Polski Atom

Materiał informacyjny
opracowany przez Departament Energii Jądrowej
Ministerstwa Klimatu i Środowiska

25 maja 2022 r.

I. Bieżące Wydarzenia w Energetyce Jądrowej na Świecie

1. Trwa budowa Xudapu 4

Budowa bloku nr 4 w elektrowni jądrowej Xudapu w prowincji Liaoning w Chinach oficjalnie rozpoczęła się wraz z wylaniem pierwszego betonu na fundament pod wyspę jądrową reaktora. Jednostka jest drugim z dwóch reaktorów WWER-1200 budowanych w tej elektrowni, które mają być dostarczone przez Rosję.

W czerwcu 2018 roku Rosja i Chiny podpisały cztery umowy, m.in. na budowę dwóch reaktorów WWER-1200 jako bloków nr 7 i 8 w elektrowni Tianwan w prowincji Jiangsu. Ponadto dwie kolejne jednostki WWER-1200 miały zostać zbudowane w nowej lokalizacji Xudapu (znanej również jako Xudabao) w Huludao w prowincji Liaoning.

Podpisane w czerwcu 2019 r. umowy obejmowały budowę bloków Xudapu 3 i 4 oraz dostawę paliwa jądrowego. Rosyjski państwowy koncern jądrowy Rosatom zaprojektuje wyspę jądrową i dostarczy kluczowe wyposażenie reaktora, a także zapewni nadzór terenowy, nadzór nad instalacją i uruchomienie dostarczonego sprzętu. Turbogeneratory zostaną dostarczone przez Chiny. Budowa bloku Xudapu nr 3 rozpoczęła się 28 lipca 2021 r., a 19 maja 2022 r. Rosatom ogłosił rozpoczęcie budowy bloku Xudapu 4. Jednostki mają zostać oddane do użytku w latach 2027-2028.

„Projekt budowy dwóch nowych bloków generacji III+ w elektrowni Xudapu realizowany jest zgodnie z harmonogramem, nawet przed terminem” – powiedział Aleksiej Bannik, wiceprezes ds. projektów w Chinach w AtomStroyExport JSC. "Strona rosyjska wywiązuje się ze swoich zobowiązań w pełnym zakresie: na budowie pracuje grupa inżynierów nadzorujących projekt, sprzęt i dokumentacja projektowa są dostarczane zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z umowy."

Początkowo projekt Xudapu o wartości 110 miliardów CNY (17 miliardów USD) miał obejmować sześć zaprojektowanych w Chinach reaktorów CAP1000, z blokami 1 i 2 budowanymi w pierwszej fazie. Przygotowanie terenu rozpoczęło się w listopadzie 2010 r. Narodowa Komisja ds. Rozwoju i Reform wydała zgodę na realizację projektu w styczniu 2011 r. Chińska Narodowa Administracja Bezpieczeństwa Jądrowego ogłosiła zgodę na wybór lokalizacji dla bloków Xudapu 1 i 2 w kwietniu 2014 r. Jednak budowa tych jednostek jeszcze się nie rozpoczęła.

Elektrownia Xudapu jest własnością Liaoning Nuclear Power Company Limited, wspólnego przedsięwzięcia CNNC (70%), Datang International Power Generation Company (20%) oraz State Development and Investment Corporation (10%).

Umowa na składowisko odpadów

Tymczasem niemiecka firma Nukem Technologies Engineering Services GmbH ogłosiła, że otrzymała kontrakt od chińskiej korporacji Aerosun na dostawę sprzętu do przerobu stałych odpadów promieniotwórczych w elektrowni Xudapu.

Kontrakt, którego wartość nie została ujawniona, dotyczy projektu zakładu do przetwarzania odpadów radioaktywnych (SRTF). Obejmuje również zakup i dostawę wybranego sprzętu, usługi techniczne oraz dozorowe instalacji i uruchomienia systemu.

SRTF zostanie wykorzystany do przetwarzania mokrych odpadów promieniotwórczych (takich jak zużyta żywica, węgiel aktywny, niezgazowane pozostałości i zawiesiny) oraz odpadów suchych (w tym zużyte tkaniny, tworzywa sztuczne, guma, drewno i małe części metalowe). „Nasz nowy projekt w obiekcie Xudapu dołącza do długiej listy zakładów do utylizacji odpadów, które z powodzeniem zrealizowaliśmy w Chinach w ciągu ostatnich 30 lat” - powiedziała Stefanie Foerster, Director of International Business Development & Sales w Nukem Technologies.

