Prokuratura Krajowa

Wyrok I instancji

Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z 9-go kwietnia 2019 r. uznał Michała T. winnym zabójstwa z zamiarem ewentualnym dokonanego 18-go maja 2008 r. w miejscowości North East na terenie Stanów Zjednoczonych i skazał go na 12 lat pozbawienia wolności. Oskarżony w trakcie kłótni z pokrzywdzonym przewrócił go na podłogę, usiadł mu na klatce piersiowej i zaczął ściskać dłonią jego szyję. Gdy atakowany mężczyzna zaczął tracić przytomność, Michał T. przewrócił go na brzuch, obwiązał jego szyję paskiem od spodni, a jego koniec przywiązał do ręki pokrzywdzonego wykręconej do tyłu. Następnie wciągnął pokrzywdzonego na łóżko i przykrył kocem. Pokrzywdzony zmarł wskutek uduszenia.

Wyrok II instancji

Rozpoznający apelację obrońcy skazanego Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z 25-go września 2019 r. zmienił zaskarżony wyrok uznając Michała T. winnym nieumyślnego spowodowania śmierci. Sąd odwoławczy złagodził karę dla Michała T. do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że sąd I instancji błędnie ocenił materiał dowodowy. Swoją ocenę uzasadnił tym, że Michał T. ostrzegał pokrzywdzonego, by ten się nie szarpał, bo się udusi, jak również brakiem motywu do zabójstwa.

Błędne rozumowanie sądu

We wniesionej do Sądu Najwyższego kasacji Prokurator Generalny stwierdził, że wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie jest skutkiem błędów rozumowania, wynikających z wybiórczej i dowolnej oceny materiału dowodowego i odstąpienia od jego oceny we wzajemnym powiązaniu.

Prokurator Generalny wskazał, że przewidywanie przez oskarżonego, że może spowodować śmierć pokrzywdzonego było oczywiste. Wskazywał na to jego sposób działania, polegający najpierw na duszeniu ręką, a później na bardzo mocnym zaciśnięciu paska na szyi. Skarżący odrzucił przy tym przyjęte przez sąd wyjaśnienia oskarżonego, jakoby chciał on jedynie obezwładnić agresywnego, nietrzeźwego pokrzywdzonego. Należy je ocenić jako całkowicie niewiarygodne w świetle tego, że oskarżony nie kontrolował stanu pokrzywdzonego po skrępowaniu go i nie powiadomił nikogo o zaistniałej w sobotę sytuacji, a tym samym godził się na możliwość jego śmierci. Stan taki trwał zaś ponad dobę.

Przeciwko Michałowi T. przemawia również fakt zacierania śladów przestępstwa. Wczesnym rankiem w poniedziałek włożył ciało do bagażnika samochodu i zawiózł je do innego stanu, w miejsce oddalone o niemal 140 kilometrów. Odpowiednie służby zostały poinformowane dopiero przez brata oskarżonego.

Prokurator Generalny przywołał także bogate orzecznictwo sądów, z którego wynika, że brak motywu nie sprzeciwia się uznaniu, iż sprawca mógł działać z zamiarem ewentualnym.

Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi Apelacyjnemu w Lublinie w postępowaniu odwoławczym.

Dział Prasowy

Prokuratura Krajowa