Polska w Słowenii

Emil Korytko, etnograf z ówczesnej szkoły lwowskiej, poświęcił wszystkie swoje umiejętności Słoweńcom, kolekcjonując i wydając słoweńskie pieśni ludowe. Zaprzyjaźnił się z najwybitniejszym poetą słoweńskim Francem Prešernem, uczył Słoweńców języka polskiego i zaznajamiał ich z naszą kulturą.

Korytko zaczął przekonywać Słoweńców do zachowania swojego rodzimego dziedzictwa literackiego i poświęcił się zbieraniu ludowych pieśni słoweńskich. Dzięki ich wydaniu  w zbiorze "Slovenske pesni kranjskega naroda" (1839-44) wszedł do grona najwybitniejszych twórców kultury słoweńskiej.

Po śmierci w 1839 r., jako jeden z czołowych krzewicieli i propagatorów słoweńskiej kultury narodowej, został pochowany na cmentarzu Navje w Lublanie wśród wielu zasłużonych dla Słowenii osobistości. Jego nazwisko nosi także jedna z ulic w centrum miasta, a o dokonaniach Korytki uczą się obowiązkowo studenci filologii słoweńskiej.