Polski Atom

Materiał informacyjny
opracowany przez Departament Energii Jądrowej
Ministerstwa Klimatu i Środowiska
24 listopada 2021 r.

BIEŻĄCY PRZEGLĄD WYDARZEŃ W ENERGETYCE JĄDROWEJ NA ŚWIECIE

CIĘŻKIE KOMPONENTY ZMIERZAJĄ DO AKKUYU

Rosyjscy producenci wysyłają kilka wielkich komponentów do pierwszej tureckiej elektrowni jądrowej Akkuyu, która jest obecnie największym budowanym obiektem jądrowym na świecie, w którym zostaną rozmieszczone cztery duże reaktory WWER-1200, każdy o mocy 1114 MWe.

Budowa pierwszego reaktora w Akkuyu rozpoczęła się w kwietniu 2018 r., a jego uruchomienie zaplanowano na 2023 r. Zainstalowano już główne elementy reaktora i głównego obiegu chłodziwa.

Akkuyu 2 jest około rok za jednostką nr 1 i wkrótce powinien otrzymać zbiornik ciśnieniowy reaktora i główne pompy obiegowe. Jego wytwornice pary zostały wysłane w sierpniu.

Produkcja zbiornika ciśnieniowego reaktora Akkuyu 3 jest kontynuowana w zakładzie Atomenergomash w Wołgodońsku.

EJ Akkuyu buduje rosyjska państwowa firma jądrowa Rosatom. Wewnętrzny biuletyn firmy, Strana Rosatom, poinformował, że jest to największy na świecie plac budowy elektrowni jądrowych, na którym codziennie pracuje 13 000 osób przy czterech dużych reaktorach. Bloki 1, 2 i 3 są oficjalnie w budowie, natomiast blok 4 jest na etapie przygotowań i otrzymał pozwolenie na rozpoczęcie wylewania pierwszego betonu w październiku.

WESTINGHOUSE PODPISUJE Z UKRAINĄ WSTĘPNY KONTRAKT NA BUDOWĘ AP1000

Kontrakt podpisany przez ukraińskiego operatora jądrowego Energoatom i amerykańskiego dostawcę technologii Westinghouse uruchomi prace inżynieryjne i zakup komponentów do pierwszego z kilku planowanych na Ukrainie reaktorów AP1000. Kraj planuje budowę aż 11 GWe nowych mocy jądrowych do 2040 roku.

We wrześniu pakiet umów zawartych między Ukrainą a USA określał, że pięć nowych reaktorów może zostać zbudowanych „przy użyciu technologii AP1000”. Pierwszym z nich ma być Chmielnicki 4, gdzie inżynierowie mają możliwość wykorzystania konstrukcji reaktora WWER-1000, którego budowę wstrzymano w 1990 roku przy 28-procentowym jej ukończeniu.

Delegacja techniczna z Westinghouse odwiedziła już EJ Chmielnicki, a menedżerowie Energoatomu odbyli wizytę studyjną w Południowej Karolinie, gdzie są przechowywane komponenty AP1000 z odwołanego projektu budowy VC Summer.

Oprócz umowy z Westinghouse, we wrześniu podpisano protokół ustaleń z amerykańskim dostawcą NuScale w celu zbadania możliwości rozmieszczenia małych reaktorów modułowych. Energoatom planuje również ukończenie bloku WWER-1000 rosyjskiego projektu w Chmielnickim 3 z wykorzystaniem krajowych możliwości.

Ukraina planuje osiągnąć 24 GWe mocy jądrowych do 2040 roku. Obecnie eksploatowanych jest 15 reaktorów o mocy 13,1 GWe, które zaspokajają 53% zapotrzebowania na energię elektryczną.

BADANIA POKAZUJĄ, ŻE EJ HINKLEY POINT C JEST CZYSTSZA NIŻ ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII

Nowa analiza potwierdziła, że emisje dwutlenku węgla z energii elektrycznej wytwarzanej przez najnowsze brytyjskie elektrownie jądrowe będą nawet niższe niż energia wiatrowa i słoneczna. Szczegółowe i niezależnie zweryfikowane badanie emisji w całym okresie użytkowania z Hinkley Point C zostało przeprowadzone dla EDF przez specjalistów ds. środowiska Ricardo Energy & Environment i zweryfikowane przez konsultantów inżynieryjnych WSP.

Badanie – zatytułowane Life Cycle Carbon and Environmental Impact Analysis of Electricity from Hinkley Point C Nuclear Power Plant Development – pokazuje potencjał globalnego ocieplenia związany z wytwarzaniem 1 kWh energii elektrycznej netto w HPC jako 5,49 gramów ekwiwalentu CO₂, podczas gdy ten związany z dalszym użytkownikiem otrzymującym 1 kWh energii elektrycznej wytworzonej przez HPC zostało obliczone jako 10,91 g ekwiwalentu CO₂ po uwzględnieniu wpływu sieci przesyłowych i dystrybucyjnych.

Dla porównania, szacunki Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu dla morskiej energii wiatrowej wynoszą około 12 g ekwiwalentu CO₂ na kWh i 48 g ekwiwalentu CO₂ na kWh w przypadku wielkoskalowej energii słonecznej. Wszystkie są drastycznie niższe niż węgiel przy 820g ekwiwalentu CO₂ na kWh i gaz przy 490g ekwiwalentu CO₂ na kWh.