Wliczając Xudapu-4 Chiny mają obecnie w budowie 16 reaktorów jądrowych. Kraj posiada 55 reaktorów jądrowych w eksploatacji komercyjnej. Chińska flota jądrowa w 2021 roku wytworzyła około 5% energii elektrycznej kraju.

2. Uruchomienie południowokoreańskiego APR-1400

Jak poinformował Korea Hydro & Nuclear Power (KHNP), reaktor APR-1400 zainstalowany w pierwszym bloku elektrowni jądrowej Shin Hanul w Korei Południowej po raz pierwszy osiągnął trwałą reakcję łańcuchową. Blok – pierwszy z dwóch w tej lokalizacji – ma zostać podłączony do sieci w przyszłym miesiącu.

Reaktor wodny ciśnieniowy o mocy 1350 MWe osiągnął stan pierwszej krytyczności 22 maja o godzinie 11.00, poinformował KHNP.

„Podłączenie do sieci elektroenergetycznej i rozpoczęcie produkcji energii elektrycznej przez blok Shin Hanul 1 planowane są na początek przyszłego miesiąca, po przejściu testu pracy systemów elektrowni z bezpieczeństwem jako najwyższym priorytetem” – podała firma.

W maju 2012 r. odbył się wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę pierwszego z dwóch jednostek w elektrowni Shin Hanul (dawniej Shin Ulchin). Pierwszy beton w bloku 1 został wylany dwa miesiące później, a w bloku 2 w czerwcu 2013 r. Pierwotnie planowano ich uruchomienie odpowiednio w kwietniu 2017 i kwietniu 2018. W następstwie szeregu opóźnień załadunek paliwa do reaktora w bloku 1 zaplanowano na czerwiec 2019 r., ale został przełożony do czasu przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Jądrowego (NSSC) i dokonanie pewnych modyfikacji. Komercyjną eksploatację bloku nr 1 planowano wówczas w lipcu 2021 r., a bloku nr 2 w maju 2022 r., ale nastąpiły dalsze opóźnienia.

9 lipca 2021 r. NSSC wydała warunkową zgodę na uruchomienie Shin Hanul 1. Pięć dni później KHNP rozpoczął załadunek pierwszego zestawu paliwowego do rdzenia reaktora. KHNP poinformował 13 października, że po zakończeniu załadunku paliwa rozpocznie testy pracy reaktora i systemów elektrowni w normalnych warunkach temperatury i ciśnienia pracy, które potrwają około ośmiu miesięcy.

APR-1400 to ewolucyjny reaktor wodny ciśnieniowy wywodzący się z modelu CE System 80+. Głównie zaprojektowany przez Korea Engineering Company, posiada moc 1400 MWe i ma 60-letni okres użytkowania. Zastępuje on standardowy projekt reaktora OPR-1000 o mocy 995 MWe, których Korea Południowa zbudowała 12. APR-1400 oferuje szereg ulepszeń w zakresie eksploatacji, bezpieczeństwa, konserwacji i ekonomiki w oparciu o dotychczas zgromadzone doświadczenie oraz rozwój technologiczny.

KHNP zauważył, że Shin Hanul 1 jest pierwszym blokiem energetycznym w Korei Południowej, który osiągnął technologiczną niezależność dzięki udziałowi lokalnych firm przy budowie podstawowych urządzeń, takich jak pompa obiegowa chłodziwa reaktora oraz oprzyrządowanie i system sterowania elektrowni.

W październiku 2017 r. European Utility Requirements – techniczna grupa doradcza dla europejskich przedsiębiorstw energetycznych – zatwierdziła projekt reaktora APR-1400. Amerykańska Komisja Regulacji Jądrowych wydała certyfikat dla APR-1400 w sierpniu 2019 r., stwierdzając, że projekt w pełni spełnia amerykańskie wymagania bezpieczeństwa.

