Zgodnie z art. 2 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Turecką o pomocy prawnej w sprawach cywilnych i handlowych, podpisanej w Warszawie dnia 12 kwietnia 1988 r. (Dz.U z 1992 r., nr 3, poz. 13; dalej Umowa) organy właściwe w sprawach cywilnych i handlowych przekazują wnioski o udzielenie pomocy prawnej za pośrednictwem swoich Ministerstw Sprawiedliwości. Nie wyłącza to możliwości bezpośredniego porozumienia się między właściwymi organami sądowymi lub korzystania z drogi dyplomatycznej.

Wniosek o udzielenie pomocy prawnej oraz załączone dokumenty powinny być podpisane i opatrzone pieczęcią urzędową sądu, od którego pochodzą (art. 5 ust. 2 Umowy).

Według art. 11 Umowy do wniosku o udzielenie pomocy prawnej powinien należy załączyć uwierzytelnione tłumaczenie na język turecki lub język angielski lub francuski.

Na podstawie z art. 13 Umowy nie ma potrzeby legalizacji dokumentów i ich odpisów, jeżeli zostały wydane lub uwierzytelnione przez właściwy organ i opatrzone pieczęcią urzędową.

W świetle art. 9 Umowy wykonanie wniosku o udzielenie pomocy prawnej nie pociąga za sobą obowiązku zwrotu kosztów państwu wezwanemu.