Celem prac było szczegółowe rozpoznanie zatrudnienia sezonowego w sektorze usług turystycznych oraz charakterystyka zjawiska. Opracowanie składa się z czerech rozdziałów, które są analizą zatrudnienia sezonowego  w sektorze usług turystycznych. W rozdziale I przeanalizowano przede wszystkim uregulowania prawne oraz rozwój instytucji rynku pracy w zakresie pracy tymczasowej i zatrudnienia sezonowego w  Unii Europejskiej i w Polsce. Przedmiotem rozważań są te elementy systemu instytucjonalnego, które bezpośrednio odnoszą się do zatrudnienia sezonowego obywateli danego kraju (krajowców). Regulacje dotyczące zatrudniania sezonowego obcokrajowców są brane pod uwagę tylko o tyle, o ile służą do objaśnienia zatrudnienia sezonowego krajowców. W rozdziale II podjęto próbę oszacowania zmian liczby pracowników sezonowych
w sektorze usług turystycznych na tle innych sektorów, w których występuje zjawisko pracy sezonowej (np. budownictwo) oraz dla czterech województw – mazowieckiego, małopolskiego, podlaskiego i pomorskiego. Podstawą analizy były dane statystyczne (przede wszystkim GUS, a w przypadku województw – dane WUS). Objęto nią lata 2003-2007 (a niekiedy również I półrocze 2008 r.), a więc także rok poprzedzający akcesję Polski do Unii Europejskiej. Kolejne dwa rozdziały są poświęcone prezentacji wyników badań empirycznych przeprowadzonych wśród przedsiębiorców sektora usług turystycznych i instytucji rynku pracy. Lustrzanym odzwierciedleniem analiz zaprezentowanych w rozdziale III są wyniki badań przedstawione w rozdziale IV, które prezentują oceny zatrudnienia sezonowego formułowane przez przedstawicieli 35 instytucji rynku pracy i otoczenia sektora turystyki. Przeprowadzoną analizę kończą wnioski i rekomendacje dotyczące promocji zatrudnienia sezonowego w sektorze usług turystycznych, a także podniesienia jakości pracy przez pracowników sezonowych.