W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Zdrowie w podróży - ŻÓŁTA GORĄCZKA #SanepidNaLato

15.07.2024

Żółta gorączka jest chorobą wirusową o ostrym przebiegu, występującą w 34 krajach Afryki Subsaharyjskiej oraz 13 państwach ameryki Środkowej i Południowej (od Panamy po północne części Argentyny). Choroba ta nie występuje w Azji, choć komary mogące być wektorami wirusa żółtej gorączki są obecne na południu oraz na południowym wschodzie tego kontynentu.

osoba stojąca w dżungli pomiędzy liśćmi

Zakażenie

Do zakażenia człowieka dochodzi na skutek ukąszenia komarów należących do wybranych gatunków, będących wektorami wirusa żółtej gorączki. Wyróżnia się 2 postacie żółtej gorączki: miejską, w której rezerwuarem wirusa jest człowiek, a wektorem komar Aedes aegypti oraz postać leśną (klasyczną), w której rezerwuarem wirusa żółtej gorączki są małpy, a wektorami komary z rodzaju HaemagogusSabethes oraz inne gatunki Aedes. Komary będące wektorami wirusa żółtej gorączki wykazują aktywność w ciągu dnia i występują zarówno na terenach wiejskich, w lasach tropikalnych, jak i w miastach.

Przebieg choroby

Żółta gorączka przebiega w dwóch fazach. Po okresie inkubacji trwającym od 3 do 6 dni pojawiają się objawy takie jak gorączka, dreszcze, silne bóle głowy, pleców i uogólnione bóle mięśniowe, nudności, uczucie zmęczenia, osłabienia. Okres ten trwa 3-4 dni i zwykle po tym czasie objawy ustępują. Po przerwie ok. 2 dni pojawiają się kolejne objawy związane z fazą toksyczną choroby. Powraca gorączka i początkowo objawy podobne do tych z pierwszej fazy, ale bardziej nasilone. Ponadto może dochodzić do wystąpienia krwotoków, żółtaczki, ciężkie przypadki przebiegają także ze wstrząsem czy objawami ze strony układu nerwowego takimi jak: drgawki, śpiączka, splątanie. Do 50% przypadków przebiegających ciężko jest śmiertelnych.

Jedynym pewnym sposobem zabezpieczenia się przed zachorowaniem na żółta gorączkę jest poddanie się szczepieniu przeciwko tej chorobie. Szczepienie to jest rekomendowane osobom powyżej 9 miesiąca życia, udającym się w podróż w rejony endemiczne dla żółtej gorączki.

Na podstawie wydanych przez WHO Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych, szczepienie przeciwko żółtej gorączce jest obowiązkowym szczepieniem ochronnym, które jest wymagane przy wjeździe do części krajów w tropiku, przede wszystkim w Afryce i Ameryce Południowej.

Wykonanie szczepienia jest dokumentowane w Międzynarodowej Książeczce Szczepień, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 16.09.2010 r. w sprawie wykazu zalecanych szczepień ochronnych oraz sposobu finansowania i dokumentowania zalecanych szczepień ochronnych wymaganych międzynarodowymi przepisami zdrowotnymi
(Dz. U. z 2010 r, Nr 180, poz. 1215).

Komary będące wektorami wirusa żółtej gorączki oraz niektórych innych wirusowych chorób tropikalnych wykazują aktywność w ciągu dnia, w szczególności o poranku oraz późnym popołudniem i występują zarówno na terenach wiejskich, leśnych oraz w miastach.

W związku z tym, równolegle z posiadanym aktualnym szczepieniem przeciwko żółtej gorączce, rekomendowane jest:

  • stosowanie repelentów chemicznych w ciągu dnia jak i w nocy, podczas przebywania na zewnątrz jak i wewnątrz pomieszczeń,
  • noszenie odpowiedniego ubioru chroniącego przed pokąsaniem przez komary,
  • używanie moskitier,
  • pozostawanie w pomieszczeniach w okresie pór dnia, w których aktywność komarów jest największa.

Zdjęcia (4)

{"register":{"columns":[]}}