Nasz Patron
Od 30 lat wybitny pianista, Artysta a przede wszystkim Patriota jest patronem naszej szkoły. Zapraszamy do obejrzenia prezentacji. Muzyka Fryderyka Chopina w wykonaniu Rafała Blechacza to archiwalne nagranie z Międzynarodowego Konkursu dla Młodych Pianistów "Arthur Rubinstein" (2002 r.) Co roku 4 listopada nasza Szkoła obchodzi uroczysty Dzień Patrona
ARTHUR RUBINSTEIN
PATRON PAŃSTWOWEGO ZESPOŁU SZKÓŁ MUZYCZNYCH
W BYDGOSZCZY
Od 30 lat wybitny pianista, Artysta a przede wszystkim Patriota jest patronem naszej szkoły. Zapraszamy do obejrzenia prezentacji. Muzyka Fryderyka Chopina w wykonaniu Rafała Blechacza to archiwalne nagranie z Międzynarodowego Konkursu dla Młodych Pianistów "Arthur Rubinstein" (2002 r.) Co roku 4 listopada nasza Szkoła obchodzi uroczysty Dzień Patrona:
Artur Rubinstein (ur. 28 stycznia 1887 w Łodzi, zm. 20 grudnia 1982 w Genewie)
– polski pianista pochodzenia żydowskiego.
W swojej ponad 80-letniej karierze pianisty wystąpił ponad 6000 razy. Jeden
z najwybitniejszych wirtuozów fortepianu XX wieku i odtwórca muzyki autorstwa Fryderyka Chopina, Johannesa Brahmsa, Franza Schuberta, Roberta Schumanna, Antonína Dvořáka, Siergieja Rachmaninowa i Karola Szymanowskiego. Występował z wieloma uznanymi orkiestrami i dyrygentami oraz grał m.in. z Pau Casalsem, Jacques’em Thibaudem i Romanem Totenbergiem.
Od dziecka przejawiał uzdolnienia muzyczne, już w wieku siedmiu lat wystąpił w koncercie charytatywnym. Pierwsze lekcje gry na fortepianie pobierał u Adolfa Prechnera w Łodzi. Rodzice, zamożni łódzcy mieszczanie żydowscy, wysłali go do Warszawy, gdzie uczył się u Aleksandra Różyckiego. W 1897 wyjechał do Berlina, gdzie uczył się w Wyższej Szkole Muzycznej, pobierał lekcje gry na fortepianie u Henryka Bartha. Jego opiekunem był dyrektor akademii, Józef Joachim. W czasie studiów wiele koncertował przed berlińską publicznością, debiutował 1 grudnia 1900 w berlińskiej Beethoven-Saal. W kwietniu 1902 koncertował w Filharmonii Warszawskiej pod batutą Emila Młynarskiego. W 1902, z polecenia Joachima, zaprezentował się Paderewskiemu w Szwajcarii, zyskując jego przychylność i uznanie. W 1904 przeniósł się do Paryża, skąd odbywał liczne tournées po Stanach Zjednoczonych (1906), Europie i Ameryce Południowej. Wielokrotnie koncertował też w Polsce – w Łodzi, Warszawie, Lwowie, Krakowie i Zakopanem.
W 1932 poślubił córkę polskiego dyrygenta, Emila Młynarskiego – Anielę. W 1933 w Buenos Aires w Argentynie urodziła się Eva Rubinstein. W 1939 Rubinsteinowie opuścili Europę i zamieszkali w Stanach Zjednoczonych. W USA koncertował m.in. na rzecz uchodźców z okupowanej Polski i innych krajów Europy.
Artur Rubinstein stracił z rąk Niemców prawie całą rodzinę w II wojnie światowej. Na znak protestu przeciwko zbrodniom niemieckim nigdy nie wystąpił z żadnym koncertem ani w RFN, ani w NRD. W 1945 podczas uroczystości podpisania Karty Narodów Zjednoczonych, wobec braku polskiej flagi, wyraził oburzenie i ostentacyjnie zagrał Hymn Polski. Występ poprzedził słowami: „W tej sali, w której zebrały się wielkie narody, aby uczynić ten świat lepszym, nie widzę flagi Polski, za którą toczono tę okrutną wojnę” i dodał: „A więc teraz zagram polski hymn narodowy”.
W 1946 otrzymał obywatelstwo USA. W 1960 był honorowym przewodniczącym jury podczas VI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Podczas otwarcia konkursu wykonał Koncert fortepianowy f-moll Fryderyka Chopina z udziałem Orkiestry Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Witolda Rowickiego. Ostatni raz odwiedził Polskę, w tym Warszawę, w 1979. W cukierni A. Bliklego przy ul. Nowy Świat znajdują się zdjęcia pamiątkowe z wizyty artysty. Polskie Nagrania „Muza” wydały wówczas płytę z jego koncertem z 1960.
Rubinstein otrzymał też tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie.
W 1971 został laureatem prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning.
Przyjaźnił się między innymi z Karolem Szymanowskim, Pablem Picassem, Grzegorzem Fitelbergiem. Zmarł 20 grudnia 1982 w Genewie. Urna z popiołem pochowana jest niedaleko Jerozolimy na zboczu góry Orah.
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1934)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1926)
Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja)
Krzyż Oficerski Orderu św. Jakuba (Portugalia)
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi (Chile)
Krzyż Komandorski Orderu Leopolda (Belgia)
Krzyż Orderu Cywilnego Alfonsa XII (Hiszpania)