Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Amelanchier spicata fot. Władysław Danielewicz

 

Nazwa polska: Świdośliwa kłosowa

Nazwa łacińska: Amelanchier spicata (Lam.) K. Koch

Nazwa angielska: Dwarf serviceberry

 

Kategoria stopnia inwazyjności: mało inwazyjny gatunek obcy

Kategoria stopnia rozprzestrzenienia w Polsce: gatunek szeroko rozprzestrzeniony

 

Informacje o gatunku

Pochodząca z Ameryki Północnej świdośliwka kłosowa jest inwazyjnym kenofitem zadomowionym w całej Polsce zarówno w ekosystemach antropogenicznych jak i naturalnych. Występuje w Polsce od kilkudziesięciu lat na obszarach leśnych w różnych regionach kraju oraz w dużych miastach i wokół nich. Większe skupienia stanowisk notowane są głównie w części zachodniej i centralnej Polski, m.in. w Wielkopolsce, na Kujawach, w Puszczy Bolimowskiej i Kampinoskiej. Sadzona była od połowy lat 50-tych XX wieku w celu biocenotycznego i fitomelioracyjnego wzbogacenia lasów, głównie sosnowych. Współcześnie uprawiana jako roślina ozdobna, owocowa i miododajna. Rozprzestrzenia się spontanicznie z upraw ogródkowych i miejskich oraz z dawnych upraw leśnych za pomocą nasion (głównie dzięki ptakom i małym ssakom) oraz z odrośli i odrostów korzeniowych. Gatunek ten przyczynia się do wzrostu trofii podłoża. Zwiększona zawartość biogenów w glebie (eutrofizacja gleby) i ograniczenie dostępu światła do runa leśnego powoduje zmianę składu gatunkowego tej warstwy. Wypadają gatunki mezo- i oligotroficzne, tworzy się runo kadłubowe z udziałem gatunków azotolubnych. W krańcowych przypadkach eliminowane są wszystkie rośliny runa, a pogorszeniu ulega odnawianie się gatunków drzew budujących najwyższą warstwę w lesie, tzw. warstwę A. Także podszyt ulega zubożeniu i zdominowany zostaje przez świdośliwkę. Zmianie ulega fizjonomia naturalnych i półnaturalnych siedlisk.

Mapa występowania gatunku w środowisku przyrodniczym w Polsce w Geoserwisie GDOŚ