Polski Atom

Materiał informacyjny
opracowany przez Departament Energii Jądrowej
Ministerstwa Klimatu i Środowiska

29 kwietnia 2022 r.

I. Bieżące Wydarzenia w Energetyce Jądrowej na Świecie

1. Rozpoczęto produkcję NuScale SMR

Doosan Enerbility rozpocznie produkcję głównego wyposażenia dla małych reaktorów modułowych NuScale (SMR) w ramach nowo podpisanej umowy, która stanowi kamień milowy w produkcji modułu mocy NuScale.

Zgodnie z umową podpisaną 25 kwietnia, koreańska firma jeszcze w tym roku może rozpocząć produkcję odkuwek stalowych przeznaczonych do budowy reaktorów, a produkcja urządzeń na pełną skalę ma się rozpocząć w drugiej połowie 2023 roku. W szczególności Doosan rozpocznie produkcję matryc do kucia zbiornika ciśnieniowego reaktora. Zostaną one wykorzystane w pierwszym komercyjnym wdrożeniu elektrowni NuScale VOYGR w ramach projektu energetyki bezemisyjnej Carbon Free Power Project (CFPP) realizowanego przez Associated Municipal Power Systems w stanie Utah (UAMPS) na terenie Narodowego Laboratorium Idaho (INL) w USA.

Doosan Enerbility – pod dawną nazwą Doosan Heavy Industries & Construction – w 2019 r. podpisał umowę o współpracy biznesowej z NuScale z siedzibą w Portland, Oregon na dostawę modułów mocy NuScale i innego sprzętu oraz wraz z koreańskimi inwestorami finansowymi dokonał w tej firmie inwestycji kapitałowej w wysokości prawie 104 mln USD. Koreańska firma zakończyła przegląd możliwości produkcyjnych w styczniu 2021 roku i Doosan pracuje obecnie nad rozwojem prototypu komponentów.

Moduł mocy NuScale to ciśnieniowy reaktor wodny, w którym wszystkie elementy do wytwarzania pary i wymiany ciepła są zintegrowane w jednej jednostce, generującej 77 MWe. We wrześniu 2020 r. został pierwszym projektem SMR, który otrzymał zatwierdzenie od amerykańskiej Komisji Dozoru Jądrowego. NuScale oferuje elektrownie VOYGR: 12-modułowa elektrownia VOYGR-12 jest w stanie wyprodukować 924 MWe. Firma oferuje również instalacje czteromodułowe i sześciomodułowe oraz inne konfiguracje w oparciu o potrzeby klientów. CFPP ma być sześcioelementową instalacją VOYGR.

NuScale przechodzi obecnie proces fuzji z Spring Valley Acquisition Corp, po której firma wejdzie na giełdę. Inwestorem większościowym firmy jest Fluor Corporation.

2. MAEA stawia na reaktory prędkie

Dyrektor generalny MAEA, Rafael Mariano Grossi, otwierając ostatnią międzynarodową konferencję na temat reaktorów prędkich i związanych z nimi cykli paliwowych: Sustainable Clean Energy for the Future (FR22) w Wiedniu, podkreślił potrzebę opracowania technologii reaktorów prędkich. Była to czwarta konferencja poświęcona takim reaktorom, poprzednie odbyły się w Kioto (2009), Paryżu (2013) i Jekaterynburgu (2017), a kolejna odbędzie się w Chinach.

Konferencja, na którą składały się zarówno osobiste, jak i internetowe prezentacje, zakończyła się 22 kwietnia. „Nadszedł czas, aby ponownie skupić się na reaktorach prędkich: innowacyjnej technologii, która wydobywa znacznie więcej energii z uranu i w cyklu zamkniętym przetwarza odpady jądrowe, pomagając chronić zasoby naturalne przy jednoczesnym zmniejszeniu wpływu energetyki jądrowej na środowisko” – stwierdził Grossi.

