Prokuratura Regionalna w Krakowie

            W dniu 5 maja 2022 roku Sąd Okręgowy w Krakowie III Wydział Karny ogłosił wyrok w sprawie o sygn. akt III K 170/17, w której Prokuratura Regionalna w Krakowie skierowała w październiku 2017 roku akt oskarżenia o sygn. RP II Ds.8.2017. Sąd uznał winnymi wszystkich 17 oskarżonych, w tym Beatę B.-L., Krzysztofa P. i Stanisława K., którym wymierzone zostały kary łączne, w wymiarze odpowiednio: 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, 5 lat pozbawienia wolności i 3 lat pozbawienia wolności. Wobec wszystkich oskarżonych wymierzono również kary grzywny, zobowiązano ich do naprawienia szkody, której łączny wymiar wynosi ponad 4 miliony złotych. Wobec oskarżonego Krzysztofa P. orzeczono nadto 3 letni zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej z doradztwem gospodarczym i finansowo-ubezpieczeniowym.

            Śledztwo w tej sprawie zostało zainicjowane zawiadomieniem PKO Banku Polskiego SA. Przedmiot postępowania dotyczył szeroko rozumianej przestępczości gospodarczej, jak również związany był z czynami o charakterze karno-skarbowym. Postępowanie było prowadzone przeciwko 22 osobom, z których część została już prawomocnie skazana w toku odrębnych postępowań.

Oskarżonym przedstawiono szereg zarzutów wyłudzenia na szkodę PKO Banku Polskiego SA, Alior Banku SA, Banku BNP Paribas SA, Getin Banku SA, Banku Pekao SA, Credit Agricole Bank Polska SA i Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. Stefczyka kredytów i pożyczek bankowych o łącznej wartości ponad  4 milionów złotych, do czego doszło w drodze zawarcia ponad 50 umów kredytowych.

            Jak ustalono, do wyłudzeń dochodziło przy wykorzystaniu dokumentów finansowych poświadczających nieprawdę, co do wysokości uzyskiwanych przez sprawców dochodów (pożyczki udzielane osobom fizycznym) oraz co do wyników finansowych spółek kapitałowych (pożyczki udzielane osobom prawnym). Część z zarzutów związana była z wyłudzeniem lub usiłowaniem wyłudzenia nienależnego zwrotu nadpłaty podatku VAT o łącznej wartości ponad 60 tysięcy złotych oraz dotyczyła wyłudzenia sprzętu elektronicznego i usług telekomunikacyjnych o łącznej wartości ponad 400 tysięcy złotych.  

            Wiodącą rolę w organizacji procederu wyłudzeń pełniła Beata B.-L., która  wyszukiwała niefunkcjonujące spółki z o.o., nabywała je na rzecz swoich znajomych (innych oskarżonych), a następnie w oparciu o spreparowaną dokumentację finansową w której wykazywano nierzetelne wyniki finansowe tych podmiotów, uzyskiwała kolejne kredyty i pożyczki. Formalnie były one udzielane na rzecz spółek kapitałowych, w których funkcje zarządcze sprawowali sytuowani do tych ról jej znajomi (których określić można jako pełniących funkcję „słupów”) natomiast faktycznie uzyskane w ten sposób środki finansowe Beata B.- L. częściowo przeznaczyła na spłatę swoich wcześniejszych zobowiązań. Taki sposób działania wynikał  w szczególności z faktu, iż oskarżona sama będąc zadłużoną w bankach i u osób fizycznych, nie była już w stanie uzyskiwać kredytów na własne nazwisko.

            W organizację całego procederu - na pewnym jego etapie - włączyły się obok Beaty B.-L. inne osoby, które mając pełną świadomość przestępczego charakteru tej działalności, zaczęły uzyskiwać z niej znaczne korzyści majątkowe. Ustalono bowiem, że znaczną część dokumentacji kredytowej przygotowywał wraz z Beatą B.-L. oskarżony Krzysztof P., były pracownik banku, który jednocześnie udzielał bezpośrednim sprawcom niezbędnego instruktażu, pozwalającego na uzyskanie przez nich pozytywnej decyzji kredytowej. Krzysztof P. wziął udział w wyłudzaniu kredytów o łącznej wartości ok. 2 milionów złotych i z tego tytułu uzyskał korzyści majątkowe, których wartość można szacować na kilkaset tysięcy złotych. Środki pochodzące  z wyłudzonych kredytów były mu przekazywane albo w gotówce przez Beatę B. –L. albo w formie przelewów na rachunki bankowe prowadzone na rzecz firmy oskarżonego.  

            Podobną do roli Krzysztofa P. w popełnianiu innej części przestępstw pełnił Stanisław K, który z udziału w tym procederze także uzyskał znaczne korzyści majątkowe.

            W toku postępowania przygotowawczego, prowadzonego w niniejszej sprawie wobec oskarżonych Beaty B.-L. i Krzysztofa P. było stosowane tymczasowe aresztowanie. Na mieniu oskarżonych ustanowiono również zabezpieczenia majątkowe, których łączna wartość przekracza kwotę 1 miliona złotych.

            Uzasadniając wyrok z dnia 5 maja 2022 roku Sędzia Aleksandra Sołtysińska wskazała, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił  na wyjątkowo precyzyjne odtworzenie stanu faktycznego. Jednocześnie w ocenie Sądu, nie ma żadnych wątpliwości, co do winy wszystkich oskarżonych. Akcentując znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez głównych oskarżonych, w tym rozmiar ich działalności oraz angażowanie w popełnianie kolejnych oszustw całego szeregu nowych osób, Sąd uznał za celowe wymierzenie surowych kar, których wymiar jest zasadniczo całkowicie zgody z wnioskami oskarżyciela publicznego.

           Wyrok nie jest prawomocny.