Prokuratura Krajowa

Niekorzystna umowa

W toku postępowania karnego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową we Wrocławiu ustalono, że 23 maja 2005 roku pokrzywdzona zawarła z Markiem S. umowę sprzedaży odziedziczonego po rodzicach mieszkania. W zamian uzyskała prawo spółdzielcze do innego lokalu mieszkalnego. Na mocy tej umowy Marek S. nabył spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego o powierzchni niemal 48 m² położonego we Wrocławiu oraz związany z tym lokalem wkład mieszkaniowy o wartości prawie 60 tysięcy złotych. W zamian sprzedająca nabyła od niego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej niemal 21 m² położonego w Wałbrzychu. W mieszkaniu tym pokrzywdzona nigdy nie zamieszkała, ani też nigdy lokal ten nie został jej wydany przez oskarżonego. Następnie bez wiedzy i woli pokrzywdzonej mieszkanie w Wałbrzychu zostało sprzedane przez Krzysztofa P. działającego w jej imieniu.

Prokurator skierował pozew o stwierdzenie nieważności umowy

W pozwie prokurator wniósł o ustalenie nieważności umowy sprzedaży z 23 maja 2005 roku i o zapłatę na rzecz poszkodowanej kwoty niemal 60 tys. wraz z ustawowymi odsetkami stanowiącej równowartość spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego położonego we Wrocławiu.

Prokurator opierając się na opiniach biegłych lekarzy psychiatrów wskazał, że w chwili zawarcia umowy z 23 maja 2005 roku poszkodowana znajdowała się w stanie wyłączającym świadome i swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Biegli jednoznacznie stwierdzili, że poszkodowana jest osobą o niepełnosprawności intelektualnej.

W ocenie prokuratora stan psychiczny poszkodowanej wskazuje, że umowa przez nią zawarta powinna zostać uznana za nieważną.  Prokurator zwrócił uwagę, że zgodnie z treścią art. 82 kodeksu cywilnego oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, jest nieważne. Przepis ten wprost wskazuje, że dotyczy to w szczególności choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego, chociażby nawet przemijającego, zaburzenia czynności psychicznych.

Podstawa prawna działań prokuratora

Legitymacja prokuratora do wytoczenia powództwa wynika z art. 7 kodeksu postępowania cywilnego zgodnie z którym prokurator może żądać wszczęcia postępowania w każdej sprawie, jak również wziąć udział w każdym toczącym się już postępowaniu, jeżeli według jego oceny wymaga tego ochrona praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego. W sprawach niemajątkowych z zakresu prawa rodzinnego prokurator może wytaczać powództwa tylko w wypadkach wskazanych w ustawie. Udział prokuratora w postępowaniu nie podlega ocenie ani strony przeciwnej ani sądu. Trafność decyzji co do udziału w postępowaniu prokuratora bądź wytoczenia przez niego powództwa nie podlega weryfikacji. Jedynie prokurator decyduje, czy w konkretnej sprawie zachodzi konieczność podjęcia działań z uwagi na potrzebę ochrony praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego, a jego decyzja w tym zakresie nie może być kwestionowana.

Prokurator skierował akt oskarżenia

Prokuratura Okręgowa we Wrocławiu skierował akt oskarżenia przeciwko Markowi S. i innym osobom zarzucając doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wielu pokrzywdzonych poprzez zawieranie niekorzystnych umów notarialnych zamiany nieruchomości kwalifikowane z art.  286 par. 1 kodeksu karnego. Większość pokrzywdzonych była niezdolna do skutecznej ochrony swoich praw i znajdowała się w trudnej sytuacji finansowej. Wśród osób pokrzywdzonych oszustwem była również poszkodowana na rzecz której prokurator skierował pozew o unieważnienie umowy.

Dział Prasowy

Prokuratura Krajowa