Historia szkoły
W grudniu 1945 roku w budynku mieszkalnym przy ul. Juliusz Lea 18 został utworzony Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych, który stał się zalążkiem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych. Dyrektorem szkoły został artysta malarz, grafik i krytyk sztuki Jan Mroziński. W maju 1946 roku Zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych został przekształcony w Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych i Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych z dwuletnim programem nauczania. W lutym 1947 roku Zarządzeniem MKiS został wprowadzony czteroletni program nauczania. Od 1946 do 1955 roku dyrektorem szkoły był historyk sztuki Włodzimierz Hodys. Od września 1955 roku funkcję tę przejął artysta malarz Józef Kluza, dzięki któremu specjalnie na potrzeby szkoły artystycznej wg wzorców Bauhausu został zaprojektowany przez architekta Józefa Gołębia z projektantką wnętrz Teresą Lisowską - Gawłowską oraz konstruktorem Zbigniewem Jankowskim budynek szkoły otoczony ogrodem wraz z pracowniami artystycznymi. W grudniu 1964 roku Zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych wprowadziło dwie specjalności: dekoratorstwo i projektowanie galanterii artystycznej. Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego i aktu erekcyjnego pod budowę nowego gmachu PLSP odbyła się w czerwcu 1967 roku, a w październiku odbyło się uroczyste otwarcie nowego gmachu szkoły przy ul. Mlaskotów 6. Obiekt ten otrzymał w roku 1969 tytuł „Mister Krakowa”.
Po śmierci Józefa Kluzy w grudniu 1974 roku na stanowisko dyrektora powołano historyka sztuki Romana Kaczora. W latach 1975-1976 obok wystawiennictwa wprowadzono drugą specjalność zawodową: konserwację rzeźby w drewnie i kamieniu. Była ona prowadzona do roku 1990.
W latach 1980-1997 funkcje dyrektora pełnił artysta malarz Jan Rzehak. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych początkowo dwu i czteroletnie później działało jako szkoła pięcioletnia. Program nauczania obejmował podstawowy zakres przedmiotów ogólnokształcących przewidzianych dla liceów plastycznych oraz przedmioty artystyczne: historię sztuki, rysunek i malarstwo, rzeźbę, podstawy projektowania, podstawy fotografii i filmu, projektowanie multimedialne, specjalizację artystyczną: projektowanie przestrzeni wystawienniczej lub projektowanie graficzne. Dyplom ukończenia szkoły i tytuł zawodowy plastyka uczeń otrzymywał przez wykonanie i obronę pracy dyplomowej z wybranej specjalizacji oraz pokaz prac z rysunku i malarstwa.
Celem kształcenia z przedmiotów ogólnokształcących było przygotowanie ucznia do egzaminu maturalnego. W zakresie rozszerzonym realizowane były przedmioty: historia sztuki i j. angielski. Nabór do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych został zakończony w roku 2000 w związku z reformą szkolnictwa. Ostatni maturzyści opuścili mury szkolne w 2005 roku.
Od roku 1997 dyrektorem szkoły jest artysta grafik Małgorzata Hołówka, która przeprowadziła proces przekształcania PLSP w Zespół Państwowych Szkół Plastycznych w skład którego weszły Państwowa Ogólnokształcąca Szkoła Sztuk Pięknych, której 10 stycznia 2002 roku Uchwałą Rady Pedagogicznej nadano imię Józefa Czapskiego i Państwowe Liceum Plastyczne, które 16 marca 2004 roku Uchwałą Rady Pedagogicznej w 30.rocznicę śmierci Józefa Kluzy otrzymało jego imię.
Państwowa Ogólnokształcąca Szkoła Sztuk Pięknych im. Józefa Czapskiego jest szkołą sześcioletnią odpowiadającą w pionie przedmiotów ogólnokształcących poziomowi gimnazjum i liceum. Organem prowadzącym i nadzorującym szkołę jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obok obowiązkowego programu przedmiotów ogólnokształcących w klasach 1-3 dochodzą przedmioty plastyczne: historia sztuki, rysunek i malarstwo z podstawami projektowania oraz rzeźba i fotografia. W klasach 4-6 pion przedmiotów plastycznych stanowią: historia sztuki, rysunek i malarstwo, rzeźba, podstawy fotografii i filmu, podstawy projektowania oraz specjalność artystyczna: reklama wizualna, która w roku 2018 została zmieniona na projektowanie graficzne i projektowanie przestrzeni wystawienniczej. Naukę kończy ogólna prezentacja plastyczna i obrona dyplomu oraz egzamin maturalny.
Państwowe Liceum Plastyczne im. Józefa Kluzy zostało powołane w 2002 roku jako czteroletnia szkoła plastyczna dla absolwentów gimnazjum. Program nauczania obejmuje podstawowy zakres przedmiotów dla liceów ogólnokształcących oraz przedmioty plastyczne: historię sztuki, rysunek i malarstwo, rzeźbę, podstawy fotografii i filmu, podstawy projektowania oraz specjalność artystyczną: reklamę wizualną, która w roku 2018 została zmieniona na projektowanie graficzne i projektowanie przestrzeni wystawienniczej. Kształcenie artystyczne kończy ogólna prezentacja plastyczna i obrona dyplomu oraz tzw. Nowa matura. Do każdej ze szkół uczniowie są przyjmowani na podstawie konkursowych egzaminów plastycznych. Większość zajęć odbywa się w grupach w odpowiednio wyposażonych 11 specjalistycznych pracowniach plastycznych i 6 pracowniach do zajęć ogólnokształcących. Zajęcia plastyczne odbywają się wg opracowanych indywidualnie przez nauczycieli i wzajemnie skorelowanych programów nauczania. Zespół Państwowych Szkół Plastycznych przygotowuje uczniów do podjęcia studiów na różnych uczelniach, w szczególności do studiów na wyższych uczelniach artystycznych. Dyplom ukończenia szkoły i tytuł zawodowy plastyka uzyskuje się poprzez wykonanie i obronę pracy dyplomowej z wybranej specjalizacji, a edukacja ogólnokształcąca kończy się egzaminem maturalnym.
Po reformie szkolnictwa w 2019 roku decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zostało powołane Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych z pięcioletnim programem nauczania. Program ten obejmuje zakres przedmiotów przewidzianych dla liceów ogólnokształcących oraz przedmioty artystyczne: historię sztuki, rysunek i malarstwo, rzeźbę, podstawy fotografii i filmu, projektowanie multimedialne, podstawy projektowania – kompozycji oraz specjalności artystyczne: projektowanie przestrzeni wystawienniczej i projektowanie graficzne. Kształcenie plastyczne kończy ogólna prezentacja plastyczna i obrona dyplomu, a naukę w szkole egzamin maturalny.