Zarzuty i środki zapobiegawcze dla kierownictwa Starostwa Powiatowego w Hrubieszowie
06.12.2017
Prokuratura Okręgowa w Zamościu prowadzi wielowątkowe śledztwo w sprawie nieprawidłowości w Starostwie Powiatowym w Hrubieszowie i Powiatowym Zarządzie Dróg w Hrubieszowie.
Wątek uzyskania nienależnych środków z Unii Europejskiej
Jednym z wątków śledztwa jest uzyskanie ze środków Unii Europejskiej przez Starostwo Hrubieszowskie dofinansowania projektu przebudowy drogi powiatowej Adelina-Mircze-Kryłów za pomocą poświadczających nieprawdę dokumentów. Na ich podstawie Urząd Marszałkowski w Lublinie wypłacił dofinansowania starostwu nienależną kwotę ponad 4 mln zł.
29 września 2017 r. prokurator wydał postanowienia o przedstawieniu zarzutów wobec czterech osób: Starosty Hrubieszowskiego Józefa K., Wicestarosty Hrubieszowskiego Leszka C., byłego dyrektora Powiatowego Zarządu Dróg w Hrubieszowie Zbigniewa W. oraz osoby pełniącej funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego Tadeusza K.
Zarzuty i wyjaśnienia podejrzanych
Zbigniew W. podejrzany jest o to, że na przełomie lutego i marca 2015 r. w Hrubieszowie, jako pełniący obowiązki dyrektora Powiatowego Zarządu Dróg w Hrubieszowie oraz jako kierownik budowy inwestycji „przebudowa drogi powiatowej Adelina-Mircze-Kryłów” uprawniony do dokonywania wpisów w dzienniku budowy inwestycji, poświadczył nieprawdę w tym dzienniku w ten sposób, że dokonał nieprawdziwego wpisu stwierdzającego, że 7 marca 2013 r. nastąpiło przekazanie placu budowy oraz pogłębienie rowu odpływowego, podczas gdy w tej dacie żadne roboty budowlane związane z inwestycją nie zostały wykonane, zaś te wskazane w dzienniku budowy wykonano w 2012 r. w zakresie bieżącego utrzymania dróg, co miało znaczenie prawne, gdyż taki wpis o dokonaniu robót automatycznie przedłużał ważność pozwolenia na budowę o 3 lata, które to pozwolenie faktycznie wygasło 8 marca 2013 r. Czyn podejrzanego został zakwalifikowany jako przestępstwo określone w art. 271 par. 3 kodeksu karnego.
Zbigniew W. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył szczegółowe wyjaśnienia.
Należy zaznaczyć, że niniejsze postępowanie zostało zainicjowane w sierpniu 2016 r. pisemnym zawiadomieniem właśnie Zbigniewa W., który wskazał na okoliczności sprawy i udział kierownictwa Starostwa Powiatowego w Hrubieszowie. Już wtedy Zbigniew W. – ówcześnie jako świadek – wskazywał na możliwość popełnienia przez siebie przestępstwa. Okoliczności te potwierdził będąc przesłuchanym 16 listopada 2017 r. jako podejrzany. Za każdym razem konsekwentnie twierdził, że popełnienie przez niego czynu zabronionego było spowodowane naciskami, jakie wywierały na niego osoby ze starostwa. Znajduje to odzwierciedlenie w treści zarzutów przypisanych tym osobom.
Tadeusz K. podejrzany jest o czyn podobny do czynu Zbigniewa W., z tą tylko różnicą, że Tadeusz K. działał jako osoba pełniąca funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego inwestycji „przebudowa drogi powiatowej Adelina-Mircze-Kryłów”. W ramach pełnienia tej funkcji podejrzany również poświadczył nieprawdę w dzienniku budowy, dokonując w nim wpisu, że 7 marca 2013 r. dokonał odbioru robót ziemnych związanych z wykonaniem rowu odpływowego. W rzeczywistości – podobnie jak w przypadku Zbigniewa W. – w tej dacie żadne roboty budowlane związane z inwestycją nie zostały wykonane, zaś te wpisane przez Tadeusza K. były wykonane w 2012 r. w zakresie bieżącego utrzymania dróg.
Czyn tego podejrzanego również zakwalifikowano jako przestępstwo określone w art. 271 par. 3 kodeksu karnego. Tadeusz K. nie został jak do tej pory przesłuchany w charakterze podejrzanego, ponieważ przebywa na długotrwałej hospitalizacji.
Leszek C. podejrzany jest o dwa czyny. Pierwszy polega na tym, że jako Wicestarosta Hrubieszowski, w lutym i marcu 2015 r. w Hrubieszowie wielokrotnie nakłaniał Zbigniewa W. – kierownika budowy inwestycji „przebudowa drogi powiatowej Adelina-Mircze-Kryłów” uprawnionego do dokonywania wpisów w dzienniku budowy inwestycji – do poświadczenia nieprawdy w tym dzienniku poprzez dokonanie nieprawdziwego wpisu stwierdzającego, że 7 marca 2013 r. nastąpiło przekazanie placu budowy oraz pogłębienie rowu odpływowego, podczas gdy w tej dacie żadne roboty budowlane związane z inwestycją nie zostały wykonane, zaś te wskazane w dzienniku budowy wykonano w 2012 r. w zakresie bieżącego utrzymania dróg, co miało znaczenie prawne, gdyż taki wpis o dokonaniu robót automatycznie przedłużał ważność pozwolenia na budowę o 3 lata, które to pozwolenie faktycznie wygasło 8 marca 2013 r.
