Polska w Wielkiej Brytanii

Aktualny poziom zagrożenia atakiem terrorystycznym władze brytyjskie określają jako istotny (substantial). Odpowiada to trzeciemu poziomowi zagrożenia w pięciostopniowej skali (gdzie 1 oznacza niskie, a 5 – krytyczne). Trzeci poziom zagrożenia oznacza, że kolejny atak terrorystyczny jest prawdopodobny. Brytyjskie służby apelują o zachowanie czujności i ostrożność w miejscach publicznych. Osoby, które zauważą podejrzaną aktywność u innych osób, powinny powiadomić policję na numer 999 lub zadzwonić na infolinię antyterrorystyczną pod numer 0 800 789 321.

Zagrożenie przestępczością jest podobne jak w innych państwach Europy Zachodniej. W ostatnim okresie w Anglii i Walii notuje się wzrost przestępczości z użyciem przemocy. Narażone na tego typu przemoc są zwłaszcza osoby przebywające w godzinach późnowieczornych w miejscach, w których gromadzi się młodzież nadużywająca alkoholu. Ofiary przestępstw mają prawo starać się o odszkodowanie; instytucją powołaną do pomocy w tych sprawach jest Criminal Injuries Compensation Authority (CICA). Dodatkowe informacje można uzyskać TUTAJ.

Przestępczość w Londynie nie odbiega od standardów innych metropolii. Tak jak w każdym dużym mieście należy zachować środki ostrożności. Odpowiednie wskazówki można znaleźć m.in. na stronach internetowych londyńskiej policji. Najczęściej popełniane przestępstwa to: zakłócanie porządku publicznego, przemoc, kradzieże, włamania, rozboje. Wzrasta liczba przestępstw z użyciem noży. Policja brytyjska ma obowiązek przyjmowania zawiadomień o kradzieży dokumentów i mienia. Jednak ze względu na dużą liczbę tych zgłoszeń, policja często odmawia wydawania odpowiedniego zaświadczenia.

MSZ apeluje o zgłaszanie podróży w systemie Odyseusz‎.

Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport: TAK
• Paszport tymczasowy: TAK
• Dowód osobisty: TAK, ale prawdopodobnie tylko do 31.12.2025 r. – dotyczy to osób, które posiadają status osoby osiedlonej lub tymczasowo osiedlonej i mając taki status – wprowadziły dane dowodu osobistego do systemu UKVI (UK Visas and Immigration).

Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Brak wymaganej minimalnej ważności dokumentu podróży – dokument musi być ważny na cały okres pobytu. Osobom podróżującym do Wielkiej Brytanii bez zakupionego biletu powrotnego zaleca się, by dokument paszportowy był ważny na cały okres dozwolonego pobytu w ruchu bezwizowym, czyli 6 miesięcy.

Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

• Od 5 marca 2025 r. obywatele Polski objęci ruchem bezwizowym będą mogli występować o elektroniczną autoryzację podróży (Electronic Travel Authorisation – ETA), upoważniającą do wielokrotnego wjazdu do Wielkiej Brytanii przez dwa lata od wydania bądź do wygaśnięcia ważności paszportu, do którego ETA będzie przypisana (zależnie od tego co nastąpi wcześniej). Posiadanie autoryzacji ETA będzie obowiązkowe od 2 kwietnia 2025 r.
• Wymóg posiadania ETA będzie dotyczyć m.in. obywateli polskich (także dzieci), podróżujących do Wielkiej Brytanii turystycznie, w celu odwiedzin lub w celu tranzytu do innego państwa państwa (nie dotyczy osób, które nie opuszczają strefy tranzytowej).
• ETA nie będzie wymagane od obywateli polskich posiadających wizę, pozwolenie na stały lub czasowy pobyt w Wielkiej Brytanii, czy tych zwolnionych z kontroli imigracyjnej na podstawie odrębnych przepisów. Wielka Brytania postanowiła nie wprowadzać ETA w podróżach wewnątrz Common Travel Area (CTA), obejmującego Wielką Brytanię, Irlandię, Wyspę Man, Guernsey i Jersey, dlatego obywatele RP posiadający prawo pobytu w Republice Irlandii będą zwolnieni z ETA przy podróżach wewnątrz CTA. Nie przewiduje się wprowadzenia jakichkolwiek kontroli granicznych przy podróżach wewnątrz CTA, w tym na granicy między Irlandią Północą a Republiką Irlandii.
• ETA nie jest wymagane od obywateli polskich podróżujących do brytyjskich terytoriów zamorskich, np. Gibraltaru czy Kajmanów.
• Przy podróżach lotniczych posiadanie ETA będzie najpierw sprawdzać personel linii lotniczych. W początkowym okresie obowiązywania ETA (brak na razie daty granicznej) jej brak nie będzie stanowić podstawy odmowy wpuszczenia na pokład samolotu; personel linii lotniczych będzie jedynie wskazywał konieczność złożenia takiego wniosku.
• O autoryzację ETA podróżujący będą występować przez dostępną na smartfony aplikację UK ETA lub przez Internet. Z dotychczasowych doświadczeń z ETA wynika, że w większości przypadków (ale nie zawsze) autoryzacja przychodzi w ciągu kilku minut.
• Opłata za wydanie autoryzacji ETA wynosi 10 GBP za każdą podróżującą osobę (także dzieci). Na ukończeniu jest jednak proces legislacyjny ustawy podnoszącej wysokość opłat w obszarze imigracji, w tym zwiększenie do 16 GBP opłaty za ETA.
• ETA będzie dokumentem wydanym jedynie w formie elektronicznej.

