Polska w Szwecji

Położenie geograficzne, ludność, obszar, stolica, język urzędowy

Położenie geograficzne: Szwecja leży na Półwyspie Skandynawskim na północy Europy między 55º20’ i 69º4’ (odpowiednio Treriksroset i Smygehuk, między którymi odległość wynosi 1 572 km) szerokości geograficznej północnej oraz 10º58’ i 24º10’ (odpowiednio Skaret Stora Dammen i Kataja) długości geograficznej wschodniej.

Liczba ludności: obecnie ponad 10 521 556 mieszkańców

Obszar: 450.295 km², z czego obszar lądowy to 410.335 km²

Stolica: Sztokholm

Język urzędowy: szwedzki

Warunki klimatyczne

Klimat na południu Szwecji jest  umiarkowany– z zimną, pochmurną zimą oraz chłodnymi, częściowo pochmurnymi latami, oraz subarktyczny na północy kraju. W związku z bardzo dużą odległością między południową i północną granicą, temperatury w Szwecji są bardzo zróżnicowane. Przykładowo (dane dla 2009 i 2010 r.) średnia temperatura lata wynosiła w Szwecji od 5,3ºC (Tarfala) do 17,9ºC (Lund). Średnioroczna temperatura wynosiła od 0,8ºC na północy do 2,2 ºC do 8,9ºC. Natomiast roczne opady wynosiły od 130 mm przy fińskiej granicy do 100 mm przy duńskiej.

Główne bogactwa naturalne

Do bogactw naturalnych Szwecji należą: ruda żelaza, miedź, cynk, złoto, srebro, wolfram, uran, arszenik, skaleń, drewno oraz energia wodna.

System walutowy, kurs i wymiana

Obowiązującą w Szwecji walutą jest korona szwedzka (SEK). Kurs SEK do EUR w dn. 11.01.2024 wynosił 11,23 (SEK za 1 EUR), a kurs SEK do USD wyniósł 10,26. Wymiana waluty w Szwecji możliwa jest w bankach oraz w firmach trudniących się wymianą walut (do największych z nich należy Forex).

Religia

Formalnie ok. 70% ludności należy do luterańskiego (ewangelicko-augsburskiego) Kościoła Szwecji, jednak w praktyce mniej niż połowa ludności nie jest aktywna religijnie.

Wykaz dni świątecznych i wolnych od pracy

Infrastruktura transportowa

Szwedzki system lotnisk składa się dzisiaj z 72 lotnisk pokrywających większą część powierzchni kraju. Wśród nich jest 48 lotnisk samolotowych oraz 24 dla helikopterów. 3 spośród lotnisk samolotowych to lotniska, których używać można jedynie w czasie pogody stwarzającej dobrą widoczność. Istnieje także wiele mniejszych lotnisk prywatnych. Właścicielem 10 lotnisk jest państwowa Swedavia. Są to lotniska: Arlanda, Bromma, Kiruna, Landvetter, Luleå, Malmö, Ronneby, Umeå, Visby, Östersund.

Grupy portów wg rodzajów przeładowywanych towarów: porty drobnicowe (Gotlands hamnar, Helsingborg, Kapellskär, Karlskrona, Nynäshamn, Stockholm, Strömstad, Ystad), porty towarów masowych suchych (Trelleborg, Bergkvara, Delta terminal, Falkenberg, Halmstad, Hargshamn, Husum, Härnösand, Kalmar, Landskrona, Luleå, Lysekil, Mälarhamnar (tą nazwą określane są w statystykach szwedzkich porty Västerås i Köping), Mönsterås, Norrköping, Norrtälje, Oskarshamn, Oxelösund, Piteå, Skellefteå, Skärnäs terminal, Sundsvall, Söderhamn, Sölvesborg, Uddevalla, Umeå, Vänerhamn (tą nazwą określane są porty: Karlstad, Kristinehamn, Otterbäcken, Lidköping och Vänersborg, Gruvön, Skoghall, Hällekis i Trollhättan), Västervik, Wallhamn, Åhus, Örnsköldsvik), porty towarów masowych płynnych (Brofjorden, Nynäshamns oljehamn, Stenungsund), porty mieszane (Gävle, Göteborg, Karlshamn, Malmö, Södertälje, Varberg) - źródło: statystyki Sveriges Hamnar/SCB.

Dla Polski najważniejszymi portami są: Karlskrona, Nynäshamn i Ystad.

Wszystkie lotniska i porty mają infrastrukturę przygotowaną na przyjęcie pasażerów i towarów spoza UE. Polska i Szwecja są w Strefie Schengen.

Obowiązek wizowy

Obywatele polscy nie potrzebują wiz. Granicę Szwecji można przekraczać legitymując się ważnym dowodem osobistym lub paszportem. Obywatele UE, w tym Polski, mają prawo pobytu w Szwecji (uppehållsrätt). Oznacza to, że nie potrzebują pozwolenia na pobyt i mogą swobodnie podejmować pracę lub studia, pod warunkiem, że posiadają środki wystarczające do utrzymania się (są zatrudnieni, samozatrudnieni, posiadają środki własne lub planują dołączyć do rodziny/partnera w Szwecji). Jeżeli pobyt planowany jest na okres dłuższy niż trzy miesiące, zgodnie z Ustawą o cudzoziemcach (Swedish Aliens Act), obywatele polscy i członkowie ich rodzin, w tym również dzieci, muszą go zarejestrować. Jeżeli dziecko nie ukończyło 18 lat, wniosek musi podpisać dorosły, który jest jego opiekunem prawnym. Wniosek o rejestrację pobytu należy złożyć w jednym z biur Urzędu ds. Migracji (Migrationsverket). Złożenie wniosku jest bezpłatne. Lista adresów biur oraz wszelkie szczegóły dot. wniosku oraz różnych przyczyn / trybów przebywania w Szwecji znajdują się na stronie http://www.migrationsverket.se. Ponadto obywatele UE i członkowie ich rodzin zamieszkali w Szwecji dłużej niż 5 lat nabywają tzw. stałe prawo pobytu (permanent uppehållsrätt).

Ustrój polityczny

Szwecja jest monarchią konstytucyjną i demokracją parlamentarną. Głową państwa jest król Karol XVI Gustaw, który pełni funkcje oficjalne i ceremonialne.

Scenę polityczną w Szwecji można podzielić na dwa bloki partyjne – centroprawicowy (Moderaci, Liberałowie, Partia Chrześcijańskich Demokratów, Szwedzcy Demokraci) oraz blok centrolewicowy ( czerwono-zielony - Socjaldemokraci, Partia Zielonych, Lewica, Centrum). Obecna konstelacja jest umowna i zmienna – np. partia Liberałów w ciągu ostatni kilkunastu lat zmieniała orientację blokową kilkukrotnie, a partia Centrum w warstwie deklaratywnej lokuje się raczej jako partia poza blokami.  

