W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

100. rocznica urodzin św. Jana Pawła II

18.05.2020

Dzisiaj przypada 100. rocznica urodzin Karola Wojtyły, Papieża Jana Pawła II. Z okazji przypadającej rocznicy zapraszamy do obejrzenia anglojęzycznej wirtualnej wystawy „Jan Paweł II – Papież dialogu”.

JPII

Dla Papieża Jana Pawła II dialog nigdy nie był celem samym w sobie, ale zawsze środkiem do interakcji z ludźmi. Wśród chorych, biednych, młodych, starszych, myślicieli, polityków, artystów i dyplomatów na wszystkich kontynentach, we wszystkich sytuacjach i w obliczu różnych grup etnicznych, Jan Paweł II nieustannie odkrywał człowieka stojącego za dialogiem. Na naszej wystawie odkrycie to jest wyraźnie widoczne na twarzach ludzi: zarówno niespokojnych, jak i pełnych radości, nadziei i życia.

Dla Jana Pawła II dialog był determinowany przez chrześcijańską tożsamość i wyłonił się z samych jej fundamentów, opartych na otwartości i uczciwości oraz na wspólnym, szczerym i odważnym poszukiwaniu prawdy. Jak powiedział polskim biskupom w 1979 roku: „W dialogu trzeba jasno mówić, kim ja jestem, żebym mógł rozmawiać z kimś drugim, który jest inny”. W swoich działaniach w tej dziedzinie był wyjątkowo konsekwentny. Dobrze znane gesty i wydarzenia z pontyfikatu ukazujące tę otwartość w dialogu to: wizyta w Wielkiej Synagodze w Rzymie, całowanie Koranu, przekroczenie progu meczetu Umajjad w Damaszku, inicjowanie Międzynarodowych Dni Modlitwy o Pokój w Asyżu i spotkanie z młodymi muzułmanami w Maroku. Papież spotkał wielu polityków, w tym reprezentujących systemy niedemokratyczne, wierząc, że nienawiść można przezwyciężyć głębokim, ludzkim spotkaniem. Jan Paweł II doprowadził do nawiązania lub odnowienia stosunków dyplomatycznych z wieloma krajami, a jego postawa odegrała zasadniczą rolę w upadku komunizmu.

Otwartość na dialog wynikała z doświadczeń życiowych Karola Wojtyły, pogłębionych refleksją filozoficzną i modlitwą. Od najmłodszych lat miał bliski kontakt ze swoją lokalną społecznością żydowską. Podczas II wojny światowej doświadczył tragedii, która pochłonęła życie jego przyjaciół z gimnazjum wadowickiego, profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, księży z parafii w Dębnikach i zniszczyła prawie całą społeczność żydowską. „Mam żywo przed oczyma obraz Żydów podążających w dzień sobotni do synagogi, która znajdowała się na zapleczu naszego gimnazjum. Obie grupy religijne, katolików i Żydów, łączyła, jak przypuszczam, świadomość, że modlą się do tego samego Boga”- przypomniał. Po wojnie nic nie zostało z tego wspólnego świata. Ale nawet wśród eksplozji zła Wojtyła był w stanie znaleźć siłę i nadzieję. Ciężko pracował jako robotnik w kamieniołomie wapienia, gdzie zaprzyjaźnił się z pracownikami. To pozwoliło mu zrozumieć godność ludzkiej pracy. Czerpał także obficie z polskiej kultury i brał udział w jej tworzeniu - pisał dzieła literackie i był współzałożycielem „Teatru Rapsodycznego” w Krakowie. Podczas wojny teatr występował w ukryciu przed nazistowskimi okupantami. Jako biskup krakowski Karol Wojtyła spotykał się z naukowcami i badaczami z różnych dziedzin: fizykami, lekarzami, filozofami itp. Kontynuował ten zwyczaj podczas seminariów w Castel Gandolfo w Rzymie.

Jan Paweł II był pielgrzymem-Papieżem. W czasie swojego pontyfikatu odbył 104 podróże zagraniczne i odwiedził wszystkie kontynenty. Podczas tych podróży pokazał, że potrafi nawiązywać dialog nie tylko z osobami, ale także z dużymi zgromadzeniami ludzi. Odwiedził opuszczone miejsca, które były pomijane przez innych: slumsy, dom śmierci Matki Teresy z Kalkuty i Dom Niewolników na wyspie Gorée, z którego portu wypłynęło wiele statków przewożących afrykańskich niewolników. Częstymi elementami jego podróży były wizyty w szpitalach, a także spotkania ekumeniczne i międzyreligijne. Chętnie spotykał się z młodymi ludźmi. Cenił różnorodność kulturową, ponieważ - jak powiedział Zgromadzeniu Ogólnemu ONZ w 1995 r. - „każda kultura jest próbą refleksji nad tajemnicą świata, a w szczególności człowieka; jest sposobem wyrażania transcendentnego wymiaru ludzkiego życia”.

Jan Paweł II otworzył nowe ścieżki dialogu z innymi chrześcijanami (prawosławnymi, anglikanami, protestantami), a także z przedstawicielami innych religii, takich jak muzułmanie, buddyści i żydzi. Podczas pielgrzymek odwiedzał miejsca kultu różnych wyznań chrześcijańskich i różnych religii. Prowadził rozmowy z ich przedstawicielami i podpisywał wspólne deklaracje w sprawie dialogu i współpracy. Wreszcie zainicjował Międzynarodowy Dzień Modlitwy o Pokój, łącząc ludzi różnych religii. Pierwsze i najbardziej znaczące z takich spotkań odbyło się 27 października 1986 r. w Asyżu, kiedy 47 delegacji reprezentujących Kościoły i wspólnoty chrześcijańskie oraz 13 religii niechrześcijańskich wspólnie modliło się o pokój.

Link do wystawy: https://issuu.com/msz.gov.pl/docs/papie__dialogu_plansze_wszystkie_11.05.2020

Chór Centrum Myśli Jana Pawła II z okazji jubileuszu setnej rocznicy urodzin Karola Wojtyły przygotował wyjątkowy film. Czterdziestu chórzystów i instrumentalistów wykonało „Abba Ojcze” – hymn Światowych Dni Młodzieży, które odbyły się w 1991 roku w Częstochowie. Aranżacji dokonał Maksym Fedorov, a całość poprowadził Jan Krutul – dyrygent Chóru Centrum Myśli Jana Pawła II:

Link: https://www.youtube.com/watch?v=zs8zjbH1pu8

Fot. Ks. abp Karol Wojtyła po wygłoszonym referacie (1964), fot. Marian Hałasa/KUL

{"register":{"columns":[]}}