WAŻNE! Autoryzacja ETA będzie powiązana z konkretnym dokumentem paszportowym, dlatego w przypadku jego utraty lub wymiany – konieczne będzie wystąpienie o nową ETA.

Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

By uniknąć ewentualnych nieporozumień w trakcie podróży dziecka z osobą trzecią, zaleca się by mieć z sobą pisemną zgodę rodziców/opiekunów prawnych, a najlepiej by była ona poświadczona notarialnie/urzędowo.

W przypadku, gdy rodzic podróżujący z dzieckiem posługuje się innym nazwiskiem niż dziecko zaleca się posiadanie aktu urodzenia dziecka lub aktu małżeństwa rodzica.

Zasady pobytu

Osoby nie posiadające statusu osoby osiedlonej mogą przebywać w celach turystycznych lub wizyty na terenie Wielkiej Brytanii do 6 miesięcy, bez konieczności posiadania wizy. Osoby posiadające przyznany status osoby osiedlonej, posiadają pełnię praw i traktowane są tak jak do tej pory.

Odnotowuje się w ostatnich latach rosnącą zachorowalność na choroby przenoszone drogą płciową. Rocznie odnotowuje się ok. 6 tys. nowych przypadków zarażenia wirusem HIV. Opieka lekarska w Wielkiej Brytanii jest bezpłatna, trzeba jednak zarejestrować się w rejonowej przychodni i wybrać lekarza rodzinnego (General Practitioner). Osoby nie płacące ubezpieczenia w Wielkiej Brytanii (National Insurance) muszą mieć Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jest ona wydawana przez oddziały NFZ w Polsce (szczegółowe informacje pod adresem internetowym: www.nfz.gov.pl). EKUZ uprawnia tylko do korzystania z podstawowych usług medycznych, dlatego wyjeżdżającym za granicę zaleca się wykupienie dodatkowych ubezpieczeń, które w razie konieczności pokryją koszty leczenia w szerszym zakresie, jak również koszty opieki medycznej w prywatnych szpitalach i klinikach. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia (poza EKUZ).

Aby uzyskać opiekę zdrowotną, można korzystać ze świadczeń placówek National Health Service – NHS (Narodowej Służby Zdrowia): lekarzy rodzinnych (GP), przychodni (NHS Walk-in Centres; w Szkocji nie występują) i szpitali NHS. Należy przedstawić lekarzowi EKUZ oraz dowód tożsamości. Do leczenia specjalistycznego i szpitalnego potrzebne jest skierowanie, lecz w nagłych przypadkach można zgłaszać się bezpośrednio na oddział ratunkowy szpitala (Accident and Emergency Department).

W Szkocji, Walii i Irlandii Płn. leki na receptę są bezpłatne. W Anglii leki na receptę wydawane są bezpłatnie dzieciom do lat 16, uczniom do 18 roku życia, kobietom w ciąży i osobom powyżej 60. roku życia. Pozostałe osoby muszą wnieść opłatę ryczałtową w wysokości 9,65 GBP za każdy lek na receptę. Uprawniony do wystawienia recepty objętej refundacją jest lekarz praktykujący w ramach NHS. Część kosztów trzeba ponieść także w przypadku leczenia stomatologicznego: zryczałtowaną opłatę za badanie oraz 80% kosztów leczenia.

