Tematem przewodnim posiedzenia była rola i znaczenie programowania rozwoju w dłuższej perspektywie w świetle nowych wyzwań takich jak pandemia COVID-19 i jej skutki społeczno-gospodarcze oraz agresja Rosji w Ukrainie i wywołane tym faktem nowe zjawiska i zagrożenia.

Minister Grzegorz Puda na wstępie podkreślił, że kształtowanie rozwoju powinno odbywać się z myślą o dłuższym horyzoncie, przy zaangażowaniu dostępnych środków, w obszarach o strategicznym znaczeniu z punktu widzenia zarówno bieżących, jak i przyszłych potrzeb państwa. Należy mieć na uwadze zarówno konieczność szybkiego przywrócenia oczekiwanego poziomu aktywności ekonomicznej, jak i strukturalnego wzmocnienia gospodarki w dłuższym okresie. Skuteczna, perspektywiczna polityka gospodarcza rządu jest szansą na ograniczenie negatywnych skutków kryzysu i pojawiających się wyzwań i zagrożeń oraz stworzenie podstaw dla nowych impulsów rozwojowych. 

Dlatego myślimy o możliwych scenariuszach przyszłości, żeby właściwie zaplanować niezbędne reformy i inwestycje, a potem je finansować z dostępnych źródeł

– powiedział minister Puda.

Następnie Renata Calak, Dyrektor Departamentu Strategii w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej omówiła główne elementy obowiązującego systemu zarządzania rozwojem takie jak: 

• uwarunkowania wpływające na zarządzanie rozwojem (unijne, ustawowe, pandemię covid -19 i konflikt zbrojny na Ukrainie), 
• główne zmiany w systemie zarządzania rozwojem, 
• dokumenty strategiczne na poziomie krajowym i regionalnym,
• zintegrowane podejście w systemie zarządzania rozwojem,
• podejście projektowe w realizacji celów strategicznych,
• zarys procesu programowania dokumentów strategicznych nowej generacji,
• dokumenty przygotowywane na potrzeby aplikowania o środki europejskie,
• różnice pomiędzy RRF i Polityką Spójności,
• wymogi dla Polityki Spójności i KPO,
• KPO – monitoring realizacji reform i inwestycji 2021-2023,
• warunkowość podstawowa 2021-2027,
• uzgadnianie działań rozwojowych na poszczególnych szczeblach zarządzania,
• kluczowe wyzwania dla systemu zarządzania rozwojem.

Dyrektor Calak zaznaczyła, że programowanie nowych dokumentów strategicznych nie może abstrahować od dokumentów przygotowywanych na potrzeby aplikowania o środki unijne – musi tworzyć spójną całość. Zarówno Polityka Spójności, jak i KPO mają pewne wymogi formalno-prawne do spełnienia, które są niezbędne do realizacji danej interwencji czy wypłaty środków. Konieczne jest spełnienie wymagań o charakterze horyzontalnym czy też dla poszczególnych obszarów tematycznych.

Kolejnym tematem poruszonym na posiedzeniu była reforma planowania przestrzennego zaprezentowana przez Piotra Uścińskiego, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii. Jak zaznaczył mówca reforma jest niezmiernie ważna z punktu widzenia planowania rozwoju m.in. ze względu na zwiększenie elastyczności i integralności systemu planowania przestrzennego czy ułatwienie inwestowania na terenach zabudowanych.

Uczestnicy omówili proces długookresowego planowania rozwoju kraju, tj. projekt Koncepcji Rozwoju Kraju 2050 (KRK), który będzie nowatorskim i wielowymiarowym dokumentem analityczno-foresightowym, opierającym się na najlepszej wiedzy i rozumieniu przebiegu procesów rozwojowych. Zostanie opracowany we współpracy z szerokim gronem eksperckim i z wykorzystaniem narzędzia partycypacji obywatelskiej. Główne założenia, sposób organizacji prac nad Koncepcją Rozwoju Kraju 2050 przedstawiła Iga Zupok-Gierwatowska, z-ca Dyrektora Departamentu Strategii w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej. 

Podczas wydarzenia Wanda Klepacka, Dyrektor Departamentu Strategii i Rozwoju w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaprezentowała informacje na temat aktualizacji Strategii zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa 2030.

Wiceminister Małgorzata Jarosińska-Jedynak omówiła główne wnioski w zakresie  programowania, wdrażania i monitorowania polityki rozwoju. Zaakcentowała niedostatecznie rozwiniętą debatę strategiczną na temat najważniejszych inicjatyw podejmowanych przez resorty.

Wskazane jest szersze włączanie partnerów społeczno-gospodarczych i samorządów w początkowej fazie opracowywania projektów dokumentów strategicznych i programowych oraz aktów prawnych. Zachęcamy do organizacji wysłuchań publicznych przy okazji rozpoczynania dyskusji nt. nowych inicjatyw

– mówiła Małgorzata Jarosińska-Jedynak.

Wiceminister MFiPR zwróciła m.in. uwagę, że w przypadku opracowywania przez resorty średnio i długookresowych dokumentów o charakterze strategicznym i programowym ważne jest: zachowanie pełnej ścieżki uzgadniania i opiniowania tych dokumentów. W przypadku opracowywanych programów rozwoju ważne jest przestrzeganie wymogu zawartego w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju dot. określenia zakresu planowanej interwencji, który będzie realizowany w ujęciu terytorialnym, możliwym do objęcia kontraktem sektorowym. Podmiot odpowiedzialny powinien przedstawić także szczegółowy plan finansowy, uwzględniający, w przypadku programów rozwoju powyżej 300 mln zł, kwotę środków przeznaczonych na przygotowanie raportu ewaluacyjnego podsumowującego efekty realizacji takiego programu.

Kończąc wystąpienie wiceszefowa MFiPR podkreśliła, że dzisiejszym posiedzeniem KK PR należy zainicjować międzyresortową debatę strategiczną oraz postawić pytania dotyczące aktualności obowiązującego systemu zarządzania rozwojem, w tym roli głównych dokumentów strategicznych. 

Stoimy w obliczu nowych wyzwań strategicznych i potrzeb rozwojowych, jak i konieczności wzmocnienia odporności polskiej gospodarki

– zakończyła wiceminister Małgorzata Jarosińska-Jedynak.

 

Komitet Koordynacyjny do Spraw Polityki Rozwoju jest organem opiniodawczo-doradczym Prezesa Rady Ministrów. Jego celem jest zapewnienie efektywnej koordynacji programowania i wdrażania polityki rozwoju, a także strategicznego monitorowania i oceny instrumentów jej realizacji. Realizuje zadania o charakterze koncepcyjno-analitycznym, w tym konsultuje i opiniuje główne kierunki i mechanizmy polityki rozwoju i systemu zarządzania rozwojem.