„Aby przeprowadzić tę transformację bez większych zakłóceń lub skoków cen, takich jak te, które doświadczamy teraz, będziemy potrzebować wszystkich niskoemisyjnych źródeł energii, w tym jądrowej. W rzeczywistości będziemy potrzebować więcej – a nawet znacznie więcej – energii jądrowej, jeśli mamy napędzać wzrost gospodarczy i jednocześnie osiągnąć zerową emisję gazów cieplarnianych netto”.

„Oprócz tego, że są niskoemisyjne, jak wszystkie reaktory jądrowe, systemy reaktorów prędkich spełniają kluczowe kryteria, jeśli chodzi o zrównoważony rozwój: zmniejszają ślad środowiskowy odpadów, jednocześnie pozyskując znacznie więcej energii z paliwa. Mogą być pomostem do jeszcze bezpieczniejszej i wydajniejszej energetyki jądrowej, zapewniając zrównoważoną czystą energię dla pokoleń” – powiedział.

Reaktory prędkie (na neutronach prędkich) działają bez moderatora, takiego jak woda lub grafit, aby podtrzymać łańcuchową reakcję rozszczepienia i mogą wydobyć do 70 razy więcej energii z paliwa niż obecnie pracujące reaktory termiczne (na neutronach termicznych). Reaktory te mogą powielać (breed) paliwo - produkować go więcej niż zużywają. Mogą także spalić część odpadów zawartych w zużytym paliwie, czego reaktory termiczne nie są w stanie zrobić wydajnie, tym samym znacznie zmniejszając objętość, toksyczność i czas konieczny do izolacji wysokoaktywnych odpadów promieniotwórczych, wskazuje MAEA.

Dyrektor Grossi stwierdził, że reaktory prędkie i związane z nimi cykle paliwowe należą do kilku technologii jądrowych niezbędnych do sprostania głównym wyzwaniom, począwszy od zmian klimatu po zrównoważony rozwój społeczeństwa. Powiedział, że podejmie ponownie tę sprawę na COP27 w Egipcie w listopadzie, tak jak zrobił to na COP26 w Glasgow w ubiegłym roku.

„Znalezienie bardziej zrównoważonego sposobu na napędzanie globalnego wzrostu i dobrobytu jest oczywiście jednym z największych wyzwań, przed którymi stoimy” – zauważył.

Systemy reaktorów prędkich umożliwiają realizację w pełni zamkniętego jądrowego cyklu paliwowego, w którym napromieniowane paliwo jądrowe jest przetwarzane i ponownie wykorzystywane. Taki system energetyczny mógłby potencjalnie być zrównoważonym źródłem energii przez tysiące lat. Kilka krajów zdobyło znaczące doświadczenie w zakresie ponownego przetwarzania paliwa i jego recyklingu, co może przyczynić się do zbudowania podstaw przyszłych systemów energetyki jądrowej, w których reaktory prędkie będą odgrywać kluczową rolę.

Reaktory prędkie są obecnie eksploatowane w Rosji, Chinach i Indiach, a kilka innych krajów opracowuje je do zastosowań średnioterminowych, w tym z wykorzystaniem chłodziw, takich jak sód, ołów, eutektyka bizmut-ołów, gaz i stopione sole. Wystąpienia otwierające konferencję obejmowały prezentacje z Chin, Francji, Indii, Japonii, Korei Południowej, Rosji i USA.

Podczas swojego przemówienia inauguracyjnego, przewodniczący konferencji Arun Kumar Bhaduri z Departamentu Energii Jądrowej Indii, odnotowując wszystkie zalety technologiczne reaktorów prędkich wezwał dyrektora Grossiego do „oznaczenia ich jako odnawialnego źródła energii, takiego jak energia słoneczna lub wiatrowa”, gdy będzie on podróżował na szczyt COP27, który ma się odbyć w Sharm El-Sheik w dniach 7-18 listopada.

MAEA odgrywa kluczową rolę we wspieraniu rozwoju i wdrażania reaktorów prędkich poprzez wymianę informacji i doświadczeń, koordynowanie projektów badawczych, publikacje techniczne oraz organizację technicznych grup roboczych i konferencji międzynarodowych. Międzynarodowy projekt Agencji dotyczący innowacyjnych reaktorów i cykli paliwowych (INPRO) również pomaga w konstruowaniu i wdrażaniu reaktorów prędkich oraz związanych z nimi cykli paliwowych, wspierając zaangażowane kraje w planowaniu i współpracy.

3. Szósty reaktor w EJ Hongyanhe osiągnął pierwszą krytyczność

Reaktor ACPR-1000 zainstalowany w bloku nr 6 elektrowni jądrowej Hongyanhe w chińskiej prowincji Liaoning po raz pierwszy osiągnął trwałą reakcję łańcuchową. Blok – drugi z dwóch wybudowanych jako II faza rozbudowy elektrowni – ma wejść do komercyjnej eksploatacji jeszcze w tym roku.

Koncern China General Nuclear (CGN) poinformował, że stan pierwszej krytyczności reaktor osiągnął w dniu 21 kwietnia o godzinie 1.13 „oznaczając oficjalne wejście jednostki w stan operacyjny i rozpoczęcie etapu podnoszenia jego mocy, a następnie podłączenia bloku energetycznego do sieci i jego komercyjnej eksploatacji".

Faza I budowy elektrowni Hongyanhe (bloki 1-4) obejmująca konstrukcję czterech reaktorów wodnych ciśnieniowych CPR-1000, rozpoczęła się w sierpniu 2009 roku. Bloki 1 i 2 działają komercyjnie odpowiednio od czerwca 2013 i maja 2014 roku, natomiast blok 3 wszedł do operacji komercyjnej w sierpniu 2015, a blok 4 we wrześniu 2016.

Faza II budowy elektrowni (bloki 5 i 6) obejmuje instalację dwóch reaktorów ACPR-1000 zaprojektowanych przez CGN o mocy 1080 MWe. Budowa bloku nr 5 rozpoczęła się w marcu 2015 roku, a bloku nr 6 w lipcu tego samego roku. Blok nr 5 osiągnął pierwszą krytyczność w czerwcu ubiegłego roku i wszedł do komercyjnej eksploatacji 31 lipca. Załadunek paliwa do rdzenia reaktora w bloku nr 6 rozpoczął się 25 marca br. i zakończył 28 marca. Jednostka wejdzie do komercyjnej eksploatacji po zakończeniu serii testów rozruchowych, w tym eksploatacji próbnej trwającej 168 godzin.

Elektrownia Hongyanhe jest własnością i jest zarządzana przez Liaoning Hongyanhe Nuclear Power Company, spółkę joint venture CGN i State Power Investment Corporation, z których każda posiada 45% udziałów, a Dalian Municipal Construction Investment Co posiada pozostałe 10%.

Reaktor ACPR-1000 – jednostka z trzema pętlami chłodzenia, podwójną obudową bezpieczeństwa i chwytaczem rdzenia – została zaprojektowana przez CGN w listopadzie 2011 r. W 2012 r. centralni planiści w Pekinie polecili China National Nuclear Corporation (CNNC) i CGN „racjonalizację” ich projektów reaktorów. Oznaczało to, że CNNC ACP-1000 i CGN ACPR-1000 zostały „połączone” w jeden ustandaryzowany projekt – Hualong One (HPR1000).

Bloki Yangjiang 5 i 6 były pierwszymi jednostkami ACPR-1000, które weszły do komercyjnej eksploatacji, odpowiednio w lipcu 2018 r. i lipcu 2019 r. Bloki 5 i 6 elektrowni Tianwan, również ACPR-1000, weszły do komercyjnej eksploatacji odpowiednio we wrześniu 2020 r. i czerwcu 2021 r.