Leczenie prywatne: w przypadku skorzystania z opieki placówki działającej poza systemem NHS trzeba opłacić pełne koszty leczenia, bez prawa do ich zwrotu. Dokumenty niezbędne do uzyskania zwrotu kosztów leczenia to oryginały rachunków i dowodów zapłaty.

Adresy lekarzy NHS można uzyskać na stronie internetowej NHS.

Numer pogotowia: 999 lub 112 (z telefonu komórkowego).

Wwóz leków

Jeśli przywozisz lekarstwa, zabierz ze sobą kopię recepty lub/oraz zaświadczenie od lekarza w języku angielskim.

Lista leków kontrolowanych w Wielkiej Brytanii znajduje się w załącznikach ustawy na stronie.

Polityka importu osobistego umożliwia posiadanie przy sobie przepisanych leków zawierających leki kontrolowane podczas wizyty w Wielkiej Brytanii, bez konieczności wydawania licencji, w następujących przypadkach:

• leków wymienionych w załączniku 5 przepisów,
• leków wymienionych w załączniku 4 (część II) przepisów,
• mniej niż 3 miesiące zapasu lub podróż przez mniej niż 3 miesiące z jakimikolwiek lekami z listy załączników 2 do 4 (część I), które zostały legalnie przepisane w kraju zwykłego pobytu.

W przypadku osób mieszkających w Wielkiej Brytanii, korzystających z leczenia za granicą, możliwość przywozu osobistego nie ma zastosowania. Gdy leki kontrolowane przepisano za granicą należy wysłać e-mail do Home Office (dflu.ie@homeoffice.gov.uk).

W Wielkiej Brytanii obowiązuje ruch lewostronny. Obowiązkowe jest zapinanie pasów bezpieczeństwa na przednich i tylnych siedzeniach. Rozmowa przez telefon komórkowy podczas prowadzenia pojazdu jest zabroniona. Dopuszczalny poziom alkoholu we krwi kierującego pojazdem wynosi 0,8 promila dla Anglii, Walii i Irlandii Północnej oraz 0,5 promila dla Szkocji. Zielona karta nie jest dokumentem obowiązkowym podczas podróży turystycznych do Wielkiej Brytanii, nadal jednak może służyć za dowód ubezpieczenia i w razie wypadku ułatwia uzyskanie odszkodowania. Skontaktuj się ze swoim ubezpieczycielem przed przyjazdem do Wielkiej Brytanii, aby upewnić się, czy Twoje ubezpieczenie obejmuje swoim zakresem kraj, do którego się wybierasz.

Pożądane jest wykupienie ubezpieczenia AutoCasco. W Wielkiej Brytanii polisa ubezpieczeniowa wykupywana jest na kierowcę i na pojazd, a nie tak jak w Polsce – tylko na pojazd. Dlatego też poruszanie się samochodem użyczonym może wywoływać wątpliwości co do zakresu posiadanego ubezpieczenia. Dopuszczalne jest poruszanie się samochodem zarejestrowanym w innym państwie UE przez 6 miesięcy jednorazowo (lub do 6 miesięcy łącznie przy krótszych wizytach w przeciągu danego roku). Jednak w przypadku osób posiadających zwykłe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii (habitual residence), władze miejscowe wymagają zarejestrowania pojazdu po sprowadzeniu go na obszar Wielkiej Brytanii. Niedopełnienie obowiązku zarejestrowania pojazdu w Wielkiej Brytanii powoduje sankcje w postaci wysokich kar pieniężnych. Wyjątki od tej zasady opisane są na stronie rządowej: Importing vehicles into the UK: Temporary imports – GOV.UK (www.gov.uk).

Osoby przyjeżdżające do Wielkiej Brytanii z zamiarem zamieszkania zobowiązane są do wymiany polskiego prawa jazdy na brytyjskie w momencie ukończenia 70 roku życia (można to zrobić także wcześniej, co jest zalecane). W tym celu należy skontaktować się z lokalnym urzędem ds. komunikacji i praw jazdy – DVLA (Driving and Vehicle Licensing Agency, Swansea, SA99 1BT, www.dvla.gov.uk). Szczegółowe informacje na temat zawodowych praw jazdy dostępne są na stronie www.dft.gov.uk/dvla.

