Zamówienia na publiczną usługę rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publiczną usługę hybrydową, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285) udzielane przez zamawiających publicznych

W związku z wdrażaniem w Polsce usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego, która polega na możliwości wysłania lub odbioru korespondencji za potwierdzeniem odbioru drogą elektroniczną (tzw. e-doręczenia), poniżej przedstawiamy informację na temat udzielania zamówień na publiczną usługę rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publiczną usługę hybrydową, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285, dalej jako: „ustawa”).

I.

Publiczna usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego zdefiniowana jest w art. 2 pkt 8 ustawy jako usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego, o której mowa w art. 3 pkt 36  rozporządzenia 910/2014, świadczona przez operatora wyznaczonego. Jak stanowi art. 38 ust. 1 ustawy, do świadczenia publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego jest obowiązany operator wyznaczony.

Z kolei publiczna usługa hybrydowa, zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy jest to usługa pocztowa, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, świadczona przez operatora wyznaczonego, jeżeli nadawcą przesyłki listowej jest podmiot publiczny. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy, do świadczenia publicznej usługi hybrydowej jest obowiązany operator wyznaczony.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, operator wyznaczony jest z mocy ustawy jedynym podmiotem uprawnionym do świadczenia wskazanych wyżej usług, a zatem uznać należy, że przysługuje mu prawo wyłączne do ich realizacji.

Zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy, obowiązki operatora wyznaczonego wynikające z tej ustawy zostają powierzone Poczcie Polskiej S.A.,  jako operatorowi wyznaczonemu, do dnia 31 grudnia 2025 r.

Należy także wskazać, że w świetle art. 52 ust. 1 ustawy, przekazywanie korespondencji przy użyciu usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publicznej usługi hybrydowej co do zasady jest odpłatne (art. 52 ustawy wprowadza także wyjątki od ww. zasady), a wysokość tych opłat określa cennik przygotowany przez operatora wyznaczonego (zob. art. 52 ust. 6-8 ustawy).

II.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2023 poz. 1605, dalej jako: „ustawa Pzp” ) wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 7 pkt 32 ustawy Pzp, pod pojęciem zamówienia publicznego rozumieć należy umowę odpłatną zawieraną między zamawiającym a wykonawcą, której przedmiotem jest nabycie przez zamawiającego od wybranego wykonawcy robót budowlanych, dostaw lub usług.

Jeśli zatem zamawiający zleca realizację określonych świadczeń na podstawie umowy cywilnoprawnej, za realizację której przewidziane jest wynagrodzenie, uznać należy, że mamy do czynienia z zamówieniem publicznym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, jeżeli wartość takiego zamówienia, udzielanego przez zamawiającego publicznego jest równa lub przekracza kwotę 130 000 złotych, do jego udzielenia zastosowanie znajdują przepisy ustawy Pzp, chyba że w odniesieniu do konkretnego świadczenia zrealizują się okoliczności pozwalającego na jego wyłączenie spod procedur ustawy na podstawie art. 9-14 ustawy Pzp.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp, przepisów ustawy Pzp nie stosuje się do zamówień na usługi udzielane przez zamawiającego publicznego i zamawiającego sektorowego zamawiającemu publicznemu, któremu wyłączne prawo do świadczenia tych usług przyznano na podstawie ustawy lub innego aktu normatywnego podlegającego publikacji.

Przepis ten ma swoje źródło w dyrektywach: klasycznej i sektorowej. W ślad za dyrektywami można powtórzyć, że nie ma potrzeby stosowania procedur udzielania zamówień publicznych do zamówień na usługi, w sytuacji, gdy jedynym źródłem pozyskania takiej usługi jest jeden, określony zamawiający publiczny, a wyłączne prawo do świadczenia takiej usługi przez tego zamawiającego wynika z przepisów prawa podlegających publikacji (por. motyw 30 preambuły do dyrektywy klasycznej i motyw 37 preambuły do dyrektywy sektorowej).

Jak wynika z przytoczonego wyżej przepisu, warunki zastosowania wyłączenia z art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp są następujące:

1. zamówienie jest zamówieniem na usługi,
2. zamówienie udzielane jest przez zamawiającego publicznego lub zamawiającego sektorowego,
3. zamówienie udzielane jest zamawiającemu publicznemu, który posiada wyłączne prawo do świadczenia tych usług, przyznane mu na podstawie ustawy lub innego aktu normatywnego podlegającemu publikacji.

Przesłanki te muszą być spełnione kumulatywnie.

Badając zatem możliwość zastosowania przedmiotowego wyłączenia na gruncie omawianego zagadnienia i cech scharakteryzowanych wyżej usług e-doręczenia, wskazać należy, że jeżeli zamówienia udziela zamawiający publiczny, przedmiotem świadczenia jest publiczna usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publiczna usługa hybrydowa,  a usługodawcą - Poczta Polska S.A.  to przyjmując, że Poczta Polska S.A jest zamawiającym publicznym, o którym mowa w  art. 4  pkt 3 ustawy Pzp, a także jest jedynym podmiotem, z mocy ustawy uprawnionym w okresie do dnia 31 grudnia 2025 r. do świadczenia publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publicznej usługi hybrydowej, uprawnione jest przyjęcie, że spełniona będzie przesłanka  zastosowania wyłączenia obowiązku stosowania ustawy Pzp, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp ( w okresie, w którym Poczta Polska S.A. będzie operatorem wyznaczonym na zasadach omówionych wyżej).