Historycznie najważniejszym ugrupowaniem są Socjaldemokraci, którzy przez przeważającą część XX wieku sprawowali władzę w SE w dużej mierze determinując charakter modelu politycznego, społecznego i gospodarczego kraju. Myśl socjaldemokratyczna do dzisiaj uważana jest przez wielu Szwedów za część ich tożsamości narodowej. Cieszą się oni względnie największym poparciem (ponad 30%). Istotną partią na scenie politycznej są Szwedzcy Demokraci, identyfikujący się jako patriotyczna partia prawicowa. Szwedzcy Demokraci do niedawna byli izolowani przez inne partie Riksdagu, jednak zdobycie drugiej największej liczby mandatów w wyborach, które odbyły się 11.09.2022 r. umocniło pozycję tej partii, do tego stopnia, że stała się ona niezbędnym elementem rządzącej aktualnie koalicji. Obecnie większość parlamentarną zapewniają partie Moderatów, Chadeków, Liberałów i Szwedzkich Demokratów, jednak rząd tworzą tylko trzy pierwsze wymienione partie.

Władza ustawodawcza

Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy parlament (Riksdag), liczący 349 posłów wybieranych na czteroletnią kadencję. 310 mandatów pochodzi z 29 okręgów wyborczych, a 39 stanowią mandaty wyrównawcze. W podziale mandatów uczestniczą partie, które uzyskały minimum 4% głosów w skali kraju. Posłowie są wybierani w ordynacji proporcjonalnej, według zmodyfikowanej metody Sainte – Laguë. Prawo wyborcze zarówno czynne, jak i bierne posiadają obywatele, którzy ukończyli 18 lat. Przewodniczącym parlamentu jest Andreas Norlén z partii Moderatów, wybrany ponownie na no stanowisko w dn. 26.09.2022 r.

Władza wykonawcza

Władza wykonawcza jest sprawowana przez szwedzki rząd, który obecnie składa się z premiera oraz 23 powołanych przez niego ministrów. Premierem zwyczajowo zostaje lider partii rządzącej. Rząd  (Regeringskansliet) wykonuje ustawy uchwalone przez parlament, odpowiada za realizację budżetu oraz może przedkładać parlamentowi projekty ustaw. Obok ministerstw istotne znaczenie mają w Szwecji rozbudowane urzędy centralne/agencje, których kierownicy są apolityczni.

Obecnie premierem jest Ulf Kristersson, lider partii Moderatów (wybrany na to stanowisko przez Riksdag w dn. 17.10.2022 r.), który w dn. 18.10.2022 r. powołał 23 ministrów.

Jessika Roswall, minister ds. UE

Tobias Billström, Minister Spraw Zagranicznych

Pål Jonson, Minister Obrony

Johan Pehrson, Minister Rynku Pracy i Integracji

Paulina Brandberg, Minister ds. Równouprawnienia

Elisabeth Svantesson, Minister Finansów

Erik Slottner, Minister Spraw Obywatelskich

Niklas Wykman, Minister Rynków Finansowych

Carl-Oskar Bohlin, Minister Obrony Cywilnej

Gunnar Strömmer, Minister Sprawiedliwości

Maria Malmer Stenergard, Minister ds. Migracji

Ebba Busch, Minister Energii i gospodarki

Romina Pourmokhtari, Minister Klimatu i Środowiska

Parisa Liljestrand, Minister Kultury

Peter Kullgren, Minister ds. Wsi

Andreas Carlson, Minister Infrastruktury i Mieszkalnictwa

Jakob Forssmed, Minister Spraw Społecznych

Acko Ankarberg Johansson, Minister Zdrowia

Camilla Waltersson Grönvall, Minister Opieki Społecznej

Anna Tenje, Minister ds. Osób Starszych i Ubezpieczeń Społecznych

Mats Persson, Minister Edukacji

Lotta Edholm, Minister Szkolnictwa

Johan Forssell, Minister Pomocy rozwojowej i Handlu zagranicznego

Struktura administracji gospodarczej

Strukturę szwedzkiej administracji gospodarczej tworzą naczelne organy administracji rządowej (premier, ministrowie), podległe im urzędy (m.in. kancelaria premiera i zintegrowane z nią funkcjonalnie ministerstwa, m.in. gospodarki, finansów, pracy, zdrowia i spraw społecznych, etc.). Skład szwedzkiego rządu oraz praca ministerstw opisana jest na stronie http://www.government.se  (w j. angielskim) i www.regeringen.se (w j. szwedzkim; zawiera więcej informacji). Ponadto administrację gospodarczą tworzą liczne w Szwecji agencje i instytucje podległe rządowi, mające w swoich kompetencjach elementy zarządzania gospodarczego, w tym m.in.: Tillväxtverket, Skatteverket, Bolagsverket, Migrationsverket, Patent- och registreringsverket, oraz organy samorządu terytorialnego na poziomie województw (län – 21) i gmin (kommun – 290). Znaczącą rolę w promocji szwedzkiego eksportu i we wspieraniu bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Szwecji odgrywa współfinansowana przez rząd i sektor prywatny organizacja Business Sweden.

Sądownictwo gospodarcze

W Szwecji nie ma sądów wyłącznie gospodarczych. Szwecja posiada dwa równoległe systemy sądownicze. Są to sądy powszechne (ogólne; allmänna domstolarna), w których rozpatrywane są sprawy kryminalne i spory w sprawach cywilnych, oraz powszechne sądy administracyjne (allmänna förvaltningsdomstolarna), które rozpatrują spory pomiędzy osobami prywatnymi a instytucjami administracji publicznej. Szczegóły dot. szwedzkiego sadownictwa można znaleźć na stronie www.domstol.se.

Oba systemy sądownicze są trójinstancyjne. Sądy powszechne (allmänna domstolarna) dzielą się na sądy rejonowe (48 tingsrätt – I instancja), sądy apelacyjne (6 hovrätt – II instancja) oraz Sąd Najwyższy (Högsta domstolen w Sztokholmie). Powszechne sądy administracyjne (allmänna förvaltningsdomstolarna) także mają trzy instancje: sądy wojewódzkie (12 förvaltningsrätt – I instancja), administracyjne sądy apelacyjne (4 kammarrätt – II instancja) oraz Najwyższy Sąd Administracyjny (Högsta förvaltningsdomstolen w Sztokholmie).

Obok wyżej wymienionych sądów istnieją także w Szwecji sądy „specjalne”, do których należą:

• Sąd Pracy (spory związane z zatrudnieniem, jednoinstancyjny);
• Sąd ds. Rynku (spory związane z konkurencją oraz wprowadzaniem na rynek);
• Sąd Patentowy (rozpatruje odwołania od decyzji Urzędu Patentowego i Rejestracji dotyczących m.in. patentów, znaków towarowych i wzorów, decyzja Sądu może być zaskarżona do Najwyższego Sądu Administracyjnego).
• Powszechnie przyjętym postępowaniem w Szwecji jest rozwiązywanie sporów gospodarczych przez komisje arbitrażowe. W sprawach międzynarodowych arbitrażem zajmuje się np. Trybunał Arbitrażowy w Sztokholmie, będący niezależną częścią Sztokholmskiej Izby Handlowej;
• W kwestiach sporów między konsumentami i przedsiębiorcami istnieje możliwość zwrócenia się konsumentów do Powszechnej Komisji Reklamacyjnej, której decyzje nie są jednak wiążące dla stron.
• Sprawy związane ze środowiskiem, gospodarką wodną, budownictwem i planami zagospodarowania terenu rozpatrywane są przez 5 sądów (Mark- och miljödomstolarna), będących częścią sądów rejonowych, które znajdują się w Umeå, Östersund, Nacka, Vänersborg i Växjö.
• W sprawach dotyczących sporów związanych z wynajmowaniem i dzierżawieniem istnieją Komitety Wynajmowania i Dzierżawy. Nie są one sądami specjalnymi, ale opisywane są jako instytucje podobne do sądów.
• Sądy Migracyjne (3 w ramach förvaltningsrätt w Sztokholmie, Malmö i Göteborgu) rozpatrują decyzje Urzędu Migracyjnego (Migrationsverket) w obszarze wydaleń i obywatelstwa.

Szwecja należy do grupy najbogatszych krajów UE, jej dochód narodowy na mieszkańca liczony wg parytetu siły nabywczej w 2022 r. stanowił 119 % średniego dochodu per capita w całej UE (27).

Szwecja jest oceniana jako jedna z lepszych gospodarek wśród państw OECD. Według rankingu International Institute for Management Development za rok 2022 Szwecja zajmuje 4 miejsce krajów pod względem konkurencyjności gospodarki (Polska jest na 50 miejscu). Według rankingu Global Innovation Index 2022 World Intellectual Property Organization Szwecja jest sklasyfikowana na wysokim 3 miejscu (Polska na 38). Według ranking wolności od korupcji Corruption Perceptions Index Transparency International Szwecja zajmuje także wysokie 5 miejsce (Polska zajmuje 55 miejsce).

Struktura PKB w 2021 r. (wg World Bank, World Development Indicators): 1,35 % sektor rolny, 22,01 % przemysł, 12,63 przetwórstwo przemysłowe, 65,33 % usługi.

Około 53% terytorium Szwecji zajmują lasy. Kraj posiada znaczące zasoby rud żelaza wysokiej jakości oraz innych metali (rudy miedzi, cynku, ołowiu, niklu, chromu, kobaltu, a także złoto i srebro) i uranu.

Najważniejsze gałęzie gospodarki szwedzkiej to przemysł drzewny, maszynowy, motoryzacyjny, metalurgiczny, informatyczny i telekomunikacyjny oraz farmaceutyczny. Szwecja jest liderem w technologiach ochrony środowiska. Szwecja, podobnie jak inne kraje europejskie, odczuła boleśnie skutki globalnego kryzysu finansowego.

Finanse publiczne Szwecji są zdrowe. Szwecja posiada najwyższą ocenę agencji ratingowych: Moody’s – Aaa, S&P – AAA,  Fitch AAA.

Najważniejsi partnerzy eksportowi Szwecji wg stanu z 2022 r. to: Norwegia (udział 10,7%), Niemcy (10%), USA (8,9), Dania (7,5%), Finlandia (7,3%), Wielka Brytania (5,4%), Niderlandy (4,8%), Polska (4%), Francja (3,9%), Belgia (3,6%), Chiny ( 3,5%), Włochy (3%). (źródło: Trade Map)

Główni partnerzy importowi wg stanu z 2022 r. to: Niemcy (udział 15,3%), Norwegia (11,17%), Niderlandy (10,5%), Chiny (7%), Dania (6,4%), Finlandia (4,5%), Belgia (4,5%), Polska (4,3%), Wielka Brytania (3,7), USA (3,6%), Włochy (3,2%), Francja (3,2%). (źródło: Trade Map)

Podstawowe wskaźniki makroekonomiczne

Źródło: EUROSTAT, *prognoza: European Economic Forecast Autumn 2023

Uczestnictwo w wielostronnych organizacjach i porozumieniach o charakterze gospodarczym

Szwecja jest krajem aktywnym na arenie międzynarodowej, także gospodarczo. Istotnym elementem działań w tym obszarze są relacje z krajami nordyckimi. Szwecja jest członkiem Rady Nordyckiej i Nordyckiej Rady Ministrów, Nordyckiego Banku Inwestycyjnego i Nordyckiego Funduszu Rozwojowego. Szwecja jest bardzo aktywna w regionie Morza Bałtyckiego, a szczególnie w Komisji Helsińskiej oraz w Radzie Państw Morza Bałtyckiego (w której Polska objęła przewodnictwo na okres od lipca 2015 r. do czerwca 2016 r.). Szwecja jest inicjatorem i aktywnym uczestnikiem działań w ramach Strategii Unii Europejskiej dla Regionu Morza Bałtyckiego. Uczestniczy także w forum Współpracy Energetycznej Państw Regionu Morza Bałtyckiego (BASREC). Szwecja, wspólnie z Polską, jest współinicjatorem projektu UE Partnerstwo Wschodnie. Ważna jest aktywność Szwecji w regionie północnym – jest ona członkiem Euro-Arktycznej Rady Morza Barentsa, Rady Arktycznej oraz Wymiaru Północnego.

Szwecja jest członkiem szeregu globalnych organizacji gospodarczych, z których do najważniejszych należą WTO i OECD. Jest aktywnym uczestnikiem relacji gospodarczych Unii Europejskiej na arenie globalnej, określanych m.in. porozumieniami UE o wolnym handlu (FTA) z wieloma regionami świata. Szwecja należy także do kilkudziesięciu międzynarodowych organizacji finansowych, branżowych oraz okołobiznesowych.

Na forach organizacji międzynarodowych Szwecja reprezentowana jest niejednokrotnie w ramach Unii Europejskiej, której członkiem jest od 1995 r., ale stara się także być aktywna we własnym imieniu, np. w działaniach WTO (np. negocjacje w ramach rundy Doha).

Stosunki gospodarcze z Unią Europejską

Kraje Europy Zachodniej są najważniejszymi partnerami handlowymi Szwecji zarówno w eksporcie, jak i w imporcie. Szwecja utrzymuje szczególnie ożywione kontakty handlowe z Niemcami, Wielką Brytanią, Holandią, Danią i Finlandią, a także z pozostającą poza UE, ale uczestniczącą w rynku wewnętrznym UE (w ramach EOG) Norwegią.

Tradycyjnie Szwecja prezentuje w UE stanowisko liberalne, opowiada się za wzmocnieniem innowacyjności europejskiej gospodarki i za podnoszeniem konkurencyjności przedsiębiorstw. Aktywnie działa na rzecz szybkiej i skutecznej implementacji narzędzi wzmacniających konkurencyjność i pobudzających wzrost gospodarczy w UE. Szczególnie podkreśla rolę usług, w tym usług cyfrowych i handlu elektronicznego, dla rozwoju gospodarki UE i jej konkurencyjności na arenie globalnej. Szwecja jest zwolennikiem zawarcia porozumienia transatlantyckiego TTIP pomiędzy UE a USA. Jest rzeczniczką wolnego handlu i ułatwień w handlu UE z państwami trzecimi.

Mimo prawnego zobowiązania do przyjęcia euro, Szwecja nie bierze pod uwagę członkostwa w unii walutowej w przewidywalnej przyszłości. Tym niemniej uczestniczy ona aktywnie w dyskusji nt. pogłębienia Unii Gospodarczo-Walutowej, zainicjowanej w 2012 i dąży do zachowania wpływu na kształt polityki finansowej UE. Fundamentem szwedzkiego stanowiska jest założenie, że w interesie Szwecji pozostaje silna UGW, charakteryzująca się stabilnym i zrównoważonym rozwojem gospodarczym. Priorytetem pozostaje zapewnienie spójności UE i ochrona jednolitego rynku, stąd Szwecja przestrzega przed podziałem na Europę dwóch prędkości i akcentuje potrzebę ochrony integralności UE. Udział Szwecji w trzecim etapie UGW nie jest oficjalnie uzależniony od sytuacji gospodarczej strefy euro, ale ma to wpływ na odbiór UGW przez szwedzkie społeczeństwo. Przeprowadzane regularnie przez Szwedzkie Biuro Statystyczne (SCB) badania opinii publicznej wskazują, że generalne nastawienie społeczeństwa wobec przyjęcia euro jest negatywne.

Szwedzka polityka klimatyczno-energetyczna opiera się na tych samych trzech filarach, co współpraca energetyczna w ramach UE: równowadze ekologicznej, konkurencyjności i bezpieczeństwie dostaw energii. Celem nadrzędnym szw. polityki klimatyczno-energetycznej jest uniezależnienie od paliw kopalnych oraz zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii (OZE) na rodzimym rynku energetycznym.

Ramy prawno-traktatowe

Polsko-szwedzkie stosunki gospodarcze regulują postanowienia dorobku prawnego Unii Europejskiej na podstawie podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach i obowiązującego od 1 maja 2004 r. Traktatu dotyczącego przystąpieniu Polski i 9 innych krajów do Unii Europejskiej (Dz.U. 2004 nr 90, poz. 864). Ponadto obowiązują umowy dwustronne w zakresie nie objętym uregulowaniami UE, wśród których najważniejsze, to:

• Konwencja w sprawie unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów z 19.11.2004 r., weszła w życie 17.02.2006 r. (Dz.U. 2006 nr 26 poz. 193);
• Deklarację o współpracy politycznej między Polską a Szwecją w dziedzinach o strategicznym znaczeniu, podpisana w dn. 4 maja 2011 r. przez Ministrów Spraw Zagranicznych Polski i Szwecji;
• Deklarację o współpracy w dziedzinie innowacyjności, podpisana w dn. 11 czerwca 2015 r. przez Ministrów ds. Gospodarki Polski i Szwecji.

Inne ważne umowy, które mogą mieć znaczenie dla współpracy gospodarczej Polski i Szwecji to: Umowa między Rządem PRL a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji (1989); Umowa między Rządem RP a Rządem Królestwa Szwecji o współpracy w zwalczaniu poważnej przestępczości (2005); Umowa między Rządem RP a Rządem Królestwa Szwecji o wzajemnej ochronie informacji niejawnych (2007). Należy zauważyć, że zarówno Szwecja, jak i Polska, jako państwa członkowskie Unii Europejskiej, współtworzą rynek wewnętrzny UE i podlegają unijnym regulacjom w tym zakresie.

Wymiana handlowa 

Szwecja wg danych za 2022 r. jest 14 partnerem Polski w świecie i 9 w UE pod względem obrotów, z udziałem w eksporcie 2,7% (10 miejsce w świecie i 7 w UE), a w imporcie 1,7% (14 miejsce w świecie,
8 w UE). Polskie obroty towarowe ze Szwecją w ostatnich latach charakteryzowały się bardzo dynamicznym wzrostem. Od roku 1998 uległy podwojeniu.

Udział Polski w obrotach Szwecji jest również istotny. W 2022 r. Polska znajdowała się na 8 miejscu wśród odbiorców szwedzkich towarów z udziałem 4,3% w i również na 8 miejscu wśród krajów eksportujących na rynek szwedzki z udziałem 4%.

W strukturze obrotów towarowych Polski ze Szwecją najważniejszą rolę odgrywają wyroby przemysłu elektromaszynowego (ok. 50% eksportu i ok. 34 % importu). Głównymi wyrobami z tej grupy eksportowanymi na ten rynek są: pojazdy samochodowe oraz ich części i akcesoria, aparatura odbiorcza dla telewizji oraz jej części, drut izolowany, części do urządzeń służących do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku, łożyska toczne. Duży udział w handlu mają wyroby metalurgiczne (udział w eksporcie ok. 10%, w imporcie ok. 20,5%), wyroby przemysłu chemicznego (udział w eksporcie ok. 10%, w imporcie ok. 11,5%), wyroby przemysłu drzewno-papierniczego (udział w eksporcie ok. 6%, w imporcie ok.11%) oraz produkty mineralne (udział w eksporcie ok. 0,7%, w imporcie ok.10%). Ważną grupę towarów eksportowanych do Szwecji stanowią meble i wyroby z drewna (płyty, sklejki itp. oraz części samochodowe, autobusy i samochody ciężarowe. Znaczący jest udział eksportu z Polski do Szwecji artykułów rolno spożywczych. W roku 2021 stanowił ogółem 8%, z czego 4,5% to gotowe artykuły spożywcze, 1,5% produkty pochodzenia roślinnego, 2% produkty pochodzenia zwierzęcego, a 0,2 % tłuszcze pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.

Obroty towarowe Polski ze Szwecją (w mln euro)

Źródło: GUS

Współpraca inwestycyjno-kapitałowa

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego, pod koniec 2021 r. w Polsce zarejestrowano 722 spółki z udziałem kapitału szwedzkiego. W tej liczbie 360 spółek zatrudniało więcej niż 9 osób. Łączne zatrudnienie w tych spółkach wynosiło ok. 59 tys. pracowników (stan na koniec 2020 r.). Udziały kapitałowe inwestorów szwedzkich na koniec 2021 r. wynosiły 5 429,8 mln PLN, co stanowiło 2,4% podstawowego kapitału zagranicznego ogółem. Udział kapitału zagranicznego 107 spółek o kapitale powyżej 1 mln USD wynosił w 2021 r. 5 236 mln PLN.

