Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Głubczycach

 

Podstawy prawne
•    Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1367)
•    Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1379)
•    Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2019 poz. 1040 z późn. zm.)
•    Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735.)

Podejrzenie choroby zawodowej
Za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych – załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1367), jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych „narażeniem zawodowym”.

Kto może zgłosić chorobę zawodową
W każdym przypadku zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u pracowników aktualnie zatrudnionych, w celu wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania, dokonuje na druku „skierowanie na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej” i kieruje na badanie do jednostki orzeczniczej I-go stopnia:

• lekarz,
• lekarz dentysta, który podczas wykonywania zawodu powziął takie podejrzenie u pacjenta
• pracownik aktualnie zatrudniony za pośrednictwem lekarza sprawującego nad nim profilaktyczną opiekę zdrowotną.

Były pracownik (emeryt, rencista) składa podejrzenie choroby zawodowej za pośrednictwem lekarza (jak wyżej) lub samodzielnie na druku „zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej” (za pośrednictwem właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego).
Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu i właściwemu inspektorowi pracy, których właściwość ustala się według miejsca, w którym praca jest lub była wykonywana przez pracownika lub wg krajowej siedziby pracodawcy w przypadku, gdy dokumentacja dotycząca narażenia zawodowego jest gromadzona w tej siedzibie, każdy przypadek podejrzenia choroby zawodowej.
Tryb postępowania
Właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny, który otrzymał zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej, wszczyna postępowanie administracyjne:

• kieruje na badanie do jednostki orzeczniczej I-go stopnia,
• powiadamia o wszczęciu postępowania administracyjnego pracodawcę,
• wydaje decyzję administracyjną, na podstawie Orzeczenia lekarskiego o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania, które wydaje lekarz właściwy do orzekania w zakresie chorób zawodowych zatrudniony w jednostce orzeczniczej I-go stopnia lub w przypadku odwołania od orzeczenia przez lekarza zatrudnionego w jednostce orzeczniczej II-go stopnia,
•  przesyła decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej stwierdzenia: zainteresowanemu pracownikowi lub byłemu pracownikami, pracodawcy lub pracodawcom zatrudniającym pracownika w warunkach, które mogły spowodować skutki zdrowotne uzasadniające postępowanie w sprawie rozpoznania i stwierdzenia choroby zawodowej, jednostce orzeczniczej zatrudniającej lekarza, który wydał orzeczenie lekarskie oraz właściwemu inspektorowi pracy.

Od decyzji właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego przysługuje odwołanie do właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Odwołanie składa się za pośrednictwem właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania.
Na decyzję państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego przysługuje skarga złożona za pośrednictwem państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.
Na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przysługuje stronom skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, złożona w terminie 30 dni od daty otrzymania wyroku.
Pracodawca po zakończeniu postępowania mającego na celu ustalenie uszczerbku na zdrowiu lub niezdolności do pracy w związku ze stwierdzoną chorobą zawodową pracownika przesyła do Instytutu Medycyny Pracy im. prof. dr med. Jerzego Nofera w Łodzi oraz do właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego zawiadomienie o skutkach choroby zawodowej.