W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Polskie skarby w Bibliotece Narodowej i Uniwersyteckiej w Lublanie

23.03.2024

20 marca 2024 r. podczas wizyty oficjalnej Pary Prezydenckiej RP w Słowenii Pierwsza Dama Agata Kornhauser–Duda odwiedziła Bibliotekę Narodową i Uniwersytecką w Lublanie i miała okazję obejrzeć zgromadzone tu polonika - rękopisy dzieł Mikołaja Kopernika, Adama Mickiewicza i Emila Korytki.

Wizyta_Małżonki_Prezydenta_RP_Agaty_Kornhauser_Dudy_w_Bibliotece_Narodowej_i_Uniwersyteckiej_w_Lublanie_

Rozpoczynając wizytę w Słowenii Małżonka Prezydenta RP w towarzystwie Pierwszego Dżentelmena Słowenii dr Aleša Musara zwiedziła Bibliotekę Narodową i Uniwersytecką w Lublanie oraz zapoznała się z jej niezwykle bogatymi zbiorami. W wizycie towarzyszyła Pani Prezydentowej Małżonka Ambasadora RP w Słowenii p. Joanna Olendzka.

Dyrekcja placówki zaprezentowała Pierwszej Damie Czytelnię Wielką, czytelnię zbiorów rękopiśmiennych oraz polonika, między innymi drugie wydanie dzieła Mikołaja Kopernika O obrotach sfer niebieskich, rękopis Słoweńskich pieśni Emila Korytki oraz rękopis tłumaczenia sonetu Rezygnacja Adama Mickiewicza. Spuścizna literacka Emila Korytki, polskiego działacza niepodległościowego zesłanego z Galicji do Lublany, etnografa i badacza słoweńskiego folkloru, który zaprzyjaźnił się z France Prešerenem i wywarł ogromny wpływ na jego twórczość jest bardzo bogata. Z inspiracji Korytki Prešeren dokonał tłumaczenia wybranych poezji Mickiewicza na język słoweński i niemiecki.

Prezentując zasoby Biblioteki dr Aleš Musar podkreślał wartość niezwykłego dziedzictwa kulturowego i państwowego, które ukryte jest w milionach woluminów. Agata Kornhauser–Duda podkreśliła natomiast, że rozwój czytelnictwa, a co za tym idzie – jego promocja, są niezwykle ważne w rozwoju każdego społeczeństwa.

***

Bibliotekę uważa się za spadkobierczynię XVIII–wiecznej biblioteki publicznej, która powstała w 1774 roku, gdy Maria Teresa wydała edykt, na mocy którego ponad 600 książek ocalałych z pożaru kolegium jezuickiego przekazano do użytku publicznego.

Jest największą biblioteką w Słowenii, a zlokalizowana jest w centrum Lublany, na miejscu późnorenesansowego pałacu arystokratycznego rodu Auerspergów.

Pierwotnie placówka była planowana na 240 tys. woluminów, jednak obecnie zbiory przekroczyły 2,5 miliona woluminów.

Zdjęcia (7)

{"register":{"columns":[]}}