Duże brytyjskie miasta, szczególnie Londyn, mają znaczne natężenie ruchu i sporą trudność może stanowić znalezienie miejsca parkingowego. Zaleca się korzystanie z bardzo dobrze rozwiniętego transportu publicznego. Dodatkowo w wielu miastach Wielkiej Brytanii wprowadzono strefy niskiej emisji (Low Emission Zones – LEZ), dlatego przed wjazdem do strefy zalecamy sprawdzenie zasad obowiązujących w danym mieście, ponieważ opłaty i przepisy mogą różnić się w zależności od lokalizacji i typu pojazdu.  

Podróżowanie samochodem po Szkocji

Podróżując po Szkocji samochodem należy mieć na uwadze, że wiele dróg, zwłaszcza w regonie Highlands oraz na wyspach to drogi jednopasmowe (tzw. single track roads). Drogi te są tak wąskie, że możliwy jest przejazd tylko jednego pojazdu. Mają one specjalne miejsca do wymijania (tzw. passing places). Jeśli widzisz nadjeżdżający pojazd lub kierowca z tyłu chce cię wyprzedzić, zjedź na miejsce do wymijania po lewej stronie lub poczekaj naprzeciwko miejsca do wymijania po prawej stronie. W miarę możliwości ustępuj miejsca pojazdom jadącym pod górę. Jeśli to konieczne, cofnij, aż dotrzesz do miejsca wymijania, aby przepuścić inny pojazd. Parkowanie w miejscach przeznaczonych do mijania jest zabronione.

Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności na drogach krajowych i ograniczenie prędkości na podjazdach do zakrętów, które mogą być ostrzejsze niż się wydaje oraz na mniejszych skrzyżowaniach i zakrętach, które mogą być częściowo ukryte.

Planując podróż samochodem po Szkocji, warto pamiętać, że liczba stacji benzynowych jest stosunkowo niewielka a odległości między nimi bywają duże (nawet przy głównych drogach). Dodatkowo – tylko nieliczne z nich są czynne całodobowo. 

Zasady parkowania w Londynie

Ciągła żółta linia

• pojedyncza: oznacza zakaz zatrzymywania się i postoju w godzinach określonych na znaku (zazwyczaj do 18:30), zatrzymanie się w celu odebrania lub wysadzenia pasażerów jest dopuszczalne,
• podwójna: oznacza całkowity zakaz zatrzymywania się i postoju.

Ciągła czerwona linia

• pojedyncza: oznacza zakaz zatrzymywania się i postoju w godzinach określonych znakiem,
• podwójna: oznacza bezwzględny zakaz zatrzymywania się i postoju.

Clearways

• W strefie tak oznaczonej obowiązuje całkowity zakaz zatrzymywania się oraz postoju.

Stawki mandatów za nieprawidłowe parkowanie wynoszą od 60 do 130 GBP – w zależności od strefy miasta. W niektórych strefach policja ma prawo założyć blokadę na koła. W Londynie obowiązuje opłata za wjazd samochodem do centrum miasta, tzw. congestion charge. Wynosi ona 15 GBP dziennie.

Posiadanie przy wjeździe do Wielkiej Brytanii większej kwoty pieniędzy (powyżej równowartości 10 tys. EUR) musi być odpowiednio udokumentowane, np. wyciągiem z banku. Jednak również w przypadku mniejszych kwot warto mieć ze sobą potwierdzenie, że pochodzą one z legalnego źródła. Należy mieć bowiem na uwadze, że prawo miejscowe pozwala policji na zatrzymanie gotówki powyżej 1 000 GBP, jeśli istnieje podejrzenie, że pochodzi ona z przestępstwa. W przypadku wwożenia lub wywożenia z Wielkiej Brytanii środków pieniężnych o wartości przekraczającej 10 tys. EUR do kraju spoza UE należy złożyć odpowiednią deklarację (www.gov.uk/bringing-cash-into-uk).

Alkohol i papierosy mogą być wwożone do Wielkiej Brytanii z terytorium państwa członkowskiego UE tylko do użytku osobistego.

Limity dotyczące przywozu artykułów tytoniowych wynoszą (wymiennie):

• 200 sztuk papierosów lub
• 100 cygaretek lub
• 50 cygar lub
• 250 g tytoniu lub
• 200 sztuk wkładów do papierosów elektronicznych.

