Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. O. Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu

 

   (prawdziwe nazwisko Prorubnikow) urodziła się 2 czerwca 1915 roku we Lwowie. Absolwentka szkoły baletowej przy Operze Warszawskiej (rok 1932), mając 19 lat została baleriną Teatru Wielkiego w Warszawie i tańczyła na zmianę z Barbarą Karczmarewicz Swanildę w „Coppelii”, Aspazję w „Nocy Walpurgii” i trojaka śląskiego wespół z Janiną Kaniewską i baletmistrzem Janem Cieplińskim. Swoją błyskotliwą karierę wykonawczą Olga Sławska rozpoczęła od zdobycia Złotego Medalu na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Warszawie w roku 1933. O jej kreacji tak pisał recenzent „Kuriera Polskiego”: „Olga Sławska była największą rewelacją wczorajszego poranku. Młodziutka dyplomantka baletu opery warszawskiej wzbudziła ogólny podziw i zachwyt nie tylko swym wdziękiem i powabem zewnętrznym, ale przede wszystkim niepospolicie subtelnym wyczuciem stylu klasycznego, wzorową techniką i iście piórkową lekkością”.

   Kontynuując  pasmo sukcesów Olga Sławska zdobyła brązowy medal na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Wiedniu i Nagrodę na Olimpiadzie Tańca w Berlinie, co wkrótce pomogło jej w otrzymaniu angażu do Reprezentacyjnego Baletu Polskiego, zorganizowanego przez Arnolda Szyfmana, a prowadzonego kolejno przez Bronisławę Niżyńską i Leona Wójcikowskiego. Dwa sezony pracy w Balecie Polskim przyniosły najwybitniejsze kreacje Olgi Sławskiej, znakomicie recenzowane w Berlinie, Londynie i Paryżu. W listopadzie 1937 roku wraz z zespołem Baletu Polskiego, Sławska odniosła triumf na Międzynarodowej Wystawie Techniki i Sztuki, zdobywając Grand Prix w dziedzinie sztuki tanecznej. Stworzyła tam kreacje m.in. Panny Młodej w „Pieśni o ziemi” R. Palestra, Bachantki i Sportsmenkę w „Apollu i dziewczynie” L. Różyckiego, przedstawiła także wspaniałą interpretację „Koncertu F- moll” Fryderyka Chopina.
   Rok 1939 przerwał znakomicie się rozwijającą karierę Olgi Sławskiej. Po wojnie artystka całkowicie poświęciła się pracy pedagogicznej. Od roku 1950 pracowała w Liceum Choreograficznym w Gdańsku, a następnie w r. 1951 podjęła trud zorganizowania Szkoły Baletowej w Poznaniu, którą jako dyrektor artystyczny kierowała do 1970. Odzwierciedleniem jej stałej troski o stworzenie jak najwyższego poziomu artystycznego szkoły było pozyskiwanie do współpracy wybitnych, twórczych pedagogów, przygotowanie repertuaru szkolnego, organizowanie popisów, przeglądów i koncertów. W gronie wychowanków Olgi Sławskiej są znaczące postaci współczesnego baletu polskiego, tancerze, pedagodzy i choreografowie: Ewa Wycichowska, Emil Wesołowski, Maria Kijak, Anna Fronczek, Olga Kozimala, Marta Bochenek, Danuta i Jarosław Piaseccy, Jacek Solecki, Romualda Juszkat, Anna Staszak, Jolanta Dybuś, Juliusz Stańda, Ewa Pawlak, Mirosław Różalski, Małgorzata Zalejska, Zbigniew Sobis, Franciszek Knapik, Danuta Kisiel, Ewa Napiórkowska, Kazimierz Ratajczak, Zbigniew Misiuda, Mariola Hendrykowska, Władysław Janicki, Małgorzata Połyńczuk.
   Do końca swoich dni związana emocjonalnie ze sztuką baletową, Olga Sławska odeszła w 1991 roku, powołana przez Wielkiego Choreografa w dniu Święta Tańca. W 2012 roku obchodziliśmy 21 rocznicę nadania Naszej Szkole imienia Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej oraz 20 rocznicę istnienia Nagrody Patronki, której fundatorami są jej synowie, Piotr i Paweł Lipczyńscy.