Ponad 100 inicjatyw angażujących środki o wartości około 8,7 miliarda złotych to szacowane koszty inwestycji, które poprawią dostępność. Trzy lata programu Dostępność Plus to także inicjatywy związane z turystyką dostępną. Inwestycje pozwolą usunąć bariery architektoniczne i zapewnić dostępność szlaków i oferty turystycznej

– mówi wiceminister funduszy i polityki regionalnej Małgorzata Jarosińska-Jedynak.

Dzień Ratownika i 60-lecie Bieszczadzkiej Grupy GOPR

Ratownicy składają uroczystą przysięgę, zaczynającą się od słów „Dobrowolnie przyrzekam pod słowem honoru, że póki zdrów będę, na każde wezwanie Naczelnika lub Jego Zastępcy – bez względu na porę roku, dnia i stan pogody – stawię się w oznaczonym miejscu i godzinie i udam się w góry celem niesienia pomocy ludziom jej potrzebującym”.

Brak pełnej sprawności nie ogranicza praw. To motto Programu Dostępność Plus które w praktyce przekładamy na działania otwierające poszczególne dziedziny życia na osoby z niepełnosprawnościami. Z funduszy europejskich zaplanowaliśmy realizację projektów poprawy dostępności parków narodowych i krajobrazowych. W ramach współpracy z partnerami z innych krajów UE zostanie w nim wypracowany kompleksowy model zapewnienia dostępności dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności w miejscach, w którym możemy przebywać w bliskim kontakcie z przyrodą

– przypomniała Jarosińska-Jedynak.

W tym roku podpisano umowę na realizację zadania, które przewiduje wdrożenie w wybranych 10 parkach narodowych lub krajobrazowych rozwiązań z zakresu dostępności, stanowiących elementy ramowego modelu. Będą one dotyczyć przekazywania informacji o ofercie parku, obsługi turystów oraz rozwiązań infrastrukturalnych w obrębie parku.

Przewidujemy wsparcie dla służb ratowniczych i porządkowych, w tym między innymi jednostek takich jak TOPR, WOPR, GOPR na zakup wyposażenia, dostosowania środków transportu, miejsc pobytu lub budynków, pod kątem poprawy ich dostępności. Mogę obiecać, że będziemy starać się o to, aby turystyka społeczna miała szanse rozwijać się dzięki działaniom zaplanowanym w programach operacyjnych na nową perspektywę finansową

– podkreśliła Jarosińska-Jedynak.

Program Dostępność Plus

Program obejmuje liczne działania, aby dostępność była realizowana na poziomie prawa i inwestycji. Aby osoby, które napotykają bariery w codziennym życiu na przykład ze względu na wiek, stan zdrowia, niesamodzielność, mogły bez nadzwyczajnego wysiłku skorzystać z usług urzędu, szkoły, placówki zdrowia czy właśnie sportu i rekreacji w miejscach atrakcyjnych przyrodniczo takich jak polskie góry. Nie chodzi tu często o nadzwyczajne rozwiązania techniczne, ale ułatwienia dla swobodnego poruszania się przez osobę z niepełnosprawnością ruchu, niewidomą czy głuchą.

Trzy lata programu Dostępność Plus to między innymi docelowo ponad 180 szkół podstawowych z grantami na finansowanie dostępności oraz ponad 170 uczelni realizujących projekty na dostosowanie swojej działalności do potrzeb studentów i pracowników z niepełnosprawnościami. To także 200 zmodernizowanych już dworców kolejowych oraz 650 nowych lub przebudowanych peronów kolejowych, dostępnych dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się.

W trakcie trzech lat realizacji programu uruchomiliśmy wszystkie przewidziane w nim działania. Dostępność Plus to program rozpisany na lata, więc działania te są na różnym etapie realizacji – czasem konkursu, czasem wdrożonego już rozwiązania.