Limity dotyczące alkoholu wynoszą:

• 42 litry piwa oraz
• 18 litrów wina (nie-musującego) lub wymiennie
• alkohol powyżej 22% – 4 litry lub
• mocne wino (np. porto lub sherry), wino musujące lub alkohol do 22% – 9 litrów.

Zabronione jest wwożenie m.in. narkotyków, materiałów o tematyce pornograficznej, podrobionych markowych wyrobów, pirackich nagrań audiowizualnych. Obowiązuje bezwzględny zakaz przywożenia narzędzi niebezpiecznych (noże składane, kordziki, kastety, sprzęt do wschodnich sztuk walki itp.), których posiadanie w miejscu publicznym jest niedozwolone. Bezwzględnie zakazane jest również wwożenie wszelkich środków obrony własnej jak np. gaz pieprzowy (www.gov.uk/guidance/import-controls-on-offensive-weapons).

Zasady dot. spożywania alkoholu w miejscach publicznych różnią się w zależności od lokalnych przepisów. W wielu miastach spożywanie alkoholu w takich miejscach jak parki, ulice czy place może być zabronione. Ponadto niezgodne z prawem jest picie alkoholu w środkach komunikacji publicznej. W niektórych miejscach spożywanie alkoholu może być czasowo zabronione (Designated Public Places Orders).

W Wielkiej Brytanii, w odróżnieniu od innych krajów, nie wydaje się typowych zaświadczeń o niekaralności na wniosek zainteresowanego. Osoba, która obowiązana jest przedstawić ten dokument w urzędzie, powinna skontaktować się z brytyjskim posterunkiem policji właściwym dla miejsca zamieszkania lub bezpośrednio z ACRO Criminal Records Office: www.acro.police.uk/s/. W Szkocji instytucją właściwą do wydania tego rodzaju dokumentu jest Disclosure Scotland.

Obywatelom polskim posiadającym podwójne obywatelstwo i podróżującym do Polski przypominamy o stanowisku polskiej Straży Granicznej, przedstawionym pod adresem: www.strazgraniczna.pl/pl/niezbednik-podroznego/obywatele-rp-z-podwojny/3262,Obywatele-RP-z-podwojnym-obywatelstwem.html. 

Przewóz zwierząt domowych

Osoby podróżujące z psami lub kotami do Wielkiej Brytanii obowiązane są zadbać o to, by zwierzę było oznakowane mikrochipem i miało paszport. W dokumencie tym powinny znaleźć się aktualne informacje dotyczące szczepienia przeciw wściekliźnie. Zwierzę może być przewożone do Wielkiej Brytanii po upływie 21 dni od daty wykonania szczepienia. Co najmniej na 24 godziny, jednak nie więcej niż 120 godzin (1-5 dni) przed wjazdem na teren Wielkiej Brytanii psy powinny zostać odrobaczone z tasiemca (informacja ta powinna znajdować się w paszporcie lub świadectwie zdrowia). Psy określonych ras nie mogą być w ogóle wwożone do Wielkiej Brytanii. Szczegółowe informacje nt. warunków podróżowania ze zwierzętami są dostępne na stronie: www.gov.uk/pet-travel-information-for-pet-owners#routes-and-transport-companies.

Szkocja to prawdziwy raj dla miłośników przyrody, z przepięknymi krajobrazami, dzikimi terenami i górami (w tym z najwyższym szczytem Wysp Brytyjskich­ – Ben Nevis, 1345 m). Choć góry szkockie mogą wydawać się stosunkowo niskie, należy zachować szczególną ostrożność i być przygotowanym na wiele niebezpiecznych czynników pojawiających się podczas pieszych wędrówek. Odpowiednia wiedza i przygotowanie w wielu przypadkach może uratować zdrowie i życie.

Trasa

Zanim wyruszysz na szlak, dokładnie zapoznaj się z mapą, trasą i terenem, który planujesz przejść. W Szkocji wiele górskich szlaków nie jest oznakowanych, dlatego dobrze jest mieć przy sobie nawigację w telefonie, zegarku lub urządzenie GPS. Ważna jest także umiejętność posługiwania się mapą, ponieważ technologie mogą zawieść w różnych sytuacjach. Mapy dostępne są w sklepach ze sprzętem górskim, w sklepach z pamiątkami, a także często w punktach recepcyjnych w miejscach zakwaterowania.

