Polska pomoc

Dzięki nowym punktom poboru wody i wzroście liczby toalet możliwie jest zachowanie odpowiednich warunków higienicznych w obozach dla osób wewnętrznie przesiedlonych. 

Konflikt zbrojny, naprzemiennie powodzie i susze spowodowały, że społeczeństwo nie jest zdolne do samodzielnego przetrwania. Ludzie zmuszeni są do migracji w poszukiwaniu wody, żywności i bezpiecznego schronienia. Somalijczycy podążają w kierunku miast, zwłaszcza Mogadiszu, Baidoa i Kismayo. To tu powstają prowizoryczne obozy dla osób wewnętrznie przesiedlonych.

Według raportu „Humanitarian Needs Overview 2019”, 4,2 mln kobiet, mężczyzn i dzieci wymaga natychmiastowej pomocy humanitarnej. 75% ludności Somalii jest zagrożonych niedoborem wody z powodu niewystarczającej liczby i wydajności infrastruktury oraz wysokich cen wody. W obozach sytuacja jest jeszcze poważniejsza. Utrudniony dostęp do ujęć wody oraz sanitariatów pozostaje największym wyzwaniem dla osób tam żyjących. Istniejąca infrastruktura wodno-sanitarna nie jest w stanie obsłużyć rosnącej liczby mieszkańców obozów; poza tym szybko się zużywa. Brak wystarczającej ilości ujęć wody i toalet i brak możliwości konserwacji przekłada się z kolei na brak higieny.

Według badań przeprowadzonych w tych obozach przez Polską Akcję Humanitarna, która jest polską organizacją humanitarną działającą na terenie Somalii, 20% rodzin ma dostęp do mniej niż 7,5 litra wody na osobę dziennie, a 84% do mniej niż 15 litrów na osobę dziennie. Według standardów humanitarnych, 15 litrów wody dziennie to minimum potrzebne jednej osobie do picia, jedzenia i zachowania higieny. Jednym z głównych powodów niedoboru wody jest brak ujęcia wody w pobliżu i związana z tym konieczność kilkugodzinnej wędrówki do najbliższego punktu poboru wody. Brak dostępu do wody stanowi ogromne zagrożenie dla życia tych rodzin. Co więcej, 40% mieszkańców obozów nie ma dostępu do sanitariatów. Jedna toaleta przypada średnio na 25 rodzin. Mimo, że społeczność dba o czystość sanitariatów, to i tak przy intensywnym użytkowaniu nie jest możliwe zachowanie odpowiednich warunków higienicznych. Spośród badanych przez PAH 70% osób nie korzysta z toalet z powodu ich braku. Życie w takich warunkach to zwiększone ryzyko zachorowań. W obozach rozprzestrzeniają się: ostra biegunka, dur brzuszny, cholera, czy infekcje dermatologiczne, które w najpoważniejszych sytuacjach prowadzą do śmierci. Szczególnie narażone są dzieci poniżej 5 roku życia.

W 2019 roku projekt pod nazwą „Zintegrowana kryzysowa interwencja wodno-sanitarna i gotówkowa dla najbardziej narażonych rodzin w Południowo- Środkowej Somalii”, finansowany przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (ECHO), wsparło polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Głównym celem wspólnych działań w ramach Polskiej pomocy, była zarówno budowa infrastruktury wodnej, jak i promocja higieny, a także umiejętności konserwacji źródeł wody i sanitariatów. Dzięki współpracy polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Polskiej Akcji Humanitarnej i Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności w obozach w regionach Banadir, Dolnego i Środkowego Szabele, rozbudowano infrastrukturę wodną poprzez instalację 9 punktów poboru wody, dwa tzw. kioski wodne oraz 7 zestawów kranów awaryjnych. Powstało również 180 latryn wraz ze zbiornikami do mycia rąk, z których korzysta obecnie blisko 14 000 osób zamieszkujących obozy dla osób wewnętrznie przemieszczonych wzdłuż tzw. korytarza Afgoye.

Od siedmiu lat Polska Akcja Humanitarna realizuje projekty łączące działania wodno-sanitarne, żywnościowe oraz związane z pomocą natychmiastową podczas występujących sezonowo susz i powodzi w Somalii. Działania wodno-sanitarne finansuje ze środków własnych, a także darczyńców, jak polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, UN OCHA, UNICEF, ECHO oraz Federalne Ministerstwo Spraw Zagranicznych Niemiec.