Łączna wartość szwedzkich bezpośrednich inwestycji w Polsce na koniec 2022 roku według Narodowego Banku Polskiego wynosiła 5 274,1 mln EUR. Szwecja w 2022 r. była 14 inwestorem w Polsce z udziałem w inwestycjach bezpośrednich ogółem ok. 2,1 %. Dochody spółek szwedzkich szacowano na 964,6 mln EUR, z czego reinwestowane zyski stanowiły 755,4 mln EUR.

Znaczący szwedzcy inwestorzy bezpośredni w Polsce to m.in.: IKEA, Telia AB, Nordea Bank AB, Skanska Kraft AB, Arctic Paper AB, Svenska Handelsbanken (bankowość korporacyjna), Volvo AB, NCC AB, Skandinavska Enskilda Banken AB (SEB), SKF, Sandvik AB, Scania AB. Ostatnio w Polsce rozwija działalność inwestycyjną Grupa Electrolux, największy w świecie producent sprzętu AGD, która zainwestowała ok. 132 mln euro i zatrudnia ok. 3000 pracowników. IKEA – firma pochodzenia szwedzkiego zarejestrowana w Szwajcarii – zwiększyła swoje inwestycje (w sierpniu 2010 r. rozpoczęła budowę nowoczesnej fabryki paneli, tartaku i lakierni w gminie Orla o łącznej wartości ok. 340 mln EUR). Na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych jest notowana jedna spółka szwedzka Reinhold Europe A.B. zajmująca się zarządzaniem nieruchomościami.

Wśród nowych projektów inwestycyjnych wyróżnia się projekt firmy Northvolt AB. założonej w 2016 roku przez Grupę Kapitałową Vargas w celu produkcji baterii. Partnerami przedsięwzięcia są między innymi: ABB, Scania, Siemens, Stena, Vattenfall i Vestas. W październiku 2018 r. została założona spółka Northvolt Polska sp. z o.o. Wspólnikami są szwedzki Northvolt AB oraz spółka z kapitałem amerykańskim South Bay Solutions sp. z o.o. (założycielem jest Polak Adam Drewniany) mająca siedzibę w Gdańsku. Obie spółki mają po 50 procent udziałów. Northvolt zainwestował 200 mln dolarów w budowę fabryki umożliwiającej montaż najnowocześniejszych, zrównoważonych systemów magazynowania energii. Fabryka o powierzchni 50 tys. m kw. powstała w Gdańsku. Budową ukończono w maju 2023 r. Rozpoczęcie produkcji przewidziano pod koniec roku 2023. Obecnie trwa rekrutacja załogi.. Jednocześnie powstanie też nowoczesne centrum badawcze. Inicjatywa tworzy 500 nowych miejsc pracy w regionie Gdańska. Inwestycja jest zlokalizowana na terenach Pomorskiego Centrum inwestycyjnego. Zakład Northvolt Systems na Wybrzeżu jest częścią ogólnoeuropejskiego projektu łańcucha wartości, w ramach którego ogniwa produkowane w północnej Szwecji będą wysyłane do Gdańska, w celu dalszego montażu kompletnych systemów magazynów energii i dostarczane do klientów. Grupa Vargas planuje kolejną inwestycję w Polsce w zakład produkcji pomp ciepła we Wrocławiu w miejsce likwidowanej fabryki autobusów Volvo.

Współpraca regionalna

Współpraca regionalna Szwecji realizowana jest w wymiarze narodowym i międzynarodowym.

W odniesieniu do polityki krajowej szczególnie akcentowane są kwestie zw. ze wspieraniem zatrudnienia, ochroną środowiska naturalnego, promowaniem energetyki odnawialnej, poprawą i rozbudową szlaków komunikacyjno-transportowych, a także rozwojem infrastruktury informatycznej i zachęcaniem społeczeństwa do korzystania z udogodnień związanych z informatyzacją. Szczególna uwaga skierowana jest na słabo zaludnione, północne obszary Szwecji, a wsparcie dla tych regionów ma poprawić zarówno ich komunikacyjną dostępność, jak i warunki życia i możliwości pracy zawodowej tamtejszej ludności. Urzędem, który programuje i nadzoruje realizację polityki regionalnej jest Agencja ds. wzrostu Gospodarczego i Rozwoju Regionalnego Tillväxtverket (www.tillvaxtverket.se).

W wymiarze międzynarodowej współpracy makroregionalnej szczególne miejsce zajmuje współpraca krajów nordyckich, realizowana m.in. w ramach Rady Nordyckiej i Nordyckiej Rady Ministrów, a także współpraca w regionie Morza Bałtyckiego oraz współpraca arktyczna. Szwecja była jednym z inicjatorów Strategii UE dla Regionu Morza Bałtyckiego, którą obecnie z zaangażowaniem współprogramuje i wdraża, w wielu dziedzinach pogłębiając współpracę z państwami członkowskimi UE znad Morza Bałtyckiego (w tym z Polską). Przykładem dynamicznie rozwijających się obszarów działania Strategii jest m.in. wdrażanie agendy cyfrowej, ochrona środowiska, rozwiązania dla rybołówstwa, energia odnawialna, gospodarka i transport morski, współpraca policji, czy współpraca w szeregu zagadnień społecznych (finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego). Szwecja pozostaje także zaangażowana w innych forach i organizacjach o charakterze regionalnym, w tym w m.in. w Radzie Państw Morza Bałtyckiego (w której Polska sprawuje przewodnictwo od lipca 2015 r. do czerwca 2016 r.), HELCOM i Radzie Arktycznej.

Współpraca samorządów gospodarczych

Współpraca samorządów gospodarczych rozwija się dynamicznie m.in. dzięki działalności Polsko-Szwedzkiej Izby Gospodarczej (PSIG, http://www.psig.com.pl/), która inspiruje i wspomaga rozwój stosunków gospodarczych i handlowych pomiędzy polskimi i szwedzkimi podmiotami gospodarczymi. Po stronie szwedzkiej działa natomiast Szwedzko-Polska Izba Handlowa http://www.svenskpolska.se/, której członkami są duże międzynarodowe przedsiębiorstwa, ale także małe firmy. Izba prowadzi działalność informacyjną, organizuje seminaria, spotkania oraz wizyty studyjne. Nawiązywanie relacji wspiera szwedzka organizacja Business Sweden, http://www.business-sweden.se/).

