27 września 1939 r. w oblężonej przez Niemców Warszawie gen. bryg. Michał Tokarzewski-Karaszewicz wraz z grupą oficerów Wojska Polskiego powołał do życia Służbę Zwycięstwu Polski, stając na jej czele. W intencji jej założyciela miała to być ogólnopolska konspiracyjna organizacja wojskowa, kontynuująca walkę zbrojną na ziemiach polskich z obydwoma agresorami wrześniowymi. W ciągu pierwszych tygodni działalności SZP podporządkowało się ponad 200 niewielkich konspiracyjnych organizacji wojskowych, oddolnie powstających na terenie całego okupowanego kraju.

Polskie Państwo Podziemne powstało w odpowiedzi na agresję hitlerowskich Niemiec 1 września 1939 r. Posiadało tajne struktury zarówno cywilne, jak i wojskowe, szybko podporządkowane powstałemu na uchodźstwie Rządowi RP. Jednym z przejawów działalności Polskiego Państwa Podziemnego, funkcjonującego w warunkach okupacji niemieckiej i sowieckiej, było utworzenie Służby Zwycięstwu Polski (SZP), która dwa miesiące później została przekształcona w Związek Walki Zbrojnej, a następnie – w lutym 1942 r. – w Armię Krajową (AK). Była to największa tego typu organizacja podziemna w okupowanej Europie. Pod koniec 1942 r. AK liczyła około 200 tys. członków. 

Dzień Polskiego Państwa Podziemnego został ustanowiony przez Sejm RP uchwałą z 11 września 1998 r.