Prokuratura Regionalna we Wrocławiu

W toku postępowania ustalono, że oskarżony, wykorzystując bliską relację łączącą go z rodzicami dziewczynki, odwiedził ją pod nieobecność bliskich i przełamując opór fizyczny oraz wypowiadając groźby wobec małoletniej, doprowadził ją do odbycia z nim stosunków seksualnych, a także do poddania się małoletniej innym czynnościom seksualnym.

Za czyn ten sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 lat pozbawienia wolności, orzekając jednocześnie o zakazie zbliżania się do pokrzywdzonej na okres 7 lat.

Prokurator, dokonując oceny wyroku sądu I instancji uznał, iż kara wymierzona oskarżonemu jest zbyt łagodna i nieadekwatna do stopnia zawinienia i bardzo wysokiej szkodliwości społecznej, a nadto nie spełnia swojej roli w zakresie prewencji ogólnej.

W złożonej apelacji zarzucił m.in. rażącą niewspółmierności kary orzeczonej wobec oskarżonego oraz obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 41a § 2 i 4 k.k., polegającą na orzeczeniu zakazu zbliżania oskarżonego do pokrzywdzonej bez wskazania odległości od osoby chronionej, którą skazany obowiązany byłby zachować i wniósł o wymierzenie mu kary w wysokości 7 lat pozbawienia wolności oraz środka karnego w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania do pokrzywdzonej na odległość nie mniejszą niż 50 metrów  na okres 10 lat.

W wyniku rozpoznania apelacji prokuratora, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 12 września 2019r. sygn. II AKa 276/19 zamienił zaskarżone orzeczenie Sądu Okręgowego we Wrocławiu, m. in. eliminując z opisu czynu, że oskarżony dopuścił się jego popełnienia przy użyciu groźby bezprawnej oraz określił, że zakaz zbliżania do pokrzywdzonej obejmuje zakaz zbliżania na odległość mniejszą niż 50 metrów.

Prokurator Regionalny we Wrocławiu powyższy wyrok uznał za niesłuszny i skierował do Prokuratora Generalnego wniosek o wywiedzenie kasacji na niekorzyść P.N. wskazując, że orzeczenie Sądu Apelacyjnego jest wadliwe m. in. w zakresie orzeczenia o karze.

Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny podzielił stanowisko przedstawione przez Prokuratora Regionalnego we Wrocławiu.                                            

W kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 12 września 2019r. roku, w sprawie II AKa 276/19 do Sądu Najwyższego podniesiono przede wszystkim zarzut rażącej niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu za przypisaną mu  zbrodnię z art. 197 § 3 pkt 2 k.k., w sytuacji gdy duży stopień winy oskarżonego oraz bardzo wysoki stopień szkodliwości społecznej przypisanej mu zbrodni, działanie z premedytacją, pod wpływem alkoholu i z niskich pobudek  wskazuje, że orzeczona kara, ukształtowana na poziomie minimalnego ustawowego zagrożenia, nie spełnia wymogów prewencji indywidulanej i ogólnej.

Prokurator Generalny zażądał uchylenia zaskarżonego orzeczenia z dnia 12 września 2019r. sygn. II AKa 276/19 w zaskarżonej części i przekazania w tym zakresie sprawy Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania.