15 sierpnia w Nałęczowie 95. urodziny obchodził Jerzy Filipowicz, który jako młody chłopiec wstąpił do Szarych Szeregów, a następnie brał udział w Powstaniu warszawskim. - Ojciec był oficerem Legionów Piłsudskiego. W czasie okupacji przyjeżdżał w każdą niedzielę i mówił mi dużo o polityce. Musiałem znać historię na pamięć - wspominał.

Za swoją ofiarność i odwagę Jerzy Filipowicz został uhonorowany następującymi odznaczeniami:

• Krzyż Armii Krajowej,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż Partyzancki,
• Brązowy i Srebrny Krzyż Zasługi,
• Medal za Warszawę,
• Odznaka Weterana Walk o Niepodległość Ojczyzny,
• Złota Odznaka Ligi Obrony Kraju,
• Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi dla Żołnierzy Rezerwy Ligi Obrony Kraju,
• Złoty Krzyż Honorowy Związku Piłsudczyków RP.

Powstanie warszawskie

Na mocy rozkazu dowódcy Armii Krajowej, gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” powstanie warszawskie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 r. o 17:00, czyli tzw. godzinie „W”. Miało na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Armia Krajowa i władze Polskiego Państwa Podziemnego zamierzały ujawnić się i wystąpić wobec Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (utworzonego w Lublinie i zależnego od woli Stalina) w roli gospodarza (jako jedyna legalna władza niepodległej Rzeczypospolitej). Powstanie, planowane na kilka dni, upadło 3 października po 63 dniach walki. W jego wyniku zginęło od 16 tys. do 18 tys. żołnierzy AK i od 150 tys. do 180 tys. cywilów. Po kapitulacji Warszawa została doszczętnie zniszczona przez Niemców.

Powstanie Warszawskie było największą bitwą, stoczoną podczas II wojny światowej przez organizację podziemną z wojskami okupacyjnymi. Powstańcy walczyli w nim bowiem przeciwko regularnym formacjom niemieckim, bez ciężkiego uzbrojenia, samolotów, dział i czołgów.