Prokuratura Krajowa

Błędne orzeczenie Sądu

Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego Sądu Dyscyplinarnego na skutek zażalenia złożonego przez prokuratora Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej. Zaskarżył on uchwałę Sądu Apelacyjnego w Lublinie Sądu Dyscyplinarnego. W uchwale tej Sąd nie zezwolił na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w Chełmie – A. C.

W uzasadnieniu uchwały Sąd wskazał, że w przypadku sędziego twierdzenie, że dopuścił się czynu wypełniającego znamiona przestępstwa, z uwagi na znaczenie ustrojowe immunitetu sędziowskiego, wymaga wyższego niż zwykle prawdopodobieństwa popełnienia przestępstwa. W ocenie Sądu dla uwzględnienia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego nie jest wystarczające występowanie w sprawie prawdopodobieństwa popełnienia przestępstwa. Niezbędne jest stwierdzenie, że całość zgromadzonego materiału dowodowego w żadnym razie nie uzasadnia przekonaniu o niedostatku dowodów popełnienia przestępstwa. W uzasadnieniu uchwały Sąd Apelacyjny w Lublinie Sąd Dyscyplinarny podkreślił, że dla uwzględnienia wniosku o wydanie uchwały zezwalającej na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej niezbędne jest stwierdzenie występowania wyższego, aniżeli przyjmowany w toku postępowania karnego, stopnia prawdopodobieństwa popełnienia przez sędziego przestępstwa.

Skuteczne zażalenie prokuratora

Z uchwałą Sądu Apelacyjnego w Lublinie Sądu Dyscyplinarnego nie zgodził się prokurator Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej i zaskarżył ją do Sądu Najwyższego Sądu Dyscyplinarnego.

W zażaleniu prokurator zarzucił między innymi, że Sąd Apelacyjny w Lublinie Sąd Dyscyplinarny wybiórczo ocenił zgromadzony materiał dowodowy i wybrał tylko te jego elementy, które były korzystne dla obwinionej sędzi i przystawały do przyjętej przez nią linii obrony, a pominął te, które prowadzą do oceny przeciwnej.

W ocenie prokuratury oparcie rozstrzygnięcia jedynie na części ujawnionych w postępowaniu okoliczności faktycznych, doprowadziło do obrazy przez Sąd Apelacyjny –  Sąd Dyscyplinarny procedury karnej (art. 92 i 410 kodeksu postępowania karnego), co miało wpływ na treść orzeczenia. W swoim zażaleniu prokurator podkreślił, że na sędzi, z racji sprawowanej funkcji i pozycji społecznej, ciążą szczególne obowiązki i wyjątkowa odpowiedzialność, znacznie większa od przeciętnego obywatela. Powinna ona stać na straży praworządności i swym postępowaniem dawać świadectwo poszanowania reguł określonych przez prawo. Jedną z nich jest gwarancja rzetelnego procesu karnego i poszanowanie praw jego uczestników. Dowolne i sprzeczne z rzeczywistym stanem rzeczy kształtowanie protokołu rozprawy nie daje tej gwarancji.

Sądu Najwyższego Sądu Dyscyplinarnego w pełni podzielił argumenty przedstawione przez prokuratora i zezwalając na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w Chełmie – A. C., zmienił uchwałę Sądu Apelacyjnego w Lublinie Sądu Dyscyplinarnego.

Co zarzuca się sędzi

Wydział Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej skierował wniosek o podjęcie uchwały o zezwoleniu na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w Chełmie – A. C. za dwa czyny wypełniające znamiona przestępstwa z art. 271 par. 1 kodeksu karnego i z art. 18 par. 2 kodeksu karnego w związku z art. 271 par. 1 kodeksu karnego.

Pierwszy z tych czynów polegał na poświadczeniu nieprawdy w protokole z rozprawy karnej co do okoliczności mającej znaczenie prawne. W treści tego protokołu sędzia A. C. wpisała, że na rozprawie, w obecności stron postępowania, zostało ogłoszone postanowienie o umorzeniu postępowania i pouczyła strony o terminie i sposobie zaskarżenia tego orzeczenia. W rzeczywistości orzeczenie to nie zostało ogłoszone na tej rozprawie. W konsekwencji sędzia pozbawiła oskarżyciela publicznego i oskarżyciela posiłkowego możliwości zaskarżenia postanowienia o umorzeniu postępowania.

Drugi z tych czynów polegał na nakłonieniu protokolanta sądowego do poświadczenia nieprawdy w tym samym protokole z rozprawy karnej.

Dział Prasowy

Prokuratura Krajowa