Polonia

Rozkazem Wodza Naczelnego gen. broni Władysława Sikorskiego, 80 lat temu, 14 lutego 1942 roku, Związek Walki Zbrojnej został przekształcony w Armię Krajową – najsilniejsze i najlepiej zorganizowane podziemne wojsko w okupowanej Europie. Decyzja ta była podyktowana koniecznością scalenia polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych i podporządkowania ich rządowi RP w Londynie. Rok później jej pierwszy dowódca, gen. Stefan Rowecki „Grot”, wydał rozkaz o utworzeniu Kierownictwa Dywersji KG AK. Celem było „uporządkowanie odcinka walki czynnej”. Jego pierwszym dowódcą został gen. Emil Fieldorf „Nil”.

Właśnie w ten sposób powstała silna, konspiracyjna organizacja o nazwie Armia Krajowa – fenomen nie tylko w dziejach Polski i Europy, ale i całego świata. Nigdy i nikomu nie udało się stworzyć tak licznej i prężnie działającej w warunkach konspiracyjnych siły zbrojnej. Udało się to Polakom, którzy zawsze uważali, że w imię niepodległości można i trzeba poświęcić swoje zdrowie, a nawet życie.

W z tej okazji Minister Jan Dziedziczak podziękował bohaterom walk o wolną i niepodległą Polskę; „AK – z miłości do Polski” – Dziękujemy Wam, żołnierze Armii Krajowej za wolną Polskę, dziękujemy za ideały, które nam przekazaliście i za to że możemy być z was dumni, ponieważ daliście świadectwo, że nawet w najtrudniejszych emigracyjnych okolicznościach pozostaliście wierni Polsce i pokazaliście niezłomnego ducha oraz przywiązanie do najwyższych wartości.

Wielu żołnierzy AK przebywających w niemieckich obozach jenieckich po wyzwoleniu z rąk aliantów w trosce o swoje życie (na wieść o aresztowaniach w kraju i tzw. procesie szesnastu) zdecydowało się na emigrację do Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych oraz Ameryki Południowej. Wśród nich był jeden z trzech dowódców AK – gen. Tadeusz Bór-Komorowski, który po zakończonej wojnie pełnił funkcję Premiera RP na Uchodźstwie, a środki do życia zdobywał pracując jako tapicer. Wytrwałość, z jaką środowiska emigracyjne pielęgnowały polskość i walczyły o sprawę Rzeczypospolitej na arenie międzynarodowej, przyczyniła się m.in. do zachowania polskiego dziedzictwa kulturowego w tych krajach.

Obchody obu tych rocznic odbyły się 14 lutego br. w Warszawie.