Zapraszamy do zapoznania się z jądrowymi wiadomościami ze świata z 8 września 2021 r.
Materiał informacyjny
opracowany przez Departament Energii Jądrowej
Ministerstwa Klimatu i Środowiska
8 września 2021 r.
BIEŻĄCY PRZEGLĄD WYDARZEŃ W ENERGETYCE JĄDROWEJ NA ŚWIECIE
|
DOŚWIADCZENIE ZDOBYTE W ENERGETYCE JĄDROWEJ POMAGA BEJRUTOWI W ODBUDOWIE PO ZESZŁOROCZNEJ EKSPLOZJI Zespół ekspertów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) prowadzi misję w Libanie, która szkoli władze krajowe i specjalistów w przeprowadzaniu badań nieniszczących (NDT) w celu zbadania integralności budynków dotkniętych ubiegłoroczną eksplozją w porcie w Bejrucie. ROK 2020 PODKREŚLIŁ ODPORNOŚĆ ENERGETYKI JĄDROWEJ NA ZAKŁÓCENIA DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ Energetyka jądrowa wyprodukowała w 2020 r. łącznie 2553 TWh energii elektrycznej, w porównaniu z 2657 TWh w 2019 r., jak wynika z najnowszego raportu opublikowanego przez Światowe Stowarzyszenie Jądrowe (WNA). Pomimo niewielkiego spadku, dyrektor generalna Stowarzyszenia, Sama Bilbao y León, stwierdziła, że „odporność i elastyczność wykazana przez globalną flotę jądrową jest historią sukcesu energetyki jądrowej”. MOSKWA WSPIERA AMBITNE PLANY WYKORZYSTANIA TECHNOLOGII SMR NA DALEKIM WSCHODZIE KRAJU Rosja ogłosiła zawarcie dwóch znaczących porozumień w swoim dążeniu do wdrożenia technologii małych reaktorów modułowych, aby zapewnić niezawodne zasilanie odizolowanych obszarów na dalekim wschodzie kraju. ZATWIERDZENIE DOTACJI I WYCOFANIE SIĘ Z ENERGII JĄDROWEJ SPRAWI, ŻE BELGIA STANIE SIĘ JEDNYM Z NAJBARDZIEJ ZANIECZYSZCZAJĄCYCH PRODUCENTÓW ENERGII W EUROPIE Komisja Europejska zatwierdziła mechanizm wynagradzania za dostępność mocy (capacity remuneration mechanism, CRM) w Belgii po stwierdzeniu, że środek ten nie zakłóca konkurencji na jednolitym rynku. Nastąpiło to pomimo krytyki, że może on doprowadzić do budowy dodatkowych mocy gazowych w celu zrekompensowania planowanej rezygnacji z energii jądrowej i uczynić Belgię „jednym z najbardziej zanieczyszczających producentów energii w Europie”. |
1. DOŚWIADCZENIE ZDOBYTE W ENERGETYCE JĄDROWEJ POMAGA BEJRUTOWI W ODBUDOWIE PO ZESZŁOROCZNEJ EKSPLOZJI
Zespół ekspertów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) prowadzi misję w Libanie, która szkoli władze krajowe i specjalistów w przeprowadzaniu badań nieniszczących (NDT) w celu zbadania integralności budynków dotkniętych ubiegłoroczną eksplozją w porcie w Bejrucie.
Termin NDT (nondestructive testing) oznacza badania nieniszczące. Odnosi się to do szeregu metod inspekcji, które pozwalają oceniać i gromadzić dane o materiale, systemie lub komponencie bez trwałej ich zmiany. NDT służy do oceny integralności oraz właściwości elementów maszyn i konstrukcji bez uszkadzania badanego obiektu. Wykrywane są nieciągłości i wady materiału takie jak: wtrącenia, ubytki korozyjne, pustki, pęknięcia, odwarstwienia, łuski, szczeliny, braki przetopu itp.