Pierwsze dwie jednostki APR-1400 - Shin Kori 3 i 4 - weszły do komercyjnej eksploatacji odpowiednio w grudniu 2016 i wrześniu 2019 roku. Budowa dwóch kolejnych APR-1400 jako jednostek Shin Kori 5 i 6 rozpoczęła się w kwietniu 2017 i wrześniu 2018. Ich oddanie do użytku planowane jest na marzec 2023 i czerwiec 2024.

Nowy prezydent Korei Południowej, Yoon Suk-yeol, obiecał odwrócić politykę byłego prezydenta Moon Jae-ina polegającą na stopniowej rezygnacji z energetyki jądrowej, politykę, która została wprowadzona po objęciu przez niego urzędu w 2017 roku i po wypadku w elektrowni Fukushima Daiichi w Japonii w 2011 roku. Pojawiły się spekulacje, że nowy rząd wznowi budowę dwóch kolejnych APR-1400 w blokach energetycznych Shin Hanul 3 i 4, będzie dłużej eksploatować obecne reaktory jądrowe i utrzyma udział energii jądrowej w krajowym bilansie energetycznym na poziomie około 30%.

Cztery APR-1400 zostały również zbudowane w EJ Barakah w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Było to pierwsze zamówienie eksportowe na projekt takiego reaktora. Dwie z tych jednostek zostały podłączone do sieci odpowiednio w sierpniu 2020 r. i wrześniu 2021 r.

3. EJ Palisades wyłączona po rekordowej produkcji energii elektrycznej

Jednoblokowa elektrownia jądrowa w Michigan po ponad 50 latach eksploatacji została wyłączona na stałe 20 maja – nieco wcześniej niż planowano.

Przedsiębiorstwo energetyczne Entergy w 2017 roku ogłosiło, że w tym roku wyłączy reaktor ciśnieniowy o mocy 805 MWe, a zamknięcie elektrowni zbiegnie się z wygaśnięciem 15-letniej umowy z Consumers Energy na zakup energii. Ostateczne wyłączenie bloku przewidywano na 31 maja, ale operatorzy zdecydowali o zamknięciu zakładu przed zaplanowanym terminem ze względu na wadliwe działanie uszczelnienia napędu prętów sterujących.

EJ Palisades rozpoczęła pracę komercyjną w 1971 roku, a jej zamknięcie zakończyło okres 577 dni ciągłego wytwarzania energii elektrycznej od czasu ostatniego przeładunku paliwa, co według Entergy jest rekordem zakładu i światowym rekordem produkcji dla tego rodzaju obiektu energetycznego.

„Trwałe dziedzictwo EJ Palisades to tysiące mężczyzn i kobiet, którzy bezpiecznie i niezawodnie obsługiwali fabrykę, pomagając zasilać domy i firmy w Southwest Michigan przez ponad 50 lat” – powiedział Darrell Corbin, wiceprezes Entergy. Podziękował społeczności lokalnej za wsparcie okazywane zakładowi.

Entergy w 2018 roku zgodziło się sprzedać EJ Palisades firmie Holtec International po jej zamknięciu. Amerykańska Komisja Regulacji Jądrowych (NRC) zatwierdziła już przeniesienie licencji elektrowni na Holtec w celu bezpiecznej i terminowej likwidacji po całkowitym zamknięciu elektrowni. Oczekuje się, że przeniesienie licencji nastąpi jeszcze tego lata, po rozładunku paliwa z reaktora. Holtec planuje zakończyć demontaż, dekontaminację i rekultywację Palisades zgodnie ze standardami NRC do 2041 roku.

W ramach umowy sprzedaży Holtec zatrudni do pierwszej fazy likwidacji około 260 osób z obecnego zespołu Palisades, liczącego około 600 pracowników. Około 130 pracowników Palisades podjęło zatrudnienie w Entergy. Ze 180 pracowników Palisades, którzy mają odejść z firmy, ponad połowa jest uprawniona do emerytury, stwierdza Entergy. Zamknięcie zakładu oznacza wyjście Entergy z rynku energetyki.

4. Energia jądrowa „ma rolę do odegrania”, gdy Europa odchodzi od rosyjskich paliw kopalnych

Energetyka jądrowa będzie miała do odegrania znaczącą rolę, ponieważ UE stara się odejść od uzależnienia od rosyjskich paliw kopalnych. Zielony wodór, w szczególności pochodzący z energii jądrowej, ma odgrywać również rolę w zastępowaniu gazu ziemnego.