EJ Hinkley Point C, której budowa rozpoczęła się w grudniu 2018 r., składa się z dwóch reaktorów EPR, każdy o mocy 1630 MWe, a Sizewell C ma być jej dokładną kopią, stwierdza EDF Energy. Sizewell C ma już obecnie pozwolenie na budowę i czeka na ostateczną zgodę rządu Wielkiej Brytanii.

NASA OCZEKUJE PROPOZYCJI BUDOWY REAKTORA KSIĘŻYCOWEGO

Amerykańska Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej poszukuje propozycji od liderów przemysłu jądrowego i kosmicznego, na opracowanie innowacyjnych technologii dla rozszczepieniowego systemu zasilania rozmieszczonego na powierzchni Księżyca (fission surface power, FSP). Ma nadzieję wdrożyć taki system do 2030 roku.

Projekt FSP jest sponsorowany przez NASA we współpracy z Departamentem Energii (DOE) i Idaho National Laboratory (INL) w celu ustanowienia do końca dekady trwałego, o dużej mocy, niezależnego od słońca źródła zasilania dla misji NASA na Księżycu, a także potencjalnych kolejnych misji.

Zapytanie ofertowe (Request for Proposals, RFP) – opublikowane 19 listopada – wzywa do zgłaszania pomysłów na gotowy do lotu mały reaktor rozszczepieniowy zasilany niskowzbogaconym uranem. FSP powinien być w stanie zapewnić ciągłą moc 40 kWe przez co najmniej 10 lat w środowisku księżycowym. Musi mieścić się w cylindrze o średnicy 4 metrów, długości 6 metrów w konfiguracji startowej i ważyć mniej niż 6000 kilogramów. Powinien również być w stanie włączać się i wyłączać bez udziału człowieka. FSP powinien być w stanie operować z pokładu lądownika księżycowego lub zostać usunięty z lądownika, umieszczony na systemie mobilnym i przetransportowany do innego miejsca księżycowego w celu dalszego działania.

Program NASA dotyczący budowy jądrowego źródła zasilania na powierzchni Księżyca jest kontynuacją projektu agencji Kilopower, który zakończył się w 2018 roku. Zdaniem ekspertów przyszła demonstracja księżycowa utoruje drogę dla stałych baz na Księżycu i Marsie.

Kilopower to mały, lekki system zasilania opartego o jądrową reakcję rozszczepienia opracowany w laboratorium Narodowej Administracji Bezpieczeństwa Jądrowego DOE (NNSA) we współpracy z NASA. System został pomyślnie zademonstrowany w eksperymencie Kilopower Reactor Using Stirling Technology (KRUSTY), który został przeprowadzony w Nevada National Security Site w okresie od listopada 2017 r. do marca 2018 r. KRUSTY używał wysoko wzbogaconego uranu do zasilania systemu ciepłowodów i silnika Stirlinga do wytwarzania energii elektrycznej.

                                                           * * *

INNE WIADOMOŚCI

Zakończono wylewanie betonowego fundamentu pod rosyjski reaktor prędki BREST-OD-300 w Syberyjskim Kombinacie Chemicznym (SCC), poinformował rzecznik zakładów. Ma on 2,5 metra grubości, zajmuje powierzchnię 90 na 82 metry na głębokości 6,4 metra pod poziomem gruntu i wykorzystuje beton mocniejszy niż ten używany w rosyjskich elektrowniach jądrowych serii WWER. Reaktor chłodzony ołowiem o mocy 300 MWe będzie częścią pilotażowego demonstracyjnego kompleksu energetycznego, obejmującego zamknięty jądrowy cykl paliwowy.

Firma Indústrias Nucleares do Brasil ogłosiła, że 26 listopada zainauguruje w swoich zakładach wzbogacania uranu Resende pracę dziewiątej kaskady wzbogacania. Program rozbudowy powinien zaspokoić 70% potrzeb EJ Angra 1 w zakresie wzbogacania do 2023 r., powiedziała INB, potwierdzając swój cel, jakim jest zaspokojenie do 2037 roku wszystkich potrzeb Brazylii w zakresie wzbogacania dla elektrowni jądrowej Angra, w tym obecnie budowanej jednostki nr 3 oraz programu budowy okrętów podwodnych o napędzie jądrowym brazylijskiej marynarki wojennej.

Amerykańska Komisja Regulacji Jądrowych cofnęła licencję dla bloku nr 3 w EJ Humboldt Bay i udostępniła teren byłego reaktora z wrzącą wodą, który działał od 1963 do 1976 roku, do nieograniczonego użytku. Wypowiedzenie następuje po tym, jak Pacific Gas & Electric Co pomyślnie zlikwidowało obiekt, aby spełnić standardy ochrony przed promieniowaniem NRC. Niezależna instalacja do przechowywania wypalonego paliwa w elektrowni będzie podlegać odrębnej koncesji NRC.

PrairiesCan, kanadyjska regionalna agencja rozwoju gospodarczego, otrzymała zlecenie na przeprowadzenie badania, w jaki sposób prowincje Alberta i Saskatchewan mogą wykorzystać swoje sektory przemysłowe do udziału w ogólnokanadyjskim łańcuchu dostaw dla małych modułowych reaktorów jądrowych. „Podczas gdy Alberta i Saskatchewan mają obecnie ograniczone możliwości w zakresie łańcuchów dostaw jądrowych, obie prowincje dysponują silnymi bazami przemysłowymi, które mogą dostosować się do pojawiających się możliwości rozwoju i wdrożenia SMR”, stwierdza się w dokumentach przetargowych.

Opracowano w DEJ na podstawie: WNN, NucNet