Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. K. Szymanowskiego w Zamościu

Karol Szymanowski 1882 - 1937

Życie i twórczość

1882

3 X 1882 Karol Maciej Szymanowski rodzi się we wsi Tymoszówka jako trzecie dziecko Stanisława i Anny (z domu Taube).

Rodzice kompozytora

Tymoszówka - miejsce urodzenia kompozytora.

1882-1990

W Tymoszówce Szymanowski spędza swoje dzieciństwo, pobiera naukę gry na fortepianie - uczy się w domu z powodu drobnego kalectwa. Pierwszym nauczycielem muzyki jest Gustaw Neuhaus.

Karol Szymanowski w wieku 15 lat.

1889

Wiedeń, Opera Cesarska. Karol Szymanowski ogląda operę "Lohengrin" Richarda Wagnera.

1900

Szymanowski zdaje eksternistycznie maturę w gimnazjum w Elizawetgradzie.
Ukazuje się op. 1 (Dziewięć preludiów na fortepian).

1904

Wagnerowski Festiwal w Bayreuth - kompozytor wysłuchuje "Tristana i Izoldę" oraz "Śpiewaków Norymberskich" R. Wagnera.

Zakopane: poznaje Artura Rubinsteina i Stanisława Ignacego Witkiewicza - "Witkacego".

1905

Szymanowski ukańcza pobieranie prywatnych lekcji u Zygmunta Noskowskiego i Marka Zawirskiego (rozpoczęte w 1901 roku).
Wspólnie z Witkacym odbywa pierwszą podróż do Włoch.

Szymanowski zakłada Spółkę Nakładową Młodych Kompozytorów Polskich wspólnie z Ludomirem Różyckim, Grzegorzem Fitelbergiem oraz Apolinarym Szeluto. Spółka działa pod finansowym patronatem księcia Władysława Lubomirskiego.

12 października umiera ojciec kompozytora - Stanisław Szymanowski.

1906

Filharmonia Warszawska: 6 oraz 9 II odbyły się pierwsze koncerty "młodopolan". Wykonane zostały m.in.: "Uwertura koncertowa", "Wariacje h-moll" op.10 oraz "Etiuda b- moll" op. 4 nr 3 Karola Szymanowskiego.
30 marca odbył się koncert w Berlinie.

1907

Marzec: w Berlinie odbywa się drugi koncert kompozytorów przynależących do kręgu "Młodej Polski".
Kwiecień: w Warszawie odbywa się koncert, który wzbudził surowy osąd Aleksandra Polińskiego.

1908

Kolejna podróż do Włoch (Szymanowski wyjeżdża tam każdej wiosny do 1914 r.)

1909

Początek bliskiej przyjaźni z Pawłem Kochańskim.
Ukończona zostaje operetka "Loteria na mężów czyli Narzeczony nr. 69".

1910

"I Sonata op. 8" Szymanowskiego zdobywa pierwsze miejsce na konkursie kompozytorskim z okazji setnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina.

Karol Szymanowski-Paweł Kochański-Grzegorz Fitelberg (1910)

1911

Kwiecień: Pierwsze wykonanie "II Symfonii" pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga w Filharmonii Warszawskiej.
Pobyt na Sycylii.

1912

Kompozytor wyjeżdża do Wiednia, gdzie osiedla się.
Styczeń: pierwszy międzynarodowy sukces. Podczas koncertu w wiedeńskiej sali "Musikverein" wykonywane były "II Symfonia" i "II Sonata fortepianowa".
Marzec: Szymanowski podpisuje dziesięcioletni kontrakt z wydawnictwem Universal Edition.

Fitelberg-Szymanowski-Rubinstein - Wiedeń 1912

1913

W Wiedniu kompozytor poznaje Richarda Straussa.
Szymanowski kończy operę "Hagith" do libretta Felixa Dormanna.

