Polska na Ukrainie

Kwiaty pod pomnikiem na Polskim Cmentarzu Wojennym złożyli Wicemarszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Michał Tomasz KAMIŃSKI, Konsul Generalny RP we Lwowie Eliza Dzwonkiewicz i attache obrony Ambasady RP w Kijowie kmdr Maciej Nałęcz oraz zastępca przewodniczącego Iwano-Frankiwskiej Obwodowej Administracji Państwowej Jewhenij Ferbej. Listy do uczestników wystosowali Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Elżbieta Witek, Wicemarszałek Małgorzata Gosiewska, Szef Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, minister w Kancelarii Premiera Jan Dziedziczak oraz wiceminister Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosław Sellin. Mszę świętą celebrował arcybiskup metropolita lwowski Mieczysław Mokrzycki.

Po wiktorii w Bitwie Warszawskiej, Wojsko Polskie dalekie było od pełnego zwycięstwa. Armia Czerwona wciąż nie została doszczętnie rozbita. W połowie września na siły bolszewickie ruszyła kolejna ofensywa znad Dniestru. Jej celem było zamknięcie Armii Czerwonej drogi na Tarnopol. Nocą 15 września jednostki 13. Pułku Piechoty ruszyły w stronę Podhajec. W rejonie Dytiatyna napotkały przeciwnika, który zajmował jedno ze wzgórz. Bolszewicy ostrzelali siły polskie. Atakiem na bagnety 9. kompania piechoty zepchnęła czerwonoarmistów, zajmując wzniesienie. Jednak około godziny 9 rano 16 września bolszewicy w sile 2-3 tysięcy żołnierzy rozpoczęli kontratak. Wzgórza broniło wówczas ok. 600 Polaków. Bitwa trwała 8 godzin. Po wielu atakach Armii Czerwonej i przy kończącej się amunicji oddziały polskie stopniowo dokonały odwrotu, ale opóźniły go na tyle, że powstrzymały bolszewików przed dalszym uderzeniem na XVI Brygadę Piechoty.

W bitwie poległo 97 polskich żołnierzy, a 86 zostało rannych. Na pamiątkę ich bohaterstwa, na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie umieszczono tablicę z napisem "Dytiatyn 16 IX 1920".

Galeria zdjęć: TUTAJ (Fot. Witalij Hrabar).