To płytki krwi zawieszone w niewielkiej ilości osocza.

Stosowanie

• Krwinki płytkowe żyją bardzo krótko – mogą być przetaczane tylko w ciągu 5–7 dni od pobrania.
• Podaje się je pacjentom z małopłytkowością oraz pacjentom onkologicznym.
• Postęp medycyny powoduje coraz większe zapotrzebowanie na płytki krwi.

Otrzymywanie

Jednostkę KKP można uzyskać przez odpowiednie odwirowanie jednej jednostki świeżej krwi pełnej przechowywanej przed preparatyką w temperaturze od 20°C do 24°C. Pojedyncze jednostki KKP mogą być połączone w jeden preparat bezpośrednio przed wydaniem (zlewany KKP).

KKP może być również uzyskiwany metodą automatycznej trombaferezy (dzięki użyciu separatorów komórkowych najnowszej generacji). W czasie pobierania składnika krwi (trwa to ok. 50 minut) separacji podlega zazwyczaj 5000 ml krwi. Objętość składnika to 270 ml. Otrzymany w ten sposób KKP odpowiada 5-6 pojedynczym jednostkom KKP, które są wyprodukowane z krwi pełnej konserwowanej. Dzięki tej metodzie można uzyskać składnik krwi od jednego dawcy. To ogranicza ryzyko dla biorcy związane z kontaktem z obcymi antygenami.

Stosowanie

KKP podaje się pacjentom z małopłytkowością i towarzyszącymi jej objawami małopłytkowej skazy krwotocznej.

Inne wskazania są mniej lub bardziej względne i zależą od stanu klinicznego pacjenta.