1914

W styczniu i lutym Karol Szymanowski przebywa w Zakopanem.
Liczne podróże, podczas których kompozytor odwiedza Włochy, Sycylię, Afrykę Północną, Paryż (po raz pierwszy) oraz Londyn.
Pierwsze spotkanie z Igorem Strawińskim w Londynie.
"Ostatnim normalnym pociągiem" dociera do rodzinnej Tymoszówki.

Tunis 1914

1914-1916

W Tymoszówce powstają m.in. : "Pieśni miłosne Hafiza", fortepianowy cykl "Metopy", oraz "III Symfonia Pieśń o nocy".
Szymanowski odwiedza Kijów, Moskwę i Petersburg.
Kompozytor poznaje Sergiusza Prokofiewa.
Powstają: "Mity", "Nokturn i Tarantellę", "Maski" oraz "I Koncert skrzypcowy".

1917

Wiosną Szymanowski zapada na szkarlatynę.
Październik: na zawsze opuszcza ograbioną i zniszczoną Tymoszówkę.
Przeprowadzka do Elizawetgradu.
W tym czasie powstają: "III Sonata fortepianowa", "Kwartet smyczkowy" op. 37 oraz kantaty "Demeter" i "Agawe".

1918

Szymanowski rozpoczyna pisanie powieści "Efobos" (zachowanej we fragmentach, które przetrwały II wojnę światową).

1919

Kompozytor na kilka godzin zostaje aresztowany przez bolszewików.
Osiedlenie się w Warszawie

1920

Powrót na estrady koncertowe Warszawy stanowi dla kompozytora ogromne rozczarowanie (niska frekwencja, opinie krytyków muzycznych).
Szymanowski wstępuje do Centralnego Komitetu Propagandy Związków Artystycznych. Powstają trzy piosenki żołnierskie.
Na zamówienie Leona Schillera powstaje balet-pantomima "Mandragora", który ma swoją prapremierę w warszawskim Teatrze Polskim.
Jarosław Iwaszkiewicz przesyła Szymanowskiemu libretto "Pasterza". Kompozytor zmienia tytuł na "Król Roger", a praca nad dziełem trwa do roku 1924.
Wyjazd do Wiednia, Paryża i Londynu.

Plakat z koncertu we Lwowie 1920

1921

15 stycznia kompozytor wyrusza w podróż do Stanów Zjednoczonych w towarzystwie Pawła Kochańskiego i Artura Rubinsteina.
Powrót do Paryża (kwiecień) oraz do Warszawy (czerwiec).
12 listopada "Mity" Szymanowskiego w Budapeszcie wykonują Bela Bartok wraz z Zoltanem Szekely.
Szymanowski osiedla się w Bydgoszczy.
Powstają "Słopiewnie" do słów Juliana Tuwima. Z utworu emanuje fascynacja polskim folklorem.
Druga podróż do Stanów Zjednoczonych.

1922

K. Szymanowski otrzymuje nagrodę za "I Kwartet smyczkowy" (pół miliona marek) w konkursie Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
12 maja, Warszawa: prapremiera opery "Hagith".
20 maja, Paryż-koncert kompozytorski w sali teatru "Vieux Colombier", zakończony wielkim sukcesem.
Pierwsze wykonanie "I Koncertu skrzypcowego" op.35.
Powrót do Zakopanego po ośmioletniej przerwie.

 

Na werandzie u Karpowicza, wrzesień 1922:
A. Iwaszkiewicz, K. Szymanowski, J. Iwaszkiewicz, S. I. Witkiewicz, S. Mierczyński, J. Mieczysławski

1923

Kompozytor mieszka w Warszawie, w hotelu "Bristol".
Powstaje broszura poświęcona twórczości Fryderyka Chopina.

1924

Kolejne spotkanie z Igorem Strawińskim w Warszawie.
Praca nad "Mazurkami" op.50.
Zamówienie kompozycji na orkiestrę i solistów złożone przez Księżnę de Polignac.
Bronisław Krystall - warszawski mecenas sztuki zamawia u kompozytora "Requiem" dla uczczenia pamięci swojej żony.

1925

Tragiczna śmierć ukochanej siostrzenicy Alusi Bartosiewiczówny, która połączeniu z powyższymi zamówieniami stanowi genezę powstania oratorium "Stabat Mater".

1926

12 VI - premiera opery "Król Roger" w warszawskim Teatrze Narodowym.
Kompozytor otrzymuje stypendium rządu polskiego, co umożliwia mu wyjazd do Francji i Hiszpanii.
W Stanach Zjednoczonych miejsce mają premiery nowych dzieł Szymanowskiego. Dyrygują Stokowski i Mengelberg.
Ukończenie "Stabat Mater", które Szymanowski ostatecznie dedykuje "Pamięci Izabeli Krystalowej".
Kompozytor otrzymuje propozycję objęcia funkcji dyrektora Konserwatorium Kairskiego.

1927

Szymanowski zostaje dyrektorem Konserwatorium Warszawskiego. Stanowisko to obejmuje 22 lutego.
Liczne spory o kształt Konserwatorium.
Ukończenie "II Kwartetu smyczkowego" op.56

1928

Prasa nie szczędzi ataków związanych z próbą reformy warszawskiej uczelni.
Powstają "Pieśni kurpiowskie" na chór.
Trwa intensywna praca nad baletem "Harnasie".

1929

Pierwsze wykonanie oratorium "Stabat Mater".
Karol Szymanowski rezygnuje ze stanowiska dyrektora warszawskiego konserwatorium (31 lipca podaje się do dymisji).
Nasilają się dolegliwości zdrowotne kompozytora, który spędza urlop zdrowotny w sanatorium w Edlach (Austria), a następnie w Davos (Szwajcaria).

1930

Powrót do Polski.
Ukończenie prac nad baletem "Harnasie".
1 września utworzona zostaje Wyższa Szkoła Muzyczna, której rektorem zostaje Szymanowski.
Publikacja rozprawki pt. "Wychowawcza rola kultury muzycznej w społeczeństwie".
Szymanowski osiedla się w Zakopanem w willi "Atma".
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie 12 XII nadaje kompozytorowi tytuł doktora honoris causa tej uczelni.

Nadanie przez UJ tytułu doktora honoris causa (1930)

1931

17 IV: Pierwsze wykonanie kantaty "Demeter" op.37b.
Kompozytor zostaje honorowym członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.
Kolejny pobyt Szymanowskiego w Szwajcarii.

1932

30 IV: po wcześniejszych konfliktach i napięciach, kompozytor rezygnuje ze stanowiska rektora Wyższej Szkoły Muzycznej.
Ukończona zostają "IV Symfonia koncertująca" oraz "Pieśni kurpiowskie" op.58.
Szymanowski udaje się w kolejną podróż do Paryża.
Podpisanie umowy z wydawnictwem "Max Eschig".
9 X, Poznań - prawykonanie "IV Symfonii koncertującej". Partię fortepianu grał sam kompozytor, dyryguje Grzegorz Fitelberg.
21 X, Praga - prawykonanie opery "Król Roger" zakończone wielkim sukcesem kompozytora.

1933

Szymanowski zostaje honorowym członkiem Królewskiej Akademii św. Cecylii w Rzymie.
6 X, Warszawa - prawykonanie "II Koncertu skrzypcowego". Gra Paweł Kochański, dyryguje Grzegorz Fitelberg.
Koncerty kompozytorskie w Kopenhadze.
Pobyt kompozytora w Paryżu, gdzie spotyka się z wybitnymi artystami (A.Cortot, P. Casals, A. Honegger, J. Thibaud, W. Landowska, P. Monteux).
Madryt - udział w sesji Międzynarodowego Instytutu Współpracy Intelektualnej.
Tournee koncertowe z Grzegorzem Fitelbergiem oraz Ewą Bandrowską-Turską w Moskwie, Zagrzebiu, Bukareszcie, Paryżu, Amsterdamie i Hadze.
Śmierć brata kompozytora - Feliksa Szymanowskiego oraz jego przyjaciela Pawła Kochańskiego.

1934

Podróże koncertowe do Bułgarii, Francji, Anglii, Niemiec, Belgii, Włoch, po krajach skandynawskich i Holandii.
Kompozytor pracuje nad ostatnim dziełem - dwoma "Mazurkami" op.62 na fortepian.
Szymanowski rozpoczyna pisanie niedokończonego "Concertino", w którym zapowiada: "już nie będzie żadnych oberków w finale, dosyć mam folkloru".

1935

Kontynuacja trasy koncertowej, podczas której kompozytor wykonuje "IV Symfonię koncertującą".
11 V, Praga - światowa prapremiera baletu "Harnasie".
Spotkanie z Witoldem Lutosławskim w Rydze. Było to jedyne spotkanie dwóch największych polskich kompozytorów XX wieku.
Odznaczenie Karola Szymanowskiego Państwową Nagrodą Muzyczną.
Kompozytor w listopadzie opuszcza willę "Atma" w Zakopanem, jak się później okazało - na zawsze
Pobyt we Francji.

1936

Szymanowski spędza czas w Grasse, niedaleko Cannes.
21 IV, Paryż - wystawienie opery-baletu "Harnasie" z Serge Lifarem w roli głównej.
Kompozytor do końca lata pozostaje w Paryżu. Następnie wraca do Grasse.

1937

Pogorszenie stanu zdrowia. Karol Szymanowski od lutego mówi już tylko szeptem, na skutek zapalenia krtani w wyniku gruźlicy. Kompozytor wyjechać na leczenie do Szwajcarii.

25 III - przyjazd do Lozanny na leczenie do sanatorium "Clinique du Signal".

29 III - Karol Szymanowski umiera.

7 IV, Kraków - pogrzeb kompozytora. Karol Szymanowski pochowany zostaje w Grobach Zasłużonych Na Skałce.

Pierwszym człowiekiem, który oddaje hołd Karolowi Szymanowskiemu jest Ignacy Jan Paderewski.

Spis kompozycji

W zestawieniu kompozycji opusowanych brak numerów opusów 39, 45 i 47. Nie oznaczają one jednak jakichś nieznanych czy zagubionych utworów Szymanowskiego. Chodzi tu po prostu o pomyłki kompozytora bądź wydawcy w kolejności numerowania dzieł.

Op. 1 (1899-1900)

Dziewięć preludiów na fortepian ( h-moll, d-moll, Des-dur, b-moll, d-moll, a-moll, c-moll, es-moll, b-moll ).

Op. 2 (1900-1902)

Sześć pieśni na głos i fortepian do słów Kazimierza Tetmajera:

1. Daleko został cały świat
2. Tyś nie umarła
3. We mgłach
4. Czasem, gdy długo na pół sennie marzę
5. Słyszałem ciebie
6. Pielgrzym

Op. 3 (1901-1903)

Wariacje b-moll na fortepian..

Op. 4 (1900-1902)

Cztery etiudy na fortepian (es-moll, Ges-dur, b-moll, C-dur).

Op. 5 (1902)

Trzy fragmenty z poematów Jana Kasprowicza na głos i fortepian:

1. Święty Boże
2. Jestem i płaczę
3. Błogosławioną niech będzie ta chwila

Op. 6 (przed 1907)

Salome, pieśń na głos i orkiestrę do słów Jana Kasprowicza.

Op. 7 (1904)

Łabędź, pieśń na głos i fortepian do słów Wacława Berenta.

Op. 8 (1903-1904)

I Sonata c-moll na fortepian.

Op. 9 (1904)

Sonata d-moll na skrzypce i fortepian.

Op. 10 (1900-1904)

Wariacje na polski temat ludowy h-moll na fortepian.

