„Zgodnie z art. 49 a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego poniżej zamieszczamy odpowiedź na przekazane przez więcej niż 20 techników farmaceutycznych pisma z prośbą o odpowiedź w sprawie: 

• braku zgody na wznowienie kształcenia w zawodzie technik farmaceutyczny,
• braku zgody na podnoszenie kwalifikacji zawodowych technika farmaceutycznego,
• braku zgody na ponoszenie odpowiedzialności zawodowej przez techników farmaceutycznych,
• braku zgody na utworzenie samorządu zawodowego techników farmaceutycznych.

Uprzejmie informujemy, że w Ministerstwie Zdrowia prowadzone są prace mające na celu przywrócenie kształcenia techników farmaceutycznych. W związku z powyższym, po uprzednich ustaleniach z resortem oświaty i wychowania, zostanie przekazane wystąpienie do Ministra Edukacji Narodowej o wprowadzenie stosownych przepisów  w tym zakresie. Przywrócenie kształcenia w zawodzie technik farmaceutyczny  w szkołach policealnych przesądza o braku zasadności jednoczesnego uruchamiania studiów licencjackich na kierunku technika farmaceutyczna. W państwach członkowskich UE, jak  też w innych państwach, np. w USA technik farmaceutyczny, jak i farmaceuta zajmują w systemie ochrony zdrowia ustalone miejsce i wykonują określone zadania zawodowe, do których przygotowani zostali w toku kształcenia. Kształcenie farmaceutów, podobnie jak lekarzy i lekarzy dentystów jest zharmonizowane 
w państwach członkowskich Unii Europejskiej, co oznacza, że minimalne wymagania dotyczące kształcenia zostały uregulowane na gruncie prawa wspólnotowego. Art. 44 dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. 
w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, z późn. zm.) stanowi, że kształcenie farmaceutów powinno trwać co najmniej 5 lat i obejmować przynajmniej 4 lata kształcenia teoretycznego i praktycznego w pełnym wymiarze godzin na uniwersytecie, w szkole wyższej o statusie uznanym za równorzędny lub pod nadzorem uniwersytetu oraz przynajmniej 6-miesięczną praktykę w aptece. Mając na względzie konieczność realizacji nie mniej niż 5 300 godzin zajęć i praktyk na kierunku farmacja (w tym 6-miesięcznej praktyki w aptece, którą odbywa się po obronie pracy magisterskiej), trudno byłoby podobnie jak w odniesieniu do studiów na kierunku lekarskim, w sposób logiczny podzielić ww. studia, aby mogły być prowadzone 
w systemie 3 +2 (tj. 3-letnich studiów licencjackich i 2-letnich magisterskich studiów uzupełniających). Stanowisko w sprawie braku możliwości wprowadzenia takiej ścieżki kształcenia wyrazili Dziekani Wydziałów Farmaceutycznych. 

Odnosząc się do postulatu powołania samorządu zawodowego techników farmaceutycznych i uregulowania tego zawodu, jako zawodu zaufania publicznego
 z nałożonymi zasadami odpowiedzialności zawodowej i obowiązkami ustawicznego szkolenia się informuję, że przepis art. 17 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stwarza możliwość powołania korporacji samorządowych z uwagi na szczególne cechy zawodów zaufania publicznego.  Zgodnie z tym przepisem, w drodze ustawy można tworzyć samorządy zawodowe, reprezentujące osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawujące pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Od zawodów kwalifikowanych, jako "zawody zaufania publicznego" społeczeństwo oczekuje spełnienia wymogu "posiadania bardzo wysokich umiejętności fachowych, zwykle ukończenia wyższych studiów oraz odbycia dalszych szkoleń". Dopuszcza możliwość powierzenia samorządowi zawodowemu funkcji i zadań o charakterze publicznym, w tym władczych, sprawowanych wobec wszystkich osób wykonujących dany zawód zaufania publicznego i pozostających w stosunku przynależności korporacyjnej. Zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego, co do rozumienia pojęcia zawodu zaufania publicznego, jak również 
z uwzględnieniem poglądów wyrażonych w doktrynie prawniczej, przyjmuje się (vide: wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 marca 2015 r. K 19/14), że do cech takiego zawodu należą:
•    konieczność zapewnienia prawidłowego i zgodnego z interesem publicznym wykonywania zawodu, ze względu na znaczenie, jakie dana dziedzina aktywności zawodowej ma w społeczeństwie,
•    udzielanie świadczeń i wchodzenie przez przedstawicieli omawianych zawodów w kontakty z osobami fizycznymi w razie wystąpienia potencjalnego lub realnego zagrożenia dóbr o szczególnym charakterze (np. życia, zdrowia, wolności, godności, dobrego imienia),
•    staranność i dbałość przedstawicieli omawianych zawodów o interesy osób korzystających z ich usług, troska o ich osobiste potrzeby, a także zapewnienie ochrony gwarantowanych przez Konstytucję praw podmiotowych jednostek,
•    wymaganie szczególnych kwalifikacji do wykonywania omawianych zawodów, obejmujących nie tylko odpowiednie, formalne wykształcenie, ale także nabyte doświadczenie oraz dawanie rękojmi należytego i zgodnego z interesem publicznym wykonywania zawodu, z uwzględnieniem szczególnych norm deontologii zawodowej,
•    pozyskiwanie informacji osobistych i dotyczących życia prywatnego osób korzystających z usług przedstawicieli zawodu zaufania publicznego; informacje te stanowią tajemnicę zawodową, a zwolnienie z niej może nastąpić na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.),
•    samodzielność wykonywania zawodu.
Ponadto należy zauważyć, że w ochronie zdrowia funkcjonuje ponad dwadzieścia zawodów medycznych i tylko kilka spośród nich ma powołany samorząd zawodowy. Samorząd zawodowy, zgodnie z art. 17 ustawy Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 
ma podwójne zadanie: reprezentowanie osób wykonujących zawód zaufania publicznego, sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem tego zawodu 
w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Pierwszy typ ww. zadania 
ma charakter typowo korporacyjny, a dla ich realizacji nie jest konieczna formuła samorządu, bowiem zadania takie jak np.: ochrona interesów członków grupy zawodowej, mogą być realizowane przez inne formy organizacji, np.: zrzeszenia zawodowe.
W świetle powyższego informujemy, iż obecnie w Ministerstwie Zdrowia nie toczą się prace związane z utworzeniem tego samorządu.”