Polska w Tunezji

Od dnia 1 stycznia 2010 r. obowiązuje rozporządzenie Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych.

Przepisy prawa celnego stosuje się do towarów wprowadzanych na obszar celny UE lub wyprowadzanych z tego obszaru celnego.

Wprowadzając towary na obszar celny Unii Europejskiej osoba zainteresowana sama decyduje, w którym z państw członkowskich UE chce dokonać zgłoszenia celnego tych towarów do procedury dopuszczenia do obrotu. Jednakże zwolnienia z należności celnych przywozowych towarów ze względu na przeznaczenie można dokonać tylko w tym państwie członkowskim, w którym towary te będą wykorzystywane.

Aby przywożone do wykorzystania w Polsce mienie osobiste (tzw. mienie przesiedlenia) mogło być zwolnione z należności celnych przywozowych, musi być zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu w urzędzie celnym na terenie Polski, ponieważ w omawianym przypadku tylko polskie organy celne mogą udzielić takiego zwolnienia.

Należy przy tym podkreślić, że przed przywozem ww. towarów do Polski, jeżeli dokonanie zgłoszenia ich do procedury dopuszczenia do obrotu nie odbywa się w urzędzie celnym będącym jednocześnie granicznym urzędem Unii Europejskiej, towary te, przy przekraczaniu granicy z Unią Europejską, muszą być objęte procedurą tranzytu. 

 

Zwolnienie mienia osobistego z należności przywozowych

Procedura zwolnienia mienia osobistego osób przenoszących swoje miejsce zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Unii Europejskiej, jest opisana w art. 3-11 rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009 ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych.

Zgodnie z ogólnymi zasadami (za wyjątkiem szczególnie uzasadnionych okoliczności) za mienie osobiste uznaje się:

1. rzeczy, które pozostawały w posiadaniu oraz były używane w poprzednim miejscu zamieszkania przez osoby wyjeżdżające przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem opuszczenia państwa trzeciego (z wyłączeniem artykułów konsumpcyjnych) oraz które są przeznaczone do użytku w takim samym celu w nowym miejscu zamieszkania;

2. osoby przenoszące swoje mienie miały miejsce zamieszkania poza UE nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy przed opuszczeniem państwa trzeciego;

3. rzeczy wchodzące w skład mienia przesiedlenia nie będą odstępowane lub sprzedawane przez okres 12 miesięcy po dniu wjazdu na teren UE.  

Warunek przebywania poza obszarem celnym Unii Europejskiej przez nieprzerwany okres 12 miesięcy poprzedzających przesiedlenie się osoby zainteresowanej nie będzie naruszony w sytuacji, w której osoba ta, posiadając w ww. okresie miejsce zamieszkania poza obszarem Unii Europejskiej opuściła kilkukrotnie ten obszar, o ile ww. miejsce zamieszkania poza obszarem Unii Europejskiej stanowiło miejsce normalnego życia tej osoby, miejsce, w którym koncentrowały się jej sprawy życiowe.

Zwolnienia nie stosuje się do:

• napojów alkoholowych;
• tytoniu i wyrobów tytoniowych;
• handlowych środków transportu;
• przedmiotów wykorzystywanych do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty i sprzęt potrzebny do wykonywania tych zajęć.

Mienie osobiste może zostać dopuszczone do obrotu w kilku oddzielnych partiach w okresie 12 miesięcy od daty ustalenia przez osobę zainteresowaną miejsca zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty.

Przepisy prawa celnego nie uprawniają osób, które zamieszkiwały, pracowały bądź pełniły służbę w państwie trzecim, do przywozu bez cła nowozakupionych lub nabytych w tzw. "drodze powrotnej" samochodów.

Katalog możliwych dowodów potwierdzających spełnienie przesłanek do zastosowania zwolnienia z należności celnych przywozowych towarów stanowiących mienie osobiste jest otwarty, gdyż przepisy o zwolnieniach celnych nie precyzują, jakie dowody powinny być przez organ celny uznawane, a jakie nie. Podstawą stosowania zwolnień z należności celnych przywozowych rzeczy wchodzących w skład mienia przesiedlenia są wszelkie dokumenty i dowody przedłożone organowi celnemu przez wnioskującego o zwolnienie celne, o ile świadczą o spełnieniu przesłanek do udzielenia tego zwolnienia.

W celu udokumentowania okresu zwykłego zamieszkiwania poza Unią Europejską osoba przesiedlającą się z kraju trzeciego może przedłożyć organowi celnemu wszelkie inne wiarygodne dokumenty i dowody potwierdzające ten fakt. Natomiast w przypadku prywatnych środków transportu, jednym z dowodów potwierdzających użytkowanie przez osobę przesiedlającą się pojazdu w poprzednim miejscu zamieszkania przez ww. sześciomiesięczny okres jest dowód rejestracyjny pojazdu wystawiony na nazwisko tej osoby. Jednakże w sytuacji, w której w kraju poprzedniego zamieszkania osoby przesiedlającej się nie jest wymagana rejestracja pojazdu, brak podstaw do żądania przedłożenia organom celnym takiego dokumentu, niemniej jednak osoba wnioskująca o zwolnienie z należności celnych przywozowych takiego pojazdu powinna przedstawić inny dowód potwierdzający jego używanie przez wymagany okres. 

źródło: Ministerstwo Finansów http://www.mf.gov.pl/

http://www.finanse.mf.gov.pl/clo/informacje-dla-osob-fizycznych/mienie-przesiedlenia