Op. 11 (1904-1905)

Cztery pieśni na głos i fortepian do słów Tadeusza Micińskiego:

1. Tak jestem smętny
2. W zaczarowanym lesie
3. Nade mną leci w szafir morza
4. Rycz, burzo

Op. 12 (1904-1905)

Uwertura koncertowa E-dur na orkiestrę symfoniczną.

Op. 13 (1905-1907)

Pięć pieśni na głos i fortepian do słów poetów niemieckich:

1. Głos w mroku (R. Dehmel)
2. Kołysanka Dzieciątka Jezus (ze zbioru C. Brentano i A. von Arnima Des Knaben Wunderhorn)
3. Na morzu (R. Dehmel)
4. Zulejka (F. Bodenstedt)
5. Czarna lutnia (O. J. Bierbaum)

Op. 14  (1905)

Fantazja na fortepian.

Op. 15 (1906-1907)

I Symfonia f-moll.

Op. 16 (1907)

Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę.

Op. 17 (1907)

Dwanaście pieśni na głos i fortepian do słów poetów niemieckich:

1. Wczesnym rankiem (R. Dehmel)
2. Tajemnica (R. Dehmel)
3. Zaloty (R. Dehmel)
4. Nocą (R. Dehmel)
5. Refleksja (R. Dehmel)
6. Zwiastowanie (R. Dehmel)
7. Po burzy (R. Dehmel)
8. Zawód (R. Dehmel)
9. Kołysanka (A. Mombert)
10. Dusza (G. Falke)
11. Fragment (A. Mombert)
12. Noc miłosna (M. Greif)

Op. 18 (1908)

Penthesilea, pieśń na głos i orkiestrę do słów Stanisława Wyspiańskiego.

Op. 19 (1909-1910)

II Symfonia B-dur na orkiestrę symfoniczną.

Op. 20 (1909)

Sześć pieśni na głos i fortepian do słów Tadeusza Micińskiego:

1. Na księżycu czarnym
2. Święty Franciszek
3. Pachną mi dziwnie twoje złote włosy
4. W mym sercu
5. Z mauretańskich śpiewnych sal
6. Na pustej trzcinie

Op. 21 (1910-1911)

II Sonata A-dur na fortepian.

Op. 22 (1910)

Barwne pieśni na głos i fortepian do słów poetów niemieckich:

1. Pustelnik (K. Bulcke)
2. Pieśń dziewczęcia u okna (A. Paquet)
3. Dla małych dziewczynek (E. Faktor)
4. Nocy letniej srebrny cud (A. Ritter)
5. Przeznaczenie (R. Huch)

Op. 23 (1910)

Romans D-dur na skrzypce i fortepian.

Op. 24 (1911)

Pieśni miłosne Hafiza na głos i fortepian do parafraz tekstów arabskich Hansa Bethge:

1. Życzenie
2. Jedyne lekarstwo
3. Płonące tulipany
4. Taniec
5. Zakochany wiatr
6. Smutna wiosna

Op. 25 (1912-1913)

Hagith, opera w 1 akcie do libretta Feliksa Dörmanna.

Op. 26 (1914)

Pieśni miłosne Hafiza na głos i orkiestrę do parafraz tekstów arabskich Hansa Bethge:

1. Grób Hafiza
2. Serca mego perły
3. Głos twój
4. Wieczna młodość
5. Pieśń pijacka oraz nr 1,4 i 5 z op. 24

Op. 27 (1914-1916)

III Symfonia "Pieśń o nocy" na tenor solo (lub sopran), chór mieszany i orkiestrę do słów Dżalaluddina Rumiego.

Op. 28 (1915)

Nokturn i Tarantela na skrzypce i fortepian.

Op. 29 (1915)

Metopy, trzy poematy na fortepian: 1. Wyspa syren; 2. Kalipso, 3. Nauzykaa.

