W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Najczęściej zadawane pytania

1. Do kogo i w jakim terminie przekazywać informację o substancjach, ich mieszaninach, czynnikach lub procesach technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym?

Informację o substancjach chemicznych, ich mieszaninach, czynnikach lub procesach technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, pracodawca przekazuje właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu oraz właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy. Obowiązek wynikający z § 4. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 lipca 2012 r. w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy, należy spełnić niezwłocznie po rozpoczęciu działalności oraz corocznie w terminie do dnia 15 stycznia, na druku według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do ww. rozporządzenia.

2. Gdzie szukać informacji dotyczących substancji chemicznych i ich mieszanin?

Wiele szczegółowych informacji dotyczących chemikaliów (REACH i CLP) można znaleźć na stronach:

Krajowego Centrum Informacji REACH i CLP, http://reach.gov.pl
Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), http://echa.europa.eu
Biura do Spraw Substancji Chemicznych, www.chemikalia.gov.pl

3. Jaki produkt jest produktem biobójczym i czy handel takim produktem wymaga uzyskania pozwolenia?

Produktem biobójczym jest: 

  • każda substancja lub mieszanina w postaci, w jakiej jest dostarczana użytkownikowi, składająca się z jednej lub kilku substancji czynnych lub zawierająca lub wytwarzająca jedną lub więcej substancji czynnych, której przeznaczeniem jest niszczenie, odstraszanie, unieszkodliwianie organizmów szkodliwych, zapobieganie ich działaniu lub zwalczanie ich w jakikolwiek sposób inny niż działanie czysto fizyczne lub mechaniczne, 
  • każda substancja lub mieszanina, wytwarzana z substancji lub mieszanin, które same nie są objęte zakresem tiret pierwszego, przeznaczona do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania organizmów szkodliwych, zapobiegania ich działaniu lub zwalczaniu ich w jakikolwiek sposób inny niż działanie czysto fizyczne lub mechaniczne. 

Za produkt biobójczy uznaje się poddany działaniu produktów biobójczych wyrób o podstawowej funkcji biobójczej.

Natomiast substancją czynną jest substancja działająca na organizmy szkodliwe lub przeciwko nim lub mikroorganizm działający na organizmy szkodliwe lub przeciwko nim.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są produkty biobójcze, na które zostało wydane pozwolenie albo zezwolenie na handel równoległy albo pozwolenie na obrót.

Produkty biobójcze udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają wpisowi do Wykazu Produktów Biobójczych dostępnego na stronie Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (http://www.urpl.gov.pl/pl/produkty-biob%C3%B3jcze/wykaz-produkt%C3%B3w-biob%C3%B3jczych).

4. Czy choroby słuchu mogą zostać uznane za chorobę zawodową?

Ubytek słuchu spowodowana nadmiernym narażeniem na hałas w miejscu pracy może być zakwalifikowana jako choroba zawodowa. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1836) obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz uznawany jest za chorobę zawodową. Trwały ubytek słuchu spowodowany hałasem jest jedną z najczęściej rozpoznawanych chorób zawodowych w Polsce.

5. Jak należy postąpić w przypadku rozbicia termometru rtęciowego?

W przypadku rozbicia termometru zawierającego rtęć, należy ją niezwłocznie zebrać, najlepiej w gumowych rękawiczkach, do szklanego słoika lub szczelnie zamykanego plastikowego worka. Można użyć do tego zakraplacza do oczu, sztywnej kartki papieru lub łopatki. Nie wolno używać domowych środków czyszczących (szczególnie tych zawierających chlor i amoniak). Rozbity termometr oraz przyrządy pomagające w zebraniu rtęci należy włożyć do słoika.

Rtęci nie wolno zbierać pędzlem, miotłą lub odkurzaczem, gdyż przyrządy te rozbijają ją na mniejsze kropelki, zwiększając powierzchnię parowania, a tym samym stężenie par rtęci w powietrzu. Ponadto małe „kuleczki” rtęci mogą się ukryć w szczelinach i zakamarkach podłogi lub pomiędzy włosiem dywanu i nieustannie parując, mogą spowodować groźne zatrucie przewlekłe.

Ze względów bezpieczeństwa wskazane jest jak najczęstsze wietrzenie pomieszczenia w celu zmniejszenia stężenia par rtęci. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Pod żadnym pozorem nie należy wyrzucać rtęci do śmietnika, spuszczać w ubikacji lub wylewać do zlewu! Substancja ta jest toksyczna dla środowiska nawet w małych ilościach. Selektywnie zebrane odpady niebezpieczne mieszkańcy Bydgoszczy zobowiązani są przekazać do Punktów Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych, zlokalizowanych na terenie Miasta Bydgoszczy przy:

  • ul. Ołowianej 43 – tel. 502 770 428
  • ul. Jasinieckiej 7a – tel. 502 770 452
  • ul. Inwalidów 15 – tel. 502 770 531

 

{"register":{"columns":[]}}