIE PORZĄDKU PUBLICZNEGO”, Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego, medal z okazji XX-lecia PSP, „ZŁOTY ZNAK ZWIĄZKU”, srebrny medal „ZA ZASŁUGI DLA POŻARNICTWA”, brązową odznakę „ZASŁUŻONEGO DZIAŁKOWCA”.

26 kwietnia 2013 r. w Sępólnie Krajeńskim (woj. kujawsko-pomorskie) odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. st. bryg. w st. spocz. Andrzeja Brandt, byłego komendanta wojewódzkiego PSP w Łodzi. Uroczystości rozpoczęły się o godz. 10.00 mszą św. w kościele pw. św. Bartłomieja Apostoła koncelebrowaną pod przewodnictwem ks. st. bryg. w stan. spocz. Jerzego Kołodziejczaka - kapelana seniora , a asyście strażackich kapelanów w osobach ks. bryg. Krzysztofa Jackowskiego - kapelana szkół pożarniczych, ks. bryg. Henryka Betleja - kapelana woj. łódzkiego, ks. bryg. Zenona Rutkowskiego - kapelana woj. kujawsko-pomorskiego, ks. prałata Romana Kubickiego - kapelana woj. wielkopolskiego, ks. Zbigniewa Kowalczyka - kapelana pow. z Tomaszowa Mazowieckiego.

Zmarłego, oprócz rodziny i najbliższych, pożegnało liczne grono strażaków, praktycznie z każdego zakątka Polski. Wśród nich znaleźli się m.in.

• gen. brygadier Wiesław Leśniakiewicz, Komendant Główny PSP wraz z zastępcami - nadbryg. Januszem Skulichem i nadbryg. Piotrem Kwiatkowskim,
• nadbryg. Ryszard Dąbrowa - Rektor - Komendant SGSP,
• nadbryg. Andrzej Witkowski - Łódzki Komendant Wojewódzki PSP,
• nadbryg. Wojciech Mendelak - Wielkopolski Komendant Wojewódzki PSP wraz z zastępcą st. bryg. Lechem Janiakiem,
• st. bryg. Tomasz Leszczyński - Kujawsko-Pomorski Komendant Wojewódzki PSP wraz z zastępcą st. bryg. Bogdanem Sowińskim,
• komendanci miejscy i powiatowi w miejskich i powiatowych PSP,
• nadbryg. w stan. spocz. Ryszard Kamiński - Wiceprezes Zarządu Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP w Poznaniu,
• przedstawiciele szkół i komend PSP oraz organizacji związkowych,
• liczne grono strażackich emerytów.

Asystę honorową podczas pogrzebu stanowiły:

• Kompania Honorowa Państwowej Straży Pożarnej z woj. łódzkiego,
• Orkiestra Morskiego Oddziału Straży Granicznej z Gdańska,
• strażackie poczty sztandarowe z woj. mazowieckiego, łódzkiego, wielkopolskiego.

W imieniu strażaków mowę pożegnalną wygłosił gen. brygadier W. Leśniakiewicz, który dziękując za poświęcenie zmarłego w rozwój PSP przekazał rodzinie Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego przyznany ś+p. Andrzejowi Brandt przez Kapitułę Medalu w dniu 4 kwietnia br.