Ponadto funkcjonuje Skandynawsko-Polska Izba Gospodarcza (SPCC) http://www.spcc.pl, która jest stowarzyszeniem ludzi biznesu, stworzonym dla przedsiębiorców związanych ze Skandynawią. Główna siedziba SPCC znajduje się w Warszawie. Organizacja posiada też biura regionalne w Polsce. Działalność Izby skoncentrowana jest na rozbudowywaniu sieci kontaktów, działaniach stymulujących rozwój firm, wymianie doświadczeń i wiedzy.

Dostęp do rynku dla polskich towarów i usług

Dostęp do rynku szwedzkiego dla polskich towarów i usług podlega ogólnym zasadom unijnym. Nie ma formalnych barier w dostępie polskich towarów i usług do rynku szwedzkiego.

Cechą charakterystyczną szwedzkiego rynku produktów rolno-spożywczych jest jego silna koncentracja. Handel produktami żywnościowymi opanowany jest przez cztery korporacje: ICA, COOP, grupę AxFood i BergendahlsGruppen. Ostatni z wymienionych podmiotów prowadzi bardziej otwartą politykę importu produktów żywnościowych z Polski, a w sklepach City Gross, należących do tej sieci oraz w sklepach Ica oraz Matrebellen można znaleźć coraz więcej polskich produktów. Korporacje te zajmują się zarówno importem, dystrybucją jak i sprzedażą detaliczną artykułów konsumpcyjnych. Sytuacja taka powoduje mniejszy, niż można by się spodziewać, asortyment artykułów żywnościowych w sieci detalicznej, utrzymywanie się stosunkowo wysokiego poziomu cen detalicznych, możliwość realizowania wysokich marż, nakładanych na cenę towaru przez importera, hurtownika i sprzedawcę detalicznego. Jednak z drugiej strony, sytuacja ta bardzo wzmacnia pozycję negocjacyjną importera szwedzkiego, dzięki czemu uzyskuje on bardzo korzystne warunki importu. Konsumenci szwedzcy, a szczególnie młoda i średnia generacja, uważani są za jednych z najbardziej wymagających w Europie. Przeciętny konsument szwedzki kieruje się w swoich wyborach kryterium: jakości, bezpieczeństwa produktu oraz wpływem na środowisko naturalne, a także tzw. patriotyzmem konsumenckim. Oznacza to, że spośród produktów o zbliżonych walorach użytkowych, konsument zdecyduje się na produkt szwedzki. Jest to częściowo spowodowane powszechnym przekonaniem o najwyższej jakości produktów szwedzkich.

Szwecja posiada własny, odbiegający od unijnego, system w zakresie handlu alkoholem. Obowiązuje państwowy monopol na handel detaliczny napojami alkoholowymi o zawartości alkoholu powyżej 3,5%. (łącznie z piwem). Firmą państwową, posiadającą wszystkie sklepy z tego typu napojami w Szwecji, jest Systembolaget AB. Firma ta nie dokonuje bezpośrednio zakupów alkoholi od producentów zagranicznych. Zakupy prowadzone są przez firmy zrzeszone w Sprit och Vinleverantörsföreningen. Mogą one sprzedawać alkohole do Systembolaget lub do restauracji.

Przedsiębiorstwa ze wszystkich krajów unijnych, w tym również polskie, realizujące kontrakty usługowe w Szwecji, napotykają na problemy typowe dla tego rynku. Podstawową barierą, na jaką napotykają polscy przedsiębiorcy, jest fakt przestrzegania przez pracodawców, ale przede wszystkim skrupulatnego pilnowania przez związki zawodowe wynikających z umów/układów zbiorowych, stawek minimalnych. Podkreślić należy, że stawki te nie wynikają z przepisów prawa, a właśnie z umów. Umowy te mogą budzić wątpliwości na gruncie prawnym odnośnie do ich obowiązywania w stosunku do podmiotów nie będących ich stronami. Jednak w większości przypadków są one przestrzegane ze względu na bardzo silną pozycję szwedzkich związków zawodowych (szczególnie w sektorze budownictwa –  związek Byggnads).  Dlatego też większość pracodawców (inwestorów) dąży do tego, aby kontrakty – również z firmami zagranicznymi – były przyjęte przez stronę związkową do akceptującej wiadomości.

Polskie przedsiębiorstwa funkcjonują na rynku szwedzkim bez większych problemów. Wielu Polaków świadczy usługi w Szwecji na zasadzie samozatrudnienia, co pozwala ominąć trudne i często kosztowne negocjacje ze związkami zawodowymi, ale z drugiej strony związane jest z wymogami formalnymi, które winny być bezwzględnie przestrzegane (m. in. wiedza o podatku VAT, płacenie podatków i opłat na ubezpieczenie społeczne w Polsce w razie pobytu do 183 dni w roku).

Dodatkowym wymogiem, wprowadzonym w życie z dniem 1 lipca 2013 roku, jest obowiązek rejestrowania w Urzędzie ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy Arbetsmiljöverket pracowników delegowanych do pracy w Szwecji na okres dłuższy niż 5 dni.

Dostęp do rynku pracy. Świadczenie usług i zatrudnienie obywateli RP

Szwecja jako jedno z trzech państw UE otworzyła od 1 maja 2004 r. rynek pracy dla obywateli z „nowych” Państw Członkowskich. Na szwedzkim rynku nie zauważa się problemów związanych z otwarciem rynku pracy i migracją zarobkową z Polski (należy pamiętać o obowiązku rejestrowania pracowników delegowanych do pracy w Szwecji, j.w.).

Polskie przedsiębiorstwa funkcjonują na rynku szwedzkim bez większych problemów. Wielu Polaków świadczy usługi w Szwecji na zasadzie samozatrudnienia, co wymaga przestrzegania wymogów formalnych, które są m.in. związane ze znajomością przepisów podatkowych, płaceniem podatków i opłat na ubezpieczenie społeczne.

Pojawiającym się problemem jest podwójne (w Polsce i w Szwecji) ubezpieczenie pracujących tutaj Polaków, co naraża ich na ponoszenie niepotrzebnych kosztów (niemożność skorzystania z ew. odszkodowania z tytułu obu ubezpieczeń).

W 2019r. firma Northvolt wykazała zainteresowanie w zatrudnieniu polskich pracowników. W związku z tym udało się wynegocjować z tanimi liniami lotniczymi Wizzair, aby utworzyli nowe połączenia lotnicze na linii Gdańsk - Skellefteå.

Nabywanie i wynajem nieruchomości

W Szwecji każdy ma prawo ubiegać się o tzw. mieszkanie z kolejki, które przyznawane jest przez poszczególne gminy. Niestety ilość mieszkań jest wielokrotnie niższa od ilości osób ubiegających się o nie. W Sztokholmie i jego okolicach kolejka oczekujących do wynajęcia mieszkań od publicznych najemców wynosi ok. 330 000 osób. Ponad 80% ludzi szuka mieszkania pasywnie i traktuje to jako inwestycję w przyszłość. Oczekiwanie na mieszkanie z tzw. kolejki może trwać długo, dlatego innym rozwiązaniem jest zakup mieszkania lub jego wynajem z drugiej ręki.