Komisja Europejska stwierdziła w komunikacie na temat swojego planu REPowerEU, że „niesprowokowana i nieuzasadniona” agresja militarna Rosji na Ukrainę masowo zakłóciła światowy system energetyczny i w marcu 2022 r. przywódcy UE zgodzili się na stopniowe wycofanie uzależnienia Europy od rosyjskiego importu energii „tak szybko, jak to możliwe".

Komisja stwierdziła, że plan REPowerEU jest odpowiedzią na trudności i zakłócenia globalnego rynku energii spowodowane inwazją Rosji na Ukrainę. Stwierdzono, że transformacja europejskiego systemu energetycznego jest pilna z dwóch powodów: położenie kresu uzależnieniu UE od rosyjskich paliw kopalnych, które są wykorzystywane jako broń gospodarcza i polityczna i kosztują europejskich podatników prawie 100 mld euro rocznie, oraz walka z kryzysem klimatycznym.

Foratom, grupa przemysłu jądrowego z siedzibą w Brukseli, stwierdził, że „jak słusznie wskazano w planie”, zatrzymanie procesu wygaszania elektrowni jądrowych może pomóc w zmniejszeniu zależności UE od rosyjskiego gazu. „Ponadto komisja wyjaśnia, że przyniesie to również korzyści ekonomiczne, ponieważ doprowadzi do niższych kosztów inwestycji”, powiedział Yves Desbazeille, dyrektor generalny Foratomu. „Biorąc to pod uwagę, głęboko wierzymy, że jednym z najlepszych sposobów na zapewnienie bezpieczeństwa dostaw i niższych kosztów inwestycji jest utrzymanie obecnie jak największej liczby elektrowni jądrowych tak długo, jak to możliwe”.

Foratom ostrzegł jednak, że jest to rozwiązanie tylko na stosunkowo krótki okres. Jeśli UE naprawdę jest zaangażowana w gwarantowanie długoterminowych, stabilnych i przystępnych cenowo dostaw niskoemisyjnej energii, należy zrobić więcej, aby wspierać rozwój nowych projektów jądrowych, w tym małych reaktorów modułowych, stwierdził dyrektor. „Zmiana w kierunku zwiększonej elektryfikacji i większego wykorzystania niskoemisyjnego wodoru będzie wymagała ogromnych ilości energii o niskiej emisji dwutlenku węgla. A ta energia musi być produkowana w Europie”.

Desbazeille powiedział: „Poleganie na masowym imporcie odnawialnego wodoru spoza Europy w celu spełnienia naszych wymagań nie rozwiąże naszych problemów związanych z zależnością od importu.

„Musimy skupić się na zwiększeniu produkcji niskoemisyjnego wodoru w Europie. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego jest miks energii elektrycznej składający się z energii jądrowej i odnawialnej”.

Komisja stwierdziła, że opcje dywersyfikacji są również ważne dla państw członkowskich zależnych od Rosji w zakresie paliwa jądrowego dla ich reaktorów. Będzie to wymagało współpracy w UE i z partnerami międzynarodowymi w celu zabezpieczenia alternatywnych źródeł uranu oraz zwiększenia zdolności konwersji, wzbogacania i produkcji paliwa dostępnych w Europie lub u globalnych partnerów UE.

Inne wiadomości

TerraPower poinformował, że wczesne prace budowlane dla pierwszego w swoim rodzaju małego reaktora modułowego Natrium w Kemmerer w stanie Wyoming prawdopodobnie rozpoczną się w 2024 roku. Działania w terenie mające na celu zbadanie właściwości geotechnicznych lokalizacji, w tym wykonanie ponad 100 otworów wiertniczych do oceny gleby i skał w podłożu, trwają już od kilku miesięcy i mają zostać ukończone na początku lipca, podała firma.