4. Generacja jądrowa „stosunkowo stabilna” w USA

Według Energy Information Administration (EIA) w ciągu ostatniej dekady wytwarzanie energii jądrowej w Stanach Zjednoczonych było stosunkowo stabilne, ponieważ wzrost mocy istniejących obiektów równoważył wycofanie z eksploatacji kilku reaktorów.

W 2021 r. został wyłączony jeden jądrowy blok energetyczny – nowojorski Indian Point-3 – ale w nadchodzących latach zaplanowano wycofanie trzech kolejnych obiektów.

Pomimo niewielkiego wzrostu współczynnika wykorzystania mocy amerykańskiej floty jądrowej w 2021 r., wytwarzanie energii elektrycznej w elektrowniach jądrowych spadło do najniższego poziomu od 2012 r. Produkcja elektrowni jądrowych wyniosła w 2021 r. 778 mln MWh, czyli o 1,5% mniej niż rok wcześniej. Udział energii jądrowej w produkcji energii elektrycznej w USA we wszystkich sektorach w 2021 r. był podobny do średniego udziału w poprzedniej dekadzie na poziomie około 19%.

Sześć jądrowych jednostek wytwórczych o łącznej mocy 4736 MWe zostało wyłączone od końca 2017 roku. Trzy kolejne reaktory o łącznej mocy 3 009 MW są planowane do wycofania z eksploatacji: Palisades w Michigan jeszcze w tym roku, a kalifornijska EJ Diablo Canyon wyłączy jedną jednostkę w 2024 r. i jedną w 2025 r.

Według EIA produkcja energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych wyniosła w USA w 2021 r. 795 mln MWh, przewyższając 778 mln MWh energii jądrowej. Sektor energetyki w USA nie obejmuje wytwarzania energii elektrycznej w sektorze przemysłowym, handlowym lub mieszkaniowym, takich jak małoskalowe systemy słoneczne lub wiatrowe lub niektóre połączone systemy ciepłownicze.

Wytwarzanie odnawialne obejmuje energię elektryczną wytwarzaną ze źródeł wiatrowych, wodnych, słonecznych, biomasowych i geotermalnych.

5. Purdue University i Duke Energy rozważają opcję SMR

Mały reaktor modułowy (SMR) mógłby zostać wykorzystany do zasilania kampusu Uniwersytetu Purdue w stanie Indiana w USA, w zależności od wyników wspólnych badań prowadzonych z gigantem energetycznym Duke Energy dotyczących wykonalności takiego projektu.

Uniwersytet, który ma uznany program inżynierii jądrowej, oraz Duke Energy, który obsługuje największą flotę jądrową w USA - z 11 jednostkami w sześciu elektrowniach - przyjrzą się, czy SMR może zaspokoić obecne i przyszłe potrzeby kampusu uniwersyteckiego w West Lafayette, a także dostarczać ewentualny nadmiar wyprodukowanej energii do stanowej sieci elektrycznej.

„Żadna inna opcja nie ma tak dużego potencjału, aby zapewnić niezawodną, odpowiednią energię elektryczną przy zerowej emisji dwutlenku węgla” – powiedział rektor Uniwerytetu Purdue Mitch Daniels. „Innowacje i nowe pomysły są podstawą tego, co robimy w Purdue… widzimy wystarczająco dużo obiecujących cech w tych nowych technologiach, aby podjąć ich praktyczną eksplorację, a niewiele miejsc jest lepiej przygotowanych do tego”.

Prezydent Duke Energy Indiana Stan Pinegar powiedział: „Energetyka jądrowa zapewnia niezawodną energię i może uzupełniać inne bezemisyjne źródła energii, takie jak energia słoneczna i wiatrowa… mamy ponad 50-letnie doświadczenie w bezpiecznych i niezawodnych operacjach. Możemy podzielić się tym doświadczeniem z jednym najlepszych szkół inżynierskich w Ameryce, aby zobaczyć, co ta technologia może zrobić dla kampusu i stanu”.