Op. 30 (1915)

Mity, trzy poematy na skrzypce i fortepian:

1. Źródło Aretuzy
2. Narcyz
3. Driady i Pan

Op. 31 (1915)

Pieśni księżniczki z baśni na głos i fortepian do słów Zofii Szymanowskiej:

1. Samotny księżyc
2. Słowik
3. Złote trzewiczki
4. Taniec
5. Pieśń o fali
6. Uczta

Op. 32 (1915)

Trzy pieśni na głos i fortepian do słów Dymitra Dawydowa:

1. Wschód słońca
2. Bezgwiezdne niebo
3. Jesienne słońce

Op. 33 (1916)

Dwanaście etiud na fortepian. (Nr 5 z r. 1908).

Op. 34 (1915-1916)

Maski, trzy utwory na fortepian:

1. Szeherezada,
2. Błazen Tantris,
3. Serenada Don Juana.

Op. 35 (1916)

I Koncert skrzypcowy.

Op. 36 (1917)

III Sonata na fortepian.

Op. 37 (1917)

I Kwartet smyczkowy C-dur.

Op. 37 bis (1917)

Demeter(albo Persefona), kantata na alt solo, chór żeński i orkiestrę do słów Zofii Szymanowskiej.

Op. 38 (1917)

Agawe, kantata na alt solo, chór żeński i orkiestrę do słów Zofii Szymanowskiej.

Op. 40 (1918)

Trzy kaprysy Paganiniego na skrzypce i fortepian.

Op. 41 (1918)

Cztery pieśni na głos i fortepian do słów Rabindranatha Tagore:

1. Moje serce
2. Młodykrólewicz I
3. Młody królewicz II
4. Ostatnia pieśń

Op. 42 (1918)

Pieśni muezina szalonego na sopran i fortepian do słów Jarosława Iwaszkiewicza:

1. Allach, Allach, Akbar
2. O ukochana ma
3. Ledwie blask słońca
4. W południe
5. O tej godzinie
6. Odeszłaś w pustynię

Op. 43 (1920)

Mandragora, pantomima w 3 sprawach na orkiestrę symfoniczną; balet-groteska do III aktu komedii Moliera Mieszczanin szlachcicem.

Op. 44 (1925 (?)

Dwie pieśni baskijskie na głos i fortepian do słów ludowych:

1. Piękny księżyc
2. Ukochane złote włosy

Op. 46 (1920-1924)

Król Roger, opera w 3 aktach do libretta Jarosława Iwaszkiewicza i Karola Szymanowskiego.

Op. 46 bis (1921)

Słopiewnie, pięć pieśni na głos i fortepian do słów Juliana Tuwima:

1. Słowisień
2. Zielone słowa
3. Święty Franciszek
4. Kalinowe dwory
5. Wanda. Na rękopisie Wandy widnieje numeracja op. 47 nr 5.

Op. 48 (1922)

Trzy kołysanki na głos i fortepian do słów Jarosława Iwaszkiewicza:

1. Pochyl się cicho nad kołyską
2. Śpiewam morzu
3. Biały krąg księżyca

Op. 49 (1922-1923)

Rymy dziecięce, 20 piosenek dla dzieci na głos i fortepian do słów Kazimiery Iłłakowiczówny:

1. Przed zaśnięciem
2. Jak się najlepiej opędzać od szerszenia
3. Mieszkanie
4. Prosię
5. Gwiazdka
6. Ślub królewny
7. Trzmiel i żuk
8. Święta Krystyna
9. Wiosna
10. Kołysanka lalek
11. Gil i sroka
12. Smutek
13. Wizyta u krowy
14. Kołysanka Krzysi
15. Kot
16. Kołysanka lalki
17. Myszy
18. Zły Lejba
19. Kołysanka gniadego konia
20. Nikczemny szpak

Op. 50 (1924-1925)

Dwadzieścia mazurków na fortepian.

