Podlaski Urząd Wojewódzki w Białymstoku

Znicze stanęły na grobach: dowódcy 14. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej – ppłk. Lucjana Kędzierskiego i Antoniego Katarzyńskiego.

Ppłk. Lucjan Kędzierski był organizatorem i pierwszym dowódcą 3 pułku artylerii polowej wielkopolskiej. Organizację oddziału przeprowadził w czerwcu i lipcu w Wągrowcu i Ryczywole w 1919 roku. 30 lipca dowodzona przez niego jednostka wyjechała z Poznania na front. Został ranny w trakcie składania meldunku na wzgórzu pod Zasławiem. Pocisk wystrzelony z karabinu maszynowego ugodził go w kręgosłup. Zmarł 16 sierpnia 1919 roku w Szpitalu Garnizonowym w Białymstoku.

Antoni Katarzyński był pilotem Wojska Polskiego. Brał udział w walkach powstania wielkopolskiego. Już w styczniu 1919 roku zgłosił się do służby w wielkopolskich siłach powietrznych. 28 kwietnia 1919 roku otrzymał funkcję instruktora w Szkole Lotniczej w Ławicy. Brał udział w bitwie warszawskiej oraz niemeńskiej. 21 września 1920 roku, wracając z lotu bojowego, zaatakował bolszewicki balon obserwacyjny. W czasie ataku został jednak ranny w wyniku ostrzału z ziemi. Postanowił wrócić na lotnisko w Markowszczyźnie. Wskutek utraty krwi nie był jednak w stanie wylądować i jego samolot wpadł w korkociąg. Pilot zginął na miejscu.

Powstanie Wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu. Ofensywa otrzymała dyplomatyczne wsparcie w Paryżu. 16 lutego 1919 r. w Trewirze został podpisany układ z Niemcami, który objął również front wielkopolski, zaś Armia Wielkopolska została uznana za wojsko sprzymierzone. 28 czerwca 1919 r. traktat wersalski potwierdził ostatecznie przynależność Wielkopolski do Rzeczpospolitej, jednak front wielkopolski został ostatecznie zlikwidowany dopiero w marcu 1920 r.