Reaktory SMR są definiowane jako reaktory jądrowe o mocy równoważnej 300 MWe lub mniejszej, budowane z modułów produkowanych w fabryce. Ma to owocować oszczędnościami związanymi z produkcją seryjną i krótkim czasem budowy.

Duke Energy jest już zaangażowany w różne aspekty rozwoju SMR - podczas gdy Purdue odgrywa również kluczową rolę w rozwoju tej technologii, opracowując i weryfikując materiały konstrukcyjne stosowane w SMR w uniwersyteckim Centrum Konstrukcyjnym Inżynierii Strukturalnej i Elektrowni Jądrowych.

Inne wiadomości

Fińska firma zajmująca się gospodarką odpadami promieniotwórczymi Posiva Oy rozpoczęła trzyletni projekt modelowania za pomocą jednego z najpotężniejszych superkomputerów na świecie składu chemicznego wód gruntowych w podłożu skalnym zakładu w Olkiluoto przeznaczonego w dalekiej przyszłości do ostatecznej utylizacji zużytego paliwa jądrowego. Celem projektu jest weryfikacja równowagi długoterminowego bezpieczeństwa ze zrównoważeniem ekonomicznym. „To prawdopodobnie dotychczas najbardziej wymagające modelowanie chemii wód gruntowych na całym świecie” – stwierdza Posiva.

Premier Japonii Fumio Kishida powiedział, że należy rozważyć użycie większej ilości energii jądrowej, ponieważ kraj zależny od importu zmaga się z rosnącymi cenami paliwa i słabym jenem. Przepisy obowiązujące od czasu wypadku w Fukushimie Daiichi w 2011 roku muszą zostać usprawnione, aby wspomóc proces ponownego uruchamiania japońskich reaktorów pracujących na biegu jałowym. „Musimy myśleć o energii jądrowej, biorąc pod uwagę rosnące ceny energii elektrycznej i gazu” – powiedział Kishida w wywiadzie dla TV Tokyo. „Nie pójdziemy na kompromis w kwestii bezpieczeństwa, a przed kontynuowaniem uzyskamy zrozumienie ludzi”.

II. Opinie, komentarze

Renesans jądrowy to szansa dla Kanady. Czy ją wykorzystamy?

25.04.2022, Ottawa Citizen

Heather Exner-Pirot

Energia jądrowa wraca z hukiem, a budowa nowych reaktorów lub przedłużanie eksploatacji starszych są ogłaszane co tydzień. A najbogatsze na świecie złoża uranu odkrywane są w dorzeczu Athabasca w północnym Saskatchewan.

Gdy świat zmaga się z pokryciem zapotrzebowania na niskoemisyjne źródła energii, energia jądrowa powraca. Katastrofa w Czarnobylu w 1984 r. i wypadek w Fukushimie Daiichi w 2011 r. zadały sektorowi energetyki jądrowej niemal śmiertelne ciosy. Jednak współistniejące kryzysy energetyczne, bezpieczeństwa i klimatyczne zmieniają nasze serca i umysły, a na horyzoncie widać renesans jądrowy. Kanada ma wszystkie narzędzia, aby być liderem w tej nowej erze. Czy z nich skorzysta?

Jeszcze przed inwazją Rosji na Ukrainę Europa szukała alternatyw dla paliw kopalnych, aby wesprzeć realizację swoich celów klimatycznych. Wysokie koszty i nieciągłość energii wiatrowej i słonecznej oraz wywołany jesienią kryzys energetyczny pomogły wysunąć energię jądrową z powrotem na pierwszy plan po latach spędzonych w zapomnieniu i odosobnieniu. Awaria elektrowni w Fukushimie, wywołana trzęsieniem ziemi i tsunami, skłoniła byłą kanclerz Angelę Merkel do ogłoszenia wcześniejszego wyjścia Niemiec z energetyki jądrowej. Unia Europejska przez lata pozostawała podzielona w kwestii roli energii jądrowej w miksie energetycznym kontynentu. W związku z pilną potrzebą wycofania się z rosyjskiego gazu ziemnego jest to obecnie kwestia rozwiązana.