Op. 51 (1925)

Kniaź Patiomkin, muzyka na małą orkiestrę do V aktu dramatu Tadeusza Micińskiego.

Op. 52 (1925)

Kołysanka (La berceuse d'Aitacho Enia) na skrzypce i fortepian.

Op. 53 (1925-1926)

Stabat Mater na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę do słów łacińskiej sekwencji średniowiecznej w przekładzie Józefa Jankowskiego.

Op. 54 (1926)

Siedem pieśni na głos i fortepian do słów Jamesa Joyce'a:

1. Gentle lady
2. Sleep now
3. Lean out of the window
4. My dove, my beautiful one
5. Strings in the earth
6. Winds of May
7. Rain has fallen

Op. 55 (1923-1931)

Harnasie, balet-pantomima w 3 obrazach na tenor solo, chór mieszany i orkiestrę.

Op. 56 (1927)

II Kwartet smyczkowy.

Op. 57 (1930)

Veni Creator na sopran, chór mieszany, organy i orkiestrę do słów Stanisława Wyspiańskiego.

Op. 58 (1930-1932)

Pieśni kurpiowskie na głos i fortepian do słów ludowych:

1. Lecioły zurazie
2. Wysła burzycka
3. Uwoz, mamo
4. U jeziorecka
5. A pod borem
6. Bzicem kunia
7. Ściani dumbek
8. Leć, głosie, po rosie
9. Zarzyjze, kuniu
10. Ciamna nocka
11. Wysły rybki
12. Wsyscy przyjechali

Op. 59 (1930-1933)

Litania do Marii Panny, dwa fragmenty na sopran, chór żeński i orkiestrę do słów Jerzego Lieberta:

1. Dwunastodźwięczna cytaro
2. Jak krzak skarlały

Op. 60 (1932)

IV Symfonia (Symphonie concertante) na fortepian i orkiestrę.

Op. 61 (1932-1933)

II Koncert skrzypcowy.

Op. 62 (1933-1934)

Dwa mazurki na fortepian.

 

Kompozycje nie objęte numeracją opusową

 

Loteria na mężów czyli Narzeczony nr 69, operetka w 3 aktach do libretta Juliana Krzewińskiego- Maszyńskiego. 1908-1909.

Preludium i Fuga cis-moll na fortepian. 1909, 1905.

Do dziewczyny, mazurek na głos i fortepian. 1920.

O zwiedzionym żołnierzu, pieśń na głos i fortepian. 1920.

Wyszywała raz Hanka, pieśń na głos i fortepian do słów Kazimierza Andrzeja Czyżewskiego. 1920.

Walc romantyczny na fortepian. 1925.

Pieśni polskie na fortepian z podłożonym tekstem.1925-1926. Opracowane wspólnie z Feliksem Szymanowskim:

1. Idzie żołnierz borem, lasem
2. Tam na błoniu błyszczy kwiecie
3. Jak to na wojence ładnie
4. Leci liście z drzewa
5. Hej, strzelcy, wraz
6. Ułani, ułani, malowane dzieci
7. O mój rozmarynie
8. I zabujały siwe łabędzie
9. Gdzież to jedziesz, Jasiu.  

Cztery tańce polskie na fortepian. 1926:

1. Mazurek 
2. Krakowiak 
3. Oberek 
4. Polonez 
 

Vocalise-étude na głos i fortepian. 1928.

Sześć pieśni kurpiowskich na chór mieszany a cappella do słów ludowych. 1928-1929:

1. Hej, wółki moje
2. A chtóz tam puka
3. Niech Jezus Chrystus
4. Bzicem kunia
5. Wyrzundzaj się, dziwce moje
6. Panie muzykancie, prosim zagrać walca.  

Danse sauvage (Dziki taniec) na skrzypce i fortepian. 1923. Partia skrzypcowa: Paweł Kochański.

L 'aube (Świt) na skrzypce i fortepian 1923. Partia skrzypcowa Paweł Kochański.