Opieka zdrowotna wysokiej jakości to taka, w której zasoby medyczne, kadrowe, infrastrukturalne i finansowe są zorganizowane w możliwie najbardziej efektywny sposób. Oznacza to działania mające na celu zaspokojenie potrzeby społeczeństwa w zakresie profilaktyki, promocji zdrowia, diagnostyki, leczenia i rehabilitacji oraz pewność, że opieka ta spełnia wymagania bezpieczeństwa, skuteczności i efektywności.

Zagadnienia związane z jakością w opiece zdrowotnej w Polsce są zawarte między innymi w ustawach, rozporządzeniach i zarządzeniach. W zależności od problematyki będą to w szczególności: przepisy o działalności leczniczej (w tym szczegółowe wymagania, którym powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą), o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (w tym o świadczeniach gwarantowanych), o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Na jakość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej składają się w szczególności:

• standardy dotyczące warunków lokalowych (budynku), czyli minimalne normy, które musi spełniać pomieszczenie, aby można było w nim udzielać danych świadczeń w określonym zakresie,
• standardy wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną w związku z rodzajem udzielanych świadczeń – to wymagania obowiązujące podmioty ubiegające się o umowę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia i wymagane przy udzielaniu świadczeń gwarantowanych,
• standardy dotyczące personelu medycznego odnoszące się do minimalnych kwalifikacji personelu oraz normy zatrudnienia.

Kwestię jakości w opiece zdrowotnej regulują przepisy ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia, która weszła w życie 5 czerwca 2009 r. Określa ona zasady i tryb udzielania akredytacji, która ma potwierdzić, czy podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych spełnia standardy dotyczące właściwego udzielania opieki zdrowotnej oraz funkcjonowania tego podmiotu.

Przegląd akredytacyjny dotyczy jednostki jako całości – ocenie podlega pełne spektrum jej działalności. W przypadku szpitala weryfikowane są zarówno aspekty kliniczne jego działania, jak również zarządzanie i administracja. W Polsce standardy akredytacyjne są dobrowolne. Podmiot udzielający świadczeń sam decyduje o tym, czy spełni wymagania akredytacyjne. Minister zdrowia udziela akredytacji na 3 lata, na podstawie rekomendacji Rady Akredytacyjnej.

Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia

Standardy akredytacyjne opracowuje Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia (ośrodek akredytacyjny). Opracowany dokument zatwierdza minister zdrowia i wydaje formie obwieszczenia. Dotychczas opracowano standardy akredytacyjne w zakresie działalności szpitala i podstawowej opieki zdrowotnej. Obecnie trwają prace nad standardami akredytacyjnymi dla leczenia uzależnień i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia jest jednostką podległą ministrowi zdrowia. Zajmuje się monitorowaniem jakości świadczeń zdrowotnych, działa w formie państwowej jednostki budżetowej.

Czytaj więcej na temat jakości w ochronie zdrowia w serwisie Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia.