Zapraszamy do zapoznania się z jądrowymi wiadomościami ze świata z 6 sierpnia 2021 r.
Materiał informacyjny
opracowany przez Departament Energii Jądrowej
Ministerstwa Klimatu i Środowiska
2-6 sierpnia 2021 r.
BIEŻĄCY PRZEGLĄD WYDARZEŃ W ENERGETYCE JĄDROWEJ NA ŚWIECIE
|
LABORATORIUM OAK RIDGE ROZPOCZYNA TESTY ZAAWANSOWANEGO PALIWA JĄDROWEGO WESTINGHOUSE |
***
1. LABORATORIUM OAK RIDGE ROZPOCZYNA TESTY ZAAWANSOWANEGO PALIWA JĄDROWEGO WESTINGHOUSE
Oak Ridge National Laboratory (ORNL) w amerykańskim stanie Tennessee przebada kilka prętów testowych zaawansowanego paliwa jądrowego opracowanego przez firmę Westinghouse, które zostały napromieniowane w komercyjnym reaktorze energetycznym w ramach działań mających na celu wsparcie licencjonowania nowego paliwa przez Komisję Regulacji Jądrowych.
Zaawansowane paliwo jądrowe jest opracowywane przez Westinghouse w ramach programu rozwoju paliw odpornych na wypadki (accident tolerant fuel, ATF) Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych. Wysiłki prowadzone przez branżę jądrową mają na celu komercjalizację nowych paliw w ciągu dekady, aby poprawić wydajność i ekonomikę amerykańskich reaktorów energetycznych.
Westinghouse załadował paliwo do komercyjnego reaktora w bloku nr 2 EJ Byron wiosną 2019 r. Pręty testowe zostały usunięte z reaktora podczas przerwy na przeładunek paliwa jesienią 2020 r. i wysłane do ORNL w czerwcu.
ORNL poinformowało, że przeprowadzi eksperymenty po napromieniowaniu paliwa, aby pomóc zakwalifikować paliwo przez NRC. Wstępne oględziny paliwa po wyjęciu z reaktora nie wykazały oznak degradacji.
Westinghouse opracowuje paliwo odporne na wypadki w ramach programu paliwowego EnCore. Firma testuje koszulkę paliwową ze stopu cyrkonu pokrytą chromem, która jest wypełniona pastylkami paliwowymi typu ADOPT o wyższej gęstości uranu. Paliwo mogłoby zapewnić przedsiębiorstwom jądrowym dłuższe czasy pracy, zwiększoną moc wyjściową i wyższy stopień wypalenia.
NRC niedawno zaakceptowało tematyczny raport firmy na temat pastylek paliwowych ADOPT, który zostanie również wzięty pod uwagę podczas procesu licencjonowania nowego paliwa.
Westinghouse robi „znaczne postępy" w rozwoju swojego paliwa ATF, powiedział Frank Goldner, inżynier jądrowy w Biurze Energii Jądrowej DOE. „Paliwa te będą miały wymierny wpływ na branżę, gdy zostaną wdrożone w najbliższej przyszłości i mogą pomóc w uczynieniu naszej amerykańskiej floty bardziej ekonomiczną w eksploatacji” – dodał.
Westinghouse jest jednym z trzech amerykańskich dostawców paliwa jądrowego współpracujących z DOE nad opracowaniem paliw odpornych na wypadki. ORNL poinformowało, że wszyscy trzej dostawcy są na dobrej drodze, aby ich paliwa były gotowe do załadunku do połowy lat 2020. i były powszechnie dostępne na rynku do 2030 r.
Global Nuclear Fuel (GNF) w marcu 2018 r. zainstalował paliwo ATF z żelazowo-chromowo-aluminiowymi koszulkami znane jako „IronClad” oraz powlekanymi cyrkonowym płaszczem znane jako „ARMOR” w elektrowni jądrowej Edwin I. Hatch w pobliżu Baxley w południowo-wschodniej Georgii, należącej do Southern Co.
W kwietniu 2019 r. firma Framatome zakończyła instalację czterech zespołów paliwowych GAIA zawierających ulepszone pastylki i koszulki paliwowe ATF (EATF) w bloku nr EJ Vogtle w stanie Georgia, należącej do Southern Co.
W przyszłym roku GNF rozpocznie testowanie paliwa IronClad i ARMOR w elektrowni jądrowej Clinton w stanie Illinois, należącej do Exelon.
Źródło: https://www.nucnet.org/news/oak-ridge-to-begin-tests-on-westinghouse-rods-8-3-2021
2. OPINIE: KOREA POWINNA ZMIENIĆ POLITYKĘ WYCOFYWANIA SIĘ Z ENERGETYKI JĄDROWEJ
Park Jin
Korea posiada wysoko rozwinięty przemysł jądrowy z 24 energetycznymi reaktorami jądrowymi i czterema kolejnymi w budowie. Kraj jest w dużym stopniu uzależniony od energii jądrowej, która wytwarza około 29 procent energii elektrycznej. Jednak decyzja rządu Moon Jae-ina z 2017 r. o stopniowym wycofywaniu energii jądrowej na rzecz energii odnawialnej ze względu na obawy związane z ochroną środowiska i bezpieczeństwem, wiązała się z ryzykiem większych kosztów ekonomicznych, niedoborów energii, komplikacji naukowych i technologicznych oraz, co nie mniej ważne, silną opozycją polityczną.
Niedawno, w obliczu niedoborów energii elektrycznej, administracja prezydenta Moona nakazała ponowne uruchomienie w lipcu trzech reaktorów jądrowych (Shin Wolsong 1, Shin Kori 4, Wolsong 3), które były wyłączone na czas remontów i konserwacji. Wydaje się, że decyzja ta została podjęta na skutek małej skuteczności środków oszczędzania energii, takich jak wyłączenie klimatyzacji w biurach agencji publicznych w godzinach szczytu, oraz uznania, że środki te nie rozwiążą ryzyka niedoboru energii.
Decyzja ta ilustruje, jak źle pomyślana jest polityka Korei w zakresie wycofywania się z energetyki jądrowej. Rząd Moona powiązał los swojej administracji z wycofywaniem energii jądrowej z krajowego bilansu energii elektrycznej i poświęcił się temu celowi w ciągu ostatnich czterech lat.
Niemniej jednak wycofanie się z energetyki jądrowej okazało się błędnym przedsięwzięciem, które destabilizuje złożoną równowagę popytu i podaży energii, nawet do tego stopnia, że zagraża przyszłości krajowego sektora przemysłowego jako całości.
Obecny zamęt był przewidywany od momentu, gdy prezydent Moon przyjął bezpodstawne argumenty i półprawdy promowane przez ruch antynuklearny i wybrał najbardziej kontrowersyjną ścieżkę przeprojektowania miksu energetycznego Korei.
Niezaprzeczalna prawda jest taka, że energia jądrowa faktycznie przynosi znaczne korzyści dla środowiska, a jej udowodniona opłacalność ekonomiczna i potwierdzone bezpieczeństwo są stale aktualizowane. Technologia stojąca za elektrowniami jądrowymi jest ważnym motorem rozwoju gospodarczego dla przyszłości narodu. Co więcej, energia jądrowa jest najbardziej niezawodną i realistyczną alternatywą dla energii z paliw kopalnych, która utoruje drogę do globalnej zerowej emisji netto.
Twierdzenie, że obecny rząd Korei, który podkreśla wagę systemu zarządzania środowiskiem, społeczeństwem i przedsiębiorstwem (ESG), nie jest świadomy tych faktów, jest już nie do utrzymania. Ponowne uruchomienie reaktorów jądrowych zostało przyspieszone, ponieważ pojawiły się obawy o niedobory energii. Podczas szczytu P4G w Seulu w 2021 r. Korea obiecała, że stanie się liderem w kierunku neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla. Ponadto uzgodnione wejście razem ze Stanami Zjednoczonymi na światowy rynek elektrowni jądrowych zostało ogłoszone we wspólnym oświadczeniu prezydentów w Waszyngtonie, 21 maja. Te posunięcia są niewątpliwymi dowodami na to.
