Prokuratura Krajowa

Podkreślił jednocześnie, że ta decyzja musi być poprzedzona ustaleniem, czy są materialnoprawne podstawy do podjęcia działań wskazanych w przepisach ustawy Prawo upadłościowe (poprzednio: Prawo upadłościowe i naprawcze) oraz zostaną spełnione przesłanki z art. 7 k.p.c.

Stanowisko Zastępcy Prokuratora Generalnego wiąże się z uchwałą z 14 września 2005 r., sygn. III CZP 58/05, w której Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że prokurator jest legitymowany do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie o pozbawienie prawa prowadzenia działalności gospodarczej określonej w ustawie z  28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r.  poz. 233 ze zm.).

Zgodnie z treścią obecnie obowiązującego przepisu art. 373 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe, pozbawienie prawa działalności gospodarczej może dotyczyć działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia.

Uchwała ta, ma istotne znaczenie dla praktyki, ponieważ pomimo sporów jakie istniały w doktrynie, przesądziła nie tylko o dopuszczalności złożenia wniosku przez prokuratora w sprawach objętych regulacją przepisów art. 373-377 powołanej ustawy, ale również o dopuszczalności udziału prokuratora w postępowaniu upadłościowym.

Warto podkreślić, że eliminacja upadłego przedsiębiorcy z obrotu gospodarczego lub uniemożliwienie mu kontynuacji działalności gospodarczej, w szczególności, gdy jest ona efektem przestępczej działalności osoby niewypłacalnej i może leżeć w interesie innych przedsiębiorców i konsumentów.

Dział Prasowy

Prokuratura Krajowa