Zanim wyruszysz w góry, poinformuj kogoś o swoim planie – podaj miejsce, do którego się wybierasz, przewidywany czas pobytu oraz godzinę planowanego powrotu. Może to być recepcja w miejscu, gdzie się zatrzymujesz lub telefon do rodziny czy przyjaciół w Polsce. Dobrze jest także wędrować w grupie – w razie nieprzewidzianych okoliczności ktoś będzie mógł wezwać pomoc.

Przygotowanie

Przed wyjściem na szlak upewnij się, że twój telefon lub urządzenie GPS jest w pełni naładowane. Warto pamiętać, że przy  niskich temperaturach i wietrze bateria rozładowuje się szybciej, zwłaszcza gdy korzystasz z mapy w telefonie. Zawsze zabierz ze sobą co najmniej 1,5 litra wody i zapas przekąsek. Przyda się także kilka warstw odzieży – pogoda w górach potrafi zmienić się bardzo szybko, przynosząc chłodne powietrze, deszcz lub wiatr, który dodatkowo wychładza ciało. Zimą dni są krótkie, więc warto planować dłuższe wędrówki na letnie miesiące, kiedy jest jaśniej i bezpieczniej.

Pogoda

Pogoda w Szkocji potrafi być bardzo zmienna, co warto wziąć pod uwagę, planując wycieczki górskie. Bardzo częstym zjawiskiem jest deszcz, który może utrudnić wędrówki. Wiele gór szkockich jest zbudowanych ze skał, które po deszczu stają się wyjątkowo śliskie. Nawet najlepsze obuwie górskie nie gwarantuje pełnej ochrony przed poślizgnięciem się.

Dodatkowo deszcz i mgła znacznie ograniczają widoczność, co może prowadzić do łatwego zagubienia się. Szczególnie w wyższych partiach gór mgła może uniemożliwić orientację wzrokową i utrudnić rozpoznawanie terenu. W takich warunkach nie zaleca się wyruszania w trasę, ponieważ mgła może również zakłócić działanie urządzeń nawigacyjnych. Należy też zawsze sprawdzać  prognozę pogody oraz siłę podmuchu wiatru, gdyż może on znacznie utrudniać wędrówkę górską i wychładzać organizm.

Zalecamy korzystanie ze sprawdzonych serwisów informujących o warunkach pogodowych, takich jak serwis Mountain Weather Information czy Mountain Forecast.

Nagłe wypadki

Szkockie Górskie Pogotowie Ratunkowe (Scottish Mountain Rescue) nie pobiera opłat za przeprowadzenie akcji ratowniczej. Zalecamy jednak wykupienie dodatkowego ubezpieczenia, które w razie konieczności pokryje koszty hospitalizacji. Aby wezwać pomoc, zadzwoń na 999 i poproś o połączenie z policją, a następnie z Mountain Rescue.

Warunki wjazdu i opieka zdrowotna

Dokumentem wymaganym przy wjeździe na Brytyjskie Terytoria Zamorskie jest paszport ważny minimum 6 miesięcy od daty wyjazdu z danego terytorium.