Energia jądrowa wraca z hukiem, a nowe reaktory lub przedłużenie pracy starszych są ogłaszane co tydzień. Według Światowego Stowarzyszenia Jądrowego około 100 reaktorów energetycznych jest zamawianych lub planowanych w przyszłości, a proponowanych jest ponad 300 kolejnych. Oferta jądrowa dotycząca niskiej emisji dwutlenku węgla, gwarancji niezawodnej pracy w obciążeniu podstawowym i coraz bardziej konkurencyjnych cen w porównaniu z paliwami kopalnymi jest zbyt obiecująca, aby ją bagatelizować i przepuścić.

Obawy ekologów, którzy wahają się przed energetyką jądrową, nigdy nie miały uzasadnienia w rzeczywistości. Od wydobycia, przez wzbogacanie, wytwarzanie energii i aż po gospodarkę odpadami, branża ta jest niezwykle dobrze uregulowana i niezwykle skuteczna w zapobieganiu wypadkom. Energetyka jądrowa jest bardzo podobna do podróży lotniczych: strach przed wypadkami nie jest w żadnym stopniu powiązany z doskonałymi wynikami bezpieczeństwa całej branży.

Przejdźmy do Kanady. Najbogatsze na świecie złoża uranu znajdują się w dorzeczu Athabasca w północnym Saskatchewan, obszarze wielkości Islandii, zamieszkiwanym głównie przez ludność Dene. Klejnotem koronnym jest kopalnia Cigar Lake, 700 km na północ od Saskatoon, w której znajduje się najwyższej jakości ruda uranu o zdumiewającym stężeniu U3O8 wynoszącym 15,9 procent, ale także najcenniejszą kopalnią każdego metalu na świecie pod względem wartości tony rudy. Łącznie w regionie działa pięć projektów wydobycia uranu i kilkanaście firm poszukiwawczych. (Zaledwie kilkaset kilometrów na zachód znajdują się piaski roponośne Athabasca i 167 miliardów baryłek ropy, co czyni ten region jednym z najbardziej znaczących w świecie głodnym energii).

Całkowita kapitalizacja rynkowa sektora uranu — wartość księgowa wszystkich notowanych na giełdzie kopalni uranu razem wzięta — wynosi około 37 miliardów dolarów. To zdumiewająco mało jak na produkt, który dostarcza 10 procent światowej energii elektrycznej. Ale ponieważ popyt na uran przekracza obecnie podaż, a także nowe sankcje na rosyjski wzbogacony uran, powodują, że sojusznicy pytają nas jak mogą uzyskać więcej naszego produktu. Perspektywy dla kanadyjskiego uranu są zatem optymistyczne.

Ale to nie jedyna okazja, która czeka. Saskatchewan, Ontario, Nowy Brunszwik i Alberta właśnie opublikowały strategiczny plan pozycjonowania Kanady jako eksportera technologii małych reaktorów modułowych (SMR). SMR są mniejsze niż konwencjonalne reaktory jądrowe (300 MW lub mniej) i mają być produkowane w zakładzie, a następnie montowane na miejscu – stąd „modułowe” – a zatem tańsze, łatwiejsze i szybsze w budowie. Zostały zaprojektowane tak, aby były bezpieczniejsze i mogą być również stosowane w oddalonych lokalizacjach i poza siecią energetyczną. To czyni je idealną metodą do zastąpienia w społecznościach północnych wytwarzania energii w oparciu o generatory diesla zasilane olejem napędowym lub do napędzania procesu oddzielania bitumu od piasku w sposób bezemisyjny, przesuwając piaski olejowe bliżej celu zerowej emisji netto. Obecnie na całym świecie projektuje się i buduje dziesiątki prototypowych konstrukcji zaawansowanych reaktorów SMR, ale Kanada ma przewagę konkurencyjną dzięki światowej klasy zasobom uranu.