W Szwecji istnieją trzy rodzaje mieszkań: czynszowe (hyresrätt), własnościowe (bostadsrätt) oraz (od 1.05.2009 r.) tzw. ägarlägenhet. Cena mieszkań jest bardzo zróżnicowana i zależy od położenia, standardu, wielkości oraz roku, w którym zostało wybudowane.

W wynajęciu mieszkania pomocny jest Internet lub kontakty. Najbardziej popularną witryną jest www.blocket.se, gdzie bezpłatnie można wyszukać i skontaktować się z ogłoszeniodawcą. Przykładowe strony pośredników, to np. www.bostaddirekt.com, www.bostadstjanst.com, www.lgh.se. Na większości tych stron istnieje możliwość bezpłatnego wyszukiwania mieszkania, lecz by uzyskać kontakt do ogłoszeniodawcy należy się zarejestrować i uiścić opłatę. Zwyczajowo ogłoszeniodawca może poprosić potencjalnego najemcę o przedstawienie dokumentu potwierdzającego stałe źródło dochodu, a także referencje.

Z wynajęciem mieszkania mogą łączyć się dodatkowe koszty takie jak:

• zwrotny depozyt uzależniony od długości okresu wypowiedzenia umowy najmu lokalu (np. miesięczny okres wypowiedzenia oznacza depozyt w wysokości miesięcznego czynszu),
• miesięczny czynsz płatny z góry.

W Szwecji można także wynająć pokój u kogoś w mieszkaniu lub domu (jest to tzw. inneboende). Cena wynajmu pokoju zależy od jego wielkości i położenia, a szukanie takiej formy zakwaterowania niczym nie różni się od poszukiwań mieszkania do wynajęcia. W Szwecji nie ma ograniczeń dla obywateli polskich chcących zakupić mieszkanie czy dom na własność. W takim przypadku nie dysponując odpowiednią ilością gotówki można ubiegać się o kredyt w banku np. Nordea, Swedbank, Handelsbanken, czy SEB. Istnieje także możliwość przejęcia kredytu poprzedniego właściciela mieszkania czy domu. W Szwecji o kredyt mieszkaniowy może ubiegać się każdy, kto posiada szwedzki numer ewidencyjny (personnummer). Numer ten otrzymują wszystkie osoby wpisane do szwedzkiego rejestru ewidencji ludności.

System zamówień publicznych

Ustawa o zamówieniach publicznych została uchwalona przez szwedzki parlament w podziale na: ustawę o zamówieniach publicznych dla sektora publicznego (PPA) i ustawę o zamówieniach publicznych dla sektora użyteczności publicznej (PPAU). Obie weszły w życie 1 stycznia 2008 roku, tym samym dostosowano przepisy szwedzkie do ustawodawstwa unijnego: pierwsza ustawa wdrożyła dyrektywę 2004/18/WE, a druga dyrektywę 2004/17/WE.

Nowe ustawy regulują prawie wszystkie zamówienia publiczne, co oznacza, że strony zamawiające, takie jak władze lokalne, agencje, władze samorządowe, a także przedsiębiorstwa państwowe, muszą stosować ich przepisy, kiedy kupują, leasingują, pożyczają lub wynajmują, zamawiają dostawy, usługi lub roboty budowlane.

Procedury przetargowe

Zasadniczymi zasadami obowiązującymi przy zamówieniach publicznych w ramach UE, a tym samym w Szwecji są:

• zasada niedyskryminacji – zabrania się dyskryminacji w zależności od narodowości,
• zasada równego traktowania – wszyscy dostawcy muszą być traktowani na równi,
• zasada przejrzystości – procedury muszą charakteryzować się przewidywalnością i otwartością,
• zasada proporcjonalności – specyfikacje i wymagania dotyczące przedmiotu zamówienia muszą mieć naturalny związek z dostawą, usługą czy robotą budowlaną, która jest zamawiana,
• zasada wzajemnej uznawalności – oznacza między innymi, że dokumentacja i certyfikaty wydane przez władze jednego państwa członkowskiego muszą być akceptowane w innym państwie członkowskim.

Obie ustawy są skonstruowane w ten sposób, że ich przepisy regulują kolejne etapy procedur udzielania zamówień publicznych tak, aby były one łatwiejsze do stosowania i bardziej przyjazne, niż poprzednia ustawa. W zależności od progów wskazują one odpowiednie procedury zamówień publicznych.

Mimo wielu zmian redakcyjnych w nowej ustawie w porównaniu z poprzednią, zmian merytorycznych jest niewiele. Są one następujące:

• wpisanie w treść „nowych” ustaw głównych unijnych zasad, na których mają być udzielane zamówienia publiczne (w „starej” ustawie była wpisana zasada „good business practice”), a zgodnie z wyjaśnieniami szwedzkiego rządu wyliczenie głównych zasad unijnych nie wprowadziło zmian materialnych do „nowych” ustaw,
• usunięcie terminu „podmiot zamawiający” (ang. contracting entity) w Ustawie PPAU z organizacji sektora publicznego i zamieniony sformułowaniem „instytucja zamawiająca” (ang. contracting authority), z tym, że w nowej PPAU termin ten nadal istnieje jako określenie dla tych podmiotów, których ustawa nie obejmuje,
• wyłączenie handlu telekomunikacyjnego z sektora użyteczności publicznej i zastąpienie terminem usługi pocztowe(obowiązuje od 1 stycznia 2009 r.),
• możliwość publikacji przez podmioty/instytucje zamawiające wstępnego ogłoszenia informacyjnego, ogłoszenia o zamówieniu, ogłoszenia o koncesji i ogłoszenia o konkursie przez środki elektroniczne poprzez udostępnienie „Buyer Profile” z informacją o podmiocie/instytucji zamawiającej,
• obowiązkowe wykluczenie przez podmiot/instytucję zamawiającą dostawcy skazanego za przestępstwo takie jak udział w organizacji przestępczej, defraudację naruszającą interesy Wspólnoty Europejskiej, korupcję lub pranie brudnych pieniędzy,
• dopuszczenie elektronicznego komunikowania się między podmiotem/instytucją zamawiającą i dostawcami. W takim przypadku instytucja/podmiot zamawiający, który komunikuje się elektronicznie z dostawcami, może stosować krótsze limity czasowe dla ofert,
• konieczność sprecyzowania relatywnych wag dla każdego z kryteriów wybranego przez podmiot/instytucję zamawiającą, kiedy wybiera kontrakt ponad wartość progu, aby wybrać najkorzystniejszą ekonomicznie ofertę. Jeśli chodzi o ofertę poniżej wartości progu, podmiot/instytucja zamawiająca może wybrać między przypisaniem wag dla kryteriów lub ustawieniem kryteriów w porządku malejącym,
• wprowadzenie szczegółowych przepisów, których celem jest to, aby podmiot/instytucja zamawiająca mogła ustalić specyficzne żądania odnoszące się do ochrony środowiska lub wprowadzić takie warunki do kontraktu. Podmiot/instytucja zamawiająca może także, przy spełnieniu określonych warunków, ustalić specjalne wymagania odnoszące się do spraw socjalnych w trakcie realizacji kontraktu,
• wprowadzenie szczegółowych zasad przy zawieraniu umów ramowych dla sektora publicznego.

