W pierwszej części kongresu skupiono się na roli dyrektora szkoły we wdrażaniu edukacji włączającej. Ważnym tematem była także pomoc specjalistyczna oraz włączanie w wychowaniu przedszkolnym i edukacji wczesnoszkolnej.  

– Należy rozmawiać o edukacji włączającej w szkole ogólnodostępnej, rozwiewać nieprawdziwe schematy, stereotypy, mówić o tym, co jest ważne, by każde dziecko, każdy młody człowiek mógł znaleźć w szkole ofertę edukacyjną „na miarę” – mówiła Sekretarz Stanu w MEiN. 

W drugiej części kongresu poruszono temat wychowania, opieki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz profilaktyki w edukacji włączającej. Trzecia, zamykająca część to wykłady o współpracy w środowisku zróżnicowanym pod względem potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz kondycji edukacji włączającej w systemie oświaty.

– 4 proc. w szkołach stanowią dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, 1/3 dzieci doświadcza problemów psychologicznych czy pedagogicznych, około 65-70 proc. uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego uczy się w szkołach ogólnodostępnych. Pokazuje to, że edukacja włączająca jest w szkołach, należy jednak rozmawiać, czy jest ona na właściwym poziomie, czy można ją poprawić lub wprowadzić rozwiązania, które mogą się sprawdzić – dodała wiceminister.

Sekretarz Stanu w MEiN Marzena Machałek wskazywała na rolę nauczycieli, dzięki którym możliwe jest konsekwentne podnoszenie jakości edukacji włączającej. Podkreślała, że szkoła nie tylko pomaga zdobywać nową wiedze, ale także przygotowuje do życia w rodzinie, w społeczeństwie: – Szkoła musi spełniać różne funkcje: zarówno uczyć, jak i kształtować osobowość człowieka. Pozwalać rozwijać się dziecku harmonijnie na miarę jego możliwości.