Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby #latozsanepidem

28.07.2023

#latozsanepidem

Co roku 28 lipca obchodzony jest Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby (WZW). Celem wydarzenia jest zwiększenie świadomości na temat choroby zakaźnej, której może towarzyszyć wiele problemów zdrowotnych, w tym nowotwór wątroby.

Wątroba to szczególnie ważny narząd w organizmie. Bierze udział w procesie trawienia pokarmów, produkuje żółć, syntetyzuje czynniki odpowiedzialne za krzepnięcie, hamuje również nadmierną aktywność układu odpornościowego. Wątroba jest narządem podatnym na zakażenia wirusowe, które mogą znacząco upośledzić jej funkcjonowanie.

Wirusowe zapalenie wątroby (WZW) to choroba zakaźna wątroby o ostrym przebiegu, wywoływana przez wirusy hepatotropowe, które prowadzą do uszkodzenia wątroby.

Wyróżnia się sześć różnych typów wirusów zapalenia wątroby, które powodują różne postacie i objawy choroby, a wśród nich:

wirusowe zapalenie wątroby typu A (WZW A), często nazywane żółtaczką pokarmową,
wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B), które określa się mianem żółtaczki wszczepiennej,
wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C), inaczej żółtaczka typu C,
wirusowe zapalenie wątroby typu D (WZW D), które powoduje wirus HDV,
wirusowe zapalenie wątroby typu E (WZW E), powodowane przez wirusa HEV,
wirusowe zapalenie wątroby typu G (WZW G), wywoływane przez wirusa HGV.

Przykładowe drogi zakażenia:

spożywanie skażonej żywności (warzywa, owoce, owoce morza niepoddane skutecznej obróbce termicznej),
spożywanie skażonej wody,
stosowanie nieprawidłowo wyjałowionych narzędzi i sprzętu używanego podczas zabiegów medycznych oraz niemedycznych (zabiegów fryzjerskich, kosmetycznych, tatuażu),
podczas zabiegów medycznych związanych z naruszeniem ciągłości tkanek, jeśli nie są przestrzegane procedury zapobiegające zakażeniom (zabiegi medyczne związane z naruszeniem ciągłości tkanek to np. zastrzyki, pobranie krwi, zabiegi stomatologiczne, operacje chirurgiczne),
podczas wstrzykiwania substancji odurzających (narkotyków) lub innych substancji w celach niemedycznych bez zachowania zasad bezpieczeństwa iniekcji,
w trakcie zabiegów kosmetycznych wykonywanych z użyciem niesterylnych ostrych narzędzi, zabiegów medycyny estetycznej jak nakłucia kosmetyczne, piercing, tatuaż itp.,
przy kontakcie z krwią – zawodowo bądź przypadkowo, np. podczas wypadku, bójki, w sportach kontaktowych (np. boks, judo),
podczas wspólnego używania przyborów kosmetyczno - higienicznych (np. maszynki do golenia i inne ostre narzędzia kosmetyczne).
podczas bezpośredniego kontaktu z zakażonym człowiekiem (np. przeniesienie wirusa poprzez nie umyte po wyjściu z toalety ręce),
drogą płciową.

W zależności od typu wirusa WZW może przybierać formę bezobjawową, skąpoobjawową lub pełnoobjawową. W wielu przypadkach początkowe objawy wirusowego zapalenia wątroby przypominają przeziębienie lub grypę, np. podwyższona temperatura, bóle mięśni i stawów. Po okresie inkubacji (może trwać od kilku tygodni do 6 miesięcy) mogą pojawić się dodatkowe symptomy:

osłabienie organizmu, uczucie ciągłego zmęczenia,
zażółcenie skóry, błon śluzowych i białkówki oczu, co spowodowane jest nagromadzeniem się bilirubiny w surowicy krwi oraz tkankach naszego organizmu. Żółtaczka jest najczęstszym objawem zakażenia wirusem typu B,
ciemny kolor moczu i jasny kolor stolca,
gorączka,
wymioty,
ból brzucha pod żebrem z prawej strony i powiększenie obwodu brzucha, co związane jest z powiększeniem wątroby,
brak apetytu,
spadek masy ciała,
podwyższony poziom enzymów wątrobowych we krwi.

Metody zapobiegania zachorowaniu różnią się w zależności od typu wirusa.

w przypadku WZW typu A należy zwrócić uwagę na warunki sanitarne, bezpieczeństwo żywności i szczepienia ochronne,
w przypadku WZW typu B należy unikać bezpośredniego kontaktu błon śluzowych i ran skóry z rzeczami, które mogą stanowić źródło zakażenia oraz zastosować szczepienia ochronne,
w przypadku WZW typu C należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa w placówkach ochrony zdrowia: higiena rąk, w tym stosowanie rękawiczek ochronnych, właściwa utylizacja odpadów medycznych i narzędzi, sterylizacja sprzętu medycznego, badanie dawców krwi oraz szkolenie personelu medycznego,
w przypadku WZW typu D należy unikać bezpośredniego kontaktu błon śluzowych i ran skóry z rzeczami, które mogą stanowić źródło zakażenia,
w przypadku WZW typu E należy poprawić warunki sanitarne, zwrócić uwagę na bezpieczeństwo żywności i wody, unikać picie wody z nieznanego źródła,
w przypadku WZW typu G przenosi się drogą płciową lub pozajelitowo (np. podczas przetaczania krwi).

Bibliografia:

Zdjęcia (1)