W Szwecji została wdrożona dyrektywa 2007/66/WE z 11 grudnia 2007 r., zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych. Po jej transpozycji do prawa szwedzkiego, zmieniła się legislacja dotycząca procedury odwoławczej i odszkodowań za szkody.

Przepisy w języku angielskim, dotyczące zamówień publicznych w Szwecji, dostępne są na stronie: http://www.kkv.se/t/SectionStartPage____6732.aspx

Nie istnieją wyraźne różnice kulturowe w kontaktach biznesowych ze szwedzkim środowiskiem biznesu. Językiem dominującym w rozmowach ze szwedzkimi przedsiębiorcami jest język angielski. Szwecja będąc częścią Skandynawii prezentuje etykę biznesu dla całego tego regionu, której najważniejszymi elementami są przejrzystość i negowanie korupcji.

Administracja gospodarcza

• Kancelaria Premiera Prime Minister's Office
• Ministerstwo Edukacji i Badań Ministry of Education and Research
• Ministerstwo Pracy Ministry of Employment
• Ministerstwo Przedsiębiorczości i Innowacji Ministry of Enterprise and Innovation
• Ministerstwo Środowiska i Energii Ministry of the Environment and Energy
• Ministerstwo Finansów Ministry of Finance
• Ministerstwo Kultury Ministry of Culture
• Ministerstwo Sprawiedliwości Ministry of Justice
• Ministerstwo Obrony Ministry of Defence
• Ministerstwo Zdrowia i Spraw Socjalnych Ministry of Health and Social Affairs
• Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ministry for Foreign Affairs
  
  Urzędy i Agencje rządowe
• Urząd Celny www.tullverket.se
• Szwedzka Agencja ds. Wzrostu Gospodarczego i Regionalnego http://www.tillvaxtverket.se/  
• Krajowa Agencja Handlu www.kommers.se
• Agencja d/s Rolnictwa www.sjv.se
• Narodowy Urząd ds. Żywności http://www.slv.se/default.aspx?id=231&epslanguage=EN-GB
• Szwedzka Rada ds. Rybołówstwa https://www.fiskeriverket.se
• Szwedzka Agencja ds. Zasobów Wodnych http://www.havochvatten.se/
• Szwedzka Agencja ds. Leśnictwa http://www.skogsstyrelsen.se/
• Szwedzki Urząd Rejestracji Przedsiębiorstw www.bolagsverket.se
• Urząd Patentowo-Rejestrowy www.prv.se
• Szwedzki Urząd Skarbowy www.skatteverket.se
• Urząd ds. Migracji www.migrationsverket.se
• Rada ds. Eksportu www.swedishtrade.se
• Agencja Inwestycji Zagranicznych www.isa.se
• Centralne Biuro Statystyczne www.scb.se
• Szwedzki Urząd ds. Konkurencji www.konkurrensverket.se
• Szwedzka Agencja Transportu http://www.transportstyrelsen.se
• Szwedzka Agencja ds. innowacyjności http://www.vinnova.se/sv
• Szwedzka Agencja ds. Energii http://www.energimyndigheten.se
• Szwedzka Administracja ds. Transportu http://www.trafikverket.se
• Szwedzka Agencja Ochrony Środowiska http://www.naturvardsverket.se/sv
• Szwedzka Agencja Zdrowia Publicznego https://www.folkhalsomyndigheten.se

Samorządy gospodarcze

• Zrzeszenie Szwedzkich Izb Przemysłowo-Handlowych www.cci.se
• Izba Handlowa Regionu Norrbotten http://www.north.cci.se
• Izba Handlowa Regionu Västerbotten http://www.ac.cci.se
• Izba Handlowa Centralnej Szwecji dla Regionów Gävleborg i Dalarna http://www.mhk.cci.se
• Izba Handlowa Regionu Värmland http://www.handelskammarenvarmland.se
• Izba Handlowa Regionu Uppsala http://www.uppsala.chamber.se
• Sztokholmska Izba Handlowa http://www.chamber.se
• Izba Handlowa Wschodniej Szwecji http://www.east.cci.se
• Izba Przemysłowo-Handlowa Zachodniej Szwecji http://www.handelskammaren.net
• Izba Handlowa Regionu Jönköping http://www.jn.cci.se
• Izba Przemysłowo-Handlowa Południowej Szwecji http://www.handelskammaren.com
• Szwedzkie Stowarzyszenie Przedsiębiorców z branży ochrony środowiska http://www.nmc.a.se
• Stowarzyszenie Szwedzkich Dystrybutorów Rur http://www.rsk.se
• Szwedzkie Stowarzyszenie Dostawców Wódek i Win http://www.spritochvinleverantorerna.se 
• Związek Agencji w Szwecji http://www.agenturforetagen.se
• Zrzeszenie Dystrybutorów Części Samochodowych http://www.bildelsgrossisterna.se
• Krajowe Zrzeszenie Branży Motocyklowej http://www.mcrf.se
• Szwedzkie Zrzeszenie Sprzedawców Mięsa i Wędlin http://www.kcf.se
• Stowarzyszenie Branżowe KEPA http://www.kepa.nu
• Zrzeszenie Szwedzkich Rolników http://www.lrf.se
• Konfederacja Szwedzkich Przedsiębiorców http://www.svensktnaringsliv.se
• Federacja Prywatnych Przedsiębiorców http://www.foretagarna.se
• Szwedzka Izba Handlowa http://www.cci.se/en/start
• Szwedzkie Stowarzyszenie Przemysłu http://www.sinf.se
• Szwedzkie Stowarzyszenie Producentów Stali http://www.jernkontoret.se
• Szwedzka Konfederacja Pracowników http://www.tco.se/Default____7.aspx
• Euroregion Bałtyk http://www.eurobalt.org.pl/

Oficjalna prasa ekonomiczna

• Dagens Industri http://di.se
• Dagens Nyheter http://www.dn.se
• Svenska Dagbladet http://www.svd.se

Oficjalne strony o charakterze ekonomicznym

• Informacje o Szwecji, w tym ekonomiczne www.sweden.se
• Szwedzki Bank Centralny www.riksbank.com/swedishstat/
• Szwedzki Urząd Statystyczny http://www.scb.se/en_/