W tym miejscu wkracza rząd federalny. Minister środowiska i zmian klimatycznych Steven Guilbeault jest znany z tego, że osobiście lekceważy i pogardza energia jądrową. Kiedy w marcu wyemitował zielone obligacje o wartości 5 miliardów dolarów, aby sfinansować projekty wspierające cele rządu w zakresie klimatu i środowiska, zdumiewająco wykluczył z nich energię jądrową. To zaskoczyło przemysł jądrowy. Ale inne zakątki rządu były bardziej wspierające, a budżet federalny w tym miesiącu przeznaczył 120 milionów dolarów na wsparcie badań i prac regulacyjnych dotyczących SMR.

W ciągu ostatnich sześciu miesięcy zmieniła się sytuacja w parlamentarnym klubie liberałów, podobnie jak w całym zachodnim świecie. Energia jądrowa szybko ewoluuje od niechęci do polubienia. Niewiele narodów może zyskać strategicznie, gospodarczo i środowiskowo na renesansie jądrowym, tak wiele jak Kanada. Rządowy przekaz powinien zacząć to odzwierciedlać.

Heather Exner-Pirot jest starszym analitykiem ds. polityki w Macdonald-Laurier Institute.

III. Czy wiesz, że …

Energetyka jądrowa przyczynia się do osiągnięcia 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ.

 

Cel 12: Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja

 

Reaktory jądrowe produkują energię elektryczną potrzebną, aby odpowiedzialnie zaspokoić globalne zapotrzebowanie na energię

Elektrownie jądrowe pozwalają ludziom poprawić ich jakość życia
odpowiedzialnie wykorzystując posiadane zasoby

 

• Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja powinny pozwalać wszystkim cieszyć się wysoką jakością życia, z wystarczającymi dostawami energii, aby umożliwić osiągnięcie wszystkich Celów Zrównoważonego Rozwoju.
• Elektrownie jądrowe dostarczają duże ilości energii elektrycznej z kompaktowych miejsc, przy użyciu paliwa, które ma potencjał do recyklingu.

Wiele wzorców produkcji i konsumpcji we współczesnym świecie nie jest zrównoważonych.

Konsumpcja i produkcja muszą być prowadzone w taki sposób, aby umożliwiać wszystkim dostęp do jakości życia, która pozwala im realizować swoje ambicje. Obecnie odmawia się miliardom ludzi dostępu do stylu życia, jakim rozwinięte kraje cieszą się od wielu dziesięcioleci.

Energia jądrowa już odegrała kluczową rolę w rozwiązaniu tego problemu. Energetyka jądrowa ma znacznie mniejsze wymagania surowcowe na jednostkę wyprodukowanej energii elektrycznej niż inne opcje produkcji czystej energii. Wytwarza duże ilości energii elektrycznej wykorzystując paliwo o dużej gęstości energetycznej, które może zostać poddane recyklingowi poprzez jego ponowne przetwarzanie lub za pomocą nowatorskich jądrowych cykli paliwowych.

Technologie jądrowe mogą również przyczynić się do większego zrównoważenia innych sektorów. Bawełna jest znana z tego, że wymaga dużej ilości wody, ale naukowcy wykorzystali techniki jądrowe do opracowania ulepszonej rośliny bawełny, która zwiększa plony o co najmniej 30%, co mogłoby pomóc zmniejszyć ilość zużywanej wody.

 

Opracowano w DEJ na podstawie: WNA, NucNet, NEInt, MAEA