Polsko – ukraińskie braterstwo krwi i broni w Alpach Julijskich
12.11.2023
W 105. rocznicę zakończenia I wojny światowej Ambasadorowie Polski i Ukrainy w Słowenii Krzysztof Olendzki i Andrij Taran złożyli wspólnie wieniec przepasany szarfami w kolorach polskich i ukraińskich oraz zapalili znicze przy pomniku na cmentarzu wojskowym z okresu I wojny światowej w miejscowości Loče koło Tolmina.
W miejscu tym pochowano ponad 10 tysięcy żołnierzy z armii austro-węgierskiej, w tym Polaków i Ukraińców z 30. pułku piechoty ze Lwowa. Miejscowy chór odśpiewał pieśni wojskowe z okresu I wojny światowej, a proboszcz parafii Tolmin Ks. Damijan Bajec odprawił krótkie nabożeństwo żałobne. W uroczystości wziął udział Wiceburmistrz Tolmina Oton Bratuž i honorowy obywatel Tolmina Silvester Gaberšček
Wcześniej, po uroczystej Mszy Świętej w intencji pokoju na świecie, odprawionej przez Proboszca Parafii Tolmin Księdza damiana Bajeca, w której udział wzięła licznie miejscowa ludność, władze Tolmina z wiceburmistrzem Otonem Bratužem oraz deputowani do parlamentu Słowenii, głos zabrali Ambasadorowie Polski i Ukrainy. Ambasador Krzysztof Olendzki podkreślił, iż Polacy i Ukraińcy ginęli na froncie włoskim walcząc na rozkaz ludzi oszalałych ambicjami imperialnymi, broniąc swojej osobistej godności oraz pomagając jeden drugiemu przetrwać i zachować życie. Dzisiaj Polska stoi u boku Ukrainy wspierając ją w walce z rosyjskim imperializmem, by Europa była wolna i bezpieczna.
Ambasador Andrij Taran przedstawił naturę rosyjskiej agresji, której istotą jest wola całkowitego zniszczenia narodu ukraińskiego w celu wzmocnienia rosyjskiego imperializmu. Podziękował za wsparcie, jakiego Polska i Polacy od początku udzielają Ukrainie i Ukraińcom oraz wyraził wdzięczność za wysiłki w tym zakresie czynione przez Słowenię. Złożył Narodowi Polskiemu najlepsze życzenia z okazji Święta Odzyskania Niepodległości.
W niezwykle krwawych walkach na froncie nad Soczą brały udział jednostki rekrutowane w Galicji, złożone zarówno z Polaków, jak i Ukraińców. Tegoroczna uroczystość była ważnym świadectwem polsko-ukraińskiego braterstwa broni i krwi w latach 1915-1917.
