Jak prawidłowo interpretować informację o trwałości artykułu spożywczego?
Prawdopodobnie umknął Twojej uwadze fakt, że na opakowaniach produktów spożywczych można odnaleźć różne sformułowania informujące o trwałości produktu. Otóż na polskim rynku obowiązują następujące oznaczenia: data minimalnej trwałości- „ Najlepiej spożyć przed…” lub termin przydatności do spożycia -„ Należy spożyć do…”. Na pierwszy rzut oka, sformułowania te są podobne, jednak jest między nimi istotna różnica.
Datę minimalnej trwałości określa się sformułowaniem: „Najlepiej spożyć przed…” to data, do której produkt zachowa swoje właściwości i nie zepsuje się. Dotyczy głównie artykułów suchych i trwałych (makarony, kasze, ryż, kawy, herbaty, produkty w puszkach i inne). Po tym czasie produkt nie musi być zepsuty i będzie można go spożyć. Oznacza to, że jest to data, do której producent gwarantuje świeżość wyrobu, a po niej nie bierze odpowiedzialności za ewentualne pogorszenie jakości w porównaniu do świeżego towaru.
Termin przydatności do spożycia znajdziemy na produktach po sformułowaniu „Należy spożyć do…”. Jest to termin, mówiący o tym, że przechowywany w prawidłowych warunkach produkt, zachowa swoje właściwości i trwałość mikrobiologiczną. Zazwyczaj odnosi się do towarów nabiałowych, mięs, świeżych ryb czy niepasteryzowanych soków (środków spożywczych, które szybko się psują). Taki produkt do dnia wskazanego po powyższym sformułowaniu, nie powinien się zepsuć, zmienić barwy czy smaku. Po upłynięciu terminu przydatności do spożycia wedle prawa środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny, nie należy go spożywać.
Warto nauczyć się odróżniać wyżej opisane sformułowania by nie marnować żywności, ale też nie ryzykować swojego zdrowia i życia decydując się na konsumpcje produktów, które nie nadają się do spożycia.