Prokuratura Krajowa

Od grudnia 2017 r. prokuratorzy z Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej prowadzili śledztwo w sprawie jawnego ogłoszenia przez sędziego Igora Tuleyę uzasadnienia postanowienia uchylającego postanowienie prokuratury o umorzeniu śledztwa w sprawie tzw. głosowania w Sali Kolumnowej.

W ramach powyższego postępowania prokurator z ówczesnego WSW PK w lutym 2020 r. skierował do Izby Dyscyplinarnej wniosek o zezwolenie na pociągnięcie sędziego Igora Tulei do odpowiedzialności karnej za przestępstwo „rozpowszechniania wiadomości z postępowania przygotowawczego bez zezwolenia” (art. 241 § kk). Postanowieniem z dnia 18 listopada 2020 r. „Izba Dyscyplinarna” funkcjonująca wówczas w Sądzie Najwyższym wydała „uchwałę” uwzględniającą powyższy wniosek.

Sędzia Igor Tuleya na kierowane wezwania w charakterze podejrzanego nie stawiał się, wskazując, iż immunitet nie został mu skutecznie uchylony.

W dniu 15 marca 2021 roku prokurator z WSW PK skierował do „Izby Dyscyplinarnej” wniosek o wyrażenie zgody na zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie sędziego Igora Tulei. W dniu 22 kwietnia 2021 roku „Izba Dyscyplinarna” wniosku tego nie uwzględniła. Zażalenie na tę uchwałę złożyła prokurator z WSW PK. W dniu 29 listopada 2022 roku Izba Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego utrzymała w mocy uchwałę o braku zgody na zatrzymanie sędziego.

W dniu 19 maja 2023 r. prokurator delegowany do WSW PK umorzył śledztwo „przeciwko” sędziemu Igorowi Tulei o to, że „w dniu 18 grudnia 2017 roku w Warszawie, jako przewodniczący jednoosobowego składu orzekającego Sądu Okręgowego w Warszawie, podczas posiedzenia w sprawie VIII Kp 1335/17, podając ustnie powody rozstrzygnięcia, bez zezwolenia rozpowszechnił publicznie-poprzez środki masowego przekazu-wiadomości z postępowania przygotowawczego Prokuratury Okręgowej w Warszawie, sygn. akt PO 1 Ds 209.2016, zanim zostały ujawnione w postępowaniu sądowym, tj. o przestępstwo z art. 241 § 1 kk.”

Jako podstawę umorzenia śledztwa wskazano „inną okoliczność wyłączającą ściganie” (art. 17 § 1 pkt 11 kpk). W uzasadnieniu ww. decyzji prokurator wskazał m.in., iż „Prokuratura Krajowa nie dysponuje jakimikolwiek legalnymi instrumentami prawnymi, które pozwoliłby na ogłoszenie sporządzonego postanowienia o przedstawieniu zarzutów Igorze Tuleyi oraz przesłuchanie jego osoby w charakterze podejrzanego”.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik Igora Tulei złożył zażalenie, wnosząc o zmianę podstawy faktycznej i prawnej wydanego postanowienia na ujemną przesłankę procesową w postaci „czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego”. 

Dzisiaj na posiedzeniu Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie prokurator z WSW PK przychylił się do zażalenia pełnomocnika Igora Tulei, wskazując, iż nigdy nie zachodziło podejrzenie, aby zachowanie Igora Tulei wyczerpywało znamiona jakiegokolwiek przestępstwa.

Sąd uwzględnił zażalenie obrońcy (i stanowisko prokuratora) i zmienił podstawę zaskarżonego postanowienia na „czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego” (art. 17 § 1 pkt 2 kpk).

Oznacza to, iż czyn sędziego Igora Tulei (jawne ogłoszenie własnego postanowienia) nie stanowił przestępstwa (nie wyczerpywał znamion czynu zabronionego z art. 241 § 1 kk ani żadnego innego).

Postępowanie jest prawomocnie zakończone. 


prok. Przemysław Nowak
Rzecznik Prasowy
Prokuratury Krajowej