Nieuniknionym pytaniem jest jak kraj może nadal dążyć do wycofywania się z energetyki jądrowej, jednocześnie rozwiązując za jej pomocą niedobory energii, prowadząc świat w kierunku neutralności węglowej i uczestnicząc we wspólnych wysiłkach na rzecz rozszerzenia współpracy z USA w dziedzinie energetyki jądrowej?
Istnieją jasne powody, dla których rząd koreański musi odwrócić swoją politykę rezygnacji z energetyki jądrowej.
Po pierwsze, naleganie na usunięcie energii jądrowej z krajowego bilansu energetycznego przy jednoczesnym dążeniu do zrównoważenia popytu i podaży energii jest „misją niemożliwą”, a usztywnienie się w obliczu takiej rzeczywistości ostatecznie uniemożliwi osiągnięcie celu zerowej emisji netto.
Koreański rząd przedstawia plan zwiększenia produkcji energii słonecznej i wiatrowej o 60 procent. Ale biorąc pod uwagę klimat w Korei i wrodzoną podatność energii odnawialnej na zmienne czynniki zewnętrzne, stabilny i łatwo skalowalny miks energetyczny nie może zostać osiągnięty przy użyciu tak radykalnych strategii. Sytuację pogarszają ogromne obszary terenu i ilości zasobów - takich jak stal - potrzebnych do budowy farm słonecznych i wiatrowych, które znacznie przewyższają ich zapotrzebowanie do budowy elektrowni jądrowych.
W dalszej kolejności krótka żywotność tych elektrowni wykorzystujących energię odnawialną ostatecznie zwiększa obciążenie środowiska odpadami. Biorąc pod uwagę wszystkie parametry, energia jądrowa przynosi największe korzyści dla środowiska. Tej rzeczywistości nie można odrzucić.
Po drugie, w ramach globalnego celu zerowej emisji netto, międzynarodowy rynek elektrowni jądrowych odnotowuje stały wzrost. Korea musi wykorzystać ten potencjał wzrostu jako globalny gracz.
Korea od 2012 roku buduje w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA) cztery reaktory jądrowe, Korean Advanced Power Reactor (APR) 1400, z których pierwszy rozpoczął komercyjną eksploatację w kwietniu tego roku. Korea bada również możliwość podjęcia projektów energetyki jądrowej z Arabią Saudyjską i Irakiem.
Światowe Stowarzyszenie Jądrowe przewiduje, że do 2030 r. zostanie oddanych do użytku 150 lub więcej bloków jądrowych. Takie dane były podstawą porozumienia zawartego podczas koreańsko-amerykańskiego szczytu w maju ubiegłego roku, który przygotował grunt pod wspólne wejście obu krajów na globalny rynek energii jądrowej.
Współpraca kluczowych kompetencji technicznych i dostępu do kapitału zapewnionego przez Stany Zjednoczone, z wyjątkową zdolnością wykonawczą Korei – która obejmuje komponenty konstrukcyjne, operacyjne i instrumentalne – z pewnością pomoże wejść na globalny rynek przemysłom jądrowym obu krajów.
Po trzecie, energia jądrowa jest ostatnią linią obrony bezpieczeństwa energetycznego Korei. Korea jest w ponad 90 procentach uzależniona od zasobów zagranicznych w pokrywaniu swojego zapotrzebowania na energię. Dostawy te docierają do kraju przez sporne morza, takie jak Morze Południowochińskie, Cieśnina Malaka i Cieśnina Ormuz, które są podatne na napięcia geopolityczne. W mało prawdopodobnym, ale możliwym przypadku, gdy międzynarodowy konflikt przeniósłby się na te globalne szlaki handlowe, bezpieczeństwo energetyczne Korei nie uniknęłoby wyniszczającego ciosu. Nie tylko ze względu na bezpieczeństwo energetyczne, ale także na recykling zużytego paliwa jądrowego w oparciu o zasady nieproliferacji, Korea musi być w stanie zbudować i prowadzić cywilny program jądrowy, który obejmuje zdolność do ustanowienia unikalnych koreańskich kompetencji w zakresie technologii energii jądrowej, takich jak pyroprocessing który jest wspólnie rozwijany przez Koreę i Stany Zjednoczone od 2011 roku. Korea była również pionierem w rozwoju technologii małych reaktorów modułowych (SMR), czasami określanych jako „przełom” w przemyśle jądrowym.
Jako członek globalnej społeczności stojącej przed prawdziwie egzystencjalnym zadaniem oraz jako naród przygotowujący się do kolejnej fazy innowacji i wzrostu, Korea powinna ponownie ocenić i odwrócić politykę wycofywania się z energetyki jądrowej. Naprawienie wyrządzonych szkód to jedyny realistyczny sposób na ożywienie krajowej gospodarki, przygotowanie Korei na lepszą przyszłość i wkład w globalne wysiłki na rzecz neutralności węglowej.
Park Jin (parkjin916@naver.com) jest posłem opozycyjnej Partii Władzy Ludu. Przewodniczy specjalnemu komitetowi partii ds. dyplomacji i bezpieczeństwa, a wcześniej pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Koreańsko-Amerykańskiego.
Źródło: https://www.koreatimes.co.kr/www/opinion/2021/08/786_313061.html
3. WIELKA BRYTANIA SWOJE BEZPIECZEŃSTWO ENERGETYCZNE OPIERA NA FRANCUSKIEJ I BELGIJSKIEJ ENERGETYCE JĄDROWEJ
Import energii elektrycznej w Wielkiej Brytanii osiągnął w lipcu najwyższy poziom w historii, co zagrażało jej bezpieczeństwu energetycznemu. Kraj polegał na energii z zagranicy – w tym energii jądrowej wytwarzanej przez Francję i Belgię – zamiast inwestować we własną zieloną energię, stwierdza londyńskie stowarzyszenie przemysłu jądrowego (Nuclear Industry Association, NIA).
NIA podało, że analiza danych Gridwatch pokazuje, iż w lipcu import energii elektrycznej do Wielkiej Brytanii osiągnął najwyższy w historii miesięczny poziom. Dane z National Grid ESO pokazują również, że import w lipcu stanowił 15% całej brytyjskiej energii elektrycznej, z 20% wzrostem średniej od początku roku w porównaniu z rokiem ubiegłym.
Rekordowy import oznacza, że Wielka Brytania jest coraz bardziej uzależniona od warunków panujących na rynkach międzynarodowych i polityki energetycznej innych krajów. Kraj ten nie ma również żadnej przyszłej gwarancji co do emisyjności tego, co importuje. Belgia twierdzi, że do 2025 r. wycofa się z energetyki jądrowej i wezwała do inwestycji w gaz, który ma 40 razy większy ślad węglowy niż energia jądrowa i wiatrowa, aby częściowo zastąpić utracone moce. Wielka Brytania importuje również energię z Holandii, która jest w dużym stopniu uzależniona od paliw kopalnych, w tym węgla, jako źródła energii elektrycznej.
Obecnie większość importu stanowi energia jądrowa z Francji, a następnie z Belgii. Przez większość dni Wielka Brytania importuje z Europy energię jądrową o mocy prawie 3 GW, co jest zbliżone do równoważnej mocy proponowanej elektrowni jądrowej Sizewell C w Suffolk na poziomie 3,2 GW lub sześciu jednostek SMR. W lipcu importowana energia jądrowa dała sieciom energetycznym Londynu i południowo-wschodniej Anglii lepszą wydajność niskoemisyjną, ale bez dodatkowych korzyści ekonomicznych wynikających z krajowej energii jądrowej w postaci inwestycji i miejsc pracy.
Energetyka jądrowa była w lipcu wiodącym brytyjskim zeroemisyjnym źródłem energii elektrycznej z 15% udziałem w bilansie energetycznym. Większość floty reaktorów energetycznych tego kraju zostanie wyłączona ze względu na wiek do końca marca 2024 r. Postępy w zakresie dekarbonizacji sieci również się zatrzymują. 2021 r. jest pierwszym rokiem od 2012 r., w którym intensywność emisji dwutlenku węgla w sieci od początku roku wzrosła. Wielka Brytania jest obecnie na fali 40-dniowego spalania węgla, czyli więcej niż spaliła w ciągu siedmiu miesięcy od 10 kwietnia do 5 listopada 2020 roku.
Dyrektor generalny NIA Tom Greatrex twierdzi, że Wielka Brytania musi zainwestować w nowe projekty jądrowe. „Jeżeli jesteśmy wystarczająco zadowoleni, aby polegać na francuskiej i belgijskiej energii jądrowej, powinniśmy być wystarczająco zadowoleni, aby zbudować własną” – powiedział. „Jeśli teraz nie podejmiemy działań w celu zbudowania nowych mocy jądrowych, luka zostanie wypełniona przez spalanie większej ilości gazu kupowanego na niestabilnych rynkach światowych lub energię importowaną z Europy, a miejsca pracy i umiejętności utrzymywane przez te obiekty zanikną”.
Dwa reaktory EPR budowane w Hinkley Point C w południowo-zachodniej Anglii to jedyne bloki jądrowe budowane obecnie w Wielkiej Brytanii. Są one częściowo finansowane przez chiński państwowy koncern jądrowy China General Nuclear (CGN) w ramach szerszej umowy z francuską firmą EDF mającą zastąpić starzejące się elektrownie jądrowe w Wielkiej Brytanii.
Sizewell C to jedyny nowy projekt jądrowy w Wielkiej Brytanii, który ubiega się o pozwolenie na budowę. EDF z Francji i CGN są 80% i 20% udziałowcami w budowie dwóch instalacji EPR na tym terenie. Plany dla Bradwell, gdzie CGN i EDF planują budowę jednego reaktora HPR1000 (Hualong One), pozostają na wczesnym etapie technicznym.
Elektrownie jądrowe Hunterston B, Hinkley Point B, Heysham I i Hartlepool mają zakończyć eksploatację do końca marca 2024 r., posiadając ponad 4 GW nominalnej mocy wytwórczej. Według NIA, z istniejącej krajowej floty 13 bloków jądrowych, tylko reaktor wodny ciśnieniowy o mocy 1198 MWe w Sizewell B będzie działać po 2030 roku.
Źródło: https://www.nucnet.org/news/country-relying-on-french-and-belgian-nuclear-power-says-nia-8-4-2021
4. KOLEJNA AMERYKAŃSKA FIRMA OGŁASZA PLANY BUDOWY KOPALNI BITCOINÓW ZASILANEJ ENERGIĄ JĄDROWĄ
Firma Talen Energy Corporation (TEC) ogłosiła wspólne przedsięwzięcie z amerykańską firmą TeraWulf zajmującą się wydobyciem kryptowaluty, aby rozwinąć do 300 MW bezemisyjnej zdolności wydobywczej bitcoinów. Kryptokopalnia Nautilus będzie zasilana przez elektrownię jądrową Susquehanna należącą do TEC.
Faza I budowy obiektu Nautilus Cryptomine będzie kopalnią bitcoinów o mocy 180 MW, która zostanie zbudowana na terenie kampusu infrastruktury cyfrowej firmy Talen, sąsiadującego z dwublokową elektrownią jądrową w Berwick w Pensylwanii. Obiekt będzie zasilany przez bezpośrednie łącze z EJ Susquehanna, która zapewni tanią, niezawodną i bezemisyjną energię elektryczną. To bezpośrednie połączenie zapewni Nautilus Cryptomine dostęp do energii elektrycznej po jednym z najniższych kosztów wśród notowanych na giełdzie podmiotów zajmujących się wydobyciem bitcoinów w USA, stwierdza Talen Energy.
Spółka joint venture planuje zainwestować około 350-400 milionów dolarów w pierwszą fazę bezemisyjnej operacji wydobycia bitcoinów, która ma rozpocząć komercyjną działalność w połowie 2022 roku.
Prezes Talen, Alex Hernandez, określił wspólne przedsięwzięcie jako „namacalny wyraz” transformacji firmy w kierunku niskoemisyjnej i cyfrowej infrastruktury przyszłości. „Zakłady wydobywcze Nautilus Cryptomine będą produkować zeroemisyjne monety w odpowiednim otoczeniu regulacyjnym, wydobywane w Stanach Zjednoczonych w bezpiecznym miejscu. Ponieważ światowe tworzenie zasobów cyfrowych i zapotrzebowanie na czystą energię przyspiesza, uważamy, że te monety zeroemisyjne z weryfikowalnym pochodzeniem w USA będą bardzo atrakcyjne dla tych, którzy chcą zainwestować w cyfrową produkcję monet” – dodał.
Paul Prager, dyrektor generalny i prezes TeraWulf, z siedzibą w Teksasie, powiedział, że połączenie platformy TeraWulf dla zrównoważonego wydobycia bitcoinów z aktywami do generowania elektryczności i infrastrukturą firmy Talen, w celu zasilania Nautilus Cryptomine wyłącznie za pomocą energii jądrowej, tworzy biznes, który jest zarówno zeroemisyjny, jak i oferuje atrakcyjną ekonomikę wydobycia bitcoinów. „Z niecierpliwością czekamy na rozwój i rozszerzenie możliwości wydobywczych Nautilus Cryptomine i wierzymy, że energia jądrowa będzie ważnym czynnikiem, gdy pracujemy nad przyspieszeniem przejścia na bardziej odporną, stabilną i zrównoważoną przyszłość energetyczną” – powiedział.
Dwa reaktory z wrzącą wodą EJ Susquehanna mają moc po 1257 MWe netto. Blok nr 1 rozpoczął działalność komercyjną w 1983 roku, a jednostka 2 w 1985 roku.
W ubiegłym miesiącu operator nuklearny Energy Harbor z Ohio podpisał pięcioletnie partnerstwo ze Standard Power, aby dostarczać energię elektryczną ze swojej floty jądrowej do nowego centrum wydobycia bitcoinów w Coshocton w stanie Ohio od grudnia 2021 roku.
Startup jądrowy z Doliny Krzemowej Oklo ogłosił niedawno, że podpisał 20-letnie partnerstwo handlowe z firmą Compass Mining, aby zasilać wydobycie bitcoinów za pomocą zaawansowanych elektrowni jądrowych.
Wydobywanie bitcoinów – proces, w którym bitcoin jest przyznawany komputerowi rozwiązującemu złożoną serię algorytmów – jest procesem bardzo energochłonnym. Wymaga to użycia specjalnego sprzętu komputerowego, który dysponuje bardzo dużą mocą obliczeniową potrzebną do kopania bitcoinów. Te specjalne komputery potrzebują do pracy wydobywczej bardzo dużo energii elektrycznej.
Ilość energii elektrycznej wykorzystywanej do wydobywania bitcoina „historycznie była większa niż energia elektryczna wykorzystywana przez całe kraje, takie jak np. Irlandia”, stwierdza Benjamin Jones, profesor ekonomii na Uniwersytecie Nowego Meksyku, który badał wpływ bitcoina na środowisko.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/US-companies-announce-plans-for-nuclear-powered-bi
5. WYLANO PIERWSZY BETON POD REAKTOR W BLOKU XUDABAO 3
Budowa bloku nr 3 w elektrowni jądrowej Xudabao w chińskiej prowincji Liaoning rozpoczęła się oficjalnie 28 lipca wraz z wylaniem pierwszego betonu pod fundament reaktora. Jednostka jest jednym z czterech reaktorów WWER-1200, które mają być dostarczone z Rosji do Chin na mocy umowy z 2018 roku.
China National Nuclear Power (CNNP) – spółka zależna China National Nuclear Corporation (CNNC) – ogłosiła rozpoczęcie budowy jądrowego bloku energetycznego nr 3 w EJ Xudabao w komunikacie z 1 sierpnia skierowanym do Giełdy Papierów Wartościowych w Szanghaju. CNNP zauważyła, że po wylaniu pierwszego betonu dla Xudabao 3, firma obecnie buduje 6 reaktorów o projektowanej mocy 6258 MWe.
W czerwcu 2018 roku Rosja i Chiny podpisały cztery umowy, m.in. na budowę dwóch reaktorów WWER-1200 jako bloków 7 i 8 w elektrowni Tianwan w prowincji Jiangsu. Ponadto dwie kolejne jednostki WWER-1200 miały zostać zbudowane w nowej lokalizacji Xudabao (znanej również jako Xudapu) w Huludao w prowincji Liaoning.