Aktywnie działa Rada Dostępności. Rozwijane jest Partnerstwo na rzecz dostępności, do którego należy w tej chwili 219 podmiotów. To dwa ważne fora wymiany poglądów, doświadczeń i kreowania pomysłów dla rozwoju dostępności w Polsce.

Kluczową rolę w realizacji programu Dostępność Plus odgrywa ustawa o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami. Dzięki niej instytucje publiczne są zobligowane do zapewnienia dostępności w swoich budynkach. Ustawa zobowiązuje również do świadczenia usług publicznych bez barier, utrudniających korzystanie z nich przez osoby z niepełnosprawnościami, starsze, czy z innych względów potrzebujące doraźnej pomocy.

Grupa Bieszczadzka GOPR

Grupa Bieszczadzka GOPR jest jedną z siedmiu grup regionalnych Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Podstawowa działalność to pomoc potrzebującym ludziom w górach, ale ratownicy często biorą udział w akcjach poza terenem górskim na przykład przy ciężkich poszukiwaniach, wypadkach masowych czy działaniach z użyciem technik linowych i śmigłowca. Grupa prowadzi działalność ratowniczą od 1961 roku na terenie Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Dyżury pełnione są w czterech stacjach ratunkowych w tym w dwóch całodobowo, które zabezpieczane są przez około 200 ratowników ochotników oraz kadrę zawodową.

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe – Grupa Bieszczadzka uczestniczy w inwestycji: SOS-ratunek – centrum szkoleniowe organizowania i prowadzenia transgranicznych akcji ratunkowych dofinansowanego z Programu Współpracy Transgranicznej Polska – Białoruś – Ukraina 2014–2020. Zadanie z GOPR realizują: Fundacja SOS – na ratunek, Lwowska Obwodowa Służba Kontrolno-Ratownicza Ukraińskiego Stowarzyszenia Sportowo-Turystycznego oraz Gmina Ustrzyki Dolne. Partnerzy wspólnie podjęli się utworzenia centrów koordynacyjno-szkoleniowych po obu stronach granicy. Pierwsze powstanie w Polsce w zaadaptowanym budynku dawnej szkoły w Równi i będzie to jeden z najnowocześniejszych obiektów w Europie. Zagwarantuje on kompleksowe wsparcie dla zespołów ratowniczych (szkolenia, kondycja zdrowotna, powrót do zdrowia osób rannych i ratowników po akcji). Po stronie ukraińskiej podobne centrum ratunkowe powstanie w Sławsku. Utworzony tam nowy punkt informacyjny zapewni turystom i mieszkańcom wskazówki dotyczące bezpieczeństwa w górach. Ponadto w ramach projektu partnerzy zostaną wyposażeni w zaawansowane urządzenia ratownicze, w tym pojazdy operacyjne, sprzęt medyczny i ewakuacyjny, ratownictwa wodnego, GPS i oprogramowanie, zestawy ratownictwa lawinowego i drony z kamerami termicznymi. Oba centra otrzymają nowy system informatyczny do koordynacji transgranicznych akcji ratunkowych, w pełni kompatybilny z nowym sprzętem. Na koniec zostaną przeprowadzone szkolenia dla koordynatorów akcji ratowniczych, ratowników i strażaków. Spotkania tematyczne w Polsce i na Ukrainie zwiększą świadomość społeczną na temat bezpieczeństwa, ratownictwa i pierwszej pomocy w górach.

Wspólne stworzenie centrów ratunkowych i procedur, a następnie przeprowadzenie szkoleń pozwoli zwiększyć skuteczność transgranicznych akcji ratowniczych. W efekcie czas dotarcia do poszkodowanych będzie krótszy, co bezpośrednio przełoży się na wyższy poziom bezpieczeństwa i ochrony osób w przygranicznym obszarze Bieszczadów po stronie polskiej i na Ukrainie.
Inwestycja będzie realizowana w ciągu 36 miesięcy, jej łączny budżet to 1,8 mln zł, w tym dofinansowanie prawie 1,7 mln euro.