Główna pompa obiegowa dla projektu demonstracyjnego wielofunkcyjnego małego reaktora modułowego ACP100 (Linglong One) w elektrowni jądrowej Changjiang w chińskiej prowincji Hainan przeszła pomyślnie przegląd projektu, ogłosiła China National Nuclear Corporation. Spółki zależne CNNC, China Nuclear Power Research & Design Institute i Harbin Electric Power Equipment Company, zorganizowały niedawno warsztaty w Changjiang, aby dokonać przeglądu projektu pompy. „Po przeglądzie uczestniczący eksperci zgodzili się, że projekt głównej pompy spełnia wymagania specyfikacji sprzętu i przeszedł ocenę projektu” – powiedział.

Premier Japonii Fumio Kishida i prezydent Joe Biden potwierdzili swój zamiar zacieśnienia współpracy w ramach partnerstwa klimatycznego Japonii i USA oraz uznali znaczenie energii jądrowej jako krytycznego i niezawodnego źródła bezemisyjnej energii elektrycznej i ciepła technologicznego, we wspólnym oświadczeniu wydanym po pierwszej prezydenckiej wizycie Bidena w Japonii. Zobowiązali się do ściślejszej współpracy w dziedzinie energii jądrowej oraz przyspieszenia rozwoju i globalnego wdrażania zaawansowanych i małych reaktorów modułowych poprzez wspólne wykorzystywanie narzędzi promocji eksportu i budowania zdolności, i powiedzieli, że będą współpracować w celu stworzenia bardziej odpornych łańcuchów dostaw jądrowych, w tym paliwa uranowego, zarówno dla istniejących jak i nowych reaktorów.

Zespół ekspertów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej stwierdził, że krajowy program zarządzania odpadami promieniotwórczymi i likwidacją elektrowni jądrowej na Litwie wykazuje zaangażowanie w bezpieczeństwo, jednocześnie odnotowując obszary, w których można go jeszcze bardziej wzmocnić. Ośmioosobowy zespół Zintegrowanego Przeglądu ds. Gospodarki Odpadami Promieniotwórczymi i Wypalonym Paliwem, Likwidacji i Rekultywacji zakończył 25 maja dziesięciodniową misję na Litwie. Litewski program gospodarowania odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem obejmuje paliwo i odpady z eksploatacji i trwającej obecnie likwidacji elektrowni jądrowej Ignalina.

II. Opinie, komentarze

Czy energia jądrowa jest czysta: Energia jądrowa i jej rola w zrównoważonym rozwoju

18 maja 2022 r. Earth Org

Alexander Pham

W obliczu kryzysu klimatycznego, który obecnie ogarnia świat, toczy się poważna dyskusja na temat alternatywnych źródeł czystej i odnawialnej energii, wspierających zrównoważony rozwój. Popularnymi opcjami są energia wiatrowa, słoneczna i wodna, ale jednakową uwagę należy poświęcić również energii jądrowej. Jednak wielu ekologów obawia się potencjalnych skutków awarii jądrowych, stawiając pytanie: „czy energia jądrowa jest czysta”?

W porównaniu ze swoimi naturalnie występującymi odpowiednikami, energia jądrowa jest czystym źródłem energii, które generuje zerową emisję dwutlenku węgla, podobnie jak energia wiatrowa, słoneczna czy wodna. Energia jest wyzwalana w reakcjach rozszczepienia jądra uranu-235, aby wytworzyć duże ilości pary obracającej turbiny w turbogeneratorach, które wytwarzają energię elektryczną. W tym procesie nie powstają żadne szkodliwe emisje i tylko w 2019 roku Stany Zjednoczone dzięki swojej flocie 93 reaktorów jądrowych były w stanie uniknąć 476 milionów ton dwutlenku węgla, co odpowiada usunięciu z dróg 100 milionów samochodów. Mniejsza zajmowana powierzchnia i mniejszy ślad węglowy sprawia, że energetyka jądrowa wyprzedza konwencjonalne źródła odnawialne. Standardowa 1000-megawatowa elektrownia wymaga tylko jednego kilometra kwadratowego przestrzeni. Farmy wiatrowe wymagają co najmniej 360 razy więcej miejsca, a farmy fotowoltaiczne wymagają co najmniej 75 razy więcej miejsca. Współczynnik obciążenia elektrowni jądrowych osiąga wartość równą 92,5%. Przy takiej wydajności energia jądrowa dostarcza od 1990 r. jedną piątą energii elektrycznej w Stanach Zjednoczonych.