Umowy podpisane w czerwcu 2019 r. obejmowały umowę generalną na budowę bloków Xudabao 3 i 4 oraz na dostawę paliwa jądrowego. Rosatom zaprojektuje wyspę jądrową i dostarczy kluczowe urządzenia, a także zapewni nadzór terenowy, nadzór nad instalacją i uruchomienie dostarczonych urządzeń. Turbogeneratory i instalacje energetyczne zostaną dostarczone przez Chiny. Przewiduje się, że jednostki zostaną oddane do użytku w latach 2027-2028.
W lutym tego roku rosyjski Atommash ogłosił, że rozpoczął produkcję głównych komponentów do Xudabao 3. Firma wyprodukuje i dostarczy dwa reaktory WWER-1200, dwa zestawy generatorów pary, pompy układu chłodzenia reaktorów, główne orurowanie obiegowe i dwa stabilizatory ciśnienia. Prace nad Tianwan 7 i 8 oraz Xudabao 3 i 4 rozpoczęły się 19 maja podczas ceremonii, w której za pośrednictwem wideo-linku uczestniczyli prezydent Chin Xi Jinping i prezydent Rosji Władimir Putin. Uroczystość obejmowała wylanie pierwszego betonu dla Tianwan 7.
Początkowo projekt Xudabao o wartości 110 miliardów CNY (17 miliardów USD) miał obejmować budowę sześciu zaprojektowanych w Chinach reaktorów CAP1000, z blokami 1 i 2 zbudowanymi w pierwszej fazie. Przygotowanie terenu rozpoczęło się w listopadzie 2010 r. Narodowa Komisja ds. Rozwoju i Reform wydała zgodę na realizację projektu w styczniu 2011 r. Chińska Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Jądrowego (NNSA) wydała zgodę na wybór lokalizacji dla bloków Xudabao 1 i 2 w kwietniu 2014 r. Jednak budowa tych jednostek jeszcze się nie rozpoczęła. Budowa bloku 4 ma natomiast rozpocząć się w przyszłym roku.
Elektrownia Xudabao jest własnością Liaoning Nuclear Power Company Limited, wspólnego przedsięwzięcia CNNC (70%), Datang International Power Generation Company (20%) oraz State Development and Investment Corporation (10%).
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/First-concrete-poured-for-Xudabao-3
6. BLOK NR 5 W EJ HONGYANHE ROZPOCZĄŁ PRACĘ KOMERCYJNĄ
Blok energetyczny nr 5 elektrowni jądrowej Hongyanhe w chińskiej prowincji Liaoning zakończył testy rozruchowe i spełnił warunki do rozpoczęcia działalności komercyjnej, poinformował jądrowy koncern energetyczny China General Nuclear (CGN). Firma posiada obecnie w komercyjnej eksploatacji 25 reaktorów energetycznych o łącznej mocy wytwórczej 28261 MWe.
31 lipca o godzinie 21:32 pracujący w tym bloku ciśnieniowy reaktor wodny (PWR) rodzimej konstrukcji typu ACPR1000 o mocy 1080 MWe, zakończył serię testów rozruchowych, w tym test ciągłej pracy trwający 168 godzin, podał CGN. Chociaż firma musi jeszcze uzyskać niezbędne pozwolenia i dokumentację, jednostka może być obecnie uznana za działającą komercyjnie.
CGN stwierdza, że projekt inżynieryjny Hongyanhe 5 w pełni wdrożył wymagania bezpieczeństwa jądrowego wprowadzone po wypadku w Fukushima Daiichi. Wprowadzono 36 ulepszeń technicznych, takich jak pasywne źródła wody chłodzącej, zapasowe źródła wody i mobilne zewnętrzne zasilanie awaryjne. Projekt ACPR1000 ma główne parametry techniczne elektrowni jądrowych trzeciej generacji z ulepszonymi funkcjami bezpieczeństwa.
Jeśli chodzi o udział krajowych producentów, jednostka 5 korzysta z opracowanego w kraju cyfrowego systemu sterowania Hemu, który „rozszerza zastosowanie rodzimego wyposażenia w kluczowych dziedzinach techniki”. CGN zauważył, że ogólny wskaźnik krajowego potencjału zaangażowanego w budowę jednostek 5 i 6 w Hongyanhe osiągnął 85%.
Faza I budowy (bloki 1-4) elektrowni Hongyanhe, obejmująca cztery reaktory wodne ciśnieniowe CPR-1000, rozpoczęła się w sierpniu 2009 roku. Bloki 1 i 2 działają komercyjnie odpowiednio od czerwca 2013 i maja 2014 roku, natomiast blok 3 rozpoczął działalność komercyjną w sierpniu 2015, a blok 4 we wrześniu 2016 r.
Faza II to budowa bloków 5 i 6 wyposażonych w reaktory ACPR-1000 o mocy 1080 MWe zaprojektowane przez CGN. Budowa bloku nr 5 rozpoczęła się w marcu 2015 r., a bloku nr 6 w lipcu tego samego roku. Testy funkcjonalne na zimno bloku nr 5 rozpoczęły się 10 października 2019 r., rozpoczynając fazę rozruchu. Pod koniec grudnia 2019 r. CGN ogłosił zmianę harmonogramu uruchamiania bloków 5 i 6. Podał, że bloki mają rozpocząć działalność w drugiej połowie 2021 r. i pierwszej połowie 2022 r., czyli odpowiednio rok i sześć miesięcy później niż wcześniej planowano.
Reaktor w bloku Hongyanhe 5 osiągnął pierwszą krytyczność 13 czerwca tego roku i został podłączony do sieci elektrycznej 25 czerwca. Jednostka 6 jest obecnie poddawana testom funkcjonalnym na gorąco.
Elektrownia Hongyanhe jest własnością i jest zarządzana przez Liaoning Hongyanhe Nuclear Power Company, spółkę joint venture pomiędzy China General Nuclear (CGN) i State Power Investment Corporation (SPIC), z których każda posiada 45% udziałów, a Dalian Municipal Construction Investment Company posiada pozostałe 10%.
„Komercyjne działanie jednostki 5 jeszcze bardziej zoptymalizuje strukturę energetyczną północno-wschodnich Chin i zwiększy udział czystej energii”, stwierdza LHNPC. „Według obliczeń, przy pięciu obecnie działających blokach, roczna ilość energii elektrycznej przesłana do sieci może osiągnąć 37,5 miliarda kWh, co odpowiada około 15% rocznego zużycia energii w prowincji Liaoning”.
Po uruchomieniu bloku nr 6 EJ Hongyanhe będzie dysponować mocą zainstalowaną 6404 MWe, co ulokuje ją na drugim miejscu wśród największych obiektów energetyki jądrowej na świecie po EJ Kashiwazaki-Kariwa – 7965 MWe (Japonia). Trzecia z kolei EJ Bruce ma moc 6358 MWe (Kanada).
Obecnie Chiny eksploatując 52 energetyczne reaktory jądrowe o sumarycznej mocy 49,589 GWe dysponują trzecią co do wielkości flotą reaktorów energetycznych na świecie (po USA – 93 i Francji – 58); 15 reaktorów o mocy 13,829 GWe znajduje się w budowie. Wg. MAEA w roku 2020 energetyka jądrowa dostarczyła 344,748 TWh energii elektrycznej, a jej udział w krajowej produkcji elektryczności wyniósł 4,9%.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/Fifth-Hongyanhe-unit-enters-commercial-operation
7. CGN CZASOWO WYŁĄCZA TAISHAN 1 PO AWARII PALIWA
Chiński jądrowy koncern energetyczny China General Nuclear (CGN) wyłączył pierwszy blok elektrowni jądrowej Taishan w chińskiej prowincji Guangdong w celu wymiany uszkodzonego paliwa jądrowego. W ubiegłym miesiącu wzrost stężenia gazów szlachetnych w obiegu pierwotnym reaktora EPR przypisano kilku uszkodzonym prętom paliwowym.