Anguilla Bermudy Brytyjskie Wyspy Dziewicze	Nie jest wymagane posiadanie wizy. Opieka zdrowotna jest płatna, zaleca się w związku z tym wykupienie ubezpieczenia medycznego. W ostatnim czasie odnotowano przypadki zarażenia wirusem Zika na Anguili, Kajmanach oraz Turks i Caicos. Zalecamy stosowanie się do zaleceń Głównego Inspektoratu Sanitarnego, szczególnie dotyczy to kobiet w ciąży lub planujących zajście w ciążę. Brytyjskie Wyspy Dziewicze leżą w strefie zagrożonej huraganami. Informacje i porady jak zachować się w razie kryzysu są dostępne na stronie.
Falklandy	Wiza nie jest wymagana. Przy wjeździe należy okazać wykupiony bilet powrotny oraz udokumentować posiadanie środków finansowych umożliwiających utrzymanie się w czasie planowanego pobytu (karty kredytowe VISA oraz MasterCard traktowane są jako potwierdzenie posiadania środków). Zaleca się wykupienie ubezpieczenia od kosztów leczenia. Na Falklandach działa szpital oraz praktykują lekarze pierwszego kontaktu i dentyści. Więcej informacji: www.falklands.gov.fk oraz www.visitorfalklands.com.
Gibraltar	Wiza nie jest wymagana. Wjazd na podstawie paszportu lub dowodu osobistego (więcej informacji: www.gibraltar.gov.uk). Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego jest uznawana (z wyjątkiem przypadków wymagających długotrwałego leczenia).
Kajmany	Wiza nie jest wymagana. Opieka zdrowotna jest płatna. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia medycznego obejmującego ewentualne przetransportowanie z miejsca wypadku. Kajmany leżą w strefie aktywnej sejsmicznie. Od czerwca do listopada występuje zagrożenie huraganami. Informacje i porady jak zachować się w razie trzęsienia ziemi lub huraganu są dostępne na stronie.
Wyspy Normandzkie (Alderney, Guernsey, Jersey) Wyspa Man	Wjazd na podstawie paszportu lub dowodu osobistego.
Wyspy Turks i Caicos	Wiza nie jest wymagana. Niewielka liczba ośrodków opieki medycznej. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia medycznego obejmującego ewentualne przetransportowanie z miejsca wypadku. Więcej informacji www.immmigration.tc. Turks i Caicos leżą w strefie zagrożonej huraganami. Informacje i porady jak zachować się w razie kryzysu są dostępne na stronie.
Montserrat	Wymagana jest wiza (informacja dostępna pod numerem telefonu: +44 207 9012334 / 7542 – Identity and Passport Service Home Office). Zaleca się wykupienie ubezpieczenia medycznego. Więcej informacji: www.gov.ms.
Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego (BIOT)	Wjazd za pozwoleniem uzyskanym przed wyjazdem z FCDO w Londynie (BIOT Administration, Overseas Territories Departament, Foreign and Commonwealth Office, King Charles Street, London SW1A 2AH, T: +44 207 008 2890, F: +44 207 008 1589). Nie ma ośrodków opieki medycznej. Wymagane jest ubezpieczenie medyczne i turystyczne.
Święta Helena	Wiza nie jest wymagana. Wymagane jest natomiast uzyskanie pozwolenia, które zazwyczaj udzielane jest na okres 3 miesięcy. Przy pobytach powyżej 48 godzin wymagane jest posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia obejmującego ewentualne przetransportowanie z miejsca wypadku. Szczegółowe informacje dot. warunków wjazdu pod adresem: www.cofcouncils@sainthelena.gov.sh. Wyspa Św. Heleny leży w strefie aktywnej sejsmicznie. Informacje i porady jak zachować się w razie trzęsienia ziemi lub huraganu są dostępne na stronie.
Wyspa Ascension	Wymagane jest uprzednie uzyskanie pozwolenia na wjazd (Ascension Island Entry Permit), o które należy wystąpić do 28 dni przed planowaną podróżą (opłata za pozwolenie: 11 GBP). Formularz oraz szczegółowe informacje dostępne pod adresem www.ascension-island.gov.ac lub email: enquiries@ascension.gov.ac. Należy posiadać ubezpieczenie medyczne obejmujące również ewentualne przetransportowanie drogą lotniczą z miejsca wypadku. Dowód takiego ubezpieczenia okazuje się na granicy funkcjonariuszowi straży granicznej. Na żądanie podróżny powinien okazać również bilet powrotny, potwierdzenie zakwaterowania i posiadania odpowiednich środków finansowych. Przed opuszczeniem wyspy trzeba uregulować wszelkie należności związane z uzyskaną opieką zdrowotną.
Wyspy Georgia Południowa i Południowy Sandwich	Wymagane jest uprzednie uzyskanie pozwolenia na wjazd od komisarza wysp (www.sgisland.org). Na wyspach nie ma ośrodków opieki medycznej. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia medycznego.
Pitcairn	Odwiedzający wyspę potrzebują wizę na wjazd (Visitors Visa, opłata 30 USD, pobyt do 14 dni). Informacje nt. uzyskania wizy jest dostępna pod adresem www.pitcairn.pn lub email: admin@pitcairn.gov.pn. Możliwości pomocy medycznej na wyspie są bardzo ograniczone; wykupienie ubezpieczenia medyczne jest obowiązkowe. Dodatkowo, zaleca się posiadanie ubezpieczenia podróżnego.
Brytyjskie Terytorium Antarktyczne	Działają tylko dwie całoroczne i dwie letnie bazy badawcze. Dostęp uzależniony jest od zgody władz brytyjskich (FCDO). Pomoc medyczna jest niedostępna. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia medycznego.

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.