Leszek C. dopuścił się tego czyny wspólnie i w porozumieniu z Józefem K. pełniącym funkcję Starosty Hrubieszowskiego.
Czyn ten stanowi przestępstwo określone w art. 18 par. 2 k.k. w zw. z art. 271 par. 3 k.k., popełnione w formie podżegania (nakłaniania).
Drugi z czynów polega na tym, że od lipca do sierpnia 2015 r. w Hrubieszowie, jako Wicestarosta Hrubieszowski przekroczył swoje uprawnienia i wprowadził w błąd Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego w ten sposób, że do wniosku o dofinansowanie projektu przebudowy drogi powiatowej Adelina-Mircze-Kryłów w ramach regionalnego programu operacyjnego współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej dołączył kserokopie dziennika budowy tej inwestycji, w którym znajdowały się wpisy kierownika budowy (Zbigniewa W.) i inspektora nadzoru inwestorskiego (Tadeusza K.) poświadczające nieprawdę, czym doprowadził Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 4 068 669 zł, które to pieniądze zostały wypłacone jako dofinansowanie projektu. Czynu tego Leszek C. dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z Józefem K. pełniącym funkcję Starosty Hrubieszowskiego,
Czyn ten stanowi przestępstwo określone w art. 231 par. 2 k.k., art. 231 par. 1 k.k., art. 286 par.1 k.k., art. 294 par. 1 k.k., art. 273 k.k., art. 297 par. 1 k.k.
Ponadto Józef. K. jest podejrzany o to, że w lutym i marcu 2015 r. w Hrubieszowie jako Starosta Hrubieszowski nakłonił Tadeusza K. – inspektora nadzoru inwestorskiego inwestycji „przebudowa drogi powiatowej Adelina-Mircze-Kryłów”, uprawnionego do dokonywania wpisów w dzienniku budowy inwestycji – do poświadczenia nieprawdy w tym dzienniku poprzez dokonanie nieprawdziwego wpisu stwierdzającego, że 7 marca 2013 r. nastąpił odbiór robót ziemnych związanych z wykonaniem rowu odpływowego, podczas gdy w tej dacie żadne roboty budowlane związane z inwestycją nie zostały wykonane, zaś te wskazane w dzienniku budowy wykonano w 2012 r. w zakresie bieżącego utrzymania dróg, co miało znaczenie prawne, gdyż taki wpis o dokonaniu robót automatycznie przedłużał ważność pozwolenia na budowę o 3 lata, które to pozwolenie faktycznie wygasło 8 marca 2013 r. Czyn ten stanowi przestępstwo określone w art. 18 par. 2 k.k. w zw. z art. 271 par. 3 k.k., popełnione w formie podżegania (nakłaniania).
Leszek C. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.
Józef K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Ponadto, złożył wniosek o wyłączenie Prokuratury Okręgowej w Zamościu od dalszego prowadzenia śledztwa. Wniosek ten zostanie w najbliższych dniach rozpoznany.
Środki zapobiegawcze zastosowane wobec podejrzanych
Wobec Zbigniewa W. i Tadeusza K. – uznając ich pomniejszą rolę w zdarzeniach oraz fakt, że byli nakłaniani do popełnienia przestępstw – prokurator nie stosował środków zapobiegawczych.
Wobec Józefa K. i Leszka C. postanowieniami z 4 grudnia 2017 r. prokurator zastosował środki zapobiegawcze zawieszenie w czynnościach służbowych polegających na wykonywaniu obowiązków odpowiednio Starosty i Wicestarosty Hrubieszowskiego (środki te staną się wykonalne z chwilą uprawomocnienia się postanowień) oraz poręczenia majątkowe w wysokości po 25 000 zł płatne w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się postanowień.
Zagrożenie karą i środkami karnymi
Za poświadczenie nieprawdy w dzienniku budowy popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (art. 271 par. 3 k.k.) kodeks karny przewiduje karę pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Analogiczne zagrożenie występuje w przypadku nakłaniania do popełnienia takiego przestępstwa (art. 18 par. 2 k.k. w zw. z art. 271 par. 3 k.k.).
Za przestępstwo przekroczenia uprawnień i wyłudzenia dotacji wielkiej wartości (art. 231 par. 2 k.k., art. 286 par. 1 k.k. i art. 294 par. 1 k.k. i inne) kodeks karny przewiduje karę pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat.
Postępowanie prowadzone jest wspólnie z funkcjonariuszami Komendy Wojewódzkiej Policji Wydział dw. z Korupcją.
Dział Prasowy
Prokuratura Krajowa
- Ostatnia modyfikacja:
- 10.08.2021 11:39 Szczepaniak Adrian
- Pierwsza publikacja:
- 17.06.2021 05:05 administrator gov.pl