Niedawne badanie wykazało, że poza Stanami Zjednoczonymi, w kilku krajach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) energia jądrowa skutecznie zmniejsza emisje ze źródeł produkcyjnych. W prognozach długoterminowych energetyka jądrowa ma znaczący potencjał rynkowy, ponieważ jest opłacalna, zapewnia bezpieczeństwo energetyczne i wzrost gospodarczy.

Odnawialne źródła energii - wiatr i energia słoneczna są z natury nieciągłe, a ich zdolność do wytwarzania energii elektrycznej nie zawsze odpowiada popytowi. W sieciach energetycznych, które czerpią ze źródeł odnawialnych, inne źródła energii muszą być czasami wykorzystywane w celu zwiększenia lub zmniejszenia podaży w krótkim czasie. Natomiast energia jądrowa jest znacznie bardziej spójna i niezawodna. Istnieją jednak godne uwagi niedociągnięcia.

W prognozach krótkoterminowych energetyka jądrowa musi liczyć się z wyższymi kosztami budowy, z większą ilością szczegółów technicznych i regulacji, zwłaszcza w porównaniu z projektami odnawialnymi o podobnej skali. Za zainwestowanego dolara odnawialne źródła energii oferują szybszą redukcję emisji, ponieważ są tańsze i łatwiejsze do wdrożenia. Ciągłe inwestowanie w odnawialne źródła energii sprzyja również nabywaniu doświadczenia, dzięki czemu zwiększone wdrażanie może skutkować z czasem niższymi kosztami i lepszą wydajnością. Kontrastuje to z zaletami energetyki jądrowej, która pomimo swoich rekordowych osiągnięć pod względem wydajności, musi borykać się z negatywnym odbiorem społecznym.

W historii energetyki jądrowej istnieją trzy godne uwagi zdarzenia, takie jak wypadek w elektrowni Three Mile Island, katastrofa w Czarnobylu i katastrofa w Fukushimie Daiichi.

Wypadek w EJ Three Mile Island miał miejsce 28 marca 1979 roku w Harrisburgu w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych. Ciśnieniowy reaktor wodny utracił chłodziwo, powodując uszkodzenie paliwa jądrowego. Katastrofa w Czarnobylu miała miejsce 26 kwietnia 1989 roku w mieście Prypeć na Ukrainie. Błędy ludzkie podczas rutynowej procedury testowej spowodowały katastrofalną eksplozję w czwartym reaktorze elektrowni. Wreszcie katastrofa w EJ Fukushima Daiichi miała miejsce 11 marca 2011 r., kiedy silne trzęsienie ziemi i tsunami nawiedziły północno-wschodnią Japonię, powodując rozległe uszkodzenia całego obiektu.

Badanie, które dostarczyło obszernego przeglądu wszystkich trzech wydarzeń, wykazało, że w każdym przypadku incydenty doprowadziły do uwolnienia i rozproszenia szkodliwego materiału promieniotwórczego w różnym stopniu. Do dziś katastrofa w Czarnobylu pozostaje najgorszym incydentem tego rodzaju w historii, a po niej Fukushima. Wydarzenia te miały głęboki i trwały wpływ na przemysł jądrowy, wpływając na praktyki regulacyjne, strategie zarządzania katastrofami i przejrzystość komunikacji.

Three Mile Island, Czarnobyl i Fukushima miały swoje własne unikalne czynniki ograniczające, ale wspólną cechą było to, że władze odpowiedzialne za radzenie sobie z incydentami były nieskuteczne w komunikowaniu pełnego zakresu szkód zaniepokojonej opinii publicznej. Doprowadziło to do pospiesznych wysiłków likwidujących skutki awarii, dużych ewakuacji i szkód w środowisku, które byłyby trudne do pogodzenia przed sądem opinii publicznej. Od tego czasu wydarzenia te stawiają przemysł jądrowy w negatywnym świetle. Niezależnie od korzyści ekonomicznych czy środowiskowych, szkody zostały wyrządzone, a energetykę jądrową ocenia się nie na podstawie jej sukcesów, ale raczej porażek.

Mimo to państwa w kwestii energii jądrowej są na świecie dosyć podzielone. W krajach takich jak Białoruś, Turcja czy Bangladesz nowe elektrownie są obecnie w fazie budowy. Z drugiej strony inne kraje zmniejszają swoją zależność od energii jądrowej. Niemcy są nadal zaangażowane w plany wycofania się z energii jądrowej, jednak wojna na Ukrainie i wezwanie Europy do rezygnacji z rosyjskiej ropy i gazu spowodowały pewne opóźnienia we wdrażaniu tej polityki.

Jeśli chodzi o debatę na temat zrównoważonego rozwoju w dobie kryzysu klimatycznego, nie można ignorować nieodłącznego ryzyka związanego z energią jądrową. Tak samo, wszystkie opcje należy pozostawić na stole i rozważyć równo. Jak udowodnili eksperci ds. polityki i naukowcy, energia jądrowa może być czysta i pozostaje opłacalną alternatywą energetyczną z konsekwentnie udanymi osiągnięciami, pomimo kilku poważnych przeszkód.

Alexander Pham uzyskał tytuł licencjata nauk politycznych na Wilfrid Laurier University oraz tytuł magistra międzynarodowej polityki publicznej w Balsillie School of International Affairs. Wcześniej pracował jako stypendysta w Global Affairs Canada, pisząc i prezentując krótki opis polityki w zespole złożonym z innych stypendystów. Jego zainteresowania badawcze dotyczą polityki środowiskowej, w tym zagadnień takich jak czysta energia, ceny węgla, sprawiedliwość klimatyczna, zielone gospodarki i zrównoważony rozwój.

III. Czy wiesz, że …

Energetyka jądrowa przyczynia się do osiągnięcia 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ.

 

Cel 17: Partnerstwa na rzecz celów

 

Organizacje jądrowe współpracują z interesariuszami, aby pomóc w realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju

Rządy, społeczeństwo obywatelskie, naukowcy, środowisko akademickie i sektor prywatny muszą współpracować, łącząc swoje umiejętności i wiedzę specjalistyczną

 

• Przy realizacji pozostałych 16 Celów Zrównoważonego Rozwoju, rządy, społeczeństwo obywatelskie, naukowcy, środowisko akademickie i sektor prywatny muszą współpracować, aby osiągnąć wspólny cel.

• Organizacje takie jak CNA, FORATOM, JAIF, KAIF, NEI, NIA i World Nuclear Association łączą przedstawicieli różnych firm jądrowych, aby działać razem w obszarach wspólnego zainteresowania i współpracować z innymi interesariuszami.

Silne partnerstwa między przemysłem jądrowym a innymi zainteresowanymi stronami umożliwiają technologiom jądrowym przyczyniać się do realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju.

Kluczowym partnerstwem w Kanadzie są projekty modernizacyjne w elektrowniach Darlington i Bruce, wspólne przedsięwzięcie przemysłu jądrowego i rządu prowincji Ontario. Wysiłek ten zapewni przedłużenie okresu eksploatacji 10 reaktorów. Projekt remontów bloków jądrowych, który potrwa około 15 lat, utworzy tysiące miejsc pracy i umożliwi dalszą pracę reaktorów przez kolejne 30 lub więcej lat.

Rozpoczęte w czerwcu 2021 r. partnerstwa MAEA „Nuclear Saves” zapewniają firmom i organizacjom możliwość wspierania MAEA w transferze nauki i technologii jądrowych do innych krajów w celu poprawy zdrowia i dobrobytu milionów ludzi na całym świecie. Instytut Energii Jądrowej (NEI), Światowe Stowarzyszenie Jądrowe (WNA) i Westinghouse Electric Company są partnerami Nuclear Saves z MAEA.

Przemysł jądrowy prowadzi działania informacyjne i pomocowe z krajami rozwijającymi się oraz współpracuje z rządami, organizacjami pozarządowymi i organami ONZ, takimi jak MAEA i UNECE. Jednym z przykładów są Międzynarodowe Ramy Współpracy w Energetyce Jądrowej (IFNEC), partnerstwo krajów, które dzielą się wiedzą i doświadczeniem z krajami rozwijającymi się, aby mogły podejmować świadome decyzje dotyczące budowy obiektów jądrowych.

 

Opracowano w DEJ na podstawie: WNA, NucNet, POWER, MAEA