Budowa bloku nr 1 w elektrowni jądrowej Taishan rozpoczęła się w 2009 roku, a bloku nr 2 w 2010 roku. Zainstalowane w tych blokach reaktory EPR o mocy 1660 MWe zostały zaprojektowane i opracowane głównie przez Framatome (część Areva w latach 2001-2017) i EDF we Francji oraz Siemens w Niemczech. Taishan-1 była pierwszą jednostką EPR, która rozpoczęła działalność komercyjną w grudniu 2018 roku. Drugi EPR w Taishan rozpoczął działalność komercyjną we wrześniu 2019 roku. Właścicielem elektrowni jest Taishan Nuclear Power Joint Venture Company Limited (TNPJVC) – wspólne przedsięwzięcie CGN (51%), francuskiego przedsiębiorstwa EDF (30%) i chińskiego przedsiębiorstwa Guangdong Energy Group (19%).
16 czerwca chińska Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Jądrowego (NNSA) potwierdziła, że wzrost stężenia gazów szlachetnych w obwodzie pierwotnym reaktora EPR Taishan 1 był związany z kilkoma uszkodzonymi prętami paliwowymi. NNSA oszacowała, że z ponad 60 000 prętów paliwowych w rdzeniu Taishan 1 około pięć prawdopodobnie ma uszkodzone koszulki, czyli mniej niż 0,01% całości. To znacznie mniej niż maksymalny poziom 0,25% dozwolony w parametrach projektowych bloku. Rdzeń Taishan 1 zawiera 241 zestawów paliwowych, z których każdy składa się z 265 prętów paliwowych.
Po spotkaniu zarządu TNPJVC w dniu 22 lipca EDF stwierdził: „Na podstawie przeprowadzonych analiz procedury operacyjne EDF dla francuskiej floty jądrowej doprowadziłyby EDF we Francji do wyłączenia reaktora w celu dokładnej oceny sytuacji i zatrzymania jej rozwoju. W EJ Taishan odpowiednie decyzje należą do TNPJVC”.
30 lipca CGN w wydanym oświadczeniu poinformował, że: „Po wymianie informacji między chińskim i francuskim personelem technicznym, TNPJVC nalega na zachowanie bezpieczeństwa oraz podejmowanie decyzji zgodnie z przepisami bezpieczeństwa jądrowego i procedurami operacyjnymi elektrowni jądrowych”.
Dodano, że uszkodzenie paliwa w Taishan 1 „nadal mieści się w dopuszczalnym zakresie specyfikacji technicznych, a jednostka może nadal działać stabilnie”. Jednak CGN poinformował, że rozpoczął wyłączanie reaktora w celu przeprowadzenia przeglądu technicznego, znalezienia przyczyny uszkodzenia paliwa i wymiany uszkodzonego elementu.
Dalsza analiza po wyłączeniu reaktora pozwoli ustalić, czy wszystkie uszkodzone pręty paliwowe są częścią jednego, czy należą do różnych zestawów paliwowych.
„Jako pierwszy na świecie projekt reaktora EPR, bloki 1 i 2 elektrowni jądrowej Taishan utrzymują bezpieczną i stabilną pracę od momentu ich uruchomienia” – powiedział CGN. "Wszystkie wskaźniki operacyjne spełniają wymagania przepisów bezpieczeństwa jądrowego i specyfikacji technicznych elektrowni, a bezpieczeństwo jądrowe i środowiskowe są gwarantowane."
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/CGN-takes-Taishan-1-offline-following-fuel-failure
8. MAEA DOKONUJE PRZEGLĄDU BEZPIECZEŃSTWA DŁUGOTERMINOWEJ PRACY HISZPAŃSKIEJ ELEKTROWNI ASCÓ
Zespół ekspertów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) zakończył przegląd bezpieczeństwa długoterminowej eksploatacji (long-term operation, LTO) elektrowni jądrowej Ascó w Hiszpanii. Zespół dokonał przeglądu realizacji zaleceń sformułowanych podczas poprzedniej misji przeglądowej i ocenił gotowość zakładu, organizację i programy związane z LTO pod kątem standardów bezpieczeństwa MAEA.
Elektrownia Ascó składa się z dwóch bloków jądrowych wyposażonych w ciśnieniowe reaktory wodne Westinghouse o zainstalowanej mocy około 1030 MWe każdy. Jednostka 1 weszła do komercyjnej eksploatacji w 1984 r., a jednostka 2 w 1986 r. Operator Asociación Nuclear Ascó-Vandellós II (ANAV) planuje przedłużyć eksploatację obu jednostek poza początkowy 40-letni okres eksploatacji.
Na posiedzeniu plenarnym hiszpańskiej Rady Bezpieczeństwa Jądrowego (Consejo De Seguridad Nuclear, CSN) w dniu 28 lipca zatwierdzono przedłużenie koncesji na eksploatację jądrowych bloków energetycznych Ascó 1 i 2 odpowiednio o dziewięć lat (do 2030 r.) i 10 lat (do 2031 r.). Regulator podał 10 warunków, jakim będzie podlegać eksploatacja bloku 1 w nowym okresie oraz 11 warunków dla bloku 2. CSN poinformowała, że wkrótce prześle raport wraz z decyzją do Ministerstwa Przemian Ekologicznych i Wyzwania Demograficznego do ostatecznego zatwierdzenia.
Wzajemny przegląd aspektów bezpieczeństwa długoterminowej eksploatacji (Safety Aspects of Long-Term Operation, SALTO) jest kompleksowym przeglądem bezpieczeństwa dotyczącym strategii i kluczowych elementów bezpiecznego LTO elektrowni jądrowych. Misje SALTO uzupełniają misje Zespołu Przeglądu Bezpieczeństwa Operacyjnego MAEA (Operational Safety Review Team, OSART), które mają na celu przegląd programów i działań istotnych dla bezpieczeństwa operacyjnego. Wzajemne oceny SALTO można przeprowadzać w dowolnym momencie w okresie eksploatacji elektrowni jądrowej, chociaż według MAEA najbardziej odpowiedni czas przypada na ostatnie 10 lat pierwotnie przewidzianego okresu eksploatacji elektrowni. Przeglądy SALTO i OSART są przeprowadzane na wniosek państwa członkowskiego MAEA, w którym przegląd ma się odbyć.
Misja pre-SALTO została przeprowadzona w EJ Ascó w styczniu 2019 r. Ostatnia dziewięciodniowa misja została zapotrzebowana przez ANAV. 11-osobowy zespół SALTO składał się z ekspertów z Belgii, Bułgarii, Czech, Francji, Holandii, Słowenii i Szwecji oraz dwóch pracowników MAEA.
Zespół zidentyfikował dobre praktyki, które będą dzielone z przemysłem jądrowym na całym świecie, w tym: zarządzanie dokumentem opartym na żywym projekcie w celu zapewnienia kompleksowego zarządzania konfiguracją; innowacyjne i zintegrowane wykorzystanie danych programu zarządzania starzeniem się w zakresie przemieszczania gleby pod budynkami związanymi z bezpieczeństwem do analizy LTO; oraz ocenę efektywności zmian organizacyjnych związanych z bezpieczeństwem rok po ich zatwierdzeniu.
Przedstawił również zalecenia i sugestie wspierające operatora w dalszym ulepszaniu bezpiecznego LTO. Należą do nich, że zakład powinien: wdrożyć spójną strategię stosowania zarządzania starzeniem się i standardów bezpieczeństwa LTO; zapewnić kompleksową identyfikację i oznakowanie konstrukcji i elementów w zakresie zarządzania bezpiecznym starzeniem się i LTO; oraz opracować i wdrożyć kompleksowy program kwalifikacji sprzętu w celu zachowania pełnienia funkcji bezpieczeństwa podczas LTO.
„Pracownicy zakładu terminowo wdrażają przygotowania do bezpiecznego LTO, są profesjonalni i otwarci na zalecenia i sugestie zespołu SALTO dotyczące usprawnień” – powiedział kierownik zespołu i starszy specjalista ds. bezpieczeństwa jądrowego MAEA Robert Krivanek. „Większość działań związanych z zarządzaniem starzeniem się i LTO jest już zgodna ze standardami bezpieczeństwa MAEA, a zespół SALTO zachęca kierownictwo zakładu do wdrożenia wszystkich pozostałych działań na rzecz bezpiecznego LTO”.
„Naszym głównym celem jest uzyskanie obiektywnej i niezależnej oceny przygotowania elektrowni Ascó do LTO” - powiedział dyrektor generalny ANAV Jose Antonio Gago. „Ocena naszych działań przez zespół SALTO pod kątem standardów bezpieczeństwa MAEA daje nam szansę, aby to osiągnąć”.
Na koniec misji zespół dostarczył projekt raportu do ANAV i CSN. Raport końcowy zostanie przedłożony ANAV, CSN i rządowi hiszpańskiemu w ciągu trzech miesięcy.
MAEA poinformowała, że kierownictwo zakładu wyraziło zamiar zaproszenia misji kontrolnej SALTO do elektrowni Ascó w trzecim kwartale 2023 r.
Hiszpania eksploatuje 7 energetycznych reaktorów jądrowych zlokalizowanych w 5 elektrowniach jądrowych: Almaraz, Asco, Cofrentes, Trillo i Vandellos, o sumarycznej mocy zainstalowanej 7121 MWe. Wg. MAEA w 2020 r. wyprodukowały one 55,825 TWh energii elektrycznej, co stanowiło 22,2% produkcji krajowej.
Plan hiszpańskiego rządu dotyczący energii i klimatu określa, że zainstalowana moc jądrowa pozostanie na obecnym poziomie co najmniej do 2025 r., ale od 2030 r. zostanie zmniejszona do nieco ponad 3000 MWe.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/IAEA-reviews-long-term-safety-of-Spains-Asco-plan
9. NIGERIA PLANUJE BUDOWĘ PIERWSZEJ ELEKTROWNI JĄDROWEJ
Nigeria prowadzi rozmowy z Rosją w sprawie planów budowy pierwszej komercyjnej elektrowni jądrowej w Afryce, podała lokalna prasa. W negocjacjach biorą udział Nigeryjska Komisja Energii Atomowej (NAEC) i rosyjska państwowa korporacja jądrowa Rosatom, a także zaangażowanych jest szereg nigeryjskich ministerstw, w tym ministerstwo energii i finansów.
Według doniesień prasowych, Nigeria chce włączyć studium wykonalności dla reaktorów komercyjnych do swojego planowania energetycznego i budżetu.
Pełniący obowiązki przewodniczącego NAEC, Ahmed Yusuf, powiedział, że Nigeria rozmawiała z Rosją o swoich planach jądrowych oraz o liczbie i mocy elektrowni jądrowych, które zamierza zbudować.
Dyskusje dotyczyły również rozbudowy sieci elektroenergetycznej w celu jej dostosowania do wdrożenia energetyki jądrowej. „Pracujemy razem, określając naszą przepustowość sieci i jej rozbudowę wymaganą przed podjęciem tego rodzaju działań” – powiedział Yusef, dodając, że Nigeria nie zobowiązała się jeszcze do finansowania nowej energetyki jądrowej.
W 2019 roku prezydent Nigerii Muhammadu Buhari zaproponował plany budowy reaktorów jądrowych podczas podróży do Rosji. Raporty mówią, że rosyjska delegacja odwiedziła już Nigerię w celu rozmów na temat energii jądrowej i odnawialnej.
W październiku 2017 Rosatom poinformował, że podpisał szereg umów dotyczących budowy i eksploatacji elektrowni jądrowej oraz centrum badań jądrowych w Nigerii.
Wcześniejsze doniesienia w nigeryjskich mediach mówiły, że wybrano miejsca dla pierwszych bloków jądrowych w stanie Kogi w środkowej Nigerii i w stanie Akwa Ibom na południowym wybrzeżu kraju.
Nigeria nie ma komercyjnych reaktorów jądrowych, ale eksploatuje reaktor badawczy małej mocy w Centrum Badań i Szkoleń Energetycznych w Ahmadu.
Źródło: https://www.nucnet.org/news/country-in-talks-with-russia-on-plans-for-first-nuclear-station-8-2-2021
10. ELEKTROWNIA QINSHAN BĘDZIE DOSTARCZAĆ CIEPŁO DO OGRZEWANIA MIESZKAŃ
Chiński koncern jądrowy China National Nuclear Corporation (CNNC) uruchomił projekt demonstracyjny ciepłownictwa w elektrowni jądrowej Qinshan w prowincji Zhejiang. Projekt, we współpracy z rządem hrabstwa Haiyan, „pozwoli za pomocą energii jądrowej rozwiązać problem ogrzewania w południowych Chinach”, przekazał rzecznik koncernu.
Projekt demonstracyjny jest podzielony na trzy fazy, powiedział CNNC. Planuje się, że pierwsza faza zostanie ukończona i oddana do użytku do końca tego roku, zapewniając centralne ogrzewanie z energii jądrowej do 459 000 metrów kwadratowych mieszkań w trzech dzielnicach mieszkaniowych i 5000 metrów kwadratowych mieszkań dla osób starszych w okręgu Haiyan. Ogólnym celem projektu jest posiadanie do 2025 r. obszaru ogrzewania jądrowego o powierzchni 4 milionów metrów kwadratowych, obejmującego główny obszar miejski Hrabstwa Haiyan i cały obszar miasta Shupu.
„Technologia ogrzewania z wykorzystaniem energii jądrowej jest dojrzała techniczne, ma szerokie perspektywy rynkowe i ogromny potencjał rozwojowy” – powiedział CNNC. „Jako ważny projekt ochrony źródeł utrzymania w hrabstwie Haiyan, wykorzysta energię cieplną z bloków elektrowni jądrowej Qinshan w zimie, aby zapewnić bezpieczne, bezemisyjne ogrzewanie mieszkańcom i obiektom użyteczności publicznej w hrabstwie Haiyan bez wpływu na pierwotną produkcję energii i poziom bezpieczeństwa jednostek”.
Firma zauważyła, że projekt pomoże prowincji Zhejiang przed terminem osiągnąć cel neutralności węglowej i zbudować "zeroemisyjną energię, zielony rozwój" na poziomie krajowym i strefę demonstracyjną rozwoju wysokiej jakości.
Qinshan składa się z siedmiu bloków energetycznych i jest największą chińską elektrownią jądrową pod względem liczby jednostek. W pierwszej fazie budowy elektrowni w 1985 r. rozpoczęto budowę ciśnieniowego reaktora wodnego (PWR) o mocy 300 MWe - pierwszej oryginalnej chińskiej elektrowni jądrowej. W fazie drugiej powstały cztery bloki z reaktorami PWR CNP-600. Bloki 1 i 2, stanowiące pierwszy etap Fazy II, rozpoczęły działalność odpowiednio w 2002 i 2004 roku. Bloki 3 i 4 weszły do komercyjnej eksploatacji odpowiednio w październiku 2010 roku i kwietniu 2011 roku. Faza III składa się z dwóch ciśnieniowych reaktorów ciężkowodnych o mocy 750 MWe dostarczonych przez Atomic Energy of Canada Ltd i uruchomionych w 2002 i 2003 roku.
Przejście do czystego ogrzewania
Chiński rząd uczynił ogrzewanie czystą energią priorytetem. W 2017 roku władze wydały wytyczne dotyczące czystego ogrzewania zimą w północnych Chinach. Krajowa Administracja Energii opublikowała pięcioletni plan obejmujący lata 2017-2021, podkreślający innowację czystej technologii grzewczej i rozważenie ogrzewania jądrowego.
We wrześniu 2018 r. CNNC ogłosił zakończenie wstępnego projektu niskotemperaturowego reaktora basenowego typu Yanlong o mocy 400 MWt dla ciepłownictwa miejskiego. Firma uruchomiła niezależnie opracowany reaktor Yanlong (określany jako DHR-400) dla ciepłownictwa w listopadzie 2017 roku.
Studium wykonalności budowy pierwszej chińskiej elektrowni jądrowej do celów ciepłowniczych rozpoczęło się na początku 2018 r. przez China General Nuclear i Uniwersytet Tsinghua. Zakład będzie wykorzystywał opracowaną w kraju technologię niskotemperaturowego reaktora grzewczego NHR200-II.
Chińska elektrownia jądrowa Haiyang w prowincji Shandong oficjalnie rozpoczęła dostarczanie ciepła do otaczającego obszaru w listopadzie 2020 r. Próbna eksploatacja – pierwszego komercyjnego projektu ciepłownictwa jądrowego w kraju – została przeprowadzona poprzedniej zimy, dostarczając ciepło do 700 000 metrów kwadratowych mieszkań, w tym hotelu dla pracowników elektrowni i niektórych okolicznych mieszkańców. Oczekuje się, że projekt ogrzewania energią jądrową z EJ Haiyang zapewni ogrzewanie całemu miastu Haiyang do 2021 roku.
System stosowany w Haiyang pobiera nieradioaktywną parę z obiegu wtórnego dwóch jednostek AP1000 w zakładzie, która jest następnie podawana przez wielostopniowy wymiennik ciepła w lokalnej stacji wymiany ciepła. Ciepło to jest następnie dostarczane do zewnętrznej stacji wymiany ciepła należącej do Fengyuan Thermal Power, skąd podgrzana woda przepływa przez miejskie rury grzewcze do odbiorców.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/Qinshan-plant-to-supply-district-heating
11. EXELON PLANUJE LIKWIDACJĘ WSZYSTKICH CZTERECH REAKTORÓW W ELEKTROWNIACH BYRON I DRESDEN
Koncern energetyczny Exelon Generation złożył plany likwidacji elektrowni jądrowych Byron i Dresden w Illinois, powołując się na brak działań ze strony prawodawców stanowych w sprawie przepisów dotyczących czystej energii, które pomogłyby uratować te obiekty. Elektrownia Byron ma zostać zamknięta we wrześniu, a następnie Dresden w listopadzie.
Największy operator elektrowni jądrowych w kraju poinformował, że przedłożył swoje plany do Komisji Dozoru Jądrowego (NRC), uruchamiając procedurę ostatecznego wycofania elektrowni z eksploatacji.
Firma stwierdziła: „Zgłoszenia są jednym z ostatnich etapów wyłączenia na stałe tych zakładów, borykających się z niedoborem przychodów rzędu setek milionów dolarów ze względu na niskie ceny energii i politykę rynkową, która daje zakładom stosującym paliwa kopalne nieuczciwą przewagę konkurencyjną.
„Bez rozwiązania legislacyjnego te same nierówności rynkowe zmuszą firmę do zamknięcia obiektów jądrowych w Braidwood i LaSalle w ciągu najbliższych kilku lat”.
Zgłoszenia zwane są Raportem działań likwidacyjnych po zamknięciu (Post-shutdown decommissioning activities report, PSDAR). Po ukończeniu i złożeniu PSDAR, Exelon Generation przygotowuje się do wysłania powiadomień o redukcji zatrudnienia pracownikom dotkniętym likwidacją zakładów. Firma poinformowała, że liczba pracowników w zakładach spadnie z prawie 1500, gdy ogłoszono zamknięcie obiektów w sierpniu ubiegłego roku, do zaledwie 30-40 pracowników w ciągu najbliższych 10 lat.
Exelon poinformował w ubiegłym roku, że jest gotów zamknąć cztery bloki energetyczne w obiektach Byron i Dresden jesienią 2021 roku jeśli nie otrzyma jakiejkolwiek pomocy państwa w celu rekompensaty za ich czystą energię.
EJ Byron zostanie zamknięta we wrześniu 2021 r., a Dresden w listopadzie 2021 r. Dwie jednostki BWR w EJ Dresden o sumarycznej mocy 1773 MWe rozpoczęły działalność komercyjną w 1970 i 1971 roku i mają licencję na działanie przez kolejną dekadę, a dwie jednostki PWR w EJ Byron o sumarycznej mocy 2300 MWe rozpoczęły pracę w 1985 i 1987 roku i mogą pracować jeszcze przez kolejne 20 lat.
Rzecznik Exelonu powiedział, że firma nadal ma nadzieję, że prawodawcy przyjmą przepisy, które pozwolą utrzymać eksploatację zakładów, ale firma musi rozpocząć proces zamykania zakładów.
„Rozumiemy, że prawodawcy nadal pracują nad rozwiązaniem legislacyjnym, które zachowałoby flotę jądrową stanu Illinois i mamy nadzieję, że przepisy dotyczące czystej energii zostaną uchwalone na czas, abyśmy mogli odwrócić te działania” – powiedział Paul Adams w oświadczeniu.
„Jednak bez żadnej pewności, że ustawa zostanie przyjęta, musimy przystąpić do podjęcia ostatnich kroków w kierunku zamknięcia zakładów, w tym składania wniosków regulacyjnych, takich jak ten, który złożyliśmy w NRC”.
Według Exelonu, pomimo tego, że są jednymi z najbardziej wydajnych i niezawodnych jednostek we flocie jądrowej w kraju, Byron i Dresden stoją w obliczu niedoboru dochodów w wysokości setek milionów dolarów z powodu spadających cen energii i zasad rynkowych, które pozwalają elektrowniom paliw kopalnych zaniżać ceny czystych zasobów na aukcjach PJM Interconnection.
Exelon jest operatorem następujących elektrowni jądrowych w Illinois: Byron (2 bloki), Braidwood (2), Dresden (2), Clinton (1), LaSalle (2) i Quad Cities (2).
Źródło: https://www.nucnet.org/news/exelon-files-plans-to-decommission-all-four-reactors-at-byron-and-dresden-7-5-2021
12. UAKTUALNIONO DATY ROZPOCZĘCIA EKSPLOATACJI I PROGNOZY KOSZTÓW EJ VOGTLE
Georgia Power poinformowała, że przewiduje uruchomienie bloku Vogtle 3 w drugim kwartale 2022 r. i w pierwszym kwartale 2023 r. bloku Vogtle 4, trzy do czterech miesięcy później niż to wcześniej planowano. Prognoza całkowitego kosztu projektu została skorygowana w celu odzwierciedlenia zaktualizowanego harmonogramu, co spowodowało jego wzrost o 460 mln $. Zmiany w harmonogramie są wynikiem wyzwań związanych z wydajnością i dodatkowym czasem na testowanie i zapewnienie jakości. „Georgia Power koncentruje się na bezpieczeństwie i jakości, gdy kończymy ten projekt”, powiedział prezes i dyrektor generalny Georgia Power, Chris Womack, dodając, że projekt Vogtle pozostaje kluczową inwestycją, aby zapewnić tanią, niezawodną i bezemisyjną energię elektryczną dla stanu Georgia na 60 do 80 lat.
„To jest zbyt ważne dla naszych klientów, naszego państwa i naszego narodu, abyśmy nie zrobili tego dobrze i zrobimy to” – powiedział. „Wiedzieliśmy, że budowa pierwszych nowych bloków jądrowych w USA od ponad 30 lat będzie wyzwaniem. Projekt przetrwał nadzwyczajne okoliczności podczas budowy, w tym ostatnią pandemię”.
Tymczasem w Vogtle 3 zostały pomyślnie zakończone testy funkcjonalne na gorąco i nie zidentyfikowano żadnych istotnych problemów, powiedział Womack. Gorące testy polegają na doprowadzeniu systemów elektrowni do normalnego ciśnienia i temperatury roboczej, bez wprowadzania paliwa jądrowego, w celu zweryfikowania działania wszystkich elementów i systemów reaktora, i jest to ostatni etap budowy przed rozpoczęciem załadunku paliwa i rozruchu jądrowego bloku energetycznego.
Budowa Vogtle 3 jest obecnie ukończona w 99%, a ogólny projekt rozbudowy Vogtle 3 i 4 jest ukończony w około 93%, podała firma.
Udział Georgia Power w prognozowanych całkowitych kosztach kapitałowych projektu wynosi obecnie 9,2 miliarda dolarów, chociaż firma poinformowała, że nie ubiega się o zatwierdzenie żadnych kosztów kapitałowych powyżej 7,3 miliarda dolarów wcześniej zatwierdzonych przez Georgia Public Service Commission.
Budowa bloku Vogtle 3 rozpoczęła się w marcu 2013 roku, a bloku nr 4 w listopadzie tego samego roku. Southern Nuclear i Georgia Power, obie spółki zależne Southern Company, przejęły zarządzanie projektem budowy dwóch bloków AP1000 w 2017 r. po upadłości Westinghouse.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/In-service-dates-and-cost-forecast-revised-for-Vog
13. ENERGY HARBOR ZAPEWNI ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ DLA CENTRUM WYDOBYCIA BITCOIN W OHIO
Operator jądrowy Energy Harbor Corp, z siedzibą w Ohio nawiązał pięcioletnie partnerstwo ze Standard Power, aby począwszy od grudnia 2021 roku dostarczać energię elektryczną do nowego centrum wydobywczego kryptowaluty w Coshocton w stanie Ohio.
Standard Power to dostawca usług infrastrukturalnych dla firm zajmujących się zaawansowanym przetwarzaniem danych oraz hostingu dla firm zajmujących się wydobyciem kryptowaluty. Prowadzi centra zasilania w USA do użytku zarówno w kopalniach bitcoin, jak i w centrach danych.
Energy Harbor poinformował, że umowa pomoże Standard Power zrewitalizować opuszczoną papiernię w Ohio przekształcając ją w najnowocześniejszy obiekt, który zapewni nowe miejsca pracy w regionie.
Energy Harbor jest operatorem trzech komercyjnych elektrowni jądrowych Beaver Valley, Davis-Besse i Perry.
Również startup jądrowy z Doliny Krzemowej, firma Oklo ogłosiła niedawno, że podpisała 20-letnie partnerstwo handlowe z firmą Compass Mining, aby zasilać wydobycie bitcoinów za pomocą zaawansowanych elektrowni jądrowych.
Wydobywanie bitcoinów – proces, w którym bitcoin jest przyznawany komputerowi rozwiązującemu złożoną serię algorytmów – jest procesem bardzo energochłonnym.
Wydobywanie bitcoinów wymaga obecnie specjalnego sprzętu komputerowego, który dysponuje bardzo dużą mocą obliczeniową potrzebną do kopania bitcoinów. Te specjalne komputery potrzebują do pracy wydobywczej bardzo dużo energii elektrycznej.
Ilość energii elektrycznej wykorzystywanej do wydobywania bitcoina „historycznie była większa niż energia elektryczna wykorzystywana przez całe kraje, takie jak np. Irlandia”, powiedział Benjamin Jones, profesor ekonomii na Uniwersytecie Nowego Meksyku, który badał wpływ bitcoina na środowisko.
Źródło: https://www.nucnet.org/news/energy-harbor-to-provide-nuclear-electricity-for-ohio-bitcoin-mining-centre-7-2-2021
14. JAPONIA URUCHAMIA PONOWNIE HTTR DO DEMONSTRACJI PRODUKCJI ZIELONEGO WODORU
Wysokotemperaturowej reaktor testowy (High-Temperature Engineering Test Reactor, HTTR) w prefekturze Ibaraki na północ od Tokio został ponownie uruchomiony z planami wykorzystania go do demonstracji możliwości produkcji zielonego wodoru, poinformowała Japońska Agencja Energii Atomowej (JAEA), która jest właścicielem i operatorem reaktora.
Ponowne uruchomienie reaktora nastąpiło 30 lipca po tym, jak Urząd Dozoru Jądrowego (NRA) stwierdził w projekcie raportu z 2020 r., że HTTR jest zgodny z nowymi normami regulacyjnymi wprowadzonymi po awarii w Fukushima-Daiichi w 2011 r.
HTTR został wyłączony po awarii wraz z innymi japońskimi reaktorami energetycznymi.
NRA zbadał odporność HTTR na różne hipotetyczne zagrożenia, w tym tsunami i trzęsienie ziemi. JAEA poinformowała, że otrzymała pozwolenie na ponowne uruchomienie reaktora „bez znacznego wzmocnienia odporności”.
HTTR o mocy 30-MWt to chłodzony gazem reaktor badawczy z moderatorem grafitowym. Osiągnął pierwszą krytyczność w 1998 roku, ale projektową moc cieplną 950 ℃ osiągnął w 2004 roku. JAEA poinformowała, że ciepło wytwarzane przez HTTR ma zastosowanie do wielu celów, w tym do wytwarzania energii elektrycznej, badania wydajności paliwa i odsalania wody morskiej. „Ponadto trwa obecnie dyskusja nad demonstracyjnym planem produkcji wodoru przez HTTR” – stwierdziła agencja.
Źródło: https://www.nucnet.org/news/httr-restarts-and-could-be-used-to-demonstrate-green-hydrogen-production-7-5-2021
15. TRZY BLOKI ELEKTROWNI JĄDROWEJ OCONEE W KAROLINIE POŁUDNIOWEJ BĘDĄ MOGŁY DZIAŁAĆ PRZEZ 80 LAT.
Amerykańska Komisja Regulacji Jądrowych (NRC) przyjęła do rozpatrzenia wniosek Duke Energy Carolinas o przedłużenie o dodatkowe 20 lat koncesji na eksploatację bloków 1, 2 i 3 w elektrowni jądrowej Oconee w Karolinie Południowej. Odnowienia, jeśli zostaną przyznane, pozwolą blokom funkcjonować przez 80 lat.
Duke Energy, który złożył wniosek w dniu 7 czerwca, ubiega się już o kolejne odnowienie licencji dla jednostek Oconee. NRC zatwierdziła wstępne przedłużenie w maju 2000 r., przy czym blok 1 ma obecnie zgodę na eksploatację do 6 lutego 2033 r.; blok 2 do 26 października 2033 r.; oraz blok 3 do 19 lipca 2034 r. Trzy ciśnieniowe reaktory wodne (PWR) w Oconee rozpoczęły działalność komercyjną w latach siedemdziesiątych. Przy odnowionych licencjach blok nr 1 mógłby działać do 2053 r., blok 2 do 2053 r., a blok 3 do 2054 r.
Wszystkie reaktory jądrowe w USA mają początkowo licencję na działanie przez okres 40 lat, przy czym przepisy NRC pozwalają na odnawianie licencji jednorazowo na 20 lat. Proces odnawiania licencji reaktora jest dobrze uregulowany. Pociąga to za sobą rygorystyczny przegląd przez NRC planów licencjobiorców reaktorów, dotyczących zarządzania wszystkimi strukturami i komponentami elektrowni w celu zapewnienia bezpiecznej długoterminowej eksploatacji przez cały okres odnowienia.
Przemysł jądrowy w USA twierdzi, że kontynuowanie eksploatacji floty 93 rektorów komercyjnych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiednich dostaw czystej, bezemisyjnej energii. Elektrownie jądrowe są największym źródłem bezemisyjnej energii elektrycznej w kraju. Badanie przeprowadzone przez Instytut Energii Jądrowej (NEI) wykazało, że gdyby wszystkie działające reaktory w USA miały działać przez 80 lat zamiast 60, do 2050 r. można by uniknąć łącznej emisji około 3,5 miliarda ton CO2.
NEI poinformował, że ponad połowa działającej floty reaktorów przewiduje przedłużenie licencji do 80 lat.
W maju NRC zatwierdziło wniosek Dominion Energy Virginia o 20-letnie przedłużenie koncesji na eksploatację dwublokowej elektrowni jądrowej Surry, co umożliwiło dwóm reaktorom PWR eksploatację przez 80 lat, odpowiednio do 2052 i 2053 roku.
Dwie jednostki Surry były piątym i szóstym reaktorem, które otrzymały kolejne odnowienie licencji na okres 80 lat od NRC, po reaktorach Turkey Point-3 i -4 firmy Florida Power & Light oraz Peach Bottom-2 i -3 firmy Exelon Generation.
Źródło: https://www.nucnet.org/news/nrc-to-review-duke-energy-application-for-80-year-operation-at-all-three-oconee-reactors-7-4-2021
Opracowano w DEJ MKiŚ na podstawie: WNN, NucNet, WNA, NEInt.