Polska w Belgii

Polska zawdzięcza pomoc Belgii w okresie wojny z Rosją bolszewicką tamtejszej rodzinie królewskiej. Zainicjowała ją Elżbieta Gabriela, żona króla Belgów, Alberta I. Zorganizowała zbiórkę publiczną funduszy na zakup leków i materiałów opatrunkowych. Szczególnie cenna dla Wojska Polskiego była idea ufundowania pociągów sanitarnych i polowych szpitali dla ciężko rannych na froncie. Dzięki temu uratowano od śmierci tysiące oficerów i żołnierzy. W Belgii sprzedawano pocztówki ze zdjęciem i podpisem królowej, a uzyskane fundusze przekazywano na wsparcie inwalidów wojennych w Polsce. Wyjątkowo cenne były leki dla chorych na tyfus i żywność przeznaczona do przytułków dla bezdomnych dzieci.

Królowa Elżbieta, za zasługi dla Polski, otrzymała najwyższe polskie odznaczenie państwowe, Order Orła Białego oraz Krzyż Walecznych, ustanowiony w 1920 r. Był to rzadki przypadek uhonorowania kobiety polskim odznaczeniem wojennym. Działalność  królowej wspierali: król Belgów Albert I oraz następca tronu książę Leopold Filip. Monarcha przez całą I wojnę światową dowodził armią belgijską, a jego syn walczył jako szeregowy żołnierz piechoty na froncie. Wsparcie materialne, moralne i dyplomatyczne belgijskiej rodziny królewskiej było symbolem jedności monarchii i społeczeństwa belgijskiego wobec Polski walczącej z najazdem bolszewickim.

Król Belgów Albert I, za zasługi dla narodu polskiego, został odznaczony Orderem Orła Białego i Krzyżem Wielkim Orderu Virtuti Militari. W 1922 r. nadano Krzyż Walecznych księciu Leopoldowi, a kilka lat później został również uhonorowany Orderem Orła Białego. W ten sposób Polska okazała wdzięczność belgijskiej rodzinie królewskiej i wszystkim Belgom.

Zdjęcie:
Elżbieta Gabriela Waleria Maria Wittelsbach, królowa Belgów, żona króla Belgów, Alberta I, fot. z I wojny światowej. Źródło: Wikimedia Commons [25.07.2020]