Ponieważ badania nieniszczące nie zmieniają na stałe kontrolowanego elementu, jest to bardzo cenna technika, która pozwala zaoszczędzić zarówno pieniądze, jak i czas podczas oceny produktu, rozwiązywania problemów konstrukcyjnych i badań inżynieryjnych. Najczęściej stosowanymi technikami NDT są: metody elektromagnetyczne, radiologiczne, ultradźwiękowe i akustyczne, penetracyjne oraz termograficzne. NDT są powszechnie stosowane w inżynierii lądowej, lotniczej, mechanicznej, naftowej, elektrotechnice, medycynie i sztuce. Znalazły one również szerokie zastosowanie w procesie zapewniania bezpieczeństwa eksploatacji obiektów energetyki jądrowej. Innowacje w dziedzinie badań nieniszczących wywarły ogromny wpływ na obrazowanie medyczne, w tym na echokardiografię, ultrasonografię medyczną i radiografię cyfrową.
Do najpowszechniejszych metod radiologicznych stosowanych w badaniach nieniszczących zalicza się:
- Radiografię neutronową (RN) - wykorzystującą wiązkę neutronów o niskiej energii do wnikania w badany przedmiot. Podczas gdy wiązka jest przezroczysta w materiałach metalicznych, większość materiałów organicznych pozwala na zobaczenie wiązki, umożliwiając oglądanie i badanie elementów konstrukcyjnych i wewnętrznych w celu wykrycia wad.
- Badania radiograficzne (RT) - wykorzystujące promieniowanie przepuszczane przez badany element w celu wykrycia defektów. Promienie rentgenowskie są powszechnie używane do materiałów cienkich lub o mniejszej gęstości, podczas gdy promienie gamma są używane do materiałów grubszych lub bardziej gęstych. Wyniki mogą być przetwarzane za pomocą radiografii filmowej, radiografii komputerowej, tomografii komputerowej lub radiografii cyfrowej.
W przypadku zastosowań komercyjnych - celem badań nieniszczących jest zapewnienie właściwej konserwacji infrastruktury krytycznej w celu uniknięcia katastrofalnych wypadków. Podczas gdy metody NDT są zwykle kojarzone z przypadkami zastosowań przemysłowych, takimi jak np. sprawdzanie słabych punktów w kotle używanym w rafinerii ropy naftowej, ich zastosowania w medycynie są w rzeczywistości jednymi z najczęstszych. Na przykład, spodziewająca się matka, która poddaje się badaniu USG w celu sprawdzenia stanu zdrowia jej dziecka, zostałaby uznana za przypadek użycia NDT, podobnie jak wykonanie prześwietlenia lub rezonansu magnetycznego, aby dowiedzieć się więcej o nabytym urazie.
Wiele budynków bezpośrednio dotkniętych niszczycielskim wybuchem w dniu 4 sierpnia 2020 r. - spowodowanym dużą ilością azotanu amonu przechowywanego w magazynie w pobliżu portu - nadal stoi niezburzonych, a zastosowanie techniki NDT pomoże określić, czy i gdzie wymagane są ich naprawy.
Podczas tygodniowej misji zespół MAEA - składający się z trzech ekspertów z Włoch, Malezji i Hiszpanii oraz jednego członka personelu MAEA - przeprowadził praktyczne szkolenie NDT przy użyciu specjalistycznego sprzętu w budynkach w centrum Bejrutu, które zostały dotknięte wybuchem.
„Wiedza specjalistyczna MAEA związana z badaniami nieniszczącymi może odegrać kluczową rolę w zapobieganiu katastrofom i zarządzaniu kryzysowym” – powiedział dyrektor generalny MAEA Rafael Mariano Grossi. „Agencja zapewnia wsparcie techniczne w tej dziedzinie, aby pomóc Libanowi zbadać, czy uszkodzone budynki są bezpieczne”.
MAEA wcześniej zapewniała szkolenia i sprzęt NDT krajom dotkniętym trzęsieniami ziemi, w tym w Albanii w 2019 r., Meksyku i Ekwadorze w 2018 r. oraz Nepalu w 2015 r.
„Stawiliśmy czoła wielu wyzwaniom w naszej reakcji na skutki eksplozji” – powiedział Bilal Nsouli, dyrektor generalny libańskiej Komisji Energii Atomowej. „Pandemia COVID-19 dodała warstwę złożoności. Wsparcie MAEA pomoże nam rozwinąć zrównoważoną krajową zdolność do korzystania z badań nieniszczących w wielu lokalizacjach w całym mieście”.
We wrześniu ubiegłego roku MAEA wysłała zespół ekspertów do Bejrutu, aby sprawdzili, czy w wyniku wybuchu nie ma podwyższonego poziomu promieniowania. Zespół nie znalazł żadnych nietypowych poziomów promieniowania, jedynie naturalne promieniowanie tła na badanych obszarach, potwierdzając ustalenia władz libańskich, które zwróciły się do misji pomocy MAEA o wsparcie ich działań ratunkowych po wybuchu. Zespół MAEA ocenił również wpływ wybuchu na materiały i źródła promieniotwórcze. Eksperci potwierdzili, że źródła promieniotwórcze w dwóch szpitalach są bezpieczne.
MAEA promuje wykorzystanie technologii NDT w celu utrzymania rygorystycznych standardów kontroli jakości dla bezpiecznej eksploatacji instalacji jądrowych i innych instalacji przemysłowych. Pomaga państwom członkowskim szkolić personel w zakresie stosowania technologii i zapewnia niezbędny sprzęt.
Długoletnie zaangażowanie Agencji w program NDT doprowadziło do utworzenia krajowych zespołów świadczących usługi dla przemysłu, ośrodków szkoleniowych i jednostek certyfikujących, które są odpowiedzialne za szkolenie i certyfikację personelu zaangażowanego w NDT.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/IAEA-helps-Beirut-use-NDT-in-recovery-efforts
2. ROK 2020 PODKREŚLIŁ ODPORNOŚĆ ENERGETYKI JĄDROWEJ NA ZAKŁÓCENIA DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ
Energetyka jądrowa wyprodukowała w 2020 r. łącznie 2553 TWh energii elektrycznej, w porównaniu z 2657 TWh w 2019 r., jak wynika z najnowszego raportu opublikowanego przez Światowe Stowarzyszenie Jądrowe (WNA). Pomimo niewielkiego spadku, dyrektor generalna Stowarzyszenia, Sama Bilbao y León, stwierdziła, że „odporność i elastyczność wykazana przez globalną flotę jądrową jest historią sukcesu energetyki jądrowej”.
W 2020 roku generacja jądrowa zmniejszyła się w Afryce, Ameryce Północnej oraz w Europie Zachodniej i Środkowej, natomiast wzrosła w Azji, choć w znacznie mniejszym stopniu niż w ostatnich latach. Produkcja elektrowni jądrowych pozostała prawie niezmieniona w Europie Wschodniej i Rosji oraz w Ameryce Południowej.
Na spadek produkcji jądrowej silny wpływ miał ogólny spadek globalnego zapotrzebowania na energię elektryczną o około 1% w 2020 r., spowodowany pandemią COVID-19, czytamy w raporcie WNA zatytułowanym World Nuclear Performance Report 2021. Ponadto coraz częściej reaktory jądrowe pracowały w trybie pracy nadążnej (load-following mode) i były wykorzystywane do zapewniania stabilnych dostaw energii elektrycznej w zależności od obciążenia sieci i wsparcia rosnącego udziału zmiennego wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych.
„W każdym innym roku prawie 4% spadek produkcji jądrowej byłby oczywiście rozczarowujący” – mówi Bilbao y León we wstępie do nowego raportu. „W 2020 r. światowe reaktory jądrowe wykazały odporność i elastyczność, dostosowując się do zmian popytu przy jednoczesnym zapewnieniu stabilnych i niezawodnych dostaw energii elektrycznej”.
Współczynnik wykorzystania mocy zainstalowanej (capacity factor) globalnej floty reaktorów energetycznych w 2020 r. był nadal wysoki i wynosił 80,3%, w porównaniu z 83,1% w 2019 r., ale utrzymuje się na tym poziomie w ciągu ostatnich 20 lat. Prawie dwie trzecie reaktorów miało w ubiegłym roku współczynnik wykorzystania mocy większy niż 80%. Jest to kontynuacja trendu wysokich globalnych współczynników wydajności obserwowanego od 2000 r., mimo że w 2020 r. niektóre reaktory musiały więcej pracować w trybie zależnym od obciążenia z powodu zmniejszonego zapotrzebowania na energię elektryczną podczas pandemii COVID-19.
„Nie obserwuje się zależności wydajności reaktorów jądrowych od ich wieku” – mówi Stowarzyszenie. „Średni współczynnik wydajności reaktorów w ciągu ostatnich pięciu lat nie wykazuje znaczącej ogólnej zmienności wraz z ich wiekiem. Ponieważ niektóre reaktory mają obecnie licencję na eksploatację przez 80 lat, zauważalna jest stała wydajność reaktorów niezależnie od wieku”.
Na koniec 2020 r. było 441 czynnych reaktorów jądrowych o łącznej mocy 392 GWe. Ta całkowita moc pozostaje prawie niezmieniona przez ostatnie trzy lata, przy czym moce jądrowe wyłączane na stałe są równoważone przez przyrosty mocy nowych reaktorów.
W 2020 roku uruchomiono pięć nowych bloków jądrowych o łącznej mocy 5521 MWe (netto): Barakah 1 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich; Ostrowiec 1 na Białorusi; Leningrad II-2 w Rosji oraz Fuqing 5 i Tianwan 5 w Chinach. Zamknięto jednak sześć reaktorów o łącznej mocy 5165 MWe (netto): bloki 1 i 2 w EJ Fessenheim we Francji; Indian Point 2 i Duane Arnold w USA; Leningrad 2 w Rosji; oraz Ringhals 1 w Szwecji.
W latach 2018-2020 na stałe wyłączono 26 reaktorów o łącznej mocy 20,8 GWe, w porównaniu z 20 uruchamianymi nowymi reaktorami o łącznej mocy 21,3 GWe.
„Przy spodziewanym gwałtownym wzroście globalnego zapotrzebowania na energię elektryczną, istnieje realne ryzyko, że emisje gazów cieplarnianych również wzrosną” – powiedziała Bilbao y León. „Ponad połowa reaktorów w ciągu ostatnich kilku lat została na stałe wyłączona nie z powodu ograniczeń technicznych, ale z powodu polityki stopniowego wycofywania lub braku odpowiedniego uznania przez rynki wartości niezawodnej niskoemisyjnej energetyki jądrowej. Jest to strata niskoemisyjnej generacji, której świat nie może sobie pozwolić na marnowanie”.
Jednak istnieją obiecujące oznaki dla energetyki jądrowej, zauważyło Stowarzyszenie. W 2021 r. do sieci podłączono już cztery nowe reaktory i rozpoczęto budowę sześciu reaktorów, choć dwa reaktory zostały na stałe wyłączone.
Bilbao y León stwierdziła: „Konieczne jest, aby jądrowe wytwarzanie energii elektrycznej odbiło się dalej i szybciej, pomagając wypierać paliwa kopalne, a tym samym uniknąć gwałtownego wzrostu emisji gazów cieplarnianych. Działanie istniejącej floty jądrowej musi zostać zmaksymalizowane i przedłużone na tak długo, jak to jest możliwe, a tempo i skala budowy nowych elektrowni jądrowych musi wzrosnąć”.
W ubiegłym roku rozpoczęła się budowa czterech nowych bloków jądrowych o łącznej mocy 4473 MWe (netto). Trzy z nich znajdują się w Chinach (San'ao 1, Taipingling 2 i Zhangzhou 2), a jeden w Turcji (Akkuyu 2).
Leningrad II-2 to druga jednostka WWER-1200/V-491 uruchomiona po pierwszej jednostce Leningrad II-1, która weszła do eksploatacji w 2018 roku. Pierwszym reaktorem jądrowym uruchomionym na Białorusi jest również WWER-1200/V491, którego budowę rozpoczęto ponad trzy lata po jednostce Leningrad II-2, a mimo to został podłączony do sieci niecały miesiąc później.
Poniżej przedstawiono szczegółowy bilans energetyki jądrowej na świecie w latach 2020-21:
Dwa najkrótsze czasy budowy zostały osiągnięte przez dwa chińskie reaktory, gdzie seryjna budowa i utrzymanie umiejętności ekip budowlanych dzięki trwającemu programowi budowy nowych obiektów przyczyniły się do skrócenia czasu ich budowy. Średni czas czasu budowy reaktorów przyłączonych do sieci w 2020 r. wyniósł 84 miesiące, w porównaniu ze 117 miesiącami w 2019 r.
Dla większości budowanych obecnie reaktorów ich budowę rozpoczęto w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Niewielka liczba reaktorów, których budowa trwała dłużej, to instalacje pilotażowe, reaktory pierwsze w swoim rodzaju (FOAK) lub projekty, w których budowa została wstrzymana przed ponownym wznowieniem prac. W przypadku bloków Chmielnicki 3 i 4, dwóch reaktorów, których budowę rozpoczęto w 1986 i 1987 roku, podjęto próby wznowienia budowy, ale od 1990 roku nie ma widocznego postępu.
Raport, który analizuje dane z bazy danych Power Reactor Information Service (PRIS) Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, zawiera również raporty krajowe, podsumowujące ostatnie wydarzenia w każdym z krajów, w których są czynne reaktory lub reaktory znajdują się w budowie.
Przedstawia on również cztery studia przypadków podkreślające wkład energii jądrowej w redukcję emisji gazów cieplarnianych. Te studia przypadków obejmują: elektrownię jądrową Grohnde w Niemczech, która wyprodukowała 400 TWh niskoemisyjnej energii elektrycznej; zakład w Haiyang w Chinach, który dostarcza ciepło sieciowe; zakład Akkuyu, pierwszy zbudowany w Turcji; oraz bloki Peach Bottom 2 i 3 w USA, które zostały dopuszczone do eksploatacji przez 80 lat.
Źródło: https://www.world-nuclear-news.org/Articles/2020-highlighted-nuclears-resilience-says-World-Nu
3. MOSKWA WSPIERA AMBITNE PLANY WYKORZYSTANIA TECHNOLOGII SMR NA DALEKIM WSCHODZIE KRAJU.
Rosja ogłosiła zawarcie dwóch znaczących porozumień w swoim dążeniu do wdrożenia technologii małych reaktorów modułowych, aby zapewnić niezawodne zasilanie odizolowanych obszarów na dalekim wschodzie kraju.
Pierwsza umowa została podpisana między Atomflotem, spółką zależną państwowego koncernu jądrowego rosatom, a GDK Baimskaya, kontrolowaną przez kazachską Kaz Minerals Group, na dostawę energii elektrycznej do zakładu wydobywczo-przetwórczego Baimskaya w Czukotce na dalekim północnym wschodzie kraju.
W ramach umowy Atomflot dostarczy cztery pływające bloki energetyczne, każdy o mocy zainstalowanej co najmniej 106 MWe do pracy w Naglyongyn, przylądku na Płw. Czukockim.
Uruchomienie pierwszych dwóch bloków zaplanowano na początek 2027 r., a trzeciego do początku 2028 r. i czwartego do początku 2031 r. Rosatom podał, że łączna inwestycja w projekt zaopatrzenia w energię wyniesie ponad 150 mld rubli (2 mld USD, 1,7 mld EUR).
Rosatom podpisał również porozumienie z Ministerstwem Rozwoju Rosyjskiego Dalekiego Wschodu i Republiką Sacha, które może doprowadzić do budowy w Jakucji małego, lądowego reaktora modułowego z wykorzystaniem rosyjskiej technologii reaktora RITM-200N, opracowanego do napędu lodołamaczy arktycznych.
Rosatom potwierdził pod koniec ubiegłego roku doniesienia, że Rosja planuje budowę lądowego SMR w Republice Sacha (znanej również jako Jakucja), autonomicznej rosyjskiej republice znajdującej się 4 000 km na wschód od Moskwy, między Syberią a dalekim wschodem Rosji.
Rosatom zamierza rozpocząć budowę reaktora w 2024 roku, a oddanie do użytku do 2028 roku.
Zakończono badania terenowe w potencjalnej lokalizacji obiektu w Ust-Kuyga, osadzie nad rzeką Jana, liczącej mniej niż 1000 mieszkańców. Rusatom Overseas, oddział Rosatomu, który zajmuje się pozakrajowymi projektami jądrowymi, poinformował na początku tego roku, że planuje sporządzić deklarację intencji, aby Jakucja zainwestowała w projekt.
W przypadku reaktorów Baimskaya Rosatom powiedział, że planuje wykorzystać trzy pływające elektrownie jądrowe, z których każda będzie wyposażona w dwa reaktory nowej konstrukcji 55-MW RITM-200M, których wersja jest używana do napędu rosyjskich lodołamaczy. Czwarta jednostka byłaby trzymana w rezerwie do użycia podczas naprawy lub przeładunku paliwa. Według Rosatomu pierwsze reaktory są już budowane przez Atomenergomash.
Rosyjskie media podały w maju, że prezydent Władimir Putin zatwierdził propozycję Rosatomu, aby zasilić przedsięwzięcie wydobywcze Baimskaja poprzez budowę aż pięciu pływających elektrowni jądrowych.
Kaz nabył projekt Baimskaja za 900 mln USD w gotówce i akcjach w styczniu 2019 r. Jest to jeden z najważniejszych na świecie niezagospodarowanych aktywów miedziowych z potencjałem przekształcenia się w wielkoskalową, tanią, odkrywkową kopalnię miedzi.
Kaz powiedział, że projekt znajduje się w regionie uznanym przez rosyjski rząd za strategicznie ważny dla rozwoju gospodarczego i oczekuje się, że skorzysta z budowy „finansowanej przez państwo infrastruktury energetycznej i transportowej oraz zachęt podatkowych”.
Koncentrat miedzi będzie wysyłany do klientów z portu Pewek, leżącego 700 km na północ od projektu Baimskaya. Pevek to miejsce, w którym zacumowana jest pierwsza w Rosji komercyjna pływająca elektrownia jądrowa, Akademik Łomonosow, która dostarcza energię do odległego miasta portowego.
21 000-tonowy statek posiada dwa bloki reaktora KLT-40S, każdy o mocy elektrycznej 35 MW, co wystarcza dla miasta liczącego około 200 000 mieszkańców.
4. ZATWIERDZENIE DOTACJI I WYCOFANIE SIĘ Z ENERGII JĄDROWEJ SPRAWI, ŻE BELGIA STANIE SIĘ JEDNYM Z NAJBARDZIEJ ZANIECZYSZCZAJĄCYCH PRODUCENTÓW ENERGII W EUROPIE
Komisja Europejska zatwierdziła mechanizm wynagradzania za dostępność mocy (capacity remuneration mechanism, CRM) w Belgii po stwierdzeniu, że środek ten nie zakłóca konkurencji na jednolitym rynku. Nastąpiło to pomimo krytyki, że może on doprowadzić do budowy dodatkowych mocy gazowych w celu zrekompensowania planowanej rezygnacji z energii jądrowej i uczynić Belgię „jednym z najbardziej zanieczyszczających producentów energii w Europie”.
Komisja stwierdziła, że mechanizm CRM przyczyni się do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, zwłaszcza że Belgia zdecydowała się wycofać wszystkie komercyjne moce jądrowe do 2025 r.
Zatwierdzenie jest wynikiem szczegółowego dochodzenia rozpoczętego przez komisję we wrześniu 2020 r. w celu oceny, czy belgijskie plany wprowadzenia krajowego mechanizmu rynkowego są zgodne z unijnymi przepisami dotyczącymi pomocy państwa.
CRM, który ma zastąpić belgijską rezerwę strategiczną, wybierze beneficjentów w drodze konkurencyjnego procesu przetargowego. Będą oni wynagradzani za dostępność ich mocy wytwórczych w sytuacjach niedoboru podaży energii elektrycznej i otrzymają opłatę za moc przez okres trwania umowy, która wahałaby się od roku do 15 lat, w zależności od wielkości inwestycji.
W zamian zwycięscy oferenci udostępnią swoje zdolności wytwórcze operatorowi systemu przesyłowego w sytuacjach zagrożenia dostaw energii w systemie elektroenergetycznym.
Krytycy twierdzą, że decyzja o wycofaniu się z energii jądrowej – wiodącego belgijskiego źródła energii niskoemisyjnej – i finansowaniu nowych elektrowni wykorzystujących gaz ziemny za pośrednictwem mechanizmu CRM jest „paradoksalna i przynosząca odwrotny skutek”.
Jeden z belgijskich posłów skierował pilne pisemne zapytanie do parlamentu, zauważając, że plany zamknięcia elektrowni jądrowych oznaczają potrzebę budowy zanieczyszczających elektrowni gazowych, co z kolei zwiększy emisje CO2.
„To sprawi, że Belgia stanie się jednym z najbardziej zanieczyszczających producentów energii w Europie”, powiedział Gerolf Annemans z flamandzkiej partii nacjonalistycznej Vlaams Belang (VB).
W swoim pisemnym wystąpieniu Annemans zapytał, jakie gwarancje otrzymała komisja w odniesieniu do wymogów zrównoważonego rozwoju, które mają zostać nałożone na nowe elektrownie gazowe.
Zapytał również, w jaki sposób komisja godzi zatwierdzenie tego mechanizmu dotacji z zamknięciem elektrowni jądrowych w Belgii i deklaracjami Międzynarodowej Agencji Energetycznej, że energia jądrowa może wnieść istotny wkład w osiągnięcie celów związanych ze zrównoważoną energią i poprawę bezpieczeństwa energetycznego. W 2018 r. Belgia zgodziła się dotować nowe moce energetyczne – w tym energię gazową – w celu zrównoważenia rezygnacji z energii jądrowej.
Think-tank Horizon 238 stwierdził w liście do premiera Alexandra De Croo, że decyzja o wycofaniu się z energetyki jądrowej musi zostać zrewidowana z uwzględnieniem 10-letniego przedłużenia eksploatacji najnowszych reaktorów jądrowych w kraju. List wzywający premiera do „wdrażania długofalowej polityki opartej na liczbach i faktach” podpisało 100 osób ze świata nauki, organizacji pozarządowych i przemysłu.
W ubiegłym roku informowano, że Engie Electrabel planuje zbudować cztery nowe elektrownie gazowo-parowe o łącznej mocy 2950 MW do 2025 r., aby zaspokoić potrzeby energetyczne w Belgii.
Odpowiada to w przybliżeniu produkcji czterech elektrowni jądrowych w Doel, które do tego czasu zostaną zamknięte.
Minister energetyki Tinne Van der Straeten powiedziała niedawno, że gaz jest niezbędnym ogniwem na drodze do 100% energii odnawialnej.
Belgia posiada siedem komercyjnych bloków jądrowych – trzy w EJ Tihange koło Liège i cztery w EJ Doel koło Antwerpii.
Koalicja rządząca Belgii oświadczyła w październiku 2020 r., że dotrzyma planów swoich poprzedników dotyczących zamknięcia floty jądrowej w 2025 r. pod warunkiem, że nie zostanie naruszone bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej.
Lipcowy raport Federalnego Biura Planowania ostrzegał, że planowane przez Belgię wycofanie się z energetyki jądrowej do 2025 r. zwiększy emisje gazów cieplarnianych i import energii.
W raporcie stwierdzono, że energia jądrowa ma dostarczać 35% energii elektrycznej w Belgii w 2023 r., ale na początku 2026 r. udział ten spadnie do zera, co spowoduje wzrost produkcji elektryczności w elektrowniach gazowych i „systematyczny wzrost” emisji.
W efekcie energetyka z gazu ziemnego zrekompensuje utratę energii jądrowej, a jej udział ma wzrosnąć z 19% w 2021 r. do 28% w 2023 r. i do 56% do końca 2025 r. Źródła odnawialne mają dostarczać 30% energii elektrycznej w 2026 r., wzrost z 26% w 2021 r.
Opracowano w DEJ na podstawie